When the children first went t live

When the children first went t live at the white house, they talked about Father a lot and were always asking questions about him. But at time passed, their questions seemed to make Mother unhappy,so they stopped asking them. But they never forgot him.
Bobbie thought about father often. She knew her mother was unhappy,and she worried a lot about that.And why was Father away for so long? Was there something that Mother wasn't telling them.
The answer came on the day she went to the station to fetch the magazines. They were old magazines which people left on trains or in the waiting room. Perks said the children could have them to read,and one day Bobbie went to fetch them.
'I'll just put some newspaper round them to keep them together,' said Perks. And took an Old newspaper from the heap.
The magazines were heavy,and Bobbie stopped to rest on the way home. She sat on the grass and dropped them beside her. As the did this,She looked at the newspaper and read some of the words on the page...and it was like a terrible dream.
She never remembered how she got to home. But she went to her room and locked the door. Then she took the newspaper off the magazines and looked at it again. The words seemed to jump out at her:
FIVE YEARS IN PRISON FOR SPY!
And the name of the 'spy' was the name of her Father.
Bobbie was very quite at tea-time
'Is anything wrong? Mother asked her.
' I'm all right,' said Bobbie
But after tea, Mother went up to Bobbie's room. 'What's the matter?' she wanted to know For an answer,Bobbie took the newspaper from under her bed and showed it to her mother.
'Oh,Bobbie' cried Mother. 'You don't belive it, do you? You don't belive Daddy is a spy?
'No' said Bobbie
'He's good and honest and he's done nothing wrong,' said Mother 'We have to remember that.'

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อเด็ก ๆ ก่อนไปทีอยู่ที่บ้านสีขาว พวกเขาพูดคุยเกี่ยวกับพ่อมาก และมักจะถูกถามคำถามเกี่ยวกับพระองค์ แต่เวลาผ่านไป คำถามของเขาดูเหมือน ทำให้แม่ไม่มีความสุข เพื่อให้พวกเขาหยุดทาน แต่พวกเขาไม่เคยลืมเขาBobbie คิดว่า เกี่ยวกับพ่อมัก เธอรู้ว่า แม่ของเธอมีความสุข และเธอกังวลมากว่า และทำไมพ่อเก็บสำหรับนาน ไม่มีสิ่งที่แม่ไม่ได้บอกพวกเขาคำตอบมาในวันที่เธอไปสถานีจะนำมาใช้ในนิตยสาร พวกคนที่เหลือ บนรถไฟ หรือ ในห้องรอนิตยสารเก่า Perks กล่าวว่า เด็ก ๆ ได้อ่านกัน และหนึ่งวัน Bobbie ไปนำมาใช้ได้'ฉันจะเพียงใส่หนังสือพิมพ์บางรอบพวกเขาเพื่อให้พวกเขาร่วมกัน กล่าว Perks และเอาหนังสือพิมพ์เก่าจากกองการนิตยสารได้หนัก และ Bobbie หยุดพักผ่อนบนบ้าน เธอนั่งบนหญ้า และลดลงไปอยู่ข้างเธอ เป็นการทำอย่างนี้ เธอมองหนังสือพิมพ์ และอ่านคำหน้า... และมันเป็นเหมือนความฝันน่ากลัวเธอไม่เคยจำว่า เธอมาถึงบ้าน แต่เธอไปที่ห้องของเธอ และล็อคประตู เธอเอาหนังสือพิมพ์ปิดนิตยสาร และมองมันอีกครั้ง คำดูเหมือนจะ กระโดดข้ามไปที่เธอ: ห้าปีในคุกสำหรับ SPYและชื่อของ 'ดักฟัง' เป็นชื่อของพ่อของเธอมี Bobbie ที่ชาเวลาค่อนข้างมาก' เป็นอะไรที่ไม่ถูกต้องหรือไม่ แม่ถามเธอ'ฉัน,' กล่าวว่า Bobbieแต่หลังจากชา แม่ขึ้นไปห้องของ Bobbie 'เป็นอะไรไป "เธออยากรู้คำตอบ Bobbie เอาหนังสือพิมพ์อย่างเตียงนอนของเธอ และพบกับแม่ของเธอ' โอ้ Bobbie' ร้องเรียกแม่ ' คุณ belive คุณ คุณ belive พ่อเป็นสายลับBobbie กล่าวว่า 'ไม่'กล่าวว่า 'เราได้จำไว้ว่า' แม่ 'กำลังดี และซื่อสัตย์ และเขาได้ทำอะไรผิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อเด็กคนแรกที่ไปทีอาศัยอยู่ที่บ้านสีขาวที่พวกเขาพูดคุยเกี่ยวกับพ่อมากและมักจะถามคำถามเกี่ยวกับตัวเขา แต่เวลาผ่านไปคำถามของพวกเขาดูเหมือนจะทำให้แม่มีความสุขเพื่อให้พวกเขาหยุดขอให้พวกเขา แต่พวกเขาไม่เคยลืมเขา.
บ๊อบบี้คิดว่าเกี่ยวกับพ่อมักจะ เธอรู้ว่าแม่ของเธอก็มีความสุขและเธอกังวลมากเกี่ยวกับ that.And ทำไมพ่อไปนาน? คือมีอะไรบางอย่างที่แม่ไม่ได้บอกพวกเขา.
คำตอบมาในวันที่เธอเดินไปสถานีสามารถดึงข้อมูลนิตยสาร พวกเขาเป็นนิตยสารเก่าที่คนที่เหลืออยู่บนรถไฟหรือในห้องรอ Perks กล่าวว่าเด็กอาจมีให้พวกเขาอ่านและบ๊อบบี้วันหนึ่งไปเรียกพวกเขา.
'ฉันเพิ่งจะวางหนังสือพิมพ์บางรอบเพื่อให้พวกเขาเข้าด้วยกันกล่าวว่า Perks และเอาหนังสือพิมพ์เก่าจากกอง.
นิตยสารหนักและบ๊อบบี้หยุดพักผ่อนระหว่างทางกลับบ้าน เธอนั่งอยู่บนพื้นหญ้าและลดลงพวกเขาอยู่ข้างๆเธอ ในฐานะที่ทำอย่างนี้เธอมองที่หนังสือพิมพ์และอ่านคำบางคำในหน้า ... และมันเป็นเหมือนความฝันที่น่ากลัว.
เธอไม่เคยจำได้ว่าเธอได้ไปที่บ้าน แต่เธอก็เดินไปที่ห้องของเธอและล็อคประตู จากนั้นเธอก็เอาออกหนังสือพิมพ์นิตยสารและมองไปที่มันอีกครั้ง คำพูดที่ดูเหมือนจะกระโดดออกจากที่เธอ! ห้าปีในคุกสำหรับ SPY และชื่อของ 'สายลับ' เป็นชื่อของพ่อของเธอ. บ๊อบบี้เป็นอย่างมากเลยทีเดียวที่ชาเวลา'เป็นสิ่งที่ผิดหรือเปล่า? แม่ถามเธอ. ' ฉันทั้งหมดขวากล่าวว่าบ๊อบบี้แต่หลังจากที่ชาแม่ก็ขึ้นไปที่ห้องของบ๊อบบี้ 'เกิดอะไรขึ้น?' เธออยากจะรู้คำตอบสำหรับบ๊อบบี้เอาหนังสือพิมพ์มาจากใต้เตียงของเธอและแสดงให้แม่ของเธอ. 'Oh, บ๊อบบี้' แม่ร้องไห้ 'คุณไม่เชื่อมันคุณ? คุณไม่ belive พ่อเป็นสายลับหรือไม่? 'ไม่' บ๊อบบี้กล่าวว่า'เขาเป็นคนดีและมีความซื่อสัตย์และเขาทำอะไรผิด "แม่กล่าวว่า" เราต้องจำไว้ว่า.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อลูกแรกก็ไม่ได้อยู่ในทำเนียบขาว เขาพูดถึงคุณพ่อมาก และมักจะถามคำถามเกี่ยวกับเขา แต่เมื่อเวลาผ่านไป คำถามของพวกเขาดูเหมือนจะทำให้แม่ไม่พอใจ พวกเขาจึงหยุดถามพวกเขา แต่พวกเขาไม่เคยลืมเขา
บ๊อบบี้คิดเรื่องพ่อบ่อยๆ เธอรู้ว่าแม่ของเธอเป็นอย่างนี้ เธอกังวลมากเกี่ยวกับว่า ทำไมพ่อหายไปนานจังมีอะไรที่แม่ไม่ได้บอกพวกเขา .
คำตอบที่ได้กลับมา ในวันที่เธอไปสถานีรถไฟ เพื่อไปเอานิตยสาร มีนิตยสารเก่าซึ่งคนซ้ายบนรถไฟ หรือ ในห้องรอ เอกสิทธิ์ กล่าวว่า เด็กจะได้อ่าน และวันหนึ่งบ๊อบบี้ไปตามพวกเขา .
" ฉันจะวางหนังสือพิมพ์บางรอบพวกเขาเพื่อให้พวกเขาร่วมกัน ' perksแล้วเอาหนังสือพิมพ์เก่าจากกอง .
นิตยสารหนักและบ๊อบบี้หยุดพักระหว่างทางกลับบ้าน เธอนั่งลงบนพื้นหญ้า แล้ววางลงข้างๆ เธอ เป็นคนทำ เธอมองไปที่หนังสือพิมพ์และอ่านบางส่วนของคำพูดในหน้า . . . . . . . มันเหมือนความฝันที่น่ากลัว เธอเคยจำได้
เธอต้องกลับบ้าน แต่เธอกลับไปที่ห้องของเธอ และล็อคประตูแล้วเธอเอาหนังสือพิมพ์ปิดนิตยสารและมองมันอีกครั้ง คำพูดที่ดูเหมือนจะกระโดดออกจากที่ของเธอ :
5 ปีในคุกสำหรับสายลับ
และชื่อของ ' สายลับ ' เป็นชื่อของพ่อของเธอ บ๊อบบี้เป็นค่อนข้างมาก

'is ชาเวลาทำอะไรผิด แม่ถามเธอ .
' ฉันไม่เป็นไร ' บ๊อบบี้
แต่หลังจากชา แม่จึงไปที่ห้องของบ๊อบบี้ . ' เกิดอะไรขึ้น ? เธอต้องการที่จะรู้คำตอบบ๊อบบี้เอาหนังสือพิมพ์จากใต้เตียงของเธอ และเอาไปให้แม่ของเธอ .
' โอ บ๊อบบี้ ' คุณแม่ ' คุณไม่เชื่อใช่มั้ย คุณไม่ต้องเชื่อพ่อเป็นสายลับ

' ' ของบ๊อบบี้เขาที่ดีและซื่อสัตย์ และเขาไม่ได้ทำอะไรผิด ' แม่ ' เราต้องจำไว้ว่า '
.