Franklin admired Whitefield as a fe

Franklin admired Whitefield as a fellow intellectual but thought Whitefield's plan to run an orphanage in Georgia would lose money. He published several of Whitefield's tracts and was impressed by Whitefield's ability to preach and speak with clarity and enthusiasm to crowds. Franklin was an ecumenist and approved of Whitefield's appeal to members of many denominations, but was not, like Whitefield, an evangelical. In his autobiography, Franklin famously wrote that he was a "thoroughgoing Deist," which precludes the idea that God is personal, though some suggest that Franklin was more traditional in his views, e.g., his speech at the Constitutional Convention where he recited the verse that not a single sparrow falls to the ground without God's notice; how then could the Constitution convention hope to succeed without God's careful oversight?[11] After one of Whitefield's sermons, Franklin noted the:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แฟรงคลินชื่นชมไวท์ฟีลด์เป็นทรัพย์สินทางปัญญาเพื่อน แต่คิดว่า แผนของไวท์ฟีลด์ทำพินอินในจอร์เจียจะสูญเสียเงิน เขาเผยแพร่หลายรามิดของไวท์ฟีลด์ และแหล่งของไวท์ฟีลด์ความสามารถในการเทศนา และพูดกับฝูงชนและความกระตือรือร้น แฟรงคลิน ecumenist การ และอนุมัติของไวท์ฟีลด์อ้อนสมาชิกของนิกายหลาย แต่ไม่ เช่นไวท์ฟีลด์ evangelical การ ในอัตชีวประวัติของเขา แฟรงคลินซึ่งเขียนว่า เป็นการ "thoroughgoing Deist ซึ่งไม่สามารถคิดที่พระเจ้าเป็นส่วนตัว แต่บางคนแนะนำว่า แฟรงคลินได้มากกว่าในมุมมองของเขา เช่น คำพูดของเขาที่ประชุมรัฐธรรมนูญที่เขาอ่านข้อที่สแปร์โรว์เดียวไม่ตกไปพื้นดินโดยไม่ต้องแจ้งล่วงหน้าของพระเจ้า ไร ประชุมรัฐธรรมนูญอาจหวังจะประสบความสำเร็จ โดยพระระวังกำกับดูแล [11] หลังหนึ่งธรรมของไวท์ฟีลด์ แฟรงคลินไว้:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แฟรงคลินได้รับการยกย่องเป็น Whitefield ทางปัญญาเพื่อน แต่คิดว่าแผนของ Whitefield เพื่อให้ทำงานสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าในจอร์เจียจะสูญเสียเงิน เขาตีพิมพ์หลายสถานที่ Whitefield และรู้สึกประทับใจกับความสามารถของ Whitefield ที่จะหล่อหลอมและพูดด้วยความชัดเจนและความกระตือรือร้นกับฝูงชน แฟรงคลินและได้รับการอนุมัติ Ecumenist ของการอุทธรณ์ของ Whitefield ให้กับสมาชิกของนิกายจำนวนมาก แต่ก็ไม่เหมือน Whitefield ในพระวรสาร ในชีวิตประจำวัน, แฟรงคลินที่มีชื่อเสียงเขียนว่าเขาเป็น "เต็มที่ Deist" ซึ่งพอสมควรคิดว่าพระเจ้าทรงเป็นส่วนตัวแม้บางคนชี้ให้เห็นว่าแฟรงคลินเป็นแบบดั้งเดิมมากขึ้นในมุมมองของเขาเช่นคำพูดของเขาที่รัฐธรรมนูญที่เขาท่องบทกวี ที่ไม่ได้เป็นนกกระจอกเดียวตกลงไปที่พื้นโดยไม่ต้องแจ้งของพระเจ้า แล้ววิธีการประชุมรัฐธรรมนูญได้หวังว่าจะประสบความสำเร็จโดยไม่ต้องระวังการกำกับดูแลของพระเจ้า [11] หลังจากหนึ่งของพระธรรมเทศนา Whitefield ของแฟรงคลินตั้งข้อสังเกต:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แฟรงคลินชื่นชม Whitefield ในฐานะทรัพย์สินทางปัญญา แต่คิดว่า Whitefield แผนวิ่งที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าในจอร์เจียจะสูญเสียเงิน เขาได้รับการตีพิมพ์หลาย Whitefield ของทางเดินอาหารและประทับใจโดย Whitefield ในเทศนาและพูดกับความชัดเจนและความกระตือรือร้นเพื่อให้ฝูงชน แฟรงคลินเป็น ecumenist และได้รับการอนุมัติของ Whitefield อุทธรณ์ไปยังสมาชิกของหลายนิกาย แต่ก็ไม่ใช่ชอบ Whitefield , ศาสนา . ในอัตชีวประวัติของเขา แฟรงคลิน ได้เขียนไว้ว่าเขาเป็น " deist เต็มที่ " ซึ่งขจัดความคิดที่พระเจ้าเป็นเรื่องส่วนตัว แต่บางคนแนะนำว่า แฟรงคลินเป็นแบบดั้งเดิมมากขึ้นในมุมมองของเขา เช่น คำพูดของเขาในการประชุมรัฐธรรมนูญที่เขาท่องกลอนที่ไม่ใช่นกกระจอกโสดตกถึงพื้นได้โดยไม่ต้องแจ้งให้ทราบล่วงหน้าของพระเจ้าแล้วจะได้รัฐธรรมนูญการประชุมหวังว่าจะประสบความสำเร็จโดยไม่ต้องดูแลระมัดระวังของพระเจ้า ? [ 11 ] หลังจากที่หนึ่งใน Whitefield ของพระธรรมเทศนา แฟรงคลินกล่าว :