Oh…" Goku moaned once again, comple

Oh…" Goku moaned once again, completely forgetting his unconscious son, as he was lost in the heavenly scent. It surrounded his very being, he was sure, and fogged his brain. Nothing but this scent mattered. NOTHING. He had to have this scent. His very life depended on it.

Eagerly, with eyes hazed over, he looked for the source of something so wonderful…so incredible…so…

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โอ้ ... "คุครางอีกครั้งอย่างสมบูรณ์ลืมลูกชายหมดสติในขณะที่เขาก็หายไปในกลิ่นสวรรค์. มันล้อมรอบมากเป็นอยู่ของเขาเขาเป็นแน่นอนและหมอกสมองของเขา. ไม่มีอะไร แต่กลิ่นนี้สำคัญ. ไม่มีอะไร. เขาจะต้องมี กลิ่นนี้. ชีวิตของเขามากขึ้นอยู่กับมัน. กระหายด้วยดวงตา hazed มากกว่าเขามองหาแหล่งที่มาของบางสิ่งบางอย่างที่ยอดเยี่ยมอย่างไม่น่าเชื่อดังนั้น ... ดังนั้น ... ดังนั้น ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โอ้ . . . . . . . " โงกุนครางอีกครั้ง โดยลืมไปลูกชายสติของเขาที่เขาหายไปในกลิ่นสวรรค์ มันล้อมรอบเขาอยู่ เขามั่นใจ และหมอกสมอง กลิ่นนี้ แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไม่มีอะไร เขาต้องมีกลิ่นนี้ ชีวิตของเขาขึ้นอยู่กับมันมาก

ตั้งหน้าตั้งตา ตากลั่นแกล้งมากกว่า เขามองหาแหล่งที่มาของสิ่งที่ยอดเยี่ยมมาก . . . . . . . ไม่น่าเชื่อ . . . . . . . . . . . . . .