The principle of integral photograp

The principle of integral photography, which uses a two-dimensional (X-Y) array of many small lenses to capture a 3-D scene, was introduced by Gabriel Lippmann in 1908.[9][10] Integral photography is capable of creating window-like autostereoscopic displays that reproduce objects and scenes life-size, with full parallax and perspective shift and even the depth cue of accommodation, but the full realization of this potential requires a very large number of very small high-quality optical systems and very high bandwidth. Only relatively crude photographic and video implementations have yet been produced.

One-dimensional arrays of cylindrical lenses were patented by Walter Hess in 1912.[11] By replacing the line and space pairs in a simple parallax barrier with tiny cylindrical lenses, Hess avoided the light loss that dimmed images viewed by transmitted light and that made prints on paper unacceptably dark.[12] An additional benefit is that the position of the observer is less restricted, as the substitution of lenses is geometrically equivalent to narrowing the spaces in a line-and-space barrier.

Philips solved a significant problem with electronic displays in the mid-1990s by slanting the cylindrical lenses with respect to the underlying pixel grid.[13] Based on this idea, Philips produced its WOWvx line until 2009, running up to 2160p (a resolution of 3840×2160 pixels) with 46 viewing angles.[14] Lenny Lipton's company, StereoGraphics, produced displays based on the same idea, citing a much earlier patent for the slanted lenticulars. Magnetic3d and Zero Creative have also been involved.[15] The hardware overlay for iPhone and iPod touch named 3DeeSlide also adopts this technology to convert the standard screen into an auto 3D display.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลักการของการถ่ายภาพหนึ่งซึ่งใช้สองมิติ (XY) อาร์เรย์ของเลนส์ขนาดเล็กจำนวนมากในการจับภาพฉาก 3 มิติได้รับการแนะนำให้รู้จักกับกาเบรียล Lippmann ในปี 1908 [9] [10] การถ่ายภาพ Integral มีความสามารถในการสร้างเมนูหน้าต่าง เช่นการแสดง autostereoscopic ที่ทำซ้ำวัตถุและฉากชีวิตขนาดมี Parallax เต็มรูปแบบและเปลี่ยนมุมมองและแม้กระทั่งคิวเชิงลึกของที่พัก แต่สำนึกเต็มศักยภาพนี้ต้องใช้จำนวนมากมีขนาดเล็กมากที่มีคุณภาพสูงระบบแสงและแบนด์วิดธ์ที่สูงมาก . เพียงถ่ายภาพที่ค่อนข้างดิบและการใช้งานวิดีโอยังได้รับการผลิต. หนึ่งมิติอาร์เรย์ของเลนส์ทรงกระบอกได้รับการจดสิทธิบัตรโดยวอลเตอร์เดิมในปี 1912 [11] โดยการแทนที่สายและพื้นที่คู่ในอุปสรรค Parallax ง่ายกับเลนส์ทรงกระบอกเล็ก ๆ เดิมหลีกเลี่ยง การสูญเสียแสงที่จางภาพที่ดูได้โดยแสงที่ส่งและพิมพ์ที่ทำบนกระดาษสีเข้มอย่างไม่น่า. [12] ประโยชน์เพิ่มเติมคือตำแหน่งของผู้สังเกตการณ์ถูก จำกัด น้อยกว่าทดแทนของเลนส์เป็นเรขาคณิตเทียบเท่ากับการกวดขันช่องว่างในสาย อุปสรรคกลางและพื้นที่. ฟิลิปส์ได้รับการแก้ไขปัญหาอย่างมีนัยสำคัญด้วยการแสดงอิเล็กทรอนิกส์ในช่วงกลางปี ​​1990 โดยเฉียงเลนส์ทรงกระบอกที่เกี่ยวกับตารางพิกเซลพื้นฐาน. [13] จากความคิดนี้ฟิลิปส์ที่ผลิตเส้น WOWvx จนกระทั่งปี 2009 วิ่งขึ้น เพื่อ 2160p (ความละเอียด 3840 ×ของ 2160 พิกเซล) ที่มี 46 มุมมอง. [14] บริษัท เลนนี่ลิปตัน, StereoGraphics ผลิตจอแสดงผลบนพื้นฐานความคิดเดียวกันอ้างสิทธิบัตรก่อนหน้านี้มากสำหรับ lenticulars เป๋ Magnetic3d และศูนย์สร้างสรรค์ยังได้มีส่วนร่วม. [15] ซ้อนทับฮาร์ดแวร์สำหรับ iPhone และ iPod touch ชื่อ 3DeeSlide ยัง adopts เทคโนโลยีนี้เพื่อแปลงหน้าจอเป็นมาตรฐานการแสดงผล 3D อัตโนมัติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หลักการของการถ่ายภาพเป็นส่วนประกอบ ซึ่งใช้อาร์เรย์สองมิติ ( x-y ) ของเลนส์ขนาดเล็กมากมายเพื่อจับภาพ 3 มิติฉากถูกแนะนำโดยกาเบรียลลิพพ์มานน์ใน 1908 . [ 9 ] [ 10 ] และการถ่ายภาพนั้นสามารถสร้างหน้าต่างเหมือน autostereoscopic แสดงที่สร้างวัตถุและฉากชีวิตขนาดเต็มและมุมมองกะ parallax และแม้แต่ ความลึกคิวของที่พักแต่การรับรู้ที่เต็มไปด้วยศักยภาพนี้ต้องการตัวเลขที่มีขนาดใหญ่มากของขนาดเล็กมากที่มีคุณภาพสูงระบบแสงและแบนด์วิดธ์สูงมาก ถ่ายภาพและวีดีโอการใช้งานที่ค่อนข้างหยาบ แต่ยังถูกผลิต

หนึ่งมิติอาร์เรย์ของเลนส์ทรงกระบอกถูกจดสิทธิบัตรโดย วอลเตอร์ เฮสส์ ในปี 1912[ 11 ] เปลี่ยนบรรทัดและพื้นที่คู่ในสิ่งกีดขวาง parallax ง่ายกับเลนส์ทรงกระบอกเล็ก Hess หลีกเลี่ยงแสงที่สลัวการสูญเสียภาพดูแสงและทำภาพพิมพ์บนกระดาษดำ unacceptably [ 12 ] ประโยชน์เพิ่มเติมคือ ตำแหน่งของผู้สังเกตการณ์น้อย จำกัดเป็นวันหยุดชดเชยของเลนส์ทางเรขาคณิตเท่ากับการลดช่องว่างในบรรทัดและพื้นที่อุปสรรค

อย่าง Philips แก้ไขปัญหาอิเล็กทรอนิกส์แสดงในกลางปี 1990 โดยลาดเอียงทรงกระบอกเลนส์ด้วยความเคารพต้นแบบตารางพิกเซล [ 13 ] ตามความคิดนี้ ฟิลิปส์ผลิตบรรทัดของ wowvx จนถึงปี 2009วิ่งขึ้น 2160p ( ความละเอียดของ 3840 × 2160 พิกเซล ) มี 46 มุมมอง . [ 14 ] เลนนีลิปตันของ บริษัท สเตอริโอกราฟิคที่แสดงอยู่บนพื้นฐานความคิดเดียวกัน โดยสิทธิบัตรก่อนหน้านี้สำหรับเอียง lenticulars . magnetic3d และศูนย์สร้างสรรค์ก็มีส่วนเกี่ยวข้องด้วย[ 15 ] วางซ้อนฮาร์ดแวร์สำหรับ iPhone และ iPod Touch ที่ชื่อ 3deeslide ยัง adopts เทคโนโลยีนี้เพื่อแปลงหน้าจอมาตรฐานในรถยนต์ 3D การแสดงผล