A generally agreed upon definition

A generally agreed upon definition of a native speaker takes the circumstances of
acquisition as the major criterion for defining a native speaker; that is, a native speaker is
seen as someone who acquires a language in early childhood (Piller, 2001; Davies, 2003).
Cook (1999) also sees ‘the language learnt first’ as a crucial element in defining what
constitutes a native speaker. However, in the case of balanced bilinguals who acquire two
or more languages simultaneously since the earliest days of language development, the
term ‘native speaker’ becomes more problematic. 

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

A เห็นโดยทั่วไปตามข้อกำหนดของเจ้าของภาษาลำโพงใช้สถานการณ์ของซื้อเป็นเกณฑ์สำคัญสำหรับการกำหนดเจ้า คือ เป็นเจ้าของภาษาเห็นเป็นคนที่ได้ฝึกฝนภาษาในปฐมวัย (Piller, 2001 เดวีส์ 2003)อาหาร (1999) ยังเห็น 'ภาษาเรียนแรก' เป็นองค์ประกอบสำคัญในการกำหนดอะไรถือเป็นเจ้าของภาษา อย่างไรก็ตาม ในกรณีของ bilinguals สมดุลที่รับสองหรือภาษาพร้อมกันตั้งแต่วันแรกสุดของการพัฒนาภาษา การคำว่า 'เจ้า' กลายเป็นปัญหามากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เห็นพ้องต้องกันตามนิยามของเจ้าของภาษาจะเกิดสถานการณ์ของการ
เข้าซื้อกิจการเป็นเกณฑ์ที่สำคัญสำหรับการกำหนดเจ้าของภาษา; ที่เป็นเจ้าของภาษาถูก
มองว่าเป็นคนที่ได้รับภาษาในวัยเด็ก (พิลเลอร์, 2001; เดวีส์, 2003).
คุก (1999) ยังเห็นภาษาที่เรียนรู้ครั้งแรก 'เป็นองค์ประกอบสำคัญในการกำหนดสิ่งที่
ถือว่าเป็นเจ้าของภาษา . อย่างไรก็ตามในกรณีของ bilinguals สมดุลที่ได้รับสอง
ภาษาหรือมากกว่าพร้อมกันตั้งแต่วันแรกของการพัฒนาภาษา
คำว่า 'เจ้าของ' กลายเป็นปัญหามากขึ้น 

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โดยทั่วไปเห็นด้วยกับความหมายของเจ้าของภาษาใช้สถานการณ์ของ
ซื้อเป็นเกณฑ์ที่สำคัญสำหรับการกำหนดเจ้าของภาษา ; นั่นคือเจ้าของภาษาคือ
เห็นเป็นผู้ที่ถือครองภาษาในเด็กปฐมวัย ( piller , 2001 ; เดวีส์ , 2003 ) .
ทำอาหาร ( 1999 ) ยังเห็น ' ภาษาเรียน แรก ' เป็นองค์ประกอบสำคัญในการกำหนดสิ่งที่
ถือว่าเจ้าของภาษา อย่างไรก็ตามในกรณีของการใช้ภาษาสองภาษาแบบสมดุลที่ได้รับสอง
ภาษาหรือมากกว่าพร้อมกันตั้งแต่วันแรกสุดของพัฒนาการทางภาษา ,
' ' จะกลายเป็นปัญหาระยะยาวเจ้าของภาษามากขึ้น ไหม