5.2. Subunit vaccinesThe major cons

5.2. Subunit vaccines
The major constraints related to existing Brucella vaccines are related to virulence, the inability to provide sterile immunity, and for S19, the inability to readily distinguish infected from vaccinated animals. The availability of the genomic sequences for pathogenic Brucella spp. and their hosts has allowed for better understand- ing of the host-pathogen interactions and allows the discovery of subunit antigens several of which have been targeted for vaccine development (Gomez et al., 2013). Subunit vaccines commonly use a purified protein or DNA approach to stimulate immune responses in animals (Yang et al., 2013). As these subunit vaccines are non-viable and not infectious, they cannot cause disease and are therefore safer than live vaccines. They also have the advan- tage of protecting against multiple Brucella species because of their extensive gene homologies (Yang et al., 2013). Several subunit Bru- cella antigens have been tested as potential vaccines (Gomez et al., 2013).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

5.2. ย่อยวัคซีนข้อจำกัดสำคัญที่เกี่ยวข้องกับวัคซีน Brucella อยู่เกี่ยวข้องกับความรุนแรง ไม่สามารถให้ภูมิคุ้มกันผ่านการฆ่าเชื้อ และสำหรับ S19 ไม่สามารถที่จะแยกแยะได้อย่างง่ายดายการติดเชื้อจากสัตว์ฉีดวัคซีน ความพร้อมของลำดับออกสำหรับเชื้อ Brucella ออกซิเจนและโฮสต์ของพวกเขาให้ได้ดีกว่าเข้าใจ-ing ของการโต้ตอบเชื้อโรคโฮสต์ และช่วยให้การค้นพบของแอนติเจนย่อยหลายแห่งซึ่งได้รับการกำหนดเป้าหมายสำหรับการพัฒนาวัคซีน (โกเมซ et al. 2013) วัคซีนย่อยมักใช้โปรตีนบริสุทธิ์หรือวิธีการที่ดีเอ็นเอเพื่อกระตุ้นการตอบสนองของภูมิคุ้มกันในสัตว์ (Yang et al. 2013) เป็นวัคซีนเหล่านี้ย่อยทำงานไม่ได้ และไม่ติดเชื้อ พวกเขาไม่สามารถทำให้เกิดโรค และดังนั้นจึงปลอดภัยกว่าวัคซีนสด มี tage advan ของป้องกัน Brucella พันธุ์เนื่องจาก homologies ของพวกเขาครอบคลุมยีน (Yang et al. 2013) หลายย่อยเซลล่า Bru แอนติเจนได้รับการทดสอบเป็นวัคซีนที่มีศักยภาพ (โกเมซ et al. 2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

5.2 subunit วัคซีน
ข้อ จำกัด ที่สำคัญที่เกี่ยวข้องกับการฉีดวัคซีน Brucella ที่มีอยู่จะเกี่ยวข้องกับความรุนแรงไม่สามารถที่จะให้ภูมิคุ้มกันผ่านการฆ่าเชื้อและสำหรับ S19 ไม่สามารถที่จะแยกแยะความแตกต่างได้อย่างง่ายดายที่ติดเชื้อจากสัตว์ฉีดวัคซีน ความพร้อมของลำดับจีโนมที่ทำให้เกิดโรคสำหรับ Brucella spp และไพร่พลของพวกเขาได้รับอนุญาตให้ความเข้าใจที่ดีขึ้นของการมีปฏิสัมพันธ์โฮสต์เชื้อโรคและช่วยให้การค้นพบของ subunit แอนติเจนหลายแห่งซึ่งมีการกำหนดเป้าหมายในการพัฒนาวัคซีน (โกเมซ et al., 2013) วัคซีน subunit ทั่วไปใช้โปรตีนบริสุทธิ์หรือดีเอ็นเอวิธีการที่จะกระตุ้นให้เกิดการตอบสนองภูมิคุ้มกันในสัตว์ (Yang et al., 2013) เหล่านี้เป็นวัคซีน subunit จะไม่สามารถทำงานได้และไม่ติดเชื้อพวกเขาไม่สามารถก่อให้เกิดโรคและดังนั้นจึงปลอดภัยกว่าการฉีดวัคซีนมีชีวิต พวกเขายังมี Tage advan- ของการปกป้องหลายชนิด Brucella เพราะ homologies ยีนกว้างขวางของพวกเขา (Yang et al., 2013) หลาย subunit แอนติเจน Bru- ขื่อได้รับการทดสอบเป็นวัคซีนที่มีศักยภาพ (โกเมซ et al., 2013)