Hearing Ye Ziyun muttering to herse

Hearing Ye Ziyun muttering to herself, Nie Li couldn’t help finding it a little funny.
Nie Li waved his hands towards Ye Ziyun and said, smiling, “Ziyun, we meet again.”
Ye Ziyun raised her head, her confused eyes landing on Nie Li. After being stunned for a moment, she jumped up like a grasshopper.
“Why are you here?” Ye Ziyun’s eyes flashed with a touch of panic.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ได้ยิน Ziyun เย muttering ไปเอง เดินทาง Nie Li ไม่ช่วยหาตลกเล็กน้อยเดินทาง Nie Li โบกมือเขาไปเย Ziyun และกล่าว ว่า รอยยิ้ม "Ziyun พบกันใหม่"เย Ziyun ยกหัวของเธอ ดวงตาของเธอสับสนในเดินทาง Nie Li หลังจากถูกสตันครู่ เธอไปขึ้นเช่นตั๊กแตน"เหตุที่มี" เย Ziyun ประกายตาของความตื่นตระหนก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ได้ยินเจ้า Ziyun พึมพำกับตัวเอง Nie ลี่ไม่สามารถช่วยหามันเล็ก ๆ น้อย ๆ ตลก.
Nie ลี่โบกมือเขาที่มีต่อเจ้า Ziyun และกล่าวว่ายิ้ม "Ziyun เราพบกันอีกครั้ง."
เจ้า Ziyun ยกหัวของเธอตาเธอสับสนเชื่อมโยงไปถึง ใน Nie ลี่ หลังจากที่ถูกตะลึงสำหรับช่วงเวลาที่เธอกระโดดขึ้นเช่นตั๊กแตน.
"ทำไมคุณมาที่นี่?" ตาเจ้า Ziyun ประกายด้วยการสัมผัสของความหวาดกลัว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ได้ยินท่าน ziyun พึมพำกับตัวเอง ไม่หลีไม่ได้ช่วยหาหน่อยนะหนี่หลีโบกมือของเขาทั้งหลายและต่อ ziyun พูดยิ้มๆ " ziyun เราเจอกันอีกแล้วนะ "ท่าน ziyun ยกหัวของเธอ เธอสับสนสายตาลงหนี่หลี่ หลังจากอึ้งไปชั่วขณะ เธอกระโดดขึ้นเหมือนตั๊กแตน" นายมาที่นี่ทำไม ? " ท่าน ziyun ดวงตาประกายกับสัมผัสของความตื่นตระหนก