Her voice abruptly came to a stop b

Her voice abruptly came to a stop because she hopelessly watched as her aunt picked up a spoonworm with her chopsticks, put it into her mouth, and slowly chewed it. Why? This bug-like thing looked so disgusting. Shouldn’t her aunt think it was disgusting, just like her? How could her aunt, who was of noble status, be able to stomach that?“Mhm! It’s really fresh and tender. Your godfather praised the spoonworms endlessly in his letters. I have long been eager to taste it. Xiaocao’s cooking is very good. I really like this dish.” Lady Fang tried two more mouthfuls before she could spare some time to praise her.Xia Furong was having a mental breakdown inside, ‘How can a noble and elegant person like my aunt like to eat bugs?’As a matter of fact, this Lady Fang was rather courageous. Upon seeing soft and plump appearance of sandworms, most people would politely decline eating it. Yu Xiaocao, who was originally worried about not being able to get along with a noblewoman from the capital, finally felt completely at ease now. This godmother of hers was quite approachable ah!She naturally had to support and praise the meal cooked by her daughter. Moreover, Xiaocao had excellent cooking skills. She could make many different delicacies with very simple ingredients, and thus caused Lady Fang, who was usually someone with a lot of self-restraint, to unexpectedly overeat by accident.Night had fallen. The shadows of the trees nearby gracefully swayed under the moonlight, while the bright moon hung above the treetops. Occasionally, a late-returning wild bird passed by and cast a beautiful shadow on the silver moon…It was Lady Fang’s first time experiencing such a beautiful night sky. Simple stone walls, rough brick house, and a spacious courtyard… They were all so primitive. This simple and natural environment cleansed one’s heart and mind. It made Lady Fang, who had lived in large estates for a long time, feel relaxed physically and mentally. Xiaocao, whose task of washing the dishes had been taken away by Zhenzhu and Linglong, looked at the sky and said goodbye to her godmother, “Godmother, I’m going back now. You should rest earlier. I’ll see you again tomorrow…”“It’s already so dark. How can I be at ease letting a little girl walk on a mountain road alone? I’ll send you back!” Lady Fang grabbed a lantern, which had a fine brush painting of flowers and birds drawn on it, and followed Xiaocao out the door. Xiaocao quickly said, “Godmother, I used to frequently go catch wild hares and pheasants in the mountains with Brother Han. So I’m very familiar with this mountain road. You don’t have to send…”“Why be so courteous with me, your godmother? Godmother has eaten too much this evening, so I’ll walk with you and digest the food.” Lady Fang lit the lantern, held Xiaocao’s hand, and slowly walked towards the main gates. Zhenzhu saw this and hastily handed the work in the kitchen to Linglong. She swiftly caught up to her master and took the lantern in her hands.The Zhao Family's house was quite big and the courtyard was spacious. When Xia Furong, who had just arrived at an unfamiliar place, saw everyone getting ready to go out, she also followed them with slight hesitation.The mountain road was quiet, and the mottled shadows of the bushes on both sides of the road appeared on the road. Xia Furong looked at the pitch-dark mountain and heard the crowing of night birds. Feeling scared, she quickly moved closer to her aunt. A gust of wind blew and the shadows of the trees on the ground suddenly shook. The anxious Xia Furong cried out in surprise and startled everyone.“Older Cousin, people can die from being scared by another person. Can you stop making the atmosphere so tense?!” Yu Xiaocao rolled her eyes in the darkness.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เสียงของเธอทันทีมาหยุดเพราะเธออย่างไร้ความหวังดูเป็นป้าของเธอหยิบขึ้นมา spoonworm กับตะเกียบเธอใส่มันเข้าไปในปากของเธอและค่อย ๆ เคี้ยวมัน ทำไม? ข้อผิดพลาดเช่นนี้สิ่งที่มองดังนั้นน่าขยะแขยง ไม่ควรป้าของเธอคิดว่ามันก็น่าขยะแขยงเช่นเดียวกับเธอ? วิธีการอาจป้าของเธอซึ่งเป็นสถานะที่สูงส่งจะสามารถท้องนั้น?

“Mhm! มันจริงๆสดและอ่อนโยน พ่อทูนหัวของคุณยกย่อง spoonworms ไม่รู้จบในจดหมายของเขา ผมมีมานานแล้วความกระตือรือร้นที่จะลิ้มรสมัน การปรุงอาหาร Xiaocao เป็นสิ่งที่ดีมาก ผมชอบอาหารจานนี้.” เลดี้ฝางพยายามที่สองอมมากขึ้นก่อนที่เธอจะขอเวลาในการสรรเสริญเธอ

เซี่ย Furong ได้มีอยู่ภายในเสียสติ 'วิธีการสามารถเป็นคนที่มีเกียรติและสง่างามเช่นป้าของฉันชอบกินแมลง?

เป็นเรื่องของความเป็นจริงนี้เลดี้ฝางค่อนข้างกล้าหาญ เมื่อเห็นลักษณะนุ่มและอวบของหนอนทะเลทรายคนส่วนใหญ่สุภาพจะลดลงการรับประทานอาหารมัน Yu Xiaocao ที่เป็นห่วงเดิมเกี่ยวกับการไม่สามารถที่จะได้รับพร้อมกับคุณหญิงจากเมืองหลวงรู้สึกที่สุดสมบูรณ์ได้อย่างง่ายดายในขณะนี้ แม่ทูนหัวของเธอนี่คืออาเข้าถึงมาก!

เธอเป็นธรรมชาติได้ให้การสนับสนุนและการสรรเสริญอาหารปรุงโดยลูกสาวของเธอ นอกจากนี้ Xiaocao มีทักษะการทำอาหารที่ดีเยี่ยม เธอจะทำให้อาหารที่แตกต่างกันจำนวนมากที่มีส่วนผสมง่ายมากและจึงก่อให้เกิดเลดี้ฝางซึ่งเป็นคนที่มีจำนวนมากของความข่มใจตนเองมักจะกินมากเกินไปโดยไม่คาดคิดโดยอุบัติเหตุ

คืนได้ลดลง เงาของต้นไม้ที่อยู่ใกล้เคียงได้อย่างสง่างามเปี่ยมไปใต้แสงจันทร์ในขณะที่ดวงจันทร์สว่างแขวนอยู่เหนือยอดไม้ บางครั้งปลายกลับนกป่าเดินผ่านไปมาและโยนเงาที่สวยงามบนดวงจันทร์สีเงิน ...

มันเป็นเลดี้ฝางครั้งแรกประสบเช่นท้องฟ้ายามค่ำคืนที่สวยงาม ผนังที่เรียบง่ายหินบ้านอิฐหยาบและลานกว้างขวาง ... พวกเขาทั้งหมดเพื่อดั้งเดิม นี้ง่ายและสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติทำความสะอาดหัวใจหนึ่งของและจิตใจ มันทำให้เลดี้ฝางที่เคยอาศัยอยู่ในที่ดินขนาดใหญ่เป็นเวลานานให้ความรู้สึกผ่อนคลายทั้งร่างกายและจิตใจ

Xiaocao งานที่มีการล้างจานที่ได้รับการดำเนินการไปโดย Zhenzhu และ Linglong มองที่ท้องฟ้าและกล่าวคำอำลากับเธอแม่ทูนหัว“นางฟ้าฉันจะกลับมาในขณะนี้ คุณควรพักผ่อนก่อนหน้านี้ ฉันจะเห็นคุณอีกครั้งในวันพรุ่งนี้ ...”

“มันมีอยู่แล้วเพื่อให้สีเข้ม ฉันจะสบายใจปล่อยให้เวลาเดินเพียงสาวน้อยบนถนนภูเขาคนเดียว? ฉันจะส่งคุณกลับมาแล้ว!” เลดี้ฝางคว้าโคมไฟซึ่งมีโทษปรับแปรงทาสีของดอกไม้และนกวาดบนมันและตาม Xiaocao ออกประตู

Xiaocao ได้อย่างรวดเร็วกล่าวว่า“พ่อแม่อุปถัมภ์ผมเคยไปบ่อยกระต่ายป่าจับและไก่ฟ้าในภูเขากับบราเดอร์ฮัน ดังนั้นผมมีความคุ้นเคยกับถนนภูเขานี้ คุณไม่ต้องส่ง ...”

“จะให้สุภาพกับฉันเป็นแม่ทูนหัวของคุณทำไม? พ่อแม่อุปถัมภ์ได้กินมากเกินไปเย็นนี้ดังนั้นฉันจะเดินไปกับคุณและย่อยอาหาร.” เลดี้ฝางสว่างโคมไฟมือถือ Xiaocao และค่อย ๆ เดินไปที่ประตูใหญ่ Zhenzhu เห็นนี้และรีบส่งผลงานในห้องครัวเพื่อ Linglong เธออย่างรวดเร็วติดถึงโทของเธอและเอาโคมไฟในมือของเธอ

บ้าน Zhao ครอบครัวก็ค่อนข้างใหญ่และลานกว้างขวาง เมื่อเซี่ย Furong ที่เพิ่งมาถึงสถานที่ที่ไม่คุ้นเคยเห็นทุกคนได้รับพร้อมที่จะออกไปเธอยังตามพวกเขาด้วยความลังเลเล็กน้อย

เทือกเขาถนนเป็นที่เงียบสงบและเงาจุดด่างดำจากพุ่มไม้ทั้งสองด้านของถนนที่ปรากฏอยู่บนท้องถนน เซี่ย Furong มองไปที่ภูเขาดำมืดและได้ยินขันของนกกลางคืน รู้สึกกลัวเธอรีบย้ายใกล้ชิดกับป้าของเธอ กระโชกของลมพัดและเงาของต้นไม้บนพื้นดินก็ส่าย กังวล Xia Furong ร้องออกมาด้วยความประหลาดใจและทุกคนตกใจ

“ลูกพี่ลูกน้องสูงอายุผู้คนสามารถตายจากการถูกกลัวโดยบุคคลอื่น คุณสามารถหยุดทำให้บรรยากาศตึงเครียดดังนั้น ?!” Yu Xiaocao รีดดวงตาของเธออยู่ในความมืด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เสียงของเธอก็มาถึงจุดหยุดเพราะเธอ hopelessly ดูเป็นป้าของเธอหยิบขึ้นมาเป็นช้อนหนอนกับตะเกียบของเธอใส่ลงในปากของเธอและค่อยๆเคี้ยว ทำไม สิ่งที่เหมือนข้อผิดพลาดนี้ดูน่าขยะแขยง ไม่ควรป้าของเธอคิดว่ามันน่าขยะแขยงเช่นเดียวกับเธอ? คุณป้าของเธอได้อย่างไรที่เป็นสถานะที่มีเกียรติ, สามารถที่จะกระเพาะอาหารที่?

"Mhm! มันสดใหม่จริงๆและอ่อนโยน เจ้าพ่อของคุณสรรเสริญหนอนที่ไม่มีที่สิ้นในตัวอักษรของเขา ฉันมีเวลานานกระตือรือร้นที่จะลิ้มรสมัน การทำอาหารของ xiaocao เป็นสิ่งที่ดีมาก ผมชอบอาหารจานนี้ " เลดี้ฝางพยายามสองปากมากขึ้นก่อนที่เธอจะได้รับบางเวลาที่จะสรรเสริญเธอ

มีการสลายทางจิตภายใน, ' คนที่มีเกียรติและสง่างามเหมือนป้าของฉันชอบกินแมลง? '

ในฐานะที่เป็นเรื่องของความเป็นจริงนี้เลดี้ฝางค่อนข้างกล้าหาญ เมื่อเห็นการปรากฏตัวของนุ่มและอวบของหนอน, คนส่วนใหญ่จะปฏิเสธการกินมัน. Yu Xiaocao ซึ่งเดิมกังวลเกี่ยวกับการไม่สามารถที่จะได้รับพร้อมกับขุนนางจากเมืองหลวงในที่สุดก็รู้สึกอย่างสมบูรณ์ในขณะนี้ในขณะนี้ ความคิดเห็น

เธอเป็นธรรมชาติที่จะสนับสนุนและสรรเสริญอาหารที่สุกโดยลูกสาวของเธอ นอกจากนี้ Xiaocao มีทักษะการทำอาหารที่ยอดเยี่ยม เธอสามารถทำให้อาหารที่แตกต่างกันมากกับส่วนผสมที่เรียบง่ายมากและทำให้เกิดเลดี้ฝางซึ่งมักจะเป็นคนที่มีจำนวนมากของตัวเองยับยั้งชั่งใจที่จะกินโดยไม่คาดคิดโดยบังเอิญ

คืนได้ลดลง เงาของต้นไม้ที่อยู่บริเวณใกล้เคียงอย่างสวยงามอยู่ภายใต้แสงจันทร์ในขณะที่ดวงจันทร์ที่สดใสแขวนอยู่เหนือยอดไม้ บางครั้งการกลับมาของนกป่าที่ผ่านมาและโยนเงาที่สวยงามบนดวงจันทร์เงิน ...

มันเป็นครั้งแรกของเลดี้ฝางที่ประสบเช่นท้องฟ้ายามค่ำคืนที่สวยงาม กำแพงหินที่เรียบง่ายบ้านอิฐขรุขระและลานภายในที่กว้างขวาง ... ทั้งนี้ สภาพแวดล้อมที่เรียบง่ายและเป็นธรรมชาตินี้สะอาดใจและจิตใจของใคร มันทำให้เลดี้ฝางที่ได้อาศัยอยู่ในนิคมขนาดใหญ่เป็นเวลานานรู้สึกผ่อนคลายร่างกายและจิตใจ

Xiaocao ซึ่งเป็นที่ทำงานของการล้างอาหารที่ได้รับการเอาออกไปโดย Zhenzhu และ Linglong มองไปที่ท้องฟ้าและบอกลาแม่ของเธอว่า "Godmother ฉันจะกลับมาในขณะนี้ คุณควรพักผ่อนก่อนหน้านี้ ฉันจะเห็นคุณอีกในวันพรุ่งนี้ ... "

"มันมีอยู่แล้วมืด ฉันจะสามารถทำให้เด็กสาวคนหนึ่งเดินบนถนนบนภูเขาเพียงลำพังได้อย่างไร ฉันจะส่งกลับมาให้คุณ!" เลดี้ฝางคว้าโคมไฟซึ่งมีภาพวาดแปรงละเอียดของดอกไม้และนกที่วาดบนมันและตาม Xiaocao ออกประตู

เสี่ยวโอเดาอย่างรวดเร็วกล่าวว่า "แม่ฉันเคยไปจับป่า hares และ pheasants ในภูเขากับบราเดอร์ฮัน ดังนั้นผมจึงคุ้นเคยกับถนนบนภูเขานี้ คุณไม่ต้องส่ง ..."

"ทำไมจงสุภาพกับข้าพเจ้า, มารดาของท่าน? คุณแม่ได้กินอาหารเย็นมากเกินไปดังนั้นฉันจะเดินไปกับคุณและทำความสะอาดตัวเอง " เลดี้ฝางสว่างโคมไฟที่จัดขึ้นมือของ Xiaocao และค่อยๆเดินไปทางประตูหลัก Zhenzhu เห็นนี้และรีบทำงานในห้องครัวที่จะ Linglong เธออย่างรวดเร็วจับขึ้นไปที่นายของเธอและเอาโคมไฟในมือของเธอ

แท็บเลตหรือสมาร์ทโฟนทุกเครื่อง เมื่อเซี่ยฟูรอง, ที่เพิ่งมาถึงสถานที่ที่ไม่คุ้นเคย, เห็นทุกคนที่ได้รับพร้อมที่จะออกไป, เธอยังติดตามพวกเขาด้วยความลังเลเล็กน้อย.

ถนนภูเขาที่เงียบสงบและเงาสะแงะของพุ่มไม้ทั้งสองข้างของถนนที่ปรากฏบนถนน เซี่ยฟูรองมองไปที่ภูเขาที่มืดและได้ยินมากเกินไปของนกคืน ความรู้สึกกลัวเธอได้อย่างรวดเร็วย้ายใกล้ชิดกับป้าของเธอ ความรังเกียจของลมพัดและเงาของต้นไม้บนพื้นดินก็ส่าย ความกังวลของเซี่ยฟูรองร้องในความประหลาดใจและกตกใจทุกคน

"เก่าลูกพี่, คนสามารถตายจากการถูกกลัวโดยคนอื่น. เพื่อที่จะได้ไม่ลืมจอง ยูเซียวโอริที่ดวงตาของเธอในความมืด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เสียงของเธอก็หยุดลงอย่างสิ้นหวังขณะที่เธอเฝ้าดูป้าของเธอหยิบช้อนด้วยตะเกียบใส่ไว้ในปากของเธอและค่อยๆเคี้ยวมัน ทำไมเหรอ สิ่งที่เหมือนแมลงดูน่ารังเกียจ ป้าของเธอไม่ควรรู้สึกป่วยเหมือนเธอ ป้าของเธอเกิดในตระกูลสูงส่งแล้วเธอจะทนได้
อืมอืม มันสดและนุ่มจริงๆ พ่อทูนหัวของคุณไม่มีที่สิ้นสุดสรรเสริญผีในจดหมายของเขา ฉันต้องการที่จะลิ้มรสมัน เสี่ยวเฉาทำอาหารเก่ง ฉันชอบมันจริงๆคุณฟางพยายามอีกสองคำก่อนที่เธอจะหาเวลาที่จะสรรเสริญเธอ
เซี่ย Furong หัวใจล้มลงแล้วคนที่สง่างามและสง่างามเหมือนป้าของฉันชอบกินแมลง ภาย
ในความเป็นจริงผู้หญิงคนนี้ค่อนข้างกล้าหาญ คนส่วนใหญ่ปฏิเสธที่จะกินอย่างสุภาพเมื่อเห็นหนอนนุ่มและอวบ แต่เดิมกังวลว่ายูเสี่ยวเจียไม่สามารถเข้ากันได้กับปักกิ่งผู้หญิงตอนนี้ก็โล่งใจ แม่ทูนหัวของเธอเข้าถึงได้ง่าย
เธอย่อมสนับสนุนและยกย่องลูกสาวของเธอสำหรับอาหาร นอกจากนี้เสี่ยวเฉาทำอาหารเก่งด้วย เธอสามารถทำให้อาหารที่แตกต่างกันมากจากวัตถุดิบที่ง่ายมากซึ่งทำให้คุณฟางโดยบังเอิญกินมากเกินไป
คืนมา เงาของต้นไม้ในบริเวณใกล้เคียงแกว่งไปมาอย่างสง่างามในแสงจันทร์และดวงจันทร์ที่สดใสแขวนอยู่บนต้นไม้ บางครั้งนกป่ากลับบ้านดึกผ่านไปโยนเงาที่สวยงามบนดวงจันทร์สีเงิน
นี่เป็นครั้งแรกที่คุณฟางได้สัมผัสท้องฟ้ายามค่ำคืนที่สวยงาม ผนังหินง่ายบ้านอิฐหยาบลานกว้างขวางพวกเขาทั้งหมดดั้งเดิม สภาพแวดล้อมที่เรียบง่ายของธรรมชาติบริสุทธิ์จิตใจของมนุษย์ นี้จะช่วยให้คุณฟางที่อาศัยอยู่ในบ้านหรูรู้สึกผ่อนคลาย
เล็กๆน้อยๆโจโฉล้างจานถูกจินจูและหลิงยาวเอาเธอมองท้องฟ้าและบอกลาแม่ทูนหัวฉันต้องกลับไป คุณควรพักผ่อนให้เร็วกว่านี้ แล้วเจอกันพรุ่งนี้นะ
มันมืดมากแล้ว วิธีที่ฉันสามารถมั่นใจได้ว่าสาวน้อยที่เดินบนภูเขาคนเดียว ผมจะส่งคุณกลับไป ฟางคว้าโคมไฟที่มีสีสันสวยงามพู่กันของดอกไม้และนกและตามเขาไป
แม่ทูนหัวของฉันฉันมักจะไปที่ภูเขากับพี่ชายของฉันเพื่อจับกระต่ายและไก่ฟ้า ดังนั้นผมจึงคุ้นเคยกับเส้นทางภูเขา คุณไม่ต้องส่ง
ทำไมคุณถึงสุภาพกับผมแม่ทูนหัวของคุณ คืนนี้แม่ทูนหัวกินมากเกินไปผมจะไปกับคุณและย่อยอาหารคุณนายฟางจุดตะเกียงและจับมือเล็กๆน้อยๆของโจโฉค่อยๆเดินไปที่ประตู จินจูเห็นมันและรีบส่งงานในครัว เธอรีบจับเจ้านายของเธอกับโคมไฟในมือของเธอ
บ้านจ้าวมีขนาดใหญ่และลานกว้างขวาง เพิ่งมาถึงในสถานที่ที่ไม่คุ้นเคย Xia Furong เห็นทุกคนพร้อมที่จะออกไปแต่ยังลังเลเล็กน้อยที่จะปฏิบัติตามพวกเขา
ถนนภูเขาก็เงียบและเงาของพุ่มไม้บนทั้งสองด้านของถนนที่ปรากฏบนถนน Xia Furong มองภูเขามืดและได้ยินเสียงร้องของนกกลางคืน เธอรู้สึกกลัวและรีบเข้าหาป้าของเธอ ลมพัดมาและเงาของต้นไม้บนพื้นดินก็สั่น กังวล Xia Furong กรีดร้องและทำให้ทุกคนตกใจ
ลูกพี่ลูกน้องคนอื่นจะกลัวตาย คุณช่วยหยุดทำให้บรรยากาศเครียดได้ไหม ยูฟางพลิกตาของเธอในที่มืด