TMA-N and TVB-N values indicate the

TMA-N and TVB-N values indicate the freshness of the fish (Beatty and Gibbons, 1936). These spoilage indicators levels in fish muscles have been used as indices of spoilage having good correlation with bacterial growth. The values of biogenic amines vary with the different seasons. The production of TMA-N was dependent on the bacterial activity as well as from endogenous enzyme (Mohd.Yusuf Ali et al., 2010). Connell (1980) recommended the value of 10-15 mg/100 g of TMA-N for human consumption. In the present study dried fishes collected during monsoon and post monsoon season had the TMA-N value above the acceptable limit for some fishes. TVB-N is accepted universally as an indicator of quality that uses ammonia. The highest TVB-N values were observed in dry fishes during monsoon season and it ranged from 20.28 to 38.26 mg/100 g. The acceptability level of TVB-N in dried fish is 35 - 40 mg/100 g as the upper limit and above that level fishery products are considered unfit for human consumption (Kimura and Kiamakura, 1934). In post monsoon season TVB-N values ranged from 15.77 – 22.72 mg/100 g and 9.90 – 19.20 mg/100 g in summer. All the nine dried fish samples collected from monsoon season shows high TVB-N value. TVB-N measurement indicates the extent of the breakdown of protein due to bacterial and enzymatic action leading to amine production. Enzyme from the spoilage microorganism can metabolize the amino acids of the fish muscle producing ammonia, trimethylamine, dimethylamine (total volatile base nitrogen) which is used to estimate spoilage. While Castell and Triggs (1955) have expressed that there is a wide variation in critical values suggested for individual species. Horse and Sekine (1956) found a sudden increase in TMA-N to be concurrent with onset of bacterial putrefaction. In our result TMA-N increased with the increase of bacterial count. These
results agreed with the results of (Saritha et al., 2012; Sinduja et al., 2011). Huss (1988) suggested that formation of TMA-N in fish muscle is due to the increase of spoilage bacteria levels. TVB-N level in fish has also been used to indicate the growth of microorganisms leading to spoilage (Lakshmanan, 2002). Iyer et al. (1986) reported that TVB-N level of fish in retail market was as high as 98 mg/100 g. TVB-N level of dried fishes in Tuticorin market was 30 -18.4, 18.95 – 14.81, 9.31 – 14.14 mg/100 g in monsoon, post monsoon and summer season respectively (Sinduja et al., 2011). TVB-N level of S. fimbriata stored at 20˚C for 24 hours was 23.9 mg/100 g and it increased to 53.6 mg during 4 days of storage (Yamanaka et al., 1986). Estrada (1985) explained that the TVB-N increased during storage at ambient temperature. Connells (1975) reported visible fungal colonies in fish sample even before TVB-N value reached the maximum permissible limits. Horie and Sekeine (1956) also found a sudden increase in TMA-N (>10 mg %) to be concurrent with onset of bacterial putrefaction although bacterial growth begins immediately after the resolution of rigor.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

TMA-N และ N รับเข้าค่าบ่งบอกถึงความสดของปลา (เบต์ตีและชะนี 1936) ระดับตัวชี้วัดเหล่านี้เน่าเสียในกล้ามเนื้อปลามีการใช้เป็นดัชนีของเน่าเสียที่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับแบคทีเรีย ค่าของไบโอจีเอมีนกับฤดูกาลต่าง ๆ แตกต่างกันไป การผลิตของ TMA N ถูกขึ้นอยู่กับกิจกรรมของแบคทีเรียที่ดีนับจากเอนไซม์ภายนอก (Mohd.Yusuf Ali et al. 2010) Connell (1980) แนะนำค่าของ 10-15 mg/100 g ของ TMA N สำหรับมนุษย์บริโภค ในปัจจุบันศึกษาปลาแห้งที่รวบรวมในระหว่างฤดูมรสุม และฤดูมรสุมโพสต์มี TMA N ค่าขีดจำกัดยอมรับได้สำหรับปลาบาง รับเข้า-N เป็นการยอมรับระดับสากลเป็นตัวบ่งชี้คุณภาพที่ใช้แอมโมเนีย รับเข้า-N ค่าสูงสุดถูกตั้งข้อสังเกตในปลาแห้งในช่วงฤดูมรสุม และมันโจมตีระยะไกลจาก 20.28 การ 38.26 มิลลิกรัม/100 กรัม ระดับการยอมรับของรับเข้า-N ในปลาแห้งคือ 35-40 มิลลิกรัม/100 กรัมเป็นขีดจำกัดบน และเหนือประมงระดับที่ ผลิตภัณฑ์จะถือว่าไม่เหมาะสำหรับมนุษย์บริโภค (คิมุระและ Kiamakura, 1934) ในโพสต์ฤดูมรสุมรับเข้า N ค่าโจมตีระยะไกลจาก 15.77 – 22.72 mg/100 g และ 9.90 – 19.20 mg/100 g ในช่วงฤดูร้อน ตัวอย่างปลาเก้าทั้งหมดรวบรวมจากมรสุมฤดูกาลแสดงค่ารับเข้า N สูง รับเข้า-N วัดบ่งชี้ขอบเขตของการสลายของโปรตีนเนื่องจากการกระทำที่นำไปสู่การผลิตมีนแบคทีเรีย และเอนไซม์ เอนไซม์จากจุลินทรีย์เน่าเสียสามารถเผาผลาญกรดอะมิโนของกล้ามเนื้อปลาผลิตแอมโมเนีย trimethylamine, dimethylamine (ไนโตรเจนรวมฐานระเหยได้) ซึ่งใช้เพื่อประเมินการเน่าเสีย ในขณะที่คาสเซิลและ Triggs (1955) ได้แสดงว่ามีรูปแบบหลากหลายในค่าสำคัญแต่ละชนิด ม้าและ Sekine (1956) พบการเพิ่มขึ้นอย่างฉับพลันใน TMA-N จะเกิดขึ้นพร้อมกับการโจมตีของ putrefaction แบคทีเรีย ในผลการค้นหาของเรา TMA N เพิ่มขึ้นกับการเพิ่มจำนวนเชื้อแบคทีเรีย เหล่านี้ยอมรับผล ด้วยผลลัพธ์ของ (Saritha et al. 2012 Sinduja et al. 2011) Huss (1988) แนะนำว่า การก่อตัวของ TMA-N ในกล้ามเนื้อปลาคือการเพิ่มของระดับแบคทีเรียเน่าเสีย ระดับ N รับเข้าในปลาได้ถูกใช้เพื่อบ่งชี้การเติบโตของจุลินทรีย์ที่นำไปสู่การเน่าเสีย (กองทัพ 2002) Iyer et al. (1986) รายงานว่า ปลาในตลาดค้าปลีกในระดับ N รับเข้าคือสูงถึง 98 มิลลิกรัม/100 กรัม N รับเข้าระดับของปลาแห้งในตลาดตูติคอรินถูก 30-18.4, 18.95 – 14.81, 9.31 – 14.14 มิลลิกรัม/100 กรัมในมรสุม โพสต์ฤดูมรสุมและฤดูร้อนตามลำดับ (Sinduja et al. 2011) ระดับ N รับเข้าของ S. fimbriata เก็บไว้ที่ 20˚C 24 ชั่วโมงถูก 23.9 มิลลิกรัม/100 กรัม และเพิ่มขึ้น 53.6 มก.ในช่วง 4 วันของการจัดเก็บ (ยามานากะ et al. 1986) Estrada (1985) อธิบายว่า รับเข้า-N ที่เพิ่มขึ้นระหว่างการเก็บรักษาที่อุณหภูมิ Connells (1975) รายงานปรากฏเชื้อราอาณานิคมในตัวอย่างปลาแม้กระทั่งก่อนรับเข้า N ค่าถึงขีดจำกัดอนุญาตสูงสุด Horie และ Sekeine (ปี 1956) นอกจากนี้ยังพบการเพิ่มขึ้นอย่างฉับพลันใน TMA-N (> 10 mg %) จะเกิดขึ้นพร้อมกับการโจมตีของ putrefaction แบคทีเรียแม้ว่าแบคทีเรียเริ่มต้นทันทีหลังจากความละเอียดของความรุนแรง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

TMA-N และ TVB-N ค่าบ่งบอกถึงความสดของปลา (เบ็ตตี้และชะนี 1936) เหล่านี้ระดับตัวชี้วัดการเน่าเสียในกล้ามเนื้อปลามีการใช้เป็นดัชนีของการเน่าเสียของการมีความสัมพันธ์ที่ดีกับการเจริญเติบโตของเชื้อแบคทีเรีย ค่าของสารประกอบเอมีนแตกต่างกันไปตามฤดูกาลที่แตกต่างกัน การผลิต TMA-N ขึ้นอยู่กับกิจกรรมของแบคทีเรียรวมทั้งจากภายนอกเอนไซม์ (Mohd.Yusuf อาลี et al., 2010) คอนเนลล์ (1980) ค่าแนะนำ 10-15 มก. / 100 กรัมของ TMA-N สำหรับการบริโภคของมนุษย์ ในการศึกษาแห้งปลาปัจจุบันที่เก็บรวบรวมในช่วงฤดูมรสุมและหลังมรสุมมีค่า TMA-N เหนือขีด จำกัด ที่ยอมรับได้สำหรับบางปลา TVB-N ได้รับการยอมรับในระดับสากลเป็นตัวบ่งชี้คุณภาพที่ใช้แอมโมเนีย สูงสุดค่า TVB-N พบในปลาแห้งในช่วงฤดูมรสุมและมันอยู่ในช่วง 20.28-38.26 มิลลิกรัม / 100 กรัม ระดับการยอมรับของ TVB-N ในปลาแห้งคือ 35-40 มิลลิกรัม / 100 กรัมเป็นขีด จำกัด บนและข้างต้นว่าผลิตภัณฑ์ระดับประมงจะถือว่าไม่เหมาะสำหรับการบริโภคของมนุษย์ (คิมูระและ Kiamakura, 1934) ในฤดูมรสุมโพสต์ค่า TVB-N อยู่ในช่วง 15.77-22.72 มิลลิกรัม / 100 กรัมและ 9.90-19.20 มิลลิกรัม / 100 กรัมในช่วงฤดูร้อน ทั้งหมดเก้าแห้งตัวอย่างปลาที่เก็บรวบรวมจากฤดูมรสุมแสดงค่า TVB-N สูง วัด TVB-N บ่งบอกถึงขอบเขตของการสลายของโปรตีนเนื่องจากการกระทำแบคทีเรียและเอนไซม์ที่นำไปสู่การผลิต amine เอนไซม์จากจุลินทรีย์เน่าเสียสามารถเผาผลาญกรดอะมิโนตัวของกล้ามเนื้อปลาผลิตแอมโมเนีย trimethylamine, dimethylamine (รวมระเหยไนโตรเจนฐาน) ที่ใช้ในการประเมินการเน่าเสีย ในขณะที่ Castell และ Triggs (1955) ได้แสดงให้เห็นว่ามีความหลากหลายในค่าที่สำคัญปัญหาสำหรับบุคคลชนิด ม้าและ Sekine (1956) พบว่ามีการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วใน TMA-N ที่จะเกิดขึ้นพร้อมกันกับการโจมตีของเน่าเปื่อยแบคทีเรีย ผลของเรา TMA-N เพิ่มขึ้นกับการเพิ่มขึ้นของการนับแบคทีเรีย เหล่านี้
ผลการเห็นด้วยกับผลการ (Saritha et al, 2012;.. Sinduja et al, 2011) นายฮัสส์ (1988) ชี้ให้เห็นว่าการก่อตัวของ TMA-N ในกล้ามเนื้อปลาเนื่องจากการเพิ่มขึ้นของระดับแบคทีเรียเน่าเสีย ระดับ TVB-N ในปลายังได้ถูกนำมาใช้เพื่อบ่งชี้ถึงการเจริญเติบโตของเชื้อจุลินทรีย์ที่นำไปสู่การเน่าเสีย (Lakshmanan, 2002) เยอร์, ​​et al (1986) รายงานว่าระดับ TVB-N ของปลาในตลาดค้าปลีกสูงถึง 98 มิลลิกรัม / 100 กรัม ระดับ TVB-N ของปลาแห้งในตลาด Tuticorin 30 -18.4, 18.95-14.81, 9.31 - (. Sinduja et al, 2011) 14.14 มก. / 100 กรัมในมรสุมโพสต์มรสุมและฤดูร้อนตามลำดับ ระดับ TVB-N ของเอส Fimbriata เก็บไว้ที่ 20C เป็นเวลา 24 ชั่วโมงเป็น 23.9 มิลลิกรัม / 100 กรัมและมันก็เพิ่มขึ้นถึง 53.6 มก. ในช่วง 4 วันของการจัดเก็บ (Yamanaka et al., 1986) เอสตราดา (1985) อธิบายว่า TVB-N เพิ่มขึ้นระหว่างการเก็บรักษาที่อุณหภูมิห้อง Connells (1975) รายงานอาณานิคมเชื้อรามองเห็นได้ในตัวอย่างปลาแม้กระทั่งก่อนที่คุ้มค่า TVB-N มาถึงขีด จำกัด สูงสุดที่อนุญาต Horie และ Sekeine (1956) นอกจากนี้ยังพบว่ามีการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วใน TMA-N (> 10 mg%) ที่จะเกิดขึ้นพร้อมกันกับการโจมตีของเน่าเปื่อยแบคทีเรียแม้ว่าการเจริญเติบโตของเชื้อแบคทีเรียจะเริ่มขึ้นทันทีหลังจากที่ความละเอียดของความยากลำบาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และ tma-n tvb-n ค่าบ่งบอกถึงความสดของปลา ( Beatty และชะนี 1936 ) ตัวชี้วัดการเน่าเสียในระดับกล้ามเนื้อปลาเหล่านี้ได้ถูกใช้เป็นดัชนีของการเน่าเสีย มีความสัมพันธ์ที่ดีกับการเจริญเติบโตของแบคทีเรีย ค่าของเอมีนแตกต่างกับฤดูกาลที่แตกต่าง การผลิต tma-n ขึ้นอยู่กับกิจกรรมของแบคทีเรียจากภายนอก รวมทั้งเอนไซม์ ( mohd.yusuf Ali et al . , 2010 ) คอนเนลล์ ( 1980 ) แนะนำมูลค่า 10-15 มิลลิกรัม / 100 กรัม tma-n สำหรับการบริโภคของมนุษย์ ในการศึกษารวบรวม และปลาแห้ง ในช่วงมรสุมโพสต์ฤดูมรสุมมีมูลค่า tma-n ข้างต้นขอบเขตที่ยอมรับได้สำหรับบางปลา tvb-n เป็นที่ยอมรับ สามารถเป็นตัวบ่งชี้คุณภาพที่ใช้แอมโมเนีย การ tvb-n ค่าสูงสุดพบในปลาแห้งในฤดูมรสุม และตั้งแต่ 20.28 ถึง 38.26 มิลลิกรัม / 100 กรัม การยอมรับในระดับ tvb-n ปลาแห้ง 35 - 40 มิลลิกรัม / 100 กรัมเป็นขอบเขตบนและข้างสินค้าประมงระดับถือว่าไม่เหมาะสมสำหรับการบริโภคของมนุษย์ ( คิมูระ และ kiamakura 1934 ) ค่า tvb-n โพสต์ฤดูมรสุมระหว่าง + - 22.72 มิลลิกรัมต่อ 100 กรัม ) และระยะเวลา 9.90 มิลลิกรัม / 100 กรัมในฤดูร้อน ทั้งหมดเก้าปลาแห้งตัวอย่างที่เก็บจากฤดูมรสุม tvb-n แสดงมูลค่าสูง tvb-n การวัดแสดงขอบเขตของการสลายของโปรตีนจากแบคทีเรียและเอนไซม์ การกระทำที่นำไปสู่การผลิตเอมีน . เอนไซม์จากจุลินทรีย์ที่ทำให้เกิดการเน่าเสีย สามารถเผาผลาญกรดอะมิโนของกล้ามเนื้อปลาผลิตแอมโมเนีย ไตรเมทิลามีนไดเมตทิลามีน ( ไนโตรเจนทั้งหมด , ฐานระเหย ) เป็นเครื่องชี้วัดการเน่าเสีย ในขณะที่กา ตล และ triggs ( 1955 ) มีความเห็นว่า มีการเปลี่ยนแปลงทั้งในค่าวิกฤตที่แนะนำสำหรับชนิดของแต่ละบุคคล ม้าและเนะ ( 1956 ) พบการเพิ่มขึ้นอย่างฉับพลันใน tma-n ให้สอดคล้องกับการโจมตีของแบคทีเรียการเน่าเปื่อย ในผลของเรา tma-n เพิ่มขึ้นด้วยการเพิ่มของแบคทีเรียนับ เหล่านี้ผลลัพธ์ที่สอดคล้องกับผลลัพธ์ของชนชาวทมิฬ et al . , 2012 ; sinduja et al . , 2011 ) ฮัสส์ ( 1988 ) ชี้ให้เห็นว่า การก่อตัวของ tma-n ในกล้ามเนื้อปลาเนื่องจากการเพิ่มขึ้นของเชื้อแบคทีเรียที่ทำให้เกิดการเน่าเสียในระดับ tvb-n ระดับในปลาที่ยังถูกใช้เพื่อบ่งชี้ถึงการเติบโตของจุลินทรีย์ที่นำไปสู่การเน่าเสีย ( อาจมองเห็นได้ที่ , 2002 ) ไอเยอร์ et al . ( 1986 ) ได้รายงานว่า tvb-n ระดับของปลาในตลาดค้าปลีก เช่น สูง 98 มิลลิกรัม / 100 กรัม tvb-n ระดับปลาแห้งในตลาด Tuticorin 30 - 18.4 ไข 14.81 , – , - > คุณมิลลิกรัม / 100 กรัมในฤดูมรสุม หลังมรสุมและฤดูร้อนตามลำดับ ( sinduja et al . , 2011 ) tvb-n ระดับ S fimbriata เก็บไว้ที่ 20 ˚เป็นเวลา 24 ชั่วโมง 23.9 มก. / 100 กรัม และเพิ่มขึ้นร้อยละ 53.6 มิลลิกรัมใน 4 วันของกระเป๋า ( ยามานากะ et al . , 1986 ) เอสตราดา ( 1985 ) ได้อธิบายว่า tvb-n เพิ่มขึ้นระหว่างการเก็บรักษาที่อุณหภูมิห้อง คอนเนลล์ ( 1975 ) รายงานปรากฏเชื้อราอาณานิคมในตัวอย่างปลาก่อนค่า tvb-n ถึงขีดจำกัดสูงสุดที่อนุญาต . โฮริเ sekeine ( 1956 ) และยังพบการเพิ่มขึ้นอย่างฉับพลันใน tma-n ( > 10 มก. % ) เพื่อให้สอดคล้องกับการโจมตีของแบคทีเรียการติดเชื้อแม้ว่าการเติบโตของแบคทีเรียเริ่มต้นทันทีหลังจากที่ความละเอียดของการ .