The rate of success in the first tr

The rate of success in the first trial with the real circuit was low in all groups (less than 15%). From this point on, the difference between the groups became very evident; in the control group the real trial was the first source of feedback. Some of the teams changed their design (on the worksheets) while others, tried changing the real circuit. During this process (that took up to six trials) 5 more teams (17%) managed to correct their design so that by the end of the session 15 teams (52%) arrived at a correct theoretical design, but only 11 of them (38%) managed to implement the solution in a real circuit. The main problem encountered by the control group teams was to work out what was wrong: the design or the way they have connected the real circuit. Since there was no other source of feedback, some of the teams changed a correct design, ‘falling back’ into a misconception they seemed to have resolved in an earlier stage. A typical example is presented in Fig. 5 in which the initial design reflects a common misconception: students did not realise that there is no difference between A and B. The real circuit was built as designed and the bulbs lit accordingly. The team identified the problem, corrected the design and was ‘completely sure’ that it will work. Then, in the course of changing the real circuit, a short was connected across three of the bulbs and as a result only bulb A lit. The team was confused, apparently not completely sure of the design and changed it again ‘falling back’ into the original misconception.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อัตราความสำเร็จในการทดลองครั้งแรกกับวงจรจริงได้ต่ำในกลุ่มทั้งหมด (น้อยกว่า 15%) จากจุดนี้ ความแตกต่างระหว่างกลุ่มชัดมาก ในกลุ่มควบคุม การทดลองจริงเป็นแหล่งแรกของข้อเสนอแนะ บางทีมสามารถเปลี่ยนแปลงการออกแบบ (บนแผ่นงาน) ขณะที่คนอื่น พยายามเปลี่ยนวงจรจริง ระหว่างกระบวนการนี้ (ซึ่งใช้เวลาทดลองถึงหก) จัดการทีมเพิ่มเติม 5 (17%) ต้องออกแบบให้ในตอนท้ายของเซสชันทีม 15 (52%) มาออกแบบตามทฤษฎีที่ถูกต้อง แต่เพียง 11 คน (38%) จัดการการดำเนินการแก้ปัญหาในวงจรจริง ปัญหาหลักที่พบ โดยทีมกลุ่มควบคุมถูกออกอะไรผิด: การออกแบบหรือวิธีพวกเขามีการเชื่อมต่อวงจรจริง เนื่องจากมีไม่มีแหล่งของความคิดเห็น ทีมมีการเปลี่ยนแปลงออกแบบถูกต้อง 'ฟอลกลับ' พวกเขาดูเหมือนจะได้รับการแก้ไขในขั้นตอนก่อนหน้านี้เข้าใจผิด ตัวอย่างทั่วไปแสดงในรูปที่ 5 ซึ่งออกแบบเริ่มต้นสะท้อนให้เห็นถึงความเข้าใจผิดที่พบบ่อย: นักเรียนไม่รู้ว่ามีไม่มีความแตกต่างระหว่าง A และ b วงจรจริงตามที่ออกแบบ และหลอดไฟติดสว่างตาม ทีมงานระบุปัญหา แก้ไขการออกแบบ และแก้ไข 'แน่ใจสมบูรณ์' ที่จะทำงาน แล้ว ในหลักสูตรการเปลี่ยนวงจรจริง สั้น ๆ ที่ถูกเชื่อมต่อทั้งสามของ A เท่านั้นดังนั้นหลอดไฟและหลอดไฟ ทีมงานถูกสับสน เห็นได้ชัดว่าไม่สมบูรณ์แน่ใจของการออกแบบ และเปลี่ยนแปลงมันอีก 'ฟอลกลับ' เข้าใจผิดเดิม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อัตราของความสำเร็จในการทดลองครั้งแรกกับวงจรที่แท้จริงอยู่ในระดับต่ำในกลุ่มทั้งหมด (น้อยกว่า 15%) จากจุดนี้ความแตกต่างระหว่างกลุ่มก็เห็นได้ชัดมาก ในกลุ่มควบคุมการทดลองใช้จริงเป็นแหล่งแรกของข้อเสนอแนะ บางส่วนของทีมที่มีการเปลี่ยนแปลงการออกแบบของพวกเขา (บนแผ่น) ในขณะที่คนอื่น ๆ พยายามเปลี่ยนวงจรจริง ในระหว่างกระบวนการนี้ (ที่เกิดขึ้นถึงหกทดลอง) อีก 5 ทีม (17%) การจัดการเพื่อแก้ไขการออกแบบของพวกเขาเพื่อที่ว่าในตอนท้ายของเซสชั่น 15 ทีม (52%) มาถึงการออกแบบทางทฤษฎีที่ถูกต้อง แต่เพียง 11 ของพวกเขา ( 38%) การจัดการเพื่อดำเนินการแก้ปัญหาในวงจรแห่งความเป็นจริง ปัญหาหลักที่พบโดยทีมงานกลุ่มควบคุมได้รับออกไปทำงานในสิ่งที่ผิด: การออกแบบหรือวิธีที่พวกเขามีการเชื่อมต่อวงจรจริง เพราะไม่มีแหล่งที่มาของข้อเสนอแนะอื่น ๆ บางส่วนของทีมที่มีการเปลี่ยนแปลงการออกแบบที่ถูกต้อง 'ตกกลับเข้าสู่ความเข้าใจผิดที่พวกเขาดูเหมือนจะได้รับการแก้ไขในขั้นตอนก่อนหน้า เป็นตัวอย่างที่จะนำเสนอในรูป 5 ซึ่งในการออกแบบเริ่มต้นสะท้อนให้เห็นถึงความเข้าใจผิดกัน: นักเรียนไม่ทราบว่ามีความแตกต่างระหว่าง A และ B วงจรจริงที่ถูกสร้างขึ้นตามที่ได้ออกแบบและไม่มีหลอดไฟตาม ทีมงานระบุปัญหาได้รับการแก้ไขการออกแบบและการเป็น 'สมบูรณ์แน่ใจว่ามันจะทำงาน จากนั้นในช่วงระยะเวลาของการเปลี่ยนวงจรความเป็นจริงในระยะสั้นมีการเชื่อมต่อทั่วทั้งสามของหลอดไฟและเป็นผลเพียงหลอดไฟสว่าง ทีมกำลังสับสนเห็นได้ชัดว่าไม่สมบูรณ์แน่ใจของการออกแบบและมีการเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง 'ตกกลับเข้าสู่ความเข้าใจผิดเดิม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อัตราความสำเร็จในการทดลองครั้งแรกกับวงจรจริงต่ำในกลุ่มทั้งหมด ( น้อยกว่า 15 % ) จากจุดนี้ ความแตกต่างระหว่างกลุ่มกลายเป็นที่เห็นได้ชัดมาก ในกลุ่มควบคุมการทดลองจริงเป็นแหล่งแรกของความคิดเห็น บางส่วนของทีมการเปลี่ยนแปลงการออกแบบของพวกเขา ( ในแผ่น ) ในขณะที่คนอื่น ๆพยายามเปลี่ยนวงจรจริง ในระหว่างกระบวนการนี้ ( ที่ใช้เวลาถึงหกครั้ง ) ทีม 5 ( 17% ) จัดการแก้ไขการออกแบบของพวกเขาเพื่อที่สิ้นสุดของระยะเวลา 15 ทีม ( 52 ) มาถึงที่ถูกต้องตามทฤษฎี การออกแบบ แต่เพียงแค่ 11 คน ( ร้อยละ 38 ) สามารถใช้โซลูชั่นในวงจรจริง ปัญหาหลักที่พบโดยทีมในกลุ่มควบคุมจะทำงานออกจากสิ่งที่ผิด : การออกแบบหรือวิธีที่พวกเขามีวงจรจริง เชื่อมต่อ เนื่องจากไม่มีแหล่งที่มาอื่น ๆของข้อมูลบางส่วนของทีมการเปลี่ยนแปลงการออกแบบที่ถูกต้อง " ย้อนกลับ " ในความเข้าใจผิดที่ดูเหมือนว่าจะได้รับการแก้ไขในขั้นตอนก่อนหน้านี้ ตัวอย่างทั่วไปแสดงในรูปที่ 5 ซึ่งในการออกแบบเริ่มต้นสะท้อน misconception ทั่วไป : นักเรียนไม่ได้ตระหนักว่ามีความแตกต่างระหว่าง A และ B จริงถูกสร้างขึ้นเป็นวงจรที่ออกแบบและหลอดไฟสว่างตาม ทีมระบุปัญหา , การแก้ไขการออกแบบและ " สมบูรณ์แน่ใจว่ามันจะได้ผล แล้วในหลักสูตรของการเปลี่ยนแปลงวงจรจริง ๆเชื่อมทั้งสามของหลอดไฟและผลเท่านั้น หลอดไฟไฟ ทีมงานสับสน apparently ไม่แน่ใจสมบูรณ์ของการออกแบบและการเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง " ย้อนกลับ " ในความเห็นเดิม