Although other writers on vulnerabi

Although other writers on vulnerability, such as Levine et al. (2004) and Luna (2009), criticize this approach claiming generic guidance about paying “special atten- tion” or giving “special consideration” to something is not useful, the same criticism could also apply to an account that identifies specific categories or relies on some over- riding concept. For example, if we try the specific category or context route (V3) so that, say, we hold “the elderly” vulnerable, how would that guide our actions without reference to established concerns about, for example, physical harms or exploitation? The same holds true of (V4) accounts such as Goodin’s focus on vulnerability as being open to harms to one’s interests, which then requires further analysis of “vital” needs. The best that can be said for such accounts is that each provides something of a heuris- tic, teaching anyone who wants to learn ways in which harms or wrongs might arise.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ว่านักเขียนคนอื่นๆ เกี่ยวกับช่องโหว่ เช่น Levine และคณะ (2004) และ Luna (2009) วิพากษ์วิจารณ์แนวทางนี้โดยอ้างว่าเป็นแนวทางทั่วไปเกี่ยวกับการจ่าย "ความสนใจเป็นพิเศษ" หรือการให้ "การพิจารณาเป็นพิเศษ" กับบางสิ่งที่ไม่มีประโยชน์ การวิจารณ์แบบเดียวกันก็สามารถนำไปใช้กับเรื่องราวที่ระบุหมวดหมู่เฉพาะหรืออาศัย เกี่ยวกับแนวคิดเรื่องการขี่เกินพิกัด ตัวอย่างเช่น ถ้าเราลองใช้หมวดหมู่หรือเส้นทางบริบทที่เฉพาะเจาะจง (V3) เพื่อที่เราถือว่า "ผู้สูงอายุ" ตกอยู่ในความเสี่ยง สิ่งนี้จะเป็นแนวทางในการดำเนินการของเราได้อย่างไร โดยไม่อ้างอิงถึงข้อกังวลที่เป็นที่ยอมรับ เช่น การทำร้ายร่างกายหรือการแสวงหาผลประโยชน์ เช่นเดียวกับบัญชี (V4) เช่น การที่ Goodin มุ่งเน้นไปที่ความเปราะบางว่าเปิดกว้างที่จะเป็นอันตรายต่อผลประโยชน์ของตนเอง ซึ่งจำเป็นต้องมีการวิเคราะห์ความต้องการ "ที่สำคัญ" เพิ่มเติม สิ่งที่ดีที่สุดที่สามารถพูดได้สำหรับเรื่องราวเช่นนั้นคือแต่ละเรื่องมีฮิวริสติก สอนใครก็ตามที่ต้องการเรียนรู้วิธีที่อาจเกิดอันตรายหรือความผิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้ว่าผู้เขียนคนอื่น ๆ เกี่ยวกับความเปราะบางเช่น Levine et al. (2004) และ Luna (2009) ได้วิพากษ์วิจารณ์วิธีการนี้โดยอ้างว่าคำแนะนำทั่วไปเกี่ยวกับการชำระเงิน "ความสนใจเป็นพิเศษ" หรือการให้ "การพิจารณาเป็นพิเศษ" กับบางสิ่งนั้นไม่มีประโยชน์การวิจารณ์เดียวกันอาจใช้กับบัญชีที่กำหนดหมวดหมู่เฉพาะหรือขึ้นอยู่กับแนวคิดที่มากเกินไป ยกตัวอย่างเช่น ถ้าเราลองใช้หมวดหมู่หรือสถานการณ์เฉพาะ (V3) สมมติว่าเราคิดว่า "ผู้สูงอายุ" เป็นกลุ่มเปราะบาง สิ่งนี้จะเป็นแนวทางในการดำเนินงานของเราอย่างไร โดยไม่คํานึงถึงความกังวลที่กำหนดไว้ เช่น การบาดเจ็บทางร่างกาย หรือการแสวงหาผลประโยชน์ (V4) บัญชีก็เช่นเดียวกัน เช่น Goodin ให้ความสำคัญกับความเปราะบางเป็นการทำร้ายผลประโยชน์ส่วนตัว ซึ่งต้องมีการวิเคราะห์ความต้องการ "สำคัญ" เพิ่มเติม คำพูดที่ดีที่สุดสำหรับบัญชีเหล่านี้คือแต่ละบัญชีมีบางสิ่งที่เป็นประโยชน์ในการสอนใครก็ตามที่ต้องการเรียนรู้วิธีการที่อาจก่อให้เกิดอันตรายหรือผิด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในขณะที่ผู้เขียนคนอื่นๆเกี่ยวกับช่องโหว่เช่นLevine et al . ( 2004 )และLuna ( 2009 )วิพากษ์วิจารณ์แนวทางนี้โดยอ้างว่าคําแนะนําทั่วไปเกี่ยวกับ"ความสนใจเป็นพิเศษ"หรือ"การพิจารณาเป็นพิเศษ"ในบางสิ่งบางอย่างไม่มีประโยชน์การวิพากษ์วิจารณ์เดียวกันนี้ใช้กับการระบุประเภทเฉพาะหรือบัญชีที่ขึ้นอยู่กับแนวคิดเรื่องลําดับความสําคัญบางอย่าง ตัวอย่างเช่นถ้าเราลองใช้หมวดหมู่หรือสถานการณ์ที่เฉพาะเจาะจง( v3 )แล้วตัวอย่างเช่นเราคิดว่า"ผู้สูงอายุ"มีความเสี่ยงซึ่งจะเป็นแนวทางในการดําเนินการของเราโดยไม่คํานึงถึงปัญหาที่กําหนดไว้เช่นการบาดเจ็บทางร่างกายหรือการแสวงประโยชน์? เช่นเดียวกับบัญชี( v4)เช่นความอ่อนแอของgutinเนื่องจากเปิดกว้างสําหรับผลประโยชน์ของบุคคลซึ่งต้องมีการวิเคราะห์เพิ่มเติมเกี่ยวกับความต้องการ"สําคัญ" คําอธิบายที่ดีที่สุดสําหรับคําแถลงนี้คือคําอธิบายแต่ละข้อให้แรงบันดาลใจบางอย่างเพื่อสอนทุกคนที่ต้องการเข้าใจวิธีที่การบาดเจ็บหรือข้อผิดพลาดอาจเกิดขึ้น