Sir Yu nodded, said no more, and bo

Sir Yu nodded, said no more, and bowed to take his leave.

At the prince’s estate.

Another night passed.

Chen Rong had spent an entire night floating sky lanterns. When she at last fell asleep due to exhaustion, in addition to the sky lanterns, she also saw the man she had drawn glowing in her dream.

Early next morning, Chen Rong woke up to a burst of chirping.

With the help of the two maids, she groomed herself and began her day’s routine of playing “Lament of the Scholar”. Fortunately, it was a tolerable piece, else even if she could stand playing it day after day like this, the two maids and nearby women would not be able to bear it.
The afternoon quickly came.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รักยูเลยต้อง กล่าวว่า ไม่มี และโค้งคำนับกราบลาของเขาเอสเตทของเจ้าชายผ่านไปอีกคืนรองเฉินได้ใช้เวลาทั้งคืนลอยกระทงบนท้องฟ้า เมื่อเธอในที่สุดหลับไปเนื่องจากอ่อนเพลีย นอกจากโคมไฟฟ้า เธอยังเห็นคนที่เธอได้ลากฟังก์ชั่นเรืองแสงในความฝันของเธอเช้าถัดไป ร่องเฉินตื่นขึ้นมาประเทศร้องเจี๊ยก ๆด้วยการเป็นชู้ เธอ groomed ตัวเอง และเริ่มกิจวัตรประจำวันของเธอของเล่น "ครวญของ the Scholar" โชคดี มันเป็นชิ้นที่ยอมรับ อื่นแม้ว่าเธอสามารถยืนเล่นทุก ๆ วันเช่นนี้ การเป็นชู้ และหญิงใกล้เคียงจะไม่สามารถแบกมัน ช่วงบ่ายมาอย่างรวดเร็ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เซอร์ Yu พยักหน้ากล่าวว่าไม่มีมากขึ้นและโค้งคำนับลาออกไปใช้ของเขา. ที่คฤหาสน์ของเจ้าชาย. คืนผ่านไปอีก. เฉินร่องได้ใช้เวลาทั้งคืนโคมลอยลอย เมื่อเธอที่สุดท้ายก็ผล็อยหลับไปเพราะความอ่อนเพลียที่นอกเหนือไปจากโคมลอยเธอก็เห็นชายคนที่เธอเคยวาดเรืองแสงในความฝันของเธอ. เช้าวันรุ่งขึ้นก่อนเฉินร่องตื่นขึ้นมาระเบิดของเจี๊ยบได้. ด้วยความช่วยเหลือของทั้งสอง แม่บ้านเธอดูแลเป็นอย่างดีกับตัวเองและเริ่มชีวิตประจำวันของเธอในการเล่น "เสียใจของนักวิชาการ" โชคดีที่มันเป็นชิ้นพอประมาณอื่นแม้ว่าเธอจะยืนเล่นได้หลังจากวันเช่นวันนี้ทั้งสองสาวและหญิงอยู่บริเวณใกล้เคียงจะไม่สามารถที่จะแบกมัน. ช่วงบ่ายได้อย่างรวดเร็วมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ท่านยูพยักหน้า บอกว่าไม่มี และคำนับลาของเขาในที่ดินของเจ้าชายอีกคืนที่ผ่านเฉินหยงได้ใช้เวลาทั้งคืนโคมไฟลอยฟ้าลอย ตอนสุดท้ายก็หลับเพราะหมดแรง นอกจากโคม เธอเห็นผู้ชายที่เธอได้วาดเรืองแสงในความฝันของเธอเช้ารุ่งขึ้น เฉินหยงตื่น ขึ้นมาร้องด้วยความช่วยเหลือของแม่บ้านสองคน เธอดูแลตัวเองและเริ่มวันก็เป็นเรื่องปกติของการเล่น " รำพันของบัณฑิต " โชคดีที่มันเป็นชิ้นพอประมาณ อื่น แม้ว่าเธอจะยืนเล่นมันทุกวันแบบนี้ แม่บ้านสองคนและหญิงใกล้เคียงจะไม่สามารถทนได้ตอนบ่ายได้อย่างรวดเร็วมา