23.5.1.5. Meaning Versus Algorithmi

23.5.1.5. Meaning Versus Algorithmic Math Teaching. In a year-long study of 40 eighth-grade mathematics classrooms comparing teaching with meaning, teaching with algorithmic strategies, and conventional teaching strategies, Sigurdson and Olson (1992) found significant effects for teaching with meaning. Both the algorithmic teaching and meaning strategies were considered innovative treatments. They defined algorithmic teaching as teaching math emphasizing computational performance and automatic application of mathematical rules. They defined "teaching with meaning" as "teaching in context." Students used physical and pictorial objects to represent mathematical concepts, placed concepts in familiar applications, and performed mathematical interpretations. The conventional classrooms were control groups using typical strategies. Included in their study was a long-term training program to help teachers learn either the algorithmic or meaning strategies, though the training program ran concurrently with the classroom treatments. Reported results are based only on the teachers who were considered successful implementers of the strategies.

The results of the study are a bit difficult to interpret, because they make a distinction between class ability and student ability, the relevance of which is hard to understand. It is also difficult to find the results that were "significant" over those that "showed trends." However, generally, the students in the classes of teachers who successfully implemented the teaching-with-meaning strategies had the highest achievement at the end of the year on a posttest. The above-average classes showed much greater gains in performance under the meaning strategies, while the below-average performed equally poorly under all strategies. In terms of individual abilities, higher-level students performed well under any strategy, while the middle-level ability students did better with the meaning strategy. The lower-level students did poorly with all strategies. Sigurdson's and Olson's study is a complex study fraught with all of the confounding problems of doing research in this area: individual ability levels, different classes, different teaching styles, the difficulty in achieving consistency among treatment classes, teacher training, and teacher cooperation. They may have had poorer results with the lower-ability students because their definition of "meaning" and "context" was severely limited. The teaching-with-meaning activities, though aimed at a deeper understanding of the concepts, lacked the authenticity level found in the Jasper series. The training program may have also had a negative effect on class achievement because some teachers may have grasped and implemented the strategies before others. The significance of their study is in the questions raised related to individual differences and abilities.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

23.5.1.5. ความหมายเมื่อเทียบกับการสอนคณิตศาสตร์ที่อัลกอริทึม ในการศึกษาปี 40 คณิตศาสตร์เกรดแปดห้องเรียนเปรียบเทียบการสอน ด้วยความหมาย การสอน ด้วยอัลกอริทึมกลยุทธ์ กลยุทธ์การสอนทั่วไป Sigurdson และโอลสัน (1992) พบผลที่สำคัญสำหรับการเรียนการสอนมีความหมาย ทั้งอัลกอริทึมการเรียนการสอนและกลยุทธ์ความหมายพิจารณาว่ารักษาโรค พวกเขาสามารถกำหนดสอนอัลกอริทึมเป็นการสอนคณิตศาสตร์ที่เน้นประสิทธิภาพการทำงานเชิงคำนวณและการประยุกต์ใช้กฎทางคณิตศาสตร์อัตโนมัติ พวกเขากำหนด "การสอน ด้วยความหมาย" เป็น "การสอนในบริบท" นักเรียนใช้วัตถุทางกายภาพ และภาพเพื่อแสดงแนวคิดทางคณิตศาสตร์ วางแนวคิดในการใช้งานที่คุ้นเคย และการตีความทางคณิตศาสตร์ ห้องเรียนทั่วไปกลุ่มควบคุมโดยใช้กลยุทธ์ทั่วไปได้ รวมอยู่ในการศึกษาคือโปรแกรมการฝึกอบรมระยะยาวเพื่อช่วยครูในการเรียนรู้ใดอัลกอริทึม หรือความหมายกลยุทธ์ แม้ว่าการฝึกวิ่งพร้อมกันกับการรักษาห้องเรียน ผลรายงานมาจากอาจารย์ที่ได้ถือว่าประสบความสำเร็จสำหรับตัวใช้งานของกลยุทธ์ผลของการศึกษาได้ไม่ยากตี เพราะพวกเขาทำให้ความสามารถในการเรียนและความสามารถนักเรียน ความเกี่ยวข้องซึ่งเป็นเรื่องยากที่จะเข้าใจความแตกต่าง ก็ยังยากที่จะหาผลลัพธ์ที่มีสาระสำคัญ"กว่าที่"แสดงให้เห็นแนวโน้ม" อย่างไรก็ตาม ทั่วไป นักเรียนในชั้นเรียนของครูที่ประสบความสำเร็จดำเนินกลยุทธ์การสอนที่มีความหมาย มีความสำเร็จสูงที่สุดของปีใน posttest เป็น คลาสที่สูงกว่าเฉลี่ยแสดงให้เห็นกำไรมากขึ้นในการทำงานภายใต้กลยุทธ์ความหมาย ขณะที่ต่ำกว่าค่าเฉลี่ยไม่ดีอย่างเท่าเทียมกันภายใต้กลยุทธ์ทั้งหมด ในแง่ของความสามารถแต่ละบุคคล นักเรียนสูงกว่าทำได้ดีภายใต้กลยุทธ์ใด ๆ ในขณะที่นักเรียนความสามารถในระดับกลางได้ดีกว่ากับกลยุทธ์ความหมาย นักศึกษาระดับต่ำกว่าทำไม่ดีกับกลยุทธ์ทั้งหมด ศึกษาของ Sigurdson และของโอลสันเป็นการศึกษาที่ซับซ้อนที่เต็มไป ด้วยปัญหารบกวนการทำวิจัยในพื้นที่นี้ทั้งหมด: สอนแตกต่างกัน ความสามารถในแต่ละระดับ เรียนแตกต่างกัน ความยากลำบากในการบรรลุความสอดคล้องระหว่างเรียนการรักษา การฝึกอบรม และความร่วมมือครู พวกเขาอาจจะมีผลย่อม มีนักเรียนต่ำกว่าความสามารถเนื่องจากคำนิยามของ "ความหมาย" และ "บริบท" ถูกจำกัดอย่างรุนแรง กิจกรรมการเรียนการสอนด้วยความหมาย ว่าเข้าใจแนวคิด ขาดระดับความถูกต้องที่พบในรุ่น Jasper โปรแกรมการฝึกอบรมอาจก็มีผลกระทบต่อระดับความสำเร็จเนื่องจากครูบางคนอาจได้เข้าใจ และดำเนินกลยุทธ์ก่อนผู้อื่น ความสำคัญของการเรียนในคำถามที่ยกขึ้นเกี่ยวข้องกับความแตกต่างของแต่ละบุคคลและความสามารถ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

23.5.1.5 ความหมายกับการเรียนการสอนคณิตศาสตร์ขั้นตอน ในการศึกษาระยะยาวรายปีของห้องเรียน 40 แปดเกรดคณิตศาสตร์เปรียบเทียบการเรียนการสอนที่มีความหมายการเรียนการสอนด้วยกลยุทธ์อัลกอริทึมและกลยุทธ์การสอนแบบเดิม Sigurdson และโอลสัน (1992) พบว่าผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญสำหรับการเรียนการสอนที่มีความหมาย ทั้งขั้นตอนการเรียนการสอนและความหมายของกลยุทธ์การรักษาได้รับการพิจารณาเป็นนวัตกรรมใหม่ พวกเขากำหนดไว้การเรียนการสอนคณิตศาสตร์อัลกอริทึมการเรียนการสอนที่เน้นประสิทธิภาพการคำนวณและการประยุกต์ใช้โดยอัตโนมัติจากกฎทางคณิตศาสตร์ พวกเขากำหนด "การเรียนการสอนที่มีความหมาย" เป็น "การเรียนการสอนในบริบท." นักเรียนใช้วัตถุทางกายภาพและภาพเพื่อเป็นตัวแทนของแนวคิดทางคณิตศาสตร์วางแนวความคิดในการใช้งานที่คุ้นเคยและดำเนินการตีความทางคณิตศาสตร์ ห้องเรียนธรรมดาเป็นกลุ่มควบคุมการใช้กลยุทธ์ทั่วไป รวมอยู่ในการศึกษาของพวกเขาเป็นโปรแกรมการฝึกอบรมระยะยาวเพื่อช่วยให้ครูได้เรียนรู้ทั้งกลยุทธ์อัลกอริทึมหรือความหมายแม้ว่าโปรแกรมการฝึกอบรมวิ่งควบคู่กันไปกับการรักษาในชั้นเรียน รายงานผลจะขึ้นอยู่เฉพาะในครูที่ได้รับการพิจารณาพัฒนาระบบที่ประสบความสำเร็จของกลยุทธ์.

ผลการศึกษาเป็นบิตยากที่จะตีความเพราะพวกเขาทำให้ความแตกต่างระหว่างความสามารถในการเรียนและความสามารถของนักเรียนที่สัมพันธ์กันซึ่งเป็นเรื่องยากที่จะเข้าใจ นอกจากนี้ยังเป็นเรื่องยากที่จะหาผลลัพธ์ที่มี "นัยสำคัญ" ในช่วงที่ "แสดงให้เห็นแนวโน้ม." แต่โดยทั่วไปนักเรียนในชั้นเรียนของครูที่ประสบความสำเร็จในการดำเนินกลยุทธ์การเรียนการสอนที่มีความหมายมีความสำเร็จสูงสุดในช่วงปลายปีนี้หลังการทดลอง เรียนสูงกว่าค่าเฉลี่ยพบว่ามีกำไรมากขึ้นในการปฏิบัติงานตามยุทธศาสตร์ความหมายในขณะที่ต่ำกว่าค่าเฉลี่ยดำเนินการอย่างเท่าเทียมกันไม่ดีภายใต้กลยุทธ์ทั้งหมด ในแง่ของความสามารถของแต่ละบุคคลนักเรียนระดับสูงดำเนินการได้ดีภายใต้กลยุทธ์ใด ๆ ขณะที่นักเรียนความสามารถในระดับกลางได้ดีขึ้นด้วยกลยุทธ์ความหมาย นักเรียนในระดับต่ำกว่าไม่ได้ทำไม่ดีกับกลยุทธ์ทั้งหมด การศึกษา Sigurdson และโอลสันคือการศึกษาที่ซับซ้อนเต็มไปด้วยทั้งหมดของปัญหาที่รบกวนการทำวิจัยในพื้นที่นี้: ระดับบุคคลความสามารถในการเรียนที่แตกต่างกันรูปแบบการสอนที่แตกต่างกันความยากลำบากในการบรรลุความสอดคล้องกันในหมู่เรียนการรักษาการฝึกอบรมครูและความร่วมมือครู พวกเขาอาจจะมีผลยากจนกับนักเรียนต่ำกว่าความสามารถของพวกเขาเพราะความหมายของ "ความหมาย" และ "บริบท" ถูก จำกัด อย่างรุนแรง กิจกรรมการเรียนการสอนที่มีความหมายแม้ว่าจะมุ่งเป้าไปที่ความเข้าใจที่ลึกซึ้งของแนวคิดที่ขาดความถูกต้องในระดับที่พบในชุดแจสเปอร์ โปรแกรมการฝึกอบรมอาจจะยังมีผลกระทบต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนระดับเพราะครูบางคนอาจจะมีการลงโทษและดำเนินกลยุทธ์ก่อนคนอื่น ๆ ความสำคัญของการศึกษาของพวกเขาอยู่ในคำถามที่เกิดขึ้นที่เกี่ยวข้องกับความแตกต่างของแต่ละบุคคลและความสามารถ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

23.5.1.5 . ความหมายกับ การสอนคณิตศาสตร์ขั้นตอนวิธี ในปีการศึกษา 40 เกรดคณิตศาสตร์ ห้องเรียน เปรียบเทียบกับการสอนกลยุทธ์การสอนความหมาย ขั้นตอน และกลวิธีการสอน ปกติ และ โอลเซ่นซีเกิร์ดสัน ( 1992 ) พบผลทางด้านการสอน พร้อมความหมาย ทั้งขั้นตอนวิธีการและกลยุทธ์การรักษาความหมาย ถือว่าเป็นนวัตกรรมใหม่ ๆ พวกเขากำหนดสอนคณิตศาสตร์สอนเน้นการปฏิบัติเป็นชุดคำสั่งคอมพิวเตอร์และโปรแกรมอัตโนมัติของกฎทางคณิตศาสตร์ พวกเขากำหนด " การสอนที่มีความหมาย " เป็น " การสอนในบริบท นักเรียนใช้วัตถุทางกายภาพและภาพแสดงแนวคิดทางคณิตศาสตร์ วางแนวคิดในการใช้งานที่คุ้นเคยและการตีความทางคณิตศาสตร์ ห้องเรียนปกติ ( กลุ่มควบคุมโดยใช้กลยุทธ์ทั่วไป รวมอยู่ในการศึกษาของพวกเขาเป็นโปรแกรมการฝึกอบรมระยะยาวที่จะช่วยให้ครูได้เรียนรู้ทั้งชุดคำสั่ง หรือความหมายของกลยุทธ์ แต่โปรแกรมการฝึกวิ่งควบกับเรียนวิทยา รายงานผล โดยเฉพาะครูที่ได้รับการพิจารณาแต่ความสำเร็จของกลยุทธ์ผลของการศึกษาจะเป็นบิตยากที่จะตีความเพราะพวกเขาสร้างความแตกต่างระหว่างความสามารถในชั้นเรียนและความสามารถของนักเรียน , Ltd ซึ่งยากที่จะเข้าใจ มันก็ยากที่จะพบผลลัพธ์ที่ " สำคัญ " มากกว่าที่ " แสดงแนวโน้ม อย่างไรก็ตาม โดยทั่วไปแล้ว นักเรียนในชั้นเรียนของครูผู้สอนเรียบร้อยแล้วใช้กับกลยุทธ์ความหมายมีความสำเร็จสูงสุดในปลายปีบนหลังเรียน ข้างต้นเฉลี่ยชั้นเรียนให้มากขึ้นได้รับการปฏิบัติภายใต้ความหมายของกลยุทธ์ ในขณะที่ด้านล่างเฉลี่ยเท่าๆ กัน งานดำเนินการภายใต้กลยุทธ์ ในแง่ของความสามารถแต่ละบุคคล นักเรียน นักศึกษา ระดับปฏิบัติดีภายใต้กลยุทธ์ใด ๆ ในขณะที่กลางนักเรียนทำได้ดีกับกลยุทธ์ความหมาย ระดับนักเรียน ทำไม่ดีกับทุกกลยุทธ์ ซีเกิร์ดสัน และ โอลสันของการศึกษาที่ซับซ้อนการศึกษาเต็มไปด้วยทั้งหมดของ confounding ปัญหาของการวิจัยในพื้นที่นี้ : แต่ละระดับความสามารถ ชั้นเรียนที่แตกต่างกัน ลักษณะการสอนที่แตกต่างกัน ความยากง่ายในการบรรลุความสอดคล้องในชั้นเรียนการฝึกหัดครู และความร่วมมือของครู พวกเขาอาจได้ผลลัพธ์ที่ยากจนที่มีนักเรียนลดลง เพราะนิยามของคำว่า " ความหมาย " และ " บริบท " อย่างรุนแรง จำกัด ของพวกเขา การสอนกิจกรรมที่มีความหมาย แต่เพื่อความเข้าใจที่ลึกของแนวคิดมีความถูกต้องในระดับที่พบในแจสเปอร์ชุด โปรแกรมการฝึกอบรมอาจยังมีผลกระทบในคลาสเรียน เพราะครูบางคนอาจจะเข้าใจและใช้กลยุทธ์ก่อนคนอื่น ความสำคัญของการศึกษาของพวกเขาในการยกคำถามที่เกี่ยวข้องกับความแตกต่างระหว่างบุคคล และความสามารถ