4.4. Integrated Watershed Managemen

4.4. Integrated Watershed Management as an Option to Combat Erosion and
Sedimentation
Integrated Watershed Management is a method of handling human activities and natural resources on a watershed
basis. The method allows the conservation and development of water and other land resources in an integrated
way in a specific delineated area of land (Figure 1).
A number integrated watershed management principles can be adopted based on the specific settings of watershed,
but the general ones could include the following.
Agronomic management methods integrated with sound soil and water conservation and development

techniques can reduce the impact of the erosion and sedimentation processes. This could also help to maximize
the infiltration potentials of the soil. The agronomic activities can include crop and vegetation management, crop
rotation, shifting cultivation, grazing land management, etc. [7].
In terms of cost, the agronomic measures of soil and water management are less costly and demands less labour
in terms of reducing raindrop impact on soil detachment process, increasing infiltration capacity, reducing
runoff volume, increasing productivity of the land and decreasing wind and water velocities in an integrated way.
This method, however, requires time to get well established [8].
Mechanical methods of water and soil conservation are not productive by their own as the physical structures
can’t stop the detachment and loosening of soil particles. They are, however, effective when used in an integrated
way with the agronomic practices where they will be effective in controlling excessive runoff and wind.
The establishment cost of mechanical methods is also labour and cost demanding and can be associated with
negative impacts like rats, narrowing farmable field size, etc.
5. Concluding Remarks
Watershed soil erosion and reservoir sedimentation are some of the major environmental problems that reduce
the productivity of land resources in Ethiopia. The Integrated Watershed Management approach, as evolved in
recent years, should be employed to harmonize the comprehensive objectives of increasing agricultural productivity
and production. Therefore, the proper designing of integrated watershed management and conservation
strategies is a crucial element to reduce the current rate of environmental degradation and boost up agricultural
production in the country.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4.4. บูรณาการการบริหารจัดการลุ่มน้ำเป็นตัวเลือกในการต่อสู้กับการกัดเซาะ และตกตะกอนการจัดการลุ่มน้ำแบบบูรณาการเป็นวิธีการจัดการกิจกรรมของมนุษย์และทรัพยากรธรรมชาติในลุ่มน้ำพื้นฐาน วิธีการช่วยให้การอนุรักษ์และพัฒนาทรัพยากรที่ดินอื่น ๆ และน้ำในตัววิธีในบริเวณ delineated ที่ดิน (รูปที่ 1)หลักการการจัดการลุ่มน้ำแบบบูรณาการเลขสามารถนำมาใช้ตามการตั้งค่าเฉพาะของลุ่มน้ำแต่คนทั่วไปอาจรวมถึงต่อไปนี้วิธีการบริหารจัดการด้านปฐพีศาสตร์บูรณาการกับการพัฒนาและอนุรักษ์ดินและน้ำเสียงเทคนิคสามารถลดผลกระทบของกระบวนการกัดเซาะและตกตะกอน นี้ยังสามารถช่วยเพิ่มศักยภาพการแทรกซึมของดิน ลักษณะทางกิจกรรมสามารถรวมถึงการเพาะปลูก และการจัดการพืช พืชการหมุน การเลื่อนการเพาะปลูก เล็มหญ้าจัดการที่ดิน ฯลฯ [7]ในแง่ของต้นทุน มาตรการลักษณะทางการเกษตรการจัดการดินและน้ำมีค่าใช้จ่ายน้อย และความต้องการแรงงานน้อยในแง่ของการลดผลกระทบของน้ำในดินออกกระบวน แทรกซึมความจุที่เพิ่มขึ้น ลดไหลบ่า volume เพิ่มผลผลิตของที่ดิน และลดความเร็วลมและน้ำแบบบูรณาการวิธีการนี้ อย่างไรก็ตาม ต้องการเวลาที่จะได้ดีขึ้น [8]กลวิธีการอนุรักษ์ดินและน้ำไม่มีประสิทธิภาพ โดยตัวเองเป็นโครงสร้างทางกายภาพไม่สามารถหยุดการถอดและการหลวมของอนุภาคดิน พวกเขามี อย่างไรก็ตาม ประสิทธิภาพเมื่อใช้ในการด้วยการปฏิบัติด้านปฐพีศาสตร์ที่จะสามารถมีประสิทธิภาพในการควบคุมลมและไหลบ่ามากเกินไปจัดตั้งวิธีกลคือ แรงงาน และต้นทุนการเรียกร้องยัง และสามารถเชื่อมโยงกับผลกระทบทางลบเช่นหนู จำกัดให้แคบลงขนาด farmable ฯลฯ5. หมายเหตุปิดท้ายลุ่มน้ำพังทลายของดินและตกตะกอนในอ่างเก็บน้ำเป็นบางส่วนของปัญหาสิ่งแวดล้อมสำคัญที่ลดผลผลิตของทรัพยากรที่ดินในเอธิโอเปีย แนวทางการจัดการลุ่มน้ำแบบบูรณาการ เป็นพัฒนาในปี ควรนำมาใช้ให้สอดคล้องครอบคลุมวัตถุประสงค์ของการเพิ่มผลผลิตทางการเกษตรและการผลิต ดังนั้น การออกแบบที่เหมาะสมของการอนุรักษ์และจัดการลุ่มน้ำแบบบูรณาการกลยุทธ์มีองค์ประกอบสำคัญเพื่อลดอัตราของสิ่งแวดล้อม และพลังเกษตรผลิตในประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4.4 แบบบูรณาการการบริหารจัดการลุ่มน้ำเป็นตัวเลือกเพื่อต่อต้านการกัดเซาะและ
การตกตะกอน
จัดการลุ่มน้ำแบบบูรณาการเป็นวิธีการในการจัดการกิจกรรมของมนุษย์และทรัพยากรธรรมชาติในลุ่มน้ำเป็น
พื้นฐาน วิธีการที่จะช่วยให้การอนุรักษ์และพัฒนาทรัพยากรน้ำและที่ดินอื่น ๆ ในแบบบูรณาการ
วิธีการในพื้นที่เบี่ยงเฉพาะที่ดิน (รูปที่ 1).
จำนวนบูรณาการหลักการจัดการลุ่มน้ำสามารถนำมาขึ้นอยู่กับการตั้งค่าเฉพาะของลุ่มน้ำ
แต่คนทั่วไป อาจรวมถึงต่อไปนี้.
วิธีการจัดการพืชไร่รวมกับดินเสียงและการอนุรักษ์น้ำและการพัฒนา

เทคนิคการสามารถลดผลกระทบจากการกัดเซาะและการตกตะกอนกระบวนการ นอกจากนี้ยังอาจช่วยเพิ่ม
ศักยภาพการแทรกซึมของดิน กิจกรรมทางการเกษตรที่อาจรวมถึงการเพาะปลูกและการจัดการพืชพืช
หมุนขยับการเพาะปลูกการจัดการที่ดินทุ่งเลี้ยงสัตว์ ฯลฯ [7].
ในแง่ของค่าใช้จ่ายมาตรการทางการเกษตรของดินและการบริหารจัดการน้ำมีค่าใช้จ่ายน้อยลงและความต้องการแรงงานน้อย
ในแง่ของการลด ผลกระทบน้ำฝนกับกระบวนการกองดินเพิ่มขีดความสามารถแทรกซึมลด
ปริมาณการไหลบ่าเพิ่มผลผลิตของที่ดินและลดลมและน้ำความเร็วในวิธีการแบบบูรณาการ.
วิธีนี้ แต่ต้องใช้เวลาที่จะได้รับการจัดตั้งขึ้นได้ดี [8].
วิธีการทางกลของน้ำ และการอนุรักษ์ดินไม่ได้ผลิตโดยพวกเขาเองเป็นโครงสร้างทางกายภาพ
ไม่สามารถหยุดการออกและคลายของอนุภาคของดิน พวกเขามี แต่มีประสิทธิภาพเมื่อใช้ในแบบบูรณาการ
วิธีกับการปฏิบัติทางการเกษตรที่พวกเขาจะมีประสิทธิภาพในการควบคุมการไหลบ่ามากเกินไปและลม.
ค่าใช้จ่ายในการจัดตั้งวิธีกลยังเป็นแรงงานและค่าใช้จ่ายที่เรียกร้องและสามารถเชื่อมโยงกับ
ผลกระทบด้านลบเช่นหนู กวดขันขนาดฟิลด์ farmable ฯลฯ
5 ข้อสังเกตสรุป
ลุ่มน้ำพังทลายของดินและการตกตะกอนอ่างเก็บน้ำคือบางส่วนของปัญหาสิ่งแวดล้อมที่สำคัญที่ช่วยลด
การผลิตของทรัพยากรที่ดินในเอธิโอเปีย วิธีการแบบบูรณาการจัดการต้นน้ำเช่นการพัฒนาใน
ปีที่ผ่านมาก็ควรจะใช้เพื่อให้สอดคล้องวัตถุประสงค์ที่ครอบคลุมของการเพิ่มผลผลิตทางการเกษตร
และการผลิต ดังนั้นการออกแบบที่เหมาะสมของการจัดการลุ่มน้ำแบบบูรณาการและการอนุรักษ์
กลยุทธ์เป็นองค์ประกอบที่สำคัญในการลดอัตราปัจจุบันของความเสื่อมโทรมของสิ่งแวดล้อมและเพิ่มขึ้นการเกษตร
การผลิตในประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4.4 . การจัดการลุ่มน้ำแบบบูรณาการ เพื่อเป็นทางเลือกในการต่อสู้และการกัดกร่อนการตกตะกอนการจัดการลุ่มน้ำแบบบูรณาการ คือ วิธีการในการจัดการกิจกรรมของมนุษย์และทรัพยากรธรรมชาติในพื้นที่ลุ่มน้ำพื้นฐาน วิธีการช่วยให้มีการอนุรักษ์และพัฒนาทรัพยากรดินและน้ำอื่น ๆ รวมวิธีในการอธิบายเฉพาะพื้นที่ ( รูปที่ 1 )หลักการจัดการลุ่มน้ำแบบบูรณาการหลายสามารถใช้ขึ้นอยู่กับการตั้งค่าเฉพาะของลุ่มน้ำแต่คนทั่วไปอาจรวมถึงต่อไปนี้โดยวิธีบูรณาการกับการจัดการดินและน้ำ การอนุรักษ์และพัฒนาเสียงเทคนิคสามารถลดผลกระทบของกระบวนการการกัดเซาะและการตกตะกอน นอกจากนี้ยังอาจช่วยเพิ่มการแทรกซึม ศักยภาพของดิน กิจกรรมทางการเกษตรที่สามารถรวมพืชและการจัดการพืชพืชการทำไร่เลื่อนลอยบนที่ดิน , การจัดการ ฯลฯ [ 7 ]ในแง่ของต้นทุน มาตรการต่อการจัดการดินและน้ำจะน้อยราคาแพงและความต้องการแรงงานน้อยกว่าในแง่ของการลดผลกระทบต่อกระบวนการปลดเม็ดฝนดิน เพิ่มสมรรถนะการซึมน้ำผ่านผิวดิน ลดปริมาณน้ำท่า การเพิ่มผลิตภาพของที่ดิน และการลดความเร็วของลมและน้ำในลักษณะบูรณาการวิธีนี้ แต่ต้องมีเวลาที่จะได้รับดีก่อตั้ง [ 8 ]เชิงกลของน้ำและอนุรักษ์ดินไม่ได้มีประสิทธิภาพโดยของตัวเองเป็นโครงสร้างทางกายภาพไม่สามารถหยุดการปลดและคลายของอนุภาคดิน พวกเขามี แต่ประสิทธิภาพเมื่อใช้ในแบบบูรณาการวิธีปฏิบัติทางที่พวกเขาจะมีประสิทธิภาพในการควบคุมปริมาณที่มากเกินไปและลมสร้างต้นทุนของวิธีการทางกลเป็นแรงงานและค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้องกับความต้องการ และสามารถผลกระทบด้านลบ เช่น หนู , ลดขนาดสนาม farmable ฯลฯ5 . ปัจฉิม หมายเหตุดินตะกอนลุ่มน้ำ และอ่างเก็บน้ำบางสาขาลดปัญหาสิ่งแวดล้อมว่าผลิตภาพของทรัพยากรที่ดินในเอธิโอเปีย แนวทางการจัดการลุ่มน้ำแบบบูรณาการ เป็นวิวัฒนาการในปีล่าสุด ที่ควรจะใช้เพื่อวัตถุประสงค์ที่ครอบคลุมของการเพิ่มผลผลิตทางการเกษตรและการผลิต ดังนั้น การออกแบบที่เหมาะสมของการจัดการลุ่มน้ำแบบบูรณาการ และการอนุรักษ์กลยุทธ์เป็นองค์ประกอบสำคัญในการลดอัตราปัจจุบันของความเสื่อมโทรมของสิ่งแวดล้อม และเพิ่มขึ้น การเกษตรการผลิตในประเทศ