Sugarcane white leaf (SCWL)-disease

Sugarcane white leaf (SCWL)-diseased sugarcane plants collected from Udornthani Province, in north-eastern Thailand, were the source for tissue culture experiments. Explants from axillary buds, meristem tips, and leaves grew optimally in Murashige-Skoog medium containing 0.5 mg/l α-naphthaleneacetic acid, 0.5 mg/l 6-benzylaminopurine, and 15% coconut water. Callus development and shoot/root proliferation were more rapid in cultures from diseased than from healthy plants. Disease symptoms continued for 6 years after culture initiation, and SCWL phytoplasma persisted, as confirmed by polymerase chain reaction using both 16S rDNA and 16S-23S rDNA primers. Phytoplasmas in the cultured plantlets were transmissible by grafting to sugarcane and periwinkle, and by feeding of the leafhopper vector Matsumuratettix hiroglyphicus to sugarcane. Although 50% of the plantlets were killed by oxytetracycline at 500 mg/ml, 70–100% of plantlets grown with 200–500 mg/ml oxytetracycline showed symptom remission through 5–8 subcultures. Typical phytoplasma-like bodies, visible by electron microscopy in sieve tubes of untreated diseased plantlets, were absent in antibiotic-treated plantlets. Thus, tissue culture provides a convenient and reliable in vivo system for investigation of SCWL phytoplasma.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใบอ้อยขาว (SCWL) -พืชอ้อยตัวรวบรวมจากจังหวัดอุดรธานี ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ มีแหล่งที่มาสำหรับการทดลองเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ Explants จากดใบตา เคล็ดลับเนื้อเยื่อปลาย ใบเติบโตเหมาะสมที่สุดในขนาดกลางที่มี 0.5 mg/l α naphthaleneacetic กรด Murashige Skoog, 0.5 mg/l 6-benzylaminopurine และน้ำมะพร้าว 15% พัฒนาของแคลลัสและการยิง/รากแพร่กระจายได้อย่างรวดเร็วมากขึ้นในวัฒนธรรมจากตัวกว่าจากพืชสุขภาพดี อาการของโรคอย่างต่อเนื่อง 6 ปีหลังจากเริ่มต้นวัฒนธรรม และ SCWL phytoplasma อยู่ เป็นยืนยัน โดยปฏิกิริยาลูกโซ่พอลิเมอเรสที่ใช้ทั้ง 16S rDNA และ 16S 23S rDNA ไพรเมอร์ Phytoplasmas ใน plantlets อ่างถูกทอดในอ้อยและได้ และนมของเวกเตอร์เพลี้ยจักจั่น hiroglyphicus Matsumuratettix กับอ้อย ถึงแม้ว่า 50% ของ plantlets ถูกฆ่า โดยออกซิเตตราไซคลีนที่ 500 mg/ml, 70 – 100% ของ plantlets มีออกซิเตตราไซคลีน 200-500 mg/ml แสดงให้เห็นอาการปลดผ่าน subcultures 5-8 ปกติ phytoplasma เหมือนศพ เห็น โดยอิเล็กตรอนในหลอดตะแกรงของทาตัว plantlets ได้ขาดงานไปใน plantlets ถือว่ายาปฏิชีวนะ ดังนั้น เยื่อให้สะดวก และในสัตว์ทดลองระบบการสืบสวนของ SCWL phytoplasma

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใบขาวของอ้อย (SCWL) -diseased พืชอ้อยที่เก็บรวบรวมจากจังหวัดอุดรธานีในภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทยเป็นแหล่งที่มาสำหรับการทดลองเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ ชิ้นส่วนจากตาออกที่ซอกใบและเคล็ดลับเนื้อเยื่อและใบขยายตัวได้อย่างดีที่สุดในระดับปานกลาง Murashige-Skoog มี 0.5 mg / l α-แนปธาลีกรด 0.5 mg / l 6-benzylaminopu​​rine และน้ำมะพร้าว 15% แคลลัสในการพัฒนาและการถ่ายภาพการขยาย / รากมากขึ้นอย่างรวดเร็วในวัฒนธรรมจากโรคกว่าจากพืชที่มีสุขภาพ อาการของโรคอย่างต่อเนื่องเป็นเวลา 6 ปีหลังจากที่เริ่มต้นวัฒนธรรมและ SCWL phytoplasma ยังคงได้รับการยืนยันโดยวิธี Polymerase chain reaction ใช้ทั้ง 16S rDNA และ 16S-23S rDNA ไพรเมอร์ ไฟโตพลาสมาในต้นกล้าที่เพาะเลี้ยงได้ถ่ายทอดโดยการปลูกถ่ายอวัยวะอ้อยและหอยขมและโดยการให้อาหารของเพลี้ยจักจั่นเวกเตอร์ Matsumuratettix hiroglyphicus อ้อย แม้ว่า 50% ของต้นกล้าที่ถูกฆ่าตายโดย oxytetracycline ที่ 500 mg / ml, 70-100% ของต้นกล้าเติบโตขึ้นโดยมี 200-500 mg / oxytetracycline มล. แสดงให้เห็นว่าการให้อภัยผ่านอาการ 5-8 วัฒนธรรม โดยทั่วไปร่างกาย phytoplasma เหมือนมองเห็นได้โดยใช้กล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนในหลอดตะแกรงของต้นที่เป็นโรคได้รับการรักษามีอยู่ในยาปฏิชีวนะต้นกล้าได้รับการรักษา ดังนั้นการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อให้ความสะดวกสบายและเชื่อถือได้ในระบบของร่างกายสำหรับการตรวจสอบของ SCWL phytoplasma