There is a bewildering array of top

There is a bewildering array of topics at the intersection of cinematic art and philosophical inquiry, and a variety of approaches within each topic. The confusion arising from the multitude of approaches to a multitude of issues is reflected in the nomenclature employed to link philosophy and film: philosophy of film, philosophy in film, philosophy on film, philosophy through film, film as philosophy, film-philosophy, and filmosophy— among others. The issue is further complicated by the different meanings attached to both ‘film’ and
‘philosophy’ in the context of the exploration of the relationship between them. I shall take ‘film’ to refer to the art form of moving photorealistic pictures (whether photochemical or digital in ori- gin), ‘a film’ to be a work of cinema, and ‘cinematic art’ as synonymous with the art form of film.1 My claim is that Memento (Christopher Nolan, 2000) can meet both criteria of cinema as analytic philosophy in the bold thesis.2 Livingston states:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีหลากหลายหัวข้อศิลปะผลงานชิ้นสอบถามปรัชญา และหลากหลายวิธีในแต่ละหัวข้อที่ชาว ความสับสนที่เกิดขึ้นจากความหลากหลายของวิธีการหลากหลายประเด็นสะท้อนออกมาในระบบการตั้งชื่อที่ทำงานเชื่อมโยงปรัชญาและฟิล์ม: ฟิล์ม ฟิล์ม ปรัชญาบนฟิล์ม ปรัชญาผ่านฟิล์ม ปรัชญาปรัชญามีหลากหลายหัวข้อศิลปะผลงานชิ้นสอบถามปรัชญา และหลากหลายวิธีในแต่ละหัวข้อที่ชาว ความสับสนที่เกิดขึ้นจากความหลากหลายของวิธีการหลากหลายประเด็นสะท้อนออกมาในระบบการตั้งชื่อที่ทำงานเชื่อมโยงปรัชญาและฟิล์ม: ฟิล์ม ฟิล์ม ปรัชญาบนฟิล์ม ปรัชญาผ่านฟิล์ม ปรัชญาปรัชญา ฟิล์มเป็นปรัชญา ปรัชญาฟิล์ม และ filmosophy ซึ่งในหมู่ผู้อื่น ปัญหาต่อไปได้มีความซับซ้อน โดยความหมายแตกต่างกับทั้ง 'ฟิล์ม' และ
'ปรัชญา' ในบริบทของการสำรวจความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขา ฉันจะใช้ 'ฟิล์ม' เพื่ออ้างถึงรูปแบบศิลปะของการย้ายรูปภาพภาพ (ว่า photochemical หรือดิจิทัลใน ori-กิน), 'ภาพยนตร์' เป็น ผลงานภาพยนตร์ และ 'ผลงานชิ้นศิลปะเป็นพ้องกับรูปแบบศิลปะของ film.1 จะเคลมว่า Memento (คริสโตเฟอร์โนแลน 2000) สามารถตอบสนองเงื่อนไขทั้งสองเงื่อนไขของโรงภาพยนตร์เป็นปรัชญาที่สำคัญคือใน thesis.2 หนา Livingston ระบุ:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีมากมายซึ่งทำให้สับสนของหัวข้อที่สี่แยกของศิลปะภาพยนตร์และปรัชญาและความหลากหลายของวิธีการในแต่ละหัวข้อเป็น ความสับสนที่เกิดขึ้นจากหลากหลายของวิธีการที่จะหลากหลายประเด็นสะท้อนให้เห็นในการตั้งชื่อที่ใช้ในการเชื่อมโยงปรัชญาและภาพยนตร์: ปรัชญาของหนังเรื่องปรัชญาในภาพยนตร์บนแผ่นฟิล์มปรัชญาปรัชญาผ่านฟิล์มภาพยนตร์เป็นปรัชญาฟิล์มปรัชญาและ filmosophy ในหมู่คนอื่น ๆ ปัญหาที่ซับซ้อนมากขึ้นโดยความหมายที่แตกต่างกันที่แนบมากับทั้งสอง 'ฟิล์ม' และ
'ปรัชญา' ในบริบทของการสำรวจของความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขา ฉันจะใช้ 'ฟิล์ม' เพื่ออ้างถึงรูปแบบศิลปะของภาพเคลื่อนไหวเหมือนจริง (ไม่ว่าจะเคมีหรือดิจิตอลใน Ori-จิน), 'ฟิล์ม' น่าจะเป็นงานของโรงภาพยนตร์และศิลปะภาพยนตร์ 'เป็นตรงกันกับรูปแบบศิลปะของ film.1 เรียกร้องของฉันที่ระลึก (คริสโตเฟอร์โนแลน, 2000) สามารถตอบสนองเกณฑ์ทั้งสองโรงภาพยนตร์เป็นปรัชญาในการวิเคราะห์ thesis.2 หนาลีฟวิ่งฯ :

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีกับอาร์เรย์ของหัวข้อที่จุดตัดของภาพยนตร์ ศิลปะ และปรัชญา การสอบถาม และความหลากหลายของวิธีการในแต่ละหัวข้อ ความสับสนที่เกิดจากความหลากหลายของวิธีการที่หลากหลายของปัญหาที่สะท้อนให้เห็นในการตั้งชื่อที่ใช้ในการเชื่อมโยงและปรัชญา : ปรัชญาของฟิล์มภาพยนตร์ ปรัชญา ปรัชญาในหนัง ภาพยนตร์ ปรัชญา ผ่านภาพยนตร์มีกับอาร์เรย์ของหัวข้อที่จุดตัดของภาพยนตร์ ศิลปะ และปรัชญา การสอบถาม และความหลากหลายของวิธีการในแต่ละหัวข้อ ความสับสนที่เกิดจากความหลากหลายของวิธีการที่หลากหลายของปัญหาที่สะท้อนให้เห็นในการตั้งชื่อที่ใช้ในการเชื่อมโยงและปรัชญา : ปรัชญาของฟิล์มภาพยนตร์ ปรัชญา ปรัชญาในหนัง ภาพยนตร์ ปรัชญา ผ่านภาพยนตร์' ฟิล์ม ' เป็น งานภาพยนตร์ และภาพยนตร์ศิลปะ ' ' เป็นตรงกันกับรูปแบบศิลปะของภาพยนตร์ 1 เรียกร้องของฉันคือของที่ระลึก ( คริสโตเฟอร์ โนแลน , 2000 ) สามารถตอบสนองเกณฑ์ของโรงภาพยนตร์เป็นปรัชญาวิเคราะห์ในวิทยานิพนธ์หนา 2 Livingston อเมริกา :
ภาพยนตร์เป็นปรัชญา ปรัชญา ภาพยนตร์ และ filmosophy - หมู่คนอื่น ๆ ปัญหามีความซับซ้อนมากขึ้น โดยต่างความหมาย ติดฟิล์มทั้ง ' '
'philosophy ' ในบริบทของการสํารวจของความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขา ผมจะใช้ ' ฟิล์ม ' หมายถึงศิลปะรูปแบบของภาพเคลื่อนไหวที่เหมือนจริง ( ไม่ว่าจะแสงหรือดิจิตอลในโอริจิน )