Due to the rapid consumption of glu

Due to the rapid consumption of glucose within 2 h, it was
difficult to determine if SXA-R2P-E utilizes glucose and xylose
simultaneously. Similar to the co-fermentation patterns of glucose
and xylose by SXA-R2P-E, other recombinant strains also quickly
completed glucose consumption within 2–6 h, whereas the xylose
fermentation exceeded 48 h (Lu et al., 2009; Novy et al., 2014;
Romaní et al., 2015; Sedlak and Ho, 2004). However, it was clear that
this strain efficiently consumed 88% of the xylose in 48 h, resulting
in ethanol yields of 0.43–0.44 g-ethanol/g-consumed sugars during
the mixed-sugar fermentation (Fig. 1 and Table 2). The high ethanol
yields indicate that SXA-R2P-E efficiently co-ferments a mixture of
glucose and xylose into ethanol with high ethanol selectivity. In
contrast, S. cerevisiae MA-R4, based on an oxidoreductase pathway
and developed by Matsushika et al. (2013), produced ethanol with
a lower yield (0.40 g/g) during the mixed-sugar fermentation
(45 g/L glucose and 45 g/L xylose) when compared to the rate
(0.48 g/g) of fermentation with 45 g/L glucose as a sole carbon
source. Ethanol selectivity by MA-R4 decreased as the proportion
of xylose increased due to the formation of byproducts such as xylitol,
glycerol and acetic acids during the mixed-sugar fermentation
(Matsushika et al., 2013). As listed in Table 2, the ethanol yield
(0.43 g/g) of SXA-R2P-E was shown to be highest among the cofermentation
values of other strains reported thus far. This result
is comparable to other strains expressing xylose isomerase, as
developed by Kuyper et al. (2005), in which ethanol yields of
0.40–0.43 g/g were achieved during the fermentation of a mixture
of 20 g/L of glucose and 20 g/L of xylose. However, the strains had
more intensively engineered backgrounds with the overexpression
of genes involved in the pentose phosphate pathway (Kuyper et al.,2005). For S. cerevisiae strains based on the oxidoreductase pathway,
Romaní et al. (2015) reported low ethanol yields of 0.31–0.34 g/g
from mixed sugars in the YP medium.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เนื่องจากการบริโภคอย่างรวดเร็วของกลูโคสภายใน 2 ชั่วโมงมันเป็น
เรื่องยากที่จะตรวจสอบว่า sxa-R2P-E ใช้กลูโคสและไซโลส
พร้อมกัน คล้ายกับรูปแบบการร่วมหมักของน้ำตาลกลูโคส
และไซโลสโดย sxa-R2P-E, สายพันธุ์ recombinant อื่น ๆ ได้อย่างรวดเร็ว
เสร็จสิ้นการบริโภคน้ำตาลกลูโคสภายใน 2-6 ชั่วโมงในขณะที่ไซโล
หมักเกิน 48 ชั่วโมง (Lu et al, 2009;. Novy et al, . 2014;
โร et al, 2015;. Sedlak และโฮ, 2004) แต่ก็เป็นที่ชัดเจนว่า
สายพันธุ์นี้ได้อย่างมีประสิทธิภาพบริโภค 88% ของไซโลสใน 48 ชั่วโมงส่งผลให้
ผลผลิตเอทานอลของ 0.43-0.44 กรัมเอทานอล / G-การบริโภคน้ำตาลในระหว่าง
การหมักผสมน้ำตาล (รูป. 1 และตารางที่ 2) เอทานอลสูง
อัตราผลตอบแทนที่แสดงให้เห็นว่า sxa-R2P-E ได้อย่างมีประสิทธิภาพร่วมกระบวนการหมักที่มีส่วนผสมของ
น้ำตาลกลูโคสและไซโลสเอทานอลที่มีการคัดสรรเอทานอลสูง ใน
ทางตรงกันข้าม S. cerevisiae MA-R4 บนพื้นฐานของทางเดิน oxidoreductase
และพัฒนาโดย Matsushika et al, (2013), เอทานอลที่ผลิตด้วย
อัตราผลตอบแทนที่ต่ำกว่า (0.40 G ​​/ g) ในระหว่างการหมักผสมน้ำตาล
(45 กรัม / ลิตรน้ำตาลกลูโคสและ 45 กรัม / ลิตรไซโล) เมื่อเปรียบเทียบกับอัตรา
(0.48 g / g) ของการหมัก 45 กรัม / ลิตรน้ำตาลกลูโคสเป็นคาร์บอน
แหล่งที่มา เอทานอลโดยการคัดสรร MA-R4 ลดลงตามสัดส่วน
ของไซโลสเพิ่มขึ้นเนื่องจากการก่อตัวของผลพลอยได้เช่นไซลิทอลที่
กลีเซอรอลและกรดอะซิติกในระหว่างการหมักผสมน้ำตาล
(Matsushika et al., 2013) ตามที่ระบุไว้ในตารางที่ 2 ผลผลิตเอทานอล
(0.43 กรัม / กรัม) sxa-R2P-E ได้รับการแสดงให้เห็นว่าสูงที่สุดในหมู่ cofermentation
ค่าสายพันธุ์อื่น ๆ รายงานป่านนี้ ผลที่ได้นี้
ก็เปรียบได้กับสายพันธุ์อื่น ๆ แสดงความ isomerase ไซโลสเป็น
ที่พัฒนาโดย Kuyper et al, (2005) ซึ่งอัตราผลตอบแทนของเอทานอล
0.40-0.43 / กรัมกำลังประสบความสำเร็จระหว่างการหมักของส่วนผสม
ของ 20 กรัม / ลิตรของน้ำตาลกลูโคสและ 20 กรัม / ลิตรไซโลส แต่สายพันธุ์ที่ได้
ออกแบบมาอย่างหนาแน่นมากขึ้นพื้นหลังที่มีแสดงออก
ของยีนที่เกี่ยวข้องในวิถีเพนโตสฟอสเฟต (Kuyper et al., 2005) สำหรับสายพันธุ์ S. cerevisiae อยู่บนพื้นฐานของทางเดิน oxidoreductase ที่
โร et al, (2015) รายงานอัตราผลตอบแทนของเอทานอลต่ำ 0.31-0.34 / กรัม
จากน้ำตาลผสมในระยะกลาง YP

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เนื่องจากการบริโภคอย่างรวดเร็วของกลูโคสภายใน 2 ชั่วโมง คือยากที่จะหาถ้า sxa-r2p-e ใช้กลูโคสและไซโลสพร้อมกัน คล้ายกับรูปแบบของการหมักกลูโคส จำกัดไซโลส โดย sxa-r2p-e ~ i สายพันธุ์อย่างรวดเร็ว , อื่น ๆเสร็จสิ้นการบริโภคกลูโคสภายใน 2 - 6 ชั่วโมง และไซโลสหมักเกิน 48 ชั่วโมง ( Lu et al . , 2009 ; โนวี่ et al . , 2014 ;โรมันเมือง et al . , 2015 ; ซีโอนเซดลัค และ โฮ , 2004 ) อย่างไรก็ตาม มันชัดเจนว่าสายพันธุ์นี้ได้อย่างมีประสิทธิภาพใช้ 88% ของไซโลสใน 48 ชั่วโมงผลในผลผลิตเอทานอล 0.43 – 0.44 g-ethanol / g-consumed น้ำตาลระหว่างการหมักน้ำตาลผสม ( รูปที่ 1 และตารางที่ 2 ) เอทานอลสูงผลผลิต พบว่า sxa-r2p-e มีประสิทธิภาพ Co หมักเป็นส่วนผสมของกลูโคสและไซโลส เป็นเอทานอลมีการเอทานอลสูง ในความคมชัด , S . cerevisiae ma-r4 ตามทางเดินอ ซิโดรีดักเทสและพัฒนาโดย matsushika et al . ( 1 ) ผลิตเอทานอลด้วยผลผลิตลดลง ( 0.40 กรัม / กรัม ) ผสมในการหมักน้ำตาล( 45 กรัมต่อลิตรและกลูโคสและไซโลส 45 กรัม / ลิตร ) เมื่อเทียบกับอัตรา( 0.48 กรัม / กรัม ) หมัก 45 กรัมต่อลิตรและกลูโคสเป็นคาร์บอนแหล่งที่มา เลือกโดย ma-r4 เอทานอลลดลงตามสัดส่วนของเอนไซม์เพิ่มขึ้นเนื่องจากการก่อตัวของสาร เช่น ไซลิทอลกลีเซอรอลและกรดน้ำส้มในระหว่างการหมักน้ำตาลผสม( matsushika et al . , 2013 ) ตามที่ระบุไว้ใน ตารางที่ 2 , ผลผลิตเอทานอล( 0.43 กรัม / กรัม ) ของ sxa-r2p-e ได้แสดงให้ cofermentation สูงสุดระหว่างคุณค่าของสายพันธุ์อื่น ๆ รายงานจึงห่างไกล ผลที่ได้นี้เปรียบได้กับการแสดงอื่น ๆจากสายพันธุ์ B ,พัฒนาโดยไคเปอร์ et al . ( 2005 ) ซึ่งในผลผลิตเอทานอล0.40 0.43 กรัม / กรัม และยาในระหว่างการหมักส่วนผสม20 กรัมต่อลิตรและกลูโคส 20 กรัมต่อลิตร 6 . อย่างไรก็ตาม สายพันธุ์ มีการออกแบบพื้นหลังที่มี overexpression มากขึ้นอย่างหนาแน่นของยีนที่เกี่ยวข้องในวิถีเพนโตสฟอสเฟต ( ไคเปอร์ et al . , 2005 ) สำหรับ S . cerevisiae สายพันธุ์ยึดอ ซิโดรีดักเทสลูกรักโรมันเมือง et al . ( 2015 ) รายงานน้อย ผลผลิตเอทานอล 0.31 ( 0.34 กรัม / กรัมจากการผสมน้ำตาลใน YP )