The poem opens with the scene being

The poem opens with the scene being set. A mysterious man is knocking on the door only dimly lit by the moon. His horse is silently feeding on the grasses and ferns that cloak the forest floor. A bird flies out of a turret bound toward the moonlit sky. The Traveller, he is called, knocked on the dark door again but nobody came to him, nor did anybody peer out of the overgrown window to see who was calling upon them. The Traveller, grey eyed, is standing perfectly still and baffled.

A number of phantoms lurk inside the dark, old, rotting mansion, listening to his every move. The house is crumbling, the light of the moon showing down upon the stairs. The ghosts have appeared to have been awakened. Somehow the Traveller feels their presence in his heart. The phantoms answered his call with the silence. Then the Traveller knocked a third time, louder, and states that he had come, and that he had kept his promise. His voice echoed in the empty house, and the ghost’s herd him depart. The silence slowly crept back and the Traveller was gone.

The use of diction and imagery in the poem is not only profound but masterful. This is shown in phrases like “the forest ferny floor”, “phantom listeners”, and “the silence surges softly backward” give the poem an ominous and ere feel that adds to the mystery. This ominous feeling of supernatural suspense is what draws the reader in and makes them search for meaning, a purpose, an understanding. It is difficult to see why the author would write such an odd poem if it didn’t have a meaning.

At first glance, the purpose may seem non-existent. Maybe Walter de la Mare intended for this poem to have no meaning at all. Maybe he wanted people to fill in the blanks; maybe he wanted them to take something from it as unique as the poem itself. Perhaps this is a method used by the author to make the reader think more, even if subconsciously, about the poem. The purpose may also be simply to give people something to read that is interesting to both the author and the reader. People write sometimes to educate and sometimes to get a point across, but most importantly because they are passionate and it is what they love. La mare was known to write dark and mysterious pieces, and maybe this was something that he wrote for pleasure and other people happened to enjoyed it too.

There are many different possibilities of what happened to the Listeners. One theory of how the people of the house died is that they were killed by the bubonic plague. This was chosen because the Traveller was riding a horse, implying that the poem was set in older times. Also all of the people of the house were killed, supporting the theory. Another possible theory is that perhaps the ghosts where not ghosts at all. Maybe the Traveler was the ghost, maybe the phantoms where people still alive and the Traveller was the ghost lost in limbo between life and death…coming back to the house over and over every night for a reason that we may never know.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทกวีเปิดกับฉากที่กำหนด ชายลึกลับเคาะประตูไฟเพียงสลัว โดยดวงจันทร์ มีการให้อาหารม้าของเขาอย่างเงียบ ๆ บนหญ้าและเฟิร์นที่ปิดบังพื้นป่า นกบินจากป้อมปืนผูกไปทางท้องฟ้าแสงจันทร์ ผู้เดินทาง เขาเรียก ว่า เคาะประตูมืดอีกครั้ง แต่ไม่มีใครมาที่ หรือใครได้เพื่อนจากหน้าต่างรกเพื่อดูผู้ถูกเรียกร้องพวกเขา ผู้เดินทาง ตา เทาเป็นอย่างยังยืน และงงงัน จำนวน phantoms แฝงตัวอยู่ภายในคฤหาสน์มืด เก่า เน่าเปื่อย ฟังของเขาย้ายทุก บ้านเป็น crumbling แสงของดวงจันทร์แสดงลงตามบันได ผีมีปรากฏการได้ตื่นขึ้นมา อย่างใด ผู้เดินทางความรู้สึกของพวกเขาปรากฏตัวในหัวใจของเขา Phantoms การตอบของเขาเรียก ด้วยความเงียบ ผู้เดินทางเคาะเวลาสาม ดัง และรัฐที่เขาได้มาแล้ว และที่เขารักษาสัญญาของเขา เสียงของเขาพูดย้ำในบ้านว่าง และฝูงผีของเขาออก ความเงียบค่อย ๆ คืบคลานกลับ และผู้เดินทางก็หายไป การใช้ถ้อยและภาพในบทกวีเป็นไม่เพียงแต่ลึกซึ้ง แต่ปรับใช้ภายใต้ แสดง ในวลีเช่น "ferny ผืนป่า" "ผีฟัง" "เงียบพัดเบา ๆ ย้อนหลัง" ทำให้บทกวีเป็นลางไม่ดี และรู้สึกว่าเพิ่มความลึกลับโบราณ นี้รู้สึกเป็นลางไม่ดีของใจจดใจจ่อเหนือธรรมชาติเป็นสิ่งดึงดูดในอ่านและทำให้พวกเขาค้นหาความหมาย วัตถุประสงค์ ความเข้าใจ มันยากที่จะเห็นว่าทำไมผู้เขียนจะเขียนดังกล่าวมีบทกวีคี่ถ้า มันไม่มีความหมาย มองครั้งแรก วัตถุประสงค์อาจดูเหมือนไม่มี บางทีวอลเตอร์เดอลาแมร์ไว้สำหรับบทกวีนี้มีความหมายไม่ทั้งหมด บางทีเขาต้องการคนที่จะกรอกในช่อง บางทีเขาต้องการอะไรจากมันเป็นเอกลักษณ์ของกวีเอง ทีนี่อาจเป็นวิธีการที่ใช้ โดยผู้เขียนให้ผู้อ่านคิดว่า เพิ่มเติม แม้ถ้าไม่รู้ตัว เกี่ยวกับบทกวี วัตถุประสงค์อาจเป็นเพียงเพื่อ ให้คนอ่านที่น่าสนใจที่จะเขียนและอ่าน บางครั้งมีคนเขียน ให้ความรู้ และบางครั้ง จะได้รับจุดข้าม แต่ส่วนใหญ่ที่สำคัญ เพราะพวกเขามีความหลงใหล และมันเป็นสิ่งที่พวกเขารัก ลาแมร์ไม่ทราบว่าจะเขียนชิ้นมืด และลึกลับ และอาจเป็นสิ่งที่เขาเขียนเพื่อความสุข และคนอื่น ๆ ที่เกิดขึ้นกับความสุขมันเกินไป มีความเป็นไปได้ที่แตกต่างกันของสิ่งที่เกิดขึ้นกับผู้ฟัง ทฤษฎีหนึ่งของวิธีการเสียชีวิตของผู้คนในบ้านคือ ว่า พวกเขาถูกฆ่าตาย โดยกาฬโรค นี้ถูกเลือก เพราะผู้เดินทางขี่ม้า อ้างว่า บทกวีถูกตั้งค่าในครั้งเก่า นอกจากนี้ ทุกคนของบ้านเมือง สนับสนุนทฤษฎี ทฤษฎีเป็นไปได้ที่อื่นเป็นที่บางทีผีผีไม่ได้เลย บางทียังถูกผี phantoms ท่านยังมีชีวิตอยู่และผู้เดินทางที่ไหนผีหายไปในจินตนาการระหว่างชีวิตและความตายอาจ...กลับมาบ้าน และทุกคืนสำหรับสาเหตุที่เราไม่อาจทราบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กลอนเปิดด้วยฉากที่ถูกตั้งค่า ชายลึกลับคือ เคาะประตูเพียงขมุกขมัวโดยดวงจันทร์ ม้าของเขาอยู่เงียบ ๆ กินหญ้า และเฟิร์นที่คลุมพื้นป่า นกบินออกจากป้อมผูกพันไปสู่ท้องฟ้าที่สว่างด้วยแสงจันทร์ นักเดินทาง เขาเรียกว่าเคาะประตูมืดอีกครั้ง แต่ไม่มีใครมาหาเขา หรือใคร มองออกไปนอกหน้าต่าง โต้ง เพื่อดูว่าใครโทรมา เมื่อพวกเขา นักเดินทาง สีเทา ตา คือ ยืนนิ่งๆ และงงหมายเลขของภูตผีสิงสู่ข้างในมืด เก่า เน่า แมนชั่น , ฟังเพลงทุกย้ายของเขา บ้านจะพัง แสงของดวงจันทร์ที่แสดงลงบนบันได ผีที่ปรากฎได้ตื่นแล้ว อย่างไรก็ตามนักท่องเที่ยวรู้สึกการแสดงตนของพวกเขาในจิตใจของเขา แฟนท่อมตอบโทรศัพท์ของเขากับความเงียบ แล้วนักท่องเที่ยวเคาะ 3 ครั้ง ดังๆ และระบุว่าเขามา และเขาก็เก็บสัญญาของเขา เสียงของเขาสะท้อนอยู่ในบ้านที่ว่างเปล่า และ ฝูงผีเขาออกเดินทาง ความเงียบค่อยๆคลานกลับมาและเดินจากไปการใช้คำพูดและภาพในบทกวีที่ไม่เพียง แต่ที่ลึกซึ้ง แต่เก่ง . นี้จะแสดงในวลีเช่น " ป่า ferny พื้น " แฟนทอม " ผู้ฟัง " และ " ความเงียบระลอกเบาๆไปข้างหลัง " ให้กลอนน่าหวั่นเกรง และยังรู้สึกว่าเพิ่มความลึกลับ ความรู้สึกนี้เป็นลางไม่ดีของเหนือธรรมชาติใจจดใจจ่อเป็นสิ่งที่ดึงดูดผู้อ่านและทำให้พวกเขาค้นหาความหมาย , จุดประสงค์ , ความเข้าใจ มันเป็นเรื่องยากที่จะเห็นว่าทำไมผู้เขียนจะเขียนเป็นกลอนแปลก ถ้ามันไม่มีความหมายมองแวบแรก วัตถุประสงค์ อาจดูเหมือนไม่มี บางที วอลเตอร์ เดอ ลา แมร์ สำหรับกลอนบทนี้ จะไม่มีความหมายเลย บางทีเขาอาจต้องการให้คนมาเติมลงในช่องว่าง บางทีเขาต้องการเอาอะไรจากมันเป็นเอกลักษณ์เป็นกวี บางทีนี่อาจเป็นวิธีของผู้เขียนเพื่อให้ผู้อ่านคิด แม้ว่า subconsciously เกี่ยวกับบทกวี วัตถุประสงค์อาจจะเพียงแค่ให้สิ่งที่อ่านที่น่าสนใจ ทั้งผู้เขียนและผู้อ่าน ผู้เขียนบางครั้งความรู้และบางครั้งที่จะได้รับจุดข้าม แต่ที่สำคัญที่สุด เพราะพวกเขามีความกระตือรือร้น และเป็นสิ่งที่พวกเขารัก ลา แมร์ เป็นที่รู้จักกันเขียนเข้มและชิ้นส่วนลึกลับ และนี่อาจเป็นสิ่งที่เขาเขียนเพื่อความสุข และคนอื่น ๆ เกิดขึ้นกับสนุกกับมันด้วยมีความเป็นไปได้ที่แตกต่างจากสิ่งที่เกิดขึ้นกับผู้ฟัง ทฤษฎีหนึ่งที่ชาวบ้านเสียชีวิต คือ ว่า พวกเขาถูกฆ่าตายโดยโรคสุดสยอง . นี้ถูกเลือกเพราะนักท่องเที่ยวขี่ม้า บอกว่ากลอนไว้ในเวลาเก่า ก็ทุกคนในบ้านถูกฆ่าตายที่สนับสนุนทฤษฎี เป็นไปได้ ทฤษฎีก็คือว่าบางที ผีที่ไม่ใช่ผีเลยนะ บางที นักเดินทางที่เป็นผี บางที ผีที่คนยังมีชีวิตอยู่ และนักท่องเที่ยวเป็นผีหายไปใน Limbo ระหว่างชีวิตและความตาย . . . . . . . กลับมาบ้านมากกว่าทุกคืน เหตุผลที่เราไม่อาจรู้ได้