Back to our problem of trying to pr

Back to our problem of trying to predict the future, or at least the future population of some
species in some region. Two ideas for how to do this come to mind.
The first is to look at the historical data and see if we can identify trends. This is a
great idea, but is often very difficult. Data seldom fits a simple pattern perfectly and we
must constantly worry about what trends are “real” in the data, what trends are due to
temporary changes in the situation and what trends are created by our human desire to see
patterns, even when there are none.
The other idea is to try to make a deterministic model of the population that is based
on some basic assumptions of how the population changes. We need a model that is simple
enough to use, but complicated enough to give an at least approximately reliable predictions.
The first idea requires we be able to interpret data from a complicated noisy world so we
need techniques and expertise in statistics (stay tuned!). So for now we follow the second
idea and construct models based on some (simple) assumptions about biology. Of course,
combining both model building and data analysis–using the data to motivate and check the
assumptions and using the models to tease out trends in the data–is more powerful than
either technique by itself.
Think of this section as practice building models for physical world and seeing what kinds
of behavior simple models can predict. The “hidden” agenda is to use some of the functions
we have seen in our zoo.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กลับไปยังปัญหา ของการพยายามทำนายอนาคต หรือประชากรในอนาคตอย่างน้อยบางส่วนสปีชีส์ในบางภูมิภาค ความคิดที่สองวิธีการนี้มาใจแรกคือการ ดูข้อมูลย้อนหลัง และดูถ้าเราสามารถระบุแนวโน้ม นี่คือการความคิดที่ดี แต่มักจะเป็นเรื่องยากมาก ข้อมูลไม่ใคร่พอดีรูปแบบง่าย ๆ และเราตลอดเวลาต้องกังวลเกี่ยวกับแนวโน้มใดเป็น "จริง" ในข้อมูล แนวโน้มที่จะครบกำหนดต้องเปลี่ยนแปลงชั่วคราวในสถานการณ์และแนวโน้มสิ่งถูกสร้าง โดยมนุษย์ท่านดูรูปแบบ แม้ว่ามีไม่มีความคิดที่จะพยายามทำแบบ deterministic ประชากรที่ใช้ในบางสมมติฐานพื้นฐานของวิธีการเปลี่ยนแปลงของประชากร เราต้องการรูปแบบที่ง่ายพอที่จะใช้ แต่ซับซ้อนพอที่จะให้การคาดคะเนความน่าเชื่อถือประมาณน้อยความคิดแรกต้องเราสามารถตีความข้อมูลจากโลกคะซับซ้อนดังนั้นเราจำเป็นเทคนิคและความเชี่ยวชาญในสถิติ (กรรไกร) ดังนั้นสำหรับตอนนี้ เราทำตามขั้นที่สองตามสมมติฐานบางอย่าง (อย่างง่าย) เกี่ยวกับชีววิทยาจำลองความคิดและโครงสร้าง แน่นอนรวมทั้งแบบจำลองอาคารและข้อมูลวิเคราะห์ – ใช้ข้อมูลจูงใจ และตรวจสอบการสมมติฐานและการใช้แบบจำลองล้อออกแนวโน้มในข้อมูล – จะมีประสิทธิภาพมากกว่าเทคนิคอย่างใดอย่างหนึ่ง ด้วยตัวเองคิดว่า ส่วนนี้เป็นการฝึกสร้างแบบจำลองสำหรับโลก และดูชนิดแบบจำลองอย่างง่ายสามารถทายผลของพฤติกรรม วาระการประชุม "ซ่อนอยู่" คือการ ใช้ฟังก์ชันเราได้เห็นในสวนสัตว์ของเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กลับไปปัญหาของเราพยายามที่จะทำนายอนาคตหรืออย่างน้อยในอนาคตของประชากรบาง
สปีชีส์ในภูมิภาคบาง สองความคิดสำหรับวิธีการที่จะทำเช่นนี้มาใจ.
แรกคือการมองไปที่ข้อมูลทางประวัติศาสตร์และดูว่าเราสามารถระบุแนวโน้ม นี้เป็น
ความคิดที่ดี แต่มักจะเป็นเรื่องยากมาก ข้อมูลไม่ค่อยเหมาะกับรูปแบบที่เรียบง่ายได้อย่างสมบูรณ์แบบและเรา
อย่างต่อเนื่องจะต้องกังวลเกี่ยวกับสิ่งที่แนวโน้มเป็น "ของจริง" ในข้อมูลสิ่งที่แนวโน้มเป็นเพราะ
การเปลี่ยนแปลงชั่วคราวในสถานการณ์และแนวโน้มของสิ่งที่ถูกสร้างขึ้นโดยความปรารถนาของมนุษย์เราที่จะเห็น
รูปแบบแม้ในขณะที่มี ไม่มี.
ความคิดอื่น ๆ คือการพยายามที่จะทำให้รูปแบบการกำหนดของประชากรที่เป็นไปตาม
สมมติฐานพื้นฐานของวิธีการที่ประชากรมีการเปลี่ยนแปลง เราจำเป็นต้องมีรูปแบบที่ง่าย
พอที่จะใช้ แต่มีความซับซ้อนพอที่จะให้อย่างน้อยการคาดการณ์ที่เชื่อถือได้ประมาณ.
ความคิดแรกของเราต้องสามารถที่จะแปลความหมายข้อมูลจากโลกที่มีเสียงดังที่ซับซ้อนดังนั้นเราจึง
จำเป็นต้องใช้เทคนิคและความเชี่ยวชาญในสถิติ (ติดตามความคืบหน้า! ) ดังนั้นตอนนี้เราทำตามที่สอง
ความคิดและสร้างรูปแบบขึ้นอยู่กับบาง (ง่าย) สมมติฐานเกี่ยวกับชีววิทยา แน่นอน
รวมทั้งการสร้างแบบจำลองและการวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ข้อมูลที่จะกระตุ้นและตรวจสอบ
สมมติฐานและใช้แบบจำลองที่จะหยอกล้อออกแนวโน้มในข้อมูลที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่า
เทคนิคด้วยตัวเองอย่างใดอย่างหนึ่ง.
คิดว่าส่วนนี้เป็นแบบจำลองอาคารปฏิบัติ โลกทางกายภาพและเห็นสิ่งที่ชนิด
ของรูปแบบที่เรียบง่ายสามารถทำนายพฤติกรรม "ซ่อน" วาระการประชุมคือการใช้บางส่วนของฟังก์ชั่น
ที่เราได้เห็นในสวนสัตว์ของเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กลับมาที่ปัญหาของการพยายามที่จะทำนายอนาคต หรืออย่างน้อย ในอนาคตประชากรบาง
ชนิดในบางภูมิภาค สองความคิดสำหรับวิธีการทำนี้มาจิตใจ
ครั้งแรกคือการดูข้อมูลประวัติและดูว่าเราสามารถระบุแนวโน้ม นี่คือ
ความคิดที่ดี แต่มักยาก ข้อมูลไม่ค่อยเหมาะกับรูปแบบง่าย ๆและเรา
อย่างสมบูรณ์ตลอดเวลาจะต้องกังวลว่าแนวโน้มเป็น " จริง " ในข้อมูลแนวโน้มอะไรเนื่องจาก
การเปลี่ยนแปลงชั่วคราวในสถานการณ์และแนวโน้มอะไรจะถูกสร้างขึ้นโดยมนุษย์ปรารถนาของเราที่จะเห็น
รูปแบบแม้ในขณะที่ไม่มี
ความคิดอื่น ๆ คือการพยายามที่จะทำให้รูปแบบ deterministic ของประชากรที่ใช้
ในบางสมมติฐานพื้นฐานของประชากรมีการเปลี่ยนแปลง เราต้องการแบบที่เรียบง่าย
เพียงพอต่อการใช้งาน แต่ซับซ้อนพอที่จะให้อย่างน้อยความน่าเชื่อถือประมาณคาดคะเน .
ความคิดแรกต้องการเราสามารถตีความข้อมูลจากซับซ้อนเสียงดังโลกดังนั้นเราต้องการ
เทคนิคและความเชี่ยวชาญในสถิติ ( ติดตาม ) ดังนั้น ตอนนี้เราตามความคิดที่สอง
และสร้างโมเดลตาม ( ง่าย ) สมมติฐานเกี่ยวกับชีววิทยา แน่นอน
รวมทั้งรูปแบบอาคารและการวิเคราะห์ข้อมูลและใช้ข้อมูลเพื่อกระตุ้นและตรวจสอบสมมติฐานโดยใช้แบบจำลอง
และแซวออกแนวโน้มข้อมูลและมีอำนาจมากกว่า

ทั้งเทคนิค โดยตัวเอง คิดว่าส่วนนี้เป็นรูปแบบอาคารปฏิบัติธรรม โลกทางกายภาพและเห็นสิ่งที่ประเภทของรูปแบบเรียบง่ายสามารถทำนายพฤติกรรม
. " ซ่อน " วาระการประชุมคือการใช้บางฟังก์ชัน
เราได้เห็นในสวนสัตว์ของเรา .