Shrimp is rich in protein, calcium,

Shrimp is rich in protein, calcium, vitamins and various extractable compounds and has been used as one of the most popular and important raw materials for many Korean dishes, especially in the production of salt-fermented shrimp (Jeot-gal; Han, 1997). Generally, the head, shell and tail portions of shrimp are removed during processing and these account for approximately 50% of the catch. Recently, with the rapid growth of the fast food industry, consumption of shrimp has increased. Increasing production of inedible parts of shrimp, such as heads, shells and tails, is causing environmental problems as a result of uncontrolled dumping. Thus, attention must be paid to greater utilisation of shrimp processing by-products in order to address such concerns. Studies on shrimp have included those on the physicochemical properties of salt-fermented shrimp (Mok and Song, 2000 and Mok et al., 2000), shrimp freshness during cold storage (Jeong et al., 1991 and Lee and Um, 1995), flavour components (Lee, Ahn, Oh, & Lee, 1986), characteristics of shrimp by-product and proteases (Doke and Ninjoor, 1987 and Shahidi and Synowiecki, 1991), and natural antioxidant extraction from shrimp (Pasqual & Babbitt, 1991). Efforts have also been underway to utilize shrimp shell by-products for the extraction of carotenoprotein (Camo-Lopez et al., 1987 and Simpson and Haard, 1985), chitin (Johnson, 1987 and Shahidi et al., 1999), chitosan (Benjakul and Sophanodora, 1993, Chung et al., 1996 and Simpson and Haard, 1985) and their application in food processing (Jeon et al., 2000 and Shahidi et al., 1999). However, there are few studies on the utilization of shrimp by-products, including heads, shells and tails. The objective of this study was to investigate the components and nutritional quality of shrimp processing by-products in order to explore possibilities for their utilization.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กุ้งเป็นโปรตีน แคลเซียม วิตามิน และสาร extractable ต่าง ๆ และใช้เป็นวัตถุดิบสำคัญ และเป็นที่นิยมมากที่สุดอย่างใดอย่างหนึ่งสำหรับอาหารเกาหลีมากมาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในการผลิตกุ้งหมักเกลือ (Jeot gal ฮัน 1997) โดยทั่วไป ส่วนหัว เปลือก และหางของกุ้งจะถูกเอาออกในระหว่างการประมวลผลและบัญชีเหล่านี้ประมาณ 50% ของการจับ เมื่อเร็ว ๆ นี้ มีการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วของอุตสาหกรรมอาหารอย่างรวดเร็ว การบริโภคกุ้งได้เพิ่มขึ้น เพิ่มการผลิตส่วนที่กินไม่ได้ของกุ้ง เช่นหัว เปลือก และ หาง ก่อให้เกิดปัญหาสิ่งแวดล้อมเป็นผลจากการทุ่มตลาดไม่สามารถควบคุม ดังนั้น ต้องใส่เพื่อใช้ประโยชน์ที่มากขึ้นของกุ้งแปรรูปผลิตภัณฑ์เพื่อแก้ปัญหาดังกล่าว ศึกษาเกี่ยวกับกุ้งได้รวมผู้ที่คุณสมบัติทางเคมีกายภาพของกุ้งหมักเกลือ (หมอก และ เพลง 2000 และหมอก et al. 2000), กุ้งสดในช่วงเย็น (ฮง et al. 1991 และลี และ Um, 1995) รสประกอบ (Lee อาห์น Oh และ ลี 1986), ลักษณะของผลิตภัณฑ์กุ้ง และโปรตีเอส (Doke และ Ninjoor, 1987 และ Shahidi และ Synowiecki, 1991), และต้านอนุมูลอิสระสกัดจากกุ้ง (ปัสกาและ Babbitt , 1991) ความพยายามยังได้ระหว่างใช้ผลิตภัณฑ์จากเปลือกกุ้งสำหรับ carotenoprotein (นิเฟอร์โลเปซ-Camo et al. 1987 และซิมป์สัน และ Haard, 1985), สกัด chitin (Johnson, 1987 และ Shahidi et al. 1999), ไคโตซาน (เบญจกูลและ Sophanodora, 1993, Chung et al. 1996 และซิมป์สัน และ Haard, 1985) และในอาหารแปรรูป (โรง et al. 2000 และ Shahidi et al. 1999) อย่างไรก็ตาม ได้ศึกษาน้อยการใช้กุ้งสินค้าพลอย หัว เปลือก และหาง วัตถุประสงค์ของการศึกษานี้เป็นการ ตรวจสอบส่วนประกอบและคุณค่าทางโภชนาการของกุ้งแปรรูปผลิตภัณฑ์เพื่อสำรวจความเป็นไปได้สำหรับการใช้ประโยชน์ของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กุ้งอุดมไปด้วยโปรตีนแคลเซียมวิตามินและสารสกัดต่างๆและได้ถูกใช้เป็นหนึ่งในความนิยมมากที่สุดและสำคัญวัตถุดิบสำหรับอาหารเกาหลีจำนวนมากโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการผลิตเกลือหมักกุ้ง (Jeot-แกลลอน; ฮัน 1997) . โดยทั่วไปหัวเปลือกและหางส่วนของกุ้งจะถูกลบออกในระหว่างการประมวลผลและการบัญชีเหล่านี้ประมาณ 50% ของการจับ เมื่อเร็ว ๆ นี้มีการเติบโตอย่างรวดเร็วของอุตสาหกรรมอาหารได้อย่างรวดเร็วและการบริโภคของกุ้งได้เพิ่มขึ้น การเพิ่มขึ้นของการผลิตชิ้นส่วนกินกุ้งเช่นหัว, หอยและหางจะก่อให้เกิดปัญหาด้านสิ่งแวดล้อมที่เป็นผลจากการที่ไม่สามารถควบคุมการทุ่มตลาด ดังนั้นความสนใจจะต้องจ่ายให้การใช้งานที่มากขึ้นของการประมวลผลกุ้งโดยผลิตภัณฑ์เพื่อที่อยู่ความกังวลดังกล่าว การศึกษาเกี่ยวกับการเลี้ยงกุ้งได้รวมผู้ที่อยู่ในสมบัติทางเคมีกายภาพของกุ้งเกลือหมัก (โมกและเพลง 2000 และโมก et al., 2000) ความสดกุ้งในระหว่างการเก็บรักษาความเย็น (Jeong et al., ปี 1991 และลีและอืม 1995) ส่วนประกอบรสชาติ (ลีอาน, โอ้ & Lee, 1986) ลักษณะของกุ้งโดยผลิตภัณฑ์และโปรตีเอส (Doke และ Ninjoor 1987 และ Shahidi และ Synowiecki, 1991), และการสกัดสารต้านอนุมูลอิสระจากธรรมชาติกุ้ง (Pasqual และหน้าเลือด 1991) . ความพยายามยังได้รับการเตรียมการเพื่อใช้ประโยชน์จากเปลือกกุ้งโดยผลิตภัณฑ์สำหรับการสกัด carotenoprotein นี้ (Camo-Lopez et al., ปี 1987 และซิมป์สันและ Haard, 1985), ไคติน (จอห์นสัน, ปี 1987 และ Shahidi et al., 1999), ไคโตซาน ( เบญจกุลและ Sophanodora 1993 Chung et al., 1996 และซิมป์สันและ Haard, 1985) และการประยุกต์ใช้ของพวกเขาในการแปรรูปอาหาร (Jeon et al., 2000 และ Shahidi et al., 1999) แต่มีการศึกษาน้อยในการใช้ประโยชน์จากการเลี้ยงกุ้งโดยผลิตภัณฑ์รวมทั้งหัว, หอยและหาง วัตถุประสงค์ของการศึกษาครั้งนี้เพื่อตรวจสอบส่วนประกอบและคุณภาพทางโภชนาการของการประมวลผลกุ้งโดยผลิตภัณฑ์เพื่อสำรวจความเป็นไปได้สำหรับการใช้ประโยชน์ของพวกเขา