in the control group, whereas it se

in the control group, whereas it seemed to stabilize from the
third day in the intervention group. Furthermore, when
repeated measure ANOVA was used to see the trend, the group
effect was significant (F 12.70, P  .01) as was the effect of
time (F 9.34, P  .01). The group  time interaction was
not significant.
Second, duration of daily nausea and vomiting was compared
between control and intervention groups (Table 3).
Average duration time for the intervention group was 0.89
hour, whereas that for the control group was 2.23 hours and
the difference was statistically significant (t  –2.92, P  .01).
Time course of the duration of nausea and vomiting is presented
in Figure 3. Duration of daily nausea and vomiting in
the control group rises steeply, whereas that of the intervention
group becomes stabilized for 4 days and rises gradually. In
order to evaluate these tendencies, the 2 groups were compared
according to the repeated measure ANOVA technique. The
group effect was significant (F  10.54, P  .01) as was the
time effect (F  11.40, P  .01). The group  time interaction
was also significant (F  4.19, P  .01). Duration of
nausea and vomiting was apparently stabilized in the intervention
group.
Finally, the frequency of daily nausea and vomiting experienced
by control and intervention groups is compared in
Table 4. Average frequency of the control group was 0.63 times
and that of the intervention group was 0.20 times per day, and
the difference was statistically significant (t  –3.65, P  .01).
Daily average frequency of the nausea and vomiting was plotted
against the time course of the chemotherapy for the 2
groups to show their apparent differences (Fig 4). The
differences were further analyzed by repeated measure
ANOVA technique. The group effect was significant (F  4.26,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในกลุ่มควบคุม ขณะเหมือนอยู่ดีจากการ
วันที่สามในกลุ่มแทรกแซง นอกจากนี้ เมื่อ
ซ้ำการวิเคราะห์ความแปรปรวนถูกใช้เพื่อดูแนวโน้ม กลุ่มวัด
คือสำคัญ (F 12.70, P .01) เป็นผลของ
เวลา (F 9.34, P .01). มีการโต้ตอบเวลากลุ่ม
ไม่สำคัญ.
สอง ระยะเวลาของทุกวันและถูกเปรียบเทียบ
ระหว่างกลุ่มควบคุมและแทรกแซง (ตาราง 3) .
เวลาระยะเวลาเฉลี่ยสำหรับกลุ่มแทรกแซงถูก 0.93
ชั่วโมง ในขณะที่กลุ่มควบคุมมีชั่วโมง 2.23 และ
ความแตกต่างได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t –2.92, P .01) .
แสดงเวลาหลักสูตรระยะเวลาของอาการคลื่นไส้และอาเจียน
ในรูปที่ 3 ระยะเวลาของวันคลื่นไส้และอาเจียนใน
กลุ่มควบคุมเพิ่มขึ้นอย่างสูง ในขณะที่แทรกแซง
จะเสถียร 4 วัน และเพิ่มขึ้นทีละน้อย ใน
สั่งประเมินแนวโน้มเหล่านี้ มีการเปรียบเทียบ 2 กลุ่ม
ตามเทคนิคการวิเคราะห์ความแปรปรวนการวัดซ้ำ ใน
ผลกลุ่มเป็นสำคัญ (F 10.54, P .01) เป็นการ
เวลาผล (F 11.40, P .01). กลุ่มการโต้ตอบเวลา
สำคัญ (F 4.19, P .01). ระยะเวลาของ
คลื่นไส้และอาเจียนที่เห็นได้ชัดว่าเสถียรในแทรกแซง
กลุ่ม.
สุดท้าย ความถี่ของทุกวันและมีประสบการณ์
โดยกลุ่มควบคุมและแทรกแซงถูกเปรียบเทียบใน
4 ตาราง ความถี่ค่าเฉลี่ยของกลุ่มควบคุมเป็นเวลา 0.63
และว่า การแทรกแซงของ กลุ่มเวลา 0.20 ต่อวัน และ
ความแตกต่างได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t –3.65, P. 01)
ความถี่เฉลี่ยรายวันของอาการคลื่นไส้ และอาเจียนถูกพล็อต
กับเวลาหลักสูตรของเคมีบำบัดที่ 2
กลุ่มเพื่อแสดงความแตกต่างของพวกเขาชัดเจน (ฟิก 4) ใน
ต่างถูกวิเคราะห์ โดยวัดซ้ำเพิ่มเติม
เทคนิคการวิเคราะห์ความแปรปรวน ผลกลุ่มเป็นสำคัญ (4.26 F

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในกลุ่มควบคุมในขณะที่มันดูเหมือนจะมีเสถียรภาพจาก
วันที่สามในกลุ่มทดลอง นอกจากนี้เมื่อ
วัดซ้ำ ANOVA ถูกใช้ในการมองเห็นแนวโน้มกลุ่มที่
มีผลอย่างมีนัยสำคัญ (F? 12.70, P? .01) ที่เป็นผลกระทบของ
เวลา (F? 9.34, P? .01) กลุ่มหรือไม่ ปฏิสัมพันธ์เวลาเป็น
ไม่ได้ที่สำคัญ
ประการที่สองระยะเวลาของอาการคลื่นไส้อาเจียนทุกวันและเมื่อเทียบ
ระหว่างการควบคุมและการแทรกแซงกลุ่ม (ตารางที่ 3)
ระยะเวลาเฉลี่ยสำหรับกลุ่มทดลองเป็น 0.89
ชั่วโมงในขณะที่กลุ่มควบคุมเป็น 2.23 ชั่วโมงและ
ความแตกต่างได้ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t? -2.92, P? .01)
เวลาแน่นอนของระยะเวลาของอาการคลื่นไส้อาเจียนจะถูกนำเสนอ
ในรูปที่ 3 ระยะเวลาของอาการคลื่นไส้และอาเจียนในชีวิตประจำวันใน
กลุ่มควบคุมที่เพิ่มขึ้นสูงชันในขณะที่การแทรกแซงของ
กลุ่มจะกลายเป็นมีเสถียรภาพเป็นเวลา 4 วันและเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ใน
เพื่อประเมินแนวโน้มเหล่านี้ 2 กลุ่มมาเปรียบเทียบ
ตามวัดซ้ำเทคนิคการวิเคราะห์
กลุ่มผลอย่างมีนัยสำคัญ (F? 10.54, P? .01) ในฐานะเป็น
ผลเวลา (F? 11.40, P? .01) กลุ่มหรือไม่ ปฏิสัมพันธ์เวลา
ก็ยังเป็นอย่างมีนัยสำคัญ (F? 4.19, P? .01) ระยะเวลาของ
อาการคลื่นไส้อาเจียนมีเสถียรภาพที่เห็นได้ชัดในการแทรกแซงของ
กลุ่ม
สุดท้ายความถี่ของอาการคลื่นไส้อาเจียนทุกวันและได้รับการฝึกฝน
โดยการควบคุมและการแทรกแซงกลุ่มจะถูกเปรียบเทียบใน
ตารางที่ 4 ความถี่เฉลี่ยของกลุ่มควบคุมเป็น 0.63 เท่า
และของกลุ่มทดลองเป็น 0.20 ครั้งต่อวันและ
ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (t? -3.65, P? .01)
ความถี่เฉลี่ยรายวันของอาการคลื่นไส้และอาเจียนได้รับการวางแผน
กับ เวลาที่แน่นอนของยาเคมีบำบัดสำหรับ 2
กลุ่มเพื่อแสดงความแตกต่างที่ชัดเจนของพวกเขา (รูปที่ 4)
ความแตกต่างที่ถูกนำมาวิเคราะห์ต่อไปโดยการวัดซ้ำ
เทคนิคการวิเคราะห์ กลุ่มผลอย่างมีนัยสำคัญ (F? 4.26,

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในกลุ่มควบคุม ในขณะที่ดูเหมือนทรงตัวจาก
3 วันในกลุ่มการทดลอง นอกจากนี้ เมื่อ
วัดซ้ำ ( เคยเห็นแนวโน้มกลุ่มผลอย่างมีนัยสำคัญ ( F  12.70 , p  . 01 ) คือผลของ
( F ,   , p = . 01 ) กลุ่ม  เวลาปฏิสัมพันธ์อยู่

ไม่สําคัญ ที่สอง ระยะเวลาของอาการคลื่นไส้และอาเจียนเมื่อเทียบ
ทุกวันระหว่างกลุ่มควบคุมและแทรกแซง ( ตารางที่ 3 ) ระยะเวลาเฉลี่ยในกลุ่ม

เท่ากับ 0.89 ชั่วโมง ขณะที่กลุ่มควบคุมคือ 2.23 ชั่วโมง
ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( t  – 2.92 , P  . 01 )
แน่นอนเวลาของระยะเวลาของอาการคลื่นไส้และอาเจียนที่นำเสนอ
ในรูปที่ 3 ระยะเวลาของอาการคลื่นไส้และอาเจียนในแต่ละวัน
อันดับหนึ่งในกลุ่มควบคุม ,ส่วนของกลุ่ม
กลายเป็นคงที่เป็นเวลา 4 วันและเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ใน
เพื่อประเมินแนวโน้มเหล่านี้ กลุ่มทดลองเปรียบเทียบ
ตามวัดซ้ำเทคนิคการวิเคราะห์ความแปรปรวน
กลุ่มผลมีนัยสำคัญทางสถิติ ( F  10.54 , p  . 01 ) เป็น
เวลาผล ( F  11.40 , P  . 01 ) กลุ่ม  เวลาปฏิสัมพันธ์
ก็สำคัญ ( F  4.19 , p  . 01 ) ระยะเวลา
อาการคลื่นไส้และอาเจียนเป็น apparently คงที่ในกลุ่ม
.
และความถี่ของอาการคลื่นไส้และอาเจียนพบทุกวัน
โดยกลุ่มควบคุมและกลุ่มเปรียบเทียบในการแทรกแซง
โต๊ะ 4 ความถี่เฉลี่ยของกลุ่มควบคุมเท่ากับ 0.63 ครั้ง
และของกลุ่มเท่ากับ 0.20 ครั้งต่อวันและ
ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( t  – 3.65 , p 
. 01 )ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ยรายวันของอาการคลื่นไส้ อาเจียน เป็นพล็อต
เทียบกับเวลาที่แน่นอนของยาเคมีบำบัดสำหรับ 2
กลุ่มที่จะแสดงความแตกต่างชัดเจน ( รูปที่ 4 )
ความแตกต่างได้โดยใช้แบบวัดซ้ำ
) กลุ่มอิทธิพลอย่างมีนัยสำคัญ  4.26 ( f ,