A field trial was conducted over a

A field trial was conducted over a seven-year period, in Mediterranean peach orchard. The aims were (i) to explore the effects of alternative soil-management practices (Amng) on soil and litter carbon (C) reserves, (ii) to monitor the seasonal and (iii) spatial variations of soil CO2 flushes. The alternative management included no tillage, retention of all aboveground biomass and application of imported organic amendments (15 t ha−1 y−1 fresh weigh). Locally conventional management (Lmng) served as the control: i.e. tillage, mineral fertilisation, removal of prunings. The mean total annual C inputs were 4.2 and 2.4 t ha−1 in Amng and Lmng, respectively. Spatial and temporal variations in CO2 soil emissions over a 20 m2 plot (×2) were assessed (Li-6400, LI-COR, USA) on the assumption that root topography and microbial activity declined systematically with distance from the row line. Under Amng practices soil C significantly increased up to 1.78% against 1.38% at Lmng block. The C stored as litter and dead wood in Amng, was 16-times that in Lmng. On a whole-season basis, CO2 losses were 20% higher in Amng than in Lmng. Soil CO2 emissions were mostly from the in-row, with the inter-row emissions being lower, especially due to reduced soil-water content during the drier months. It is concluded that despite a higher CO2 soil emissions, alternative management techniques will partially offset atmospheric CO2 rise through increased soil C reserves, and that spatial variability of emissions must be taken into account if the accuracy of estimates of large-scale emissions are to be improved.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทดลองฟิลด์ได้ดำเนินการมากกว่าระยะเวลาเจ็ดปี ในสวนเมดิเตอร์เรเนียนพีช มีวัตถุประสงค์ (i) การ สำรวจผลของการปฏิบัติทางการจัดการดิน (Amng) ในดิน และแคร่คาร์บอน (C) สำรอง, (ii) การตรวจสอบรูปแบบพื้นที่ฤดูกาลและ (iii) ของล้างดิน CO2 การจัดการอื่นรวมไม่ tillage รักษาชีวมวล aboveground ทั้งหมดและของนำเข้าแก้ไขอินทรีย์ (น้ำหนัก 15 t ha−1 y−1 สด) จัดการทั่วไปในท้องถิ่น (Lmng) ทำหน้าที่เป็นตัวควบคุม: เช่น tillage แร่ปฏิสนธิ prunings ลบ การเฉลี่ยรวมรายปี C อินพุตได้ 4.2 และ 2.4 t ha−1 Lmng และ Amng ตามลำดับ เปลี่ยนแปลงพื้นที่ และขมับใน CO2 ที่ถูกปล่อยดินผ่านแผน 20 m2 (ตาราง 2) ประเมิน (Li-6400, LI ประกอบ สหรัฐอเมริกา) บนสมมติฐานที่ว่า รากภูมิประเทศและกิจกรรมจุลินทรีย์ปฏิเสธระบบ ด้วยระยะห่างจากแถว ภายใต้ปฏิบัติการ Amng ดิน C เพิ่มขึ้นถึง 1.78% จากบล็อก Lmng 1.38% อย่างมีนัยสำคัญ เก็บเป็นแคร่ไม้ตายใน Amng, C ได้ 16 - ครั้งที่ใน Lmng ตามฤดูกาลทั้งหมด การสูญเสีย CO2 ได้ 20% สูงกว่า Amng มากกว่าในดิน Lmng CO2 ปล่อยถูกส่วนใหญ่จากที่ในแถว พร้อมปล่อยแถวระหว่างถูกล่าง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากเนื้อหาน้ำดินลดลงในช่วงเดือนแห้ง มันจะสรุปได้ว่า แม้ มีความสูงดินปล่อย CO2 เทคนิคการการจัดการอื่นจะบางส่วนขึ้นตรงข้ามบรรยากาศ CO2 ผ่านดินเพิ่ม C สำรอง และว่า ปริภูมิความแปรผันของการปล่อยต้องนำมาพิจารณาว่าจะปรับปรุงความถูกต้องของการประเมินการปล่อยก๊าซเรือนกระจกขนาดใหญ่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การทดลองภาคสนามได้ดำเนินการมาเป็นระยะเวลาเจ็ดปีในสวนผลไม้ลูกพีชเมดิเตอร์เรเนียน จุดมุ่งหมายคือ (i) ในการสำรวจผลกระทบของทางเลือกการจัดการดิน (AMNG) บนพื้นดินและเศษซากพืชคาร์บอน (C) สำรอง (ii) เพื่อตรวจสอบตามฤดูกาลและ (iii) การเปลี่ยนแปลงเชิงพื้นที่ของวูบวาบ CO2 ดิน การจัดการทางเลือกรวมดินแบบไม่มีการเก็บรักษามวลชีวภาพเหนือพื้นดินทั้งหมดและการประยุกต์ใช้ของการแก้ไขที่นำเข้าอินทรีย์ (15 ตันต่อเฮกตาร์ 1 Y-1 มีน้ำหนักสด) เฉพาะการจัดการทั่วไป (Lmng) ทำหน้าที่เป็นผู้ควบคุมดินแบบเช่นการใส่ปุ๋ยแร่, การกำจัดตัดกิ่ง ค่าเฉลี่ยรวมปัจจัยการผลิต C ประจำปีเป็น 4.2 และ 2.4 ตันต่อเฮกตาร์ 1 ใน AMNG และ Lmng ตามลำดับ รูปแบบพื้นที่และเวลาในการปล่อยก๊าซ CO2 ดินกว่า 20 m2 พล็อต (× 2) มีการประเมิน (Li-6400, LI-COR สหรัฐอเมริกา) บนสมมติฐานว่าภูมิประเทศของรากและกิจกรรมของจุลินทรีย์ลดลงเป็นระบบที่มีระยะทางจากเส้นแถว ภายใต้ AMNG ปฏิบัติดิน C เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญถึง 1.78% เทียบกับ 1.38% ในบล็อก Lmng C เก็บไว้เป็นครอกและไม้ที่ตายแล้วใน AMNG เป็น 16 เท่าใน Lmng บนพื้นฐานทั้งฤดูกาลที่สูญเสีย CO2 เป็น 20% สูงกว่าใน AMNG กว่าใน Lmng การปล่อย CO2 ดินส่วนใหญ่มาจากในแถวที่มีการปล่อยก๊าซระหว่างแถวเป็นที่ต่ำกว่าโดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากมีปริมาณน้ำในดินที่ลดลงในช่วงเดือนที่แห้ง ซึ่งสรุปได้ว่าแม้จะมีการปล่อยก๊าซ CO2 ดินสูงเทคนิคการจัดการทางเลือกที่จะเพิ่มขึ้น CO2 ลดทอนบางส่วนบรรยากาศที่เพิ่มขึ้นผ่านดินสำรอง C และที่แปรปรวนเชิงพื้นที่ของการปล่อยก๊าซจะต้องนำมาพิจารณาถ้าความถูกต้องของการประเมินการปล่อยก๊าซขนาดใหญ่จะเป็น ปรับตัวดีขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การทดลองภาคสนาม ทำการศึกษาช่วงเวลาเจ็ดปี ในทะเลเมดิเตอร์เรเนียน พีชสวน มีวัตถุประสงค์คือ 1 ) เพื่อศึกษาผลของวิธีการจัดการดินทางเลือก ( amng ) บนดิน และเศษซากพืช คาร์บอน ( C ) สำรอง ( 2 ) เพื่อตรวจสอบตามฤดูกาลและ ( 3 ) รูปแบบทางพื้นที่ของ CO2 นดิน การจัดการทางเลือกรวม ไม่มีการไถพรวนความคงทนของมวลชีวภาพเหนือพื้นดินทั้งหมดและการประยุกต์ใช้นำเข้าอินทรีย์แก้ไขเพิ่มเติม ( 15 T ฮา− 1 y − 1 สดหนัก ) การจัดการทั่วไป ( เฉพาะ lmng ) ทำหน้าที่ควบคุม คือ ดิน แร่ ปฏิสนธิ , การกำจัด prunings . ค่าเฉลี่ยรวมประจำปี C กระผมเป็น 4.2 และ 2.4 T ฮา− 1 ใน amng และ lmng ตามลำดับการเปลี่ยนแปลงตามพื้นที่และเวลาในการปล่อย CO2 เกิน 20 ตารางเมตร ดินแปลง ( × 2 ) ประเมิน ( li-6400 li-cor , USA ) บนสมมติฐานว่ากิจกรรมลักษณะราก และจุลินทรีย์ลดลงอย่างเป็นระบบ ด้วยระยะห่างจากแถวเส้น ภายใต้การปฏิบัติ amng ดิน C เพิ่มขึ้นถึง 1.78 % กับ 1.38 % ที่ lmng บล็อก C เก็บไว้เป็นแคร่ไม้ตายใน amng เป็น 16 เท่า ใน lmng .บนพื้นฐานทั้งฤดูกาล , CO2 ขาดทุน 20 % สูงกว่า amng กว่าใน lmng . ก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์จากดินส่วนใหญ่ในแถว กับ อินเตอร์ การปล่อยแถวการลดลง , โดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากการลดลงของน้ำในดินในช่วงเดือนที่แห้ง สรุปได้ว่า แม้จะมีการปล่อย CO2 สูงกว่าดิน ,เทคนิคการจัดการทางเลือกที่จะชดเชยบางส่วนโดยเพิ่มขึ้นบรรยากาศ CO2 เพิ่มขึ้นดิน C สำรองและการผันแปรเชิงพื้นที่ของการปล่อยก๊าซต้องพิจารณาถ้าความถูกต้องของประมาณการการปล่อยขนาดใหญ่จะได้รับการปรับปรุง