Qualitative and quantitative change

Qualitative and quantitative changes characterize locomotion and rhythmic interlimb coordination at different speeds. Legs and hands do not move more or less quickly; they also adopt different relative coordination patterns. In the present article, the authors asked whether similar transitions occur for unimanual hand movements when speed is slowed below the preferred speed. Participants moved a handheld dowel back and forth between 2 large circular targets in time with a metronome at periods between 370 ms and 1667 ms. The authors analyzed the kinematics of participants’ movements at each period and found that proportional dwell time and number of peaks in the velocity profile increased as driving periods increased. Path lengths and peak velocities remained relatively constant for driving periods exceeding 800 ms. Participants made only gradual changes to their movement parameters, so that they went from a continuous mode to a more discrete mode of behavior for longer driving periods. Thus, unlike for rhythmic bimanual movements or locomotory patterns, there are quantitative but no clear qualitative changes for unimanual movements. The results suggest that participants tried to move close to their preferred tempo at different rates, and that they avoided moving slowly.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเปลี่ยนแปลงเชิงคุณภาพ และเชิงปริมาณลักษณะ locomotion และประสานงาน interlimb เป็นจังหวะที่ความเร็วแตกต่างกัน ขาและมือไม่ไปน้อยอย่างรวดเร็ว นอกจากนี้พวกเขายังนำรูปแบบประสานสัมพันธ์แตกต่างกัน ในบทความปัจจุบัน ผู้เขียนถามว่า เปลี่ยนคล้ายเกิดการเคลื่อนไหวมือ unimanual ความเร็วจะชะลอตัวต่ำกว่าความเร็วที่ต้องการ คนย้าย dowel มือถือกลับมาระหว่าง 2 เป้าหมายแบบวงกลมขนาดใหญ่ในเวลาเครื่องเมตรอนอมในรอบระยะเวลาระหว่าง 370 ms และ 1667 นางสาวผู้เขียนวิเคราะห์ kinematics ของผู้เข้าร่วมการเคลื่อนไหวในแต่ละรอบ และพบว่า อาศัยอยู่ตามสัดส่วนเวลาและจำนวนยอดในโพรไฟล์ความเร็วเพิ่มขึ้นเป็นขับรถรอบระยะเวลาที่เพิ่มขึ้น ความยาวของเส้นทางและตะกอนสูงสุดยังคงค่อนข้างคงในการขับรถเกิน 800 นางสาวร่วมทำการเปลี่ยนแปลงสมดุลเฉพาะพารามิเตอร์ของการเคลื่อนไหว เพื่อให้พวกเขาไปจากโหมดโหมดแยกกันมากขึ้นของลักษณะการทำงานนานกว่าต่อเนื่องขับรถรอบระยะเวลารอบระยะเวลา ดังนั้น ต่างจากเคลื่อนไหว bimanual จังหวะหรือรูปแบบ locomotory มีเชิงปริมาณแต่เปลี่ยนแปลงไม่ชัดเจนเชิงคุณภาพสำหรับการย้าย unimanual ผลแนะนำให้ ผู้เรียนพยายามย้ายใกล้กับจังหวะของพวกเขาต้องการที่ และที่ จะหลีกเลี่ยงการย้ายช้า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเปลี่ยนแปลงเชิงคุณภาพและเชิงปริมาณลักษณะการเคลื่อนไหวและการประสานงาน interlimb จังหวะที่ความเร็วที่แตกต่างกัน ขาและมือไม่ได้ย้ายมากหรือน้อยได้อย่างรวดเร็ว; พวกเขายังนำมาใช้ที่แตกต่างกันรูปแบบการประสานงานญาติ ในบทความปัจจุบัน, ผู้เขียนถามว่าการเปลี่ยนที่คล้ายกันเกิดขึ้นสำหรับการเคลื่อนไหวของมือ unimanual เมื่อความเร็วจะชะลอตัวต่ำกว่าความเร็วที่ต้องการ เข้าร่วมย้ายเดือยมือถือไปมาระหว่าง 2 เป้าหมายทรงกลมขนาดใหญ่ในเวลาที่มีจังหวะในช่วงเวลาระหว่าง 370 มิลลิวินาทีและ 1,667 มิลลิวินาที ผู้เขียนวิเคราะห์จลนศาสตร์ของการเคลื่อนไหวของผู้เข้าร่วมในแต่ละช่วงเวลาและพบว่าอาศัยเวลาและจำนวนสัดส่วนของยอดเขาในรายละเอียดความเร็วเพิ่มขึ้นตามระยะเวลาการขับรถที่เพิ่มขึ้น ความยาวของเส้นทางและความเร็วสูงสุดยังค่อนข้างคงที่เป็นระยะเวลาขับรถเกิน 800 มิลลิวินาที ผู้เข้าร่วมทำให้มีการเปลี่ยนแปลงทีละน้อยเท่านั้นที่จะพารามิเตอร์การเคลื่อนไหวของพวกเขาเพื่อให้พวกเขาเดินออกมาจากโหมดอย่างต่อเนื่องเพื่อโหมดที่ไม่ต่อเนื่องมากขึ้นของพฤติกรรมการขับรถเป็นระยะเวลานาน จึงแตกต่างจากการเคลื่อนไหว bimanual จังหวะหรือรูปแบบ locomotory มีปริมาณ แต่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงเชิงคุณภาพที่ชัดเจนสำหรับการเคลื่อนไหว unimanual ผลการชี้ให้เห็นว่าผู้เข้าร่วมการพยายามที่จะย้ายใกล้กับจังหวะต้องการของพวกเขาในอัตราที่แตกต่างกันและการที่พวกเขาหลีกเลี่ยงการเคลื่อนย้ายอย่างช้าๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเปลี่ยนแปลงเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ ลักษณะการเคลื่อนไหวและการประสานงาน interlimb จังหวะที่ความเร็วที่แตกต่างกัน ขาและมือไม่ขยับมาก หรือ น้อย รวดเร็ว พวกเขายังใช้รูปแบบการประสานงานญาติต่าง ๆ ในบทความปัจจุบัน ผู้เขียนถามว่า การเปลี่ยนของมือ unimanual คล้ายกันเกิดขึ้นเมื่อความเร็วชะลอตัวต่ำกว่าความเร็วที่ต้องการผู้ย้ายเดือยมือถือไปมาระหว่าง 2 กลม ขนาดใหญ่ เป้าหมายในเวลากับเครื่องเมตรอนอมในช่วงเวลาระหว่าง 370 MS และ 1667 คุณผู้เขียนได้วิเคราะห์ลักษณะของผู้เข้าร่วมการเคลื่อนไหวในแต่ละช่วงเวลา และพบว่า สัดส่วนอาศัยเวลาและจำนวนยอดในโพรไฟล์ความเร็วเพิ่มขึ้นเมื่อระยะเวลาการขับรถเพิ่มขึ้นความยาวเส้นทางและความเร็วสูงสุดยังคงค่อนข้างคงที่สำหรับการขับรถช่วงเกิน 800 คุณเข้าร่วมทำเพียงค่อย ๆ เปลี่ยนแปลงเคลื่อนไหวของพารามิเตอร์ เพื่อให้พวกเขาไปจากโหมดต่อเนื่อง โหมดต่อเนื่องของพฤติกรรมนานขับรถช่วง จึงแตกต่างจากการเคลื่อนไหวเป็นจังหวะหรือลวดลาย locomotory อาหม ,มีปริมาณ แต่ไม่มีคุณภาพ การเปลี่ยนแปลงที่ชัดเจนของ unimanual . พบว่าผู้ที่พยายามที่จะย้ายใกล้ชิดกับจังหวะที่ต้องการของพวกเขาในอัตราที่แตกต่างกัน และพวกเขาหลีกเลี่ยงเคลื่อนที่อย่างช้าๆ