The second motion sickness theory e

The second motion sickness theory emphasises control of body
orientation (Bles et al., 1998) and is known as the postural instability
theory. Environments that generate a prolonged postural
instability will produce motion sickness, and individual behaviour
responses are a key aspect of the aetiology of motion sickness (Owen
et al., 1998; Riccio and Stoffregen, 1991; Stoffregen et al., 2010). Although
this theory does not predict the environments that will
produce long periods of postural instability, it is a useful alternative
instrument to study motion sickness (Draper et al., 2001).
However, some authors have observed that postural instability is
not an essential pre-condition for motion sickness (Bos, 2010;
Faugloire et al., 2007;Warwick-Evans et al., 1991). Instead, it is probably
a contributing but not causative factor, but the degree of
contribution in animal motion sickness is unknown

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทฤษฎีเมาที่สองเน้นการควบคุมของร่างกาย
การปฐมนิเทศ (Bles et al., 1998) และเป็นที่รู้จักกันเป็นความไม่แน่นอนการทรงตัว
ทฤษฎี สภาพแวดล้อมที่สร้างการทรงตัวเป็นเวลานาน
ความไม่แน่นอนจะผลิตเมาและพฤติกรรมของแต่ละบุคคล
การตอบสนองเป็นลักษณะสำคัญของสาเหตุของอาการเมา (โอเว่น
, et al, 1998;. Riccio และ Stoffregen 1991. Stoffregen et al, 2010) แม้ว่า
ทฤษฎีนี้ไม่ได้คาดการณ์สภาพแวดล้อมที่จะ
ผลิตเป็นระยะเวลานานของความไม่แน่นอนการทรงตัวก็เป็นทางเลือกที่มีประโยชน์
เครื่องมือในการศึกษาเมา (ผัก et al., 2001).
แต่ผู้เขียนบางคนได้ตั้งข้อสังเกตว่าเป็นความไม่แน่นอนการทรงตัว
ไม่จำเป็นก่อน -condition สำหรับอาการเมา (Bos 2010;
Faugloire et al, 2007;. Warwick-อีแวนส์, et al, 1991). แต่มันน่าจะเป็น
ปัจจัยที่เอื้อ แต่สาเหตุไม่ได้ แต่ระดับของการ
มีส่วนร่วมในการแก้อาการเมาสัตว์ไม่เป็นที่รู้จัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทฤษฎีเมารถที่สองเน้นการควบคุมทิศทางของร่างกาย
( bles et al . , 1998 ) และเป็นที่รู้จักกันเป็นทฤษฎีความไม่แน่นอน
ท่าทาง . สภาพแวดล้อมที่สร้างนานท่าทาง
ความไม่แน่นอนจะผลิตอาหารสำเร็จรูป และตอบสนองพฤติกรรม
แต่ละประเด็นหลักของการศึกษาที่เกี่ยวกับสาเหตุของอาการคลื่นไส้อาเจียน ( โอเว่น
et al . , 1998 ; Riccio และ stoffregen , 1991 ; stoffregen et al . , 2010 )แม้ว่า
ทฤษฎีนี้ไม่ได้ทำนายสภาพแวดล้อมที่
ผลิตนาน ท่าทางไม่มั่นคง มันเป็นเครื่องมือที่มีประโยชน์เพื่อศึกษาทางเลือก
เมา ( Draper et al . , 2001 ) .
แต่บาง ผู้เขียนสังเกตว่าท่าทางไม่มั่นคงคือ
ไม่สรุปก่อน สภาพเมา ( BOS ) ;
faugloire et al . , 2007 ; Warwick อีแวนส์ et al . , 1991 ) แทนมันอาจเป็นเหตุปัจจัยบริจาคแต่ไม่ได้

แต่ระดับของการมีส่วนร่วมในการเคลื่อนไหวของสัตว์ป่วยไม่รู้จัก