Taiichi Ohno (大野耐一 Ōno Taiichi?, Fe

Taiichi Ohno (大野耐一 Ōno Taiichi?, February 29, 1912 – May 28, 1990) was a Japanese industrial engineer and businessman. He is considered to be the father of the Toyota Production System, which became Lean Manufacturing in the U.S. He devised the seven wastes (or muda in Japanese) as part of this system. He wrote several books about the system, including Toyota Production System: Beyond Large-Scale Production. Born in 1912 in Dalian, China, and a graduate of the Nagoya Technical High School (Japan), he joined the Toyoda family's Toyoda Spinning upon graduation in 1932 during the Great Depression thanks to the relations of his father to Kiichiro Toyoda, the son of Toyota's founding father Sakichi Toyoda.[1] He moved to the Toyota motor company in 1943 where he worked as a shop-floor supervisor in the engine manufacturing shop of the plant, and gradually rose through the ranks to become an executive. In what is considered to be a slight, possibly because he spoke publicly about the production system, he was denied the normal executive track and was sent instead to consult with suppliers in his later career.[citation needed]

Ohno's principles influenced areas outside of manufacturing, and have been extended into the service arena. For example, the field of sales process engineering has shown how the concept of Just In Time (JIT) can improve sales, marketing, and customer service processes.[2][3]

Ohno was also instrumental in developing the way organisations identify waste, with his "Seven Wastes" model which have become core in many academic approaches[citation needed]. These wastes are:

1. Delay, waiting or time spent in a queue with no value being added
2. Producing more than you need
3. Over processing or undertaking non-value added activity
4. Transportation
5. Unnecessary movement or motion
6. Inventory
7. Production of Defects

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Taiichi Ohno (大野耐一 Ōno Taiichi ?, 29 กุมภาพันธ์ ซาวน่า 28 may, 1990) เป็นวิศวกรอุตสาหกรรมญี่ปุ่นและนักธุรกิจ เขาถือเป็นบิดาของโตโยต้าระบบการผลิต ซึ่งเป็นการผลิตแบบ Lean ในสหรัฐอเมริกา เขากำหนดเสียเจ็ด (หรือ muda ในญี่ปุ่น) เป็นส่วนหนึ่งของระบบนี้ เขาเขียนหนังสือหลายเล่มเกี่ยวกับระบบ รวมถึงระบบการผลิตโตโยต้า: เกิน Large-Scale ผลิต เกิดในซาวน่าในต้าเหลียน จีน และจบการศึกษาของการนาเทคนิคมัธยม (ญี่ปุ่น), เขารวมของครอบครัว Toyoda Toyoda ปั่นเมื่อจบการศึกษาในปี 1932 ในระหว่างภาวะซึมเศร้าที่มากด้วยความสัมพันธ์ของบิดาของเขา Kiichiro Toyoda บุตรของโตโยต้าบรรพบุรุษพ่อ Sakichi Toyoda [1] เขาย้ายไปยังโตโยต้ามอเตอร์บริษัทใน 1943 ที่เขาทำงานเป็นผู้ควบคุมงานผลิตในร้านผลิตเครื่องยนต์ของโรงงาน และกุหลาบค่อย ๆ ผ่านยศเป็น ผู้บริหาร อะไรถือเป็นเล็กน้อย อาจ เพราะเขาพูดอย่างเปิดเผยเกี่ยวกับระบบการผลิต เขาถูกปฏิเสธการติดตามบริหารปกติ และส่งแทนการปรึกษากับผู้จำหน่ายในอาชีพของเขาในภายหลัง [ต้องการอ้างอิง]หลักการของ Ohno อิทธิพลพื้นที่นอกผลิต และมีการขยายไปยังเวทีบริการ ตัวอย่าง ขายในด้านกระบวนการวิศวกรรมได้แสดงแนวคิดของเพียงในเวลา (JIT) สามารถปรับปรุงวิธีการขาย การตลาด และกระบวนการบริการลูกค้า [2] [3]Ohno was also instrumental in developing the way organisations identify waste, with his "Seven Wastes" model which have become core in many academic approaches[citation needed]. These wastes are:1. Delay, waiting or time spent in a queue with no value being added2. Producing more than you need3. Over processing or undertaking non-value added activity4. Transportation5. Unnecessary movement or motion6. Inventory7. Production of Defects

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Taiichi Ohno (大野耐一โน่ Taiichi ?, 29 กุมภาพันธ์ 1912 - 28 พฤษภาคม 1990) เป็นวิศวกรอุตสาหกรรมญี่ปุ่นและนักธุรกิจ เขาจะถือเป็นบิดาของระบบการผลิตแบบโตโยต้าซึ่งกลายเป็นที่การผลิตแบบ Lean ในสหรัฐอเมริกาเขาวางแผนเจ็ดเสีย (หรือ Muda ในภาษาญี่ปุ่น) ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของระบบนี้ เขาเขียนหนังสือหลายเล่มเกี่ยวกับระบบรวมทั้งระบบการผลิตแบบโตโยต้า: Beyond การผลิตขนาดใหญ่ เกิดในปี 1912 ในต้าเหลียน, จีน, และจบการศึกษาจากโรงเรียนมัธยมเทคนิคนาโกย่า (ญี่ปุ่น) เขาได้เข้าร่วมปั่น Toyoda ครอบครัว Toyoda ของเมื่อสำเร็จการศึกษาในปี 1932 ในช่วงขอบคุณตกต่ำกับความสัมพันธ์ของพ่อของเขาที่จะ Kiichiro Toyoda บุตรชายของ บิดาผู้ก่อตั้งโตโยต้า Sakichi Toyoda. [1] เขาย้ายไปอยู่ที่ บริษัท โตโยต้ามอเตอร์ในปี 1943 ที่เขาทำงานเป็นผู้บังคับบัญชาของร้านค้าในร้านผลิตเครื่องยนต์ของพืชและค่อยๆเพิ่มขึ้นผ่านการจัดอันดับที่จะกลายเป็นผู้บริหาร ในสิ่งที่ถือว่าเป็นเล็กน้อยอาจจะเป็นเพราะเขาพูดต่อสาธารณชนเกี่ยวกับระบบการผลิตที่เขาถูกปฏิเสธการติดตามผู้บริหารปกติและถูกส่งไปแทนเพื่อให้คำปรึกษากับซัพพลายเออร์ในอาชีพของเขาในภายหลัง. [อ้างจำเป็น] หลักการของโอโนะอิทธิพลพื้นที่ด้านนอกของการผลิต และได้รับการขยายเข้าสู่เวทีการบริการ ยกตัวอย่างเช่นสาขาวิศวกรรมกระบวนการขายที่มีการแสดงให้เห็นว่าแนวคิดของ Just In Time (JIT) สามารถปรับปรุงการขายการตลาดและกระบวนการให้บริการลูกค้า. [2] [3] โอโนะก็ยังเป็นเครื่องมือในการพัฒนาองค์กรวิธีการระบุของเสีย กับ "เซเว่นของเสีย" รูปแบบของเขาซึ่งได้กลายเป็นวิธีการหลักในการเป็นนักวิชาการจำนวนมาก [อ้างจำเป็น] ของเสียเหล่านี้คือ: 1 ความล่าช้าหรือรอเวลาที่ใช้ในคิวที่มีค่าไม่มีการเพิ่ม2 การผลิตมากกว่าที่คุณต้องการ3 กว่าการประมวลผลหรือการดำเนินการที่มีมูลค่าไม่เพิ่มกิจกรรมที่4 ขนส่ง5 การเคลื่อนไหวที่ไม่จำเป็นหรือการเคลื่อนไหวที่6 สินค้าคงคลัง7 การผลิตข้อบกพร่อง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไทอิจิ โอโนะ ( 大野耐一ไทอิจิ โอตะไม่ ? 29 กุมภาพันธ์ 1912 – 28 พฤษภาคมพ.ศ. 2533 ) เป็นวิศวกรชาวญี่ปุ่นและนักธุรกิจ เขาถือว่าเป็นพระบิดาของระบบการผลิตโตโยต้าซึ่งเป็นการผลิตแบบลีนในสหรัฐอเมริกาเขา devised เจ็ดครั้ง ( หรือหนุ่มสาวในญี่ปุ่น ) เป็นส่วนหนึ่งของระบบนี้ เขาเขียนหนังสือหลายเล่มเกี่ยวกับระบบรวมทั้งระบบการผลิต :นอกเหนือจากการผลิตขนาดใหญ่ เกิดในปี 1912 ใน Dalian , จีน , และจบการศึกษาจากโรงเรียนเทคนิคนาโกย่า ( ญี่ปุ่น ) เขาร่วมงานกับ โตโยดะ ตระกูลโตโยดะ ปั่นเมื่อจบการศึกษาใน พ.ศ. 2475 ในช่วง Great อาการซึมเศร้าขอบคุณกับความสัมพันธ์ของพ่อกับคิ จิโร่ โตโยดะ บุตรชายของโตโยต้าผู้ก่อตั้งซากิชิ โตโยดะ .[ 1 ] เขาย้ายไปยังบริษัทโตโยต้ามอเตอร์ในปี 1943 ซึ่งทำงานเป็นผู้จัดการในเครื่องยนต์ผลิตชั้นร้านค้าร้านโรงงาน และค่อยๆ ไต่เต้าขึ้นมาเป็นผู้บริหาร ในสิ่งที่ถือว่าเล็กน้อย อาจจะเพราะเขาพูดอย่างเปิดเผยเกี่ยวกับระบบการผลิตเขาปฏิเสธปกติผู้บริหารติดตามและถูกส่งตัวแทนไปปรึกษากับซัพพลายเออร์ในอาชีพของเขาในภายหลัง . [ อ้างอิงที่จำเป็น ]

โอโนะเป็นหลักอิทธิพลนอกพื้นที่ของการผลิต และได้รับการขยายในเวทีบริการ ตัวอย่างเช่น สาขาวิศวกรรมกระบวนการขายได้แสดงว่าแนวคิดของการผลิตแบบทันเวลาพอดีสามารถปรับปรุงกระบวนการการขาย การตลาด และบริการลูกค้า[ 2 ] [ 3 ]

โอโนะเป็นเครื่องมือในการพัฒนาองค์กร ระบุทางของเสีย ของเขากับ " เจ็ดเสีย " ซึ่งได้กลายมาเป็นหลักในรูปแบบหลายแนวทางวิชาการอ้างอิง [ จำเป็น ] ของเสียเหล่านี้ :

1 หรือเวลาที่ใช้ในการรอคิวด้วยค่าไม่มีการเพิ่ม
2 การผลิตมากกว่าที่คุณต้องการ
3 การประมวลผล หรือการไม่มีมูลค่าเพิ่มกิจกรรม
4 การขนส่ง
5การเคลื่อนไหวที่ไม่จำเป็น หรือเคลื่อนไหว
6 สินค้า
7 การผลิตของเสีย