Protestantism's Varied History : Pe

Protestantism's Varied History : Personal Appraisal
Concern for the integrity, worth, and dignity of persons is the basic presupposition of human rights. At least three personal freedom are requisite: freedom of conscience . freedom from unjust exploitation or oppression, and freedom to live a properly human life Christian faith. as based upon biblical teaching and expressed in the experience of believers through the centuries, assuredly affirms these freedoms. Many theologians, scripture scholars, and Christian philosophers have cogently argued that freedom is a primary code world of the new Testament In this teaching, Jesus was the Liberator! This claim is not mere rhetoric.
Of the three main divisions of Christianity, Protestantism enjoy the best but not an unsullied, reputation for securing, extending, and enhancing human freedoms. Indeed, there is a popular, well-preserved stereotype which portrays Protestant history as a series of successes in emancipating people for the enjoyment of greater freedom. The contrasting corollary to this image is that of Roman Catholicism as a perennial Inquisition. Catholic history is depicted as unrelieved servitude in subjection to hierarchical authority, freedom of conscience being stifled by the imposition of unreasonable, outrageously dogmatic restraints upon children, women, and men. Eastern Orthodoxy, especially the notorious early Byzantine and the Russian, has a similar reputation. Such are the views, as widely held as they are uncritical and uninformed, of many Protestants.
There is truth in both the positive picture of Protestantism and the negative judgments on Orthodoxy and Catholicism. However, inversely considered, history shows in varying measures the grave faults of Protestantism in this regard and the virtues of the other two. Ambiguity taints the entire history of Christianity insofar as human rights are concerned. Martin Luther began the Reformation by proclaiming a basic paradox. The freedom of the Christian is at the same time a bondage. The freest person is ,in Christ, the servant of all. But Protestants have often been inclined to exalt two kinds of bondage: that to the Christ perceived in one’s neighbor, and that demanded by ecclesiastical and civil powers.
Neither the Lutherans nor Calvinists but “left wing” Christians of the Reformation of the sixteenth century were the direct predecessors of the most energetic movement for freedom from oppression by princely and prelatic power. From them came such effective disturbers of entrenched conservatism as the Baptists, Mennonites, and Quakers. Luther’s conception of freedom for all people in the civil sphere hardly found exemplary expression in Germany or the Scandinavian countries, where the Lutheran churches enjoyed a status both favored and established. Present-day Lutheranism to a considerable extent has been liberated and has become a liberating faith. Calvinism has fared rather better, despite a checkered history, as stimulus and tutor to human rights. Calvinism did spawn some excess of theocratic suppression of liberties in Geneva and Massachusetts, while paradoxically giving rise to the political movement of covenanted, responsible democracy. (it is not coincident that the constitutional document of Woodrow Wilson’s League of Nation was called the Covenant, and the covenant concept persist in the United Nation’s program to further human rights.)
Between ideal concepts of human rights, dignity, and happiness and their general realization in society there is always a disappointing hiatus. Ruthless monarchy or totalitarianism has shown a much a much higher capacity to incorporated into political structures and social relations than have democratic ideal of liberty. The same disjunction between ideal and reality applies to societies in which various forms of Protestantism have been determinative. Does this familiar condition, than, discredit and disqualify the claim that Protestant Christianity merits much-out by no mean all-credit for the upsurge of popular affirmations of rights? No. But honesty requires a mental check on one’s enthusiasm for extolling Protestantism as a whole for its contribution. Protestant churches and theologies are too diverse to be treated as a unity. The historical record is too ambiguous to merit unequivocal praise. Yet, the positive influences have been, and remain, real.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โปรเตสแตนต์ของแตกต่างกันประวัติศาสตร์: การประเมินบุคคลเกี่ยวข้องในความซื่อสัตย์ คุ้มค่า และ presupposition พื้นฐานของสิทธิมนุษยชนคือศักดิ์ศรีของคน เสรีภาพส่วนบุคคลที่สามมี requisite: เสรีภาพในมโนธรรม อิสระจากการทำลายเอารัดเอาเปรียบหรือถูกกดขี่ และอิสระในการมีชีวิตอย่างมนุษย์คริสต์ ตามตามตามคัมภีร์สอน และแสดงประสบการณ์ของผู้เชื่อผ่านศตวรรษ ท่าน affirms เสรีภาพเหล่านี้ นักศาสนศาสตร์หลาย นักวิชาการพระคัมภีร์ และนักปรัชญาคริสเตียนมี cogently โต้เถียงว่า เสรีภาพเป็นโลกรหัสหลักของพันธสัญญาใหม่ในนี้ พระเยซูคือ ผู้กู้อิสรภาพที่ เรียกร้องนี้ไม่เป็นเพียงสำนวนของส่วนหลักที่ 3 ของศาสนาคริสต์ โปรเตสแตนต์เพลิดเพลินดี แต่ไม่มีชื่อเสียง unsullied การรักษาความปลอดภัย ขยาย เพิ่มเสรีภาพมนุษย์ แน่นอน ไม่นิยม รักษาทั่ว ๆ ที่ portrays ประวัติฝ่ายโปรเตสแตนต์เป็นชุดของความสำเร็จในคนขลังวันอิสรภาพ Corollary แตกต่างกันไปภาพนี้เป็นของโรมันคาทอลิก Inquisition ยืนต้น ประวัติคาทอลิกเป็นภาพเป็นทาสไปกวาดเก็บลำดับ เสรีภาพในมโนธรรมที่เป็น stifled โดยใช้ restraints unreasonable นา ๆ กลางคืนเด็ก ผู้หญิง และคน Orthodoxy ตะวันออก โดยเฉพาะอย่างยิ่งไบแซนไทน์ก่อนที่อื้อฉาวและรัสเซีย มีชื่อเสียงเหมือนกัน เช่นมีมุมมอง กว้างขวางจัดเป็น uncritical และ รู้ ของโปรเตสแตนต์หลาย มีความจริงในรูปการบวกของโปรเตสแตนต์และพิพากษาลบ Orthodoxy และคาทอลิก อย่างไรก็ตาม เป็น inversely ประวัติที่แสดงในมาตรการข้อบกพร่องจนของโปรเตสแตนต์แตกต่างกันในเรื่องนี้และความประเสริฐของอีกสอง ย่อ taints ประวัติทั้งหมดของคริสเตียน insofar เป็นสิทธิมนุษยชนเกี่ยวข้อง มาร์ตินลูเธอร์เริ่มการปฏิรูป โดยปิด paradox พื้นฐาน เสรีภาพที่คริสเตียนได้ในเวลาเดียวกันเป็นชาย คน freest ได้ คริสต์ ข้าราชการทั้งหมด แต่โปรเตสแตนต์ได้มักจะถูกหัวทรงชายสองชนิด: ที่ พระเยซูคริสต์ที่มองเห็นของเพื่อนบ้าน และที่ต้องการ โดยอำนาจ ecclesiastical และแพ่งไม่ Lutherans หรือ Calvinists แต่ "ปีกซ้าย" คริสเตียนปฏิรูปศตวรรษ sixteenth บรรดาลูกหลานโดยตรงของการเคลื่อนไหวมีพลังมากที่สุดสำหรับเสรีภาพจากการถูกกดขี่โดยพลังงาน princely และ prelatic ออกมาเช่น disturbers ที่มีประสิทธิภาพของความมั่นคงแห่งรัฐอนุรักษนิยม Baptists, Mennonites และ Quakers คิดของลูเธอร์เสรีภาพสำหรับทุกคนในเรื่องแพ่งงเทพฯ ระบุนิพจน์ในเยอรมนีหรือประเทศสแกนดิเนเวีย ที่โบสถ์ฉึชอบสถานะปลอด และก่อตั้ง ลูเทอแรนเหตุการณ์ระดับจำนวนมากได้ถูก liberated และได้กลายเป็น ความเชื่อที่ไซต์อาจ มีค้นแคลวินค่อนข้างดี แม้ มีประวัติเป็นตารางหมากรุก กระตุ้นและกวดวิชาสิทธิมนุษยชน ความเชื่อแบบไม่ได้วางไข่บางเกินปราบปราม theocratic เสรีภาพในเจนีวาและแมสซาชูเซตส์ paradoxically ให้ขึ้นกับการเคลื่อนไหวทางการเมืองประชาธิปไตยที่สัญญาไว้ ความรับผิดชอบ (มันไม่ได้ตรงที่เอกสารรัฐธรรมนูญของ Woodrow Wilson สันนิบาตชาติถูกเรียกว่าพันธสัญญา และแนวคิดสัญญายังคงมีอยู่ในโปรแกรมเพิ่มเติมสิทธิมนุษยชนสหรัฐของประเทศ)ระหว่างแนวคิดที่เหมาะของสิทธิมนุษยชน ศักดิ์ศรี และความสุขและสำนึกของพวกเขาทั่วไปในสังคม ได้เสมอรอยร้าวย่อม หินราชาธิปไตยหรือ totalitarianism ได้แสดงมากมากสูงกว่ากำลังการผลิตที่รวมอยู่ในโครงสร้างทางการเมืองและความสัมพันธ์ทางสังคมมีประชาธิปไตยอุดมคติของเสรีภาพ Disjunction เดียวกันระหว่างความเป็นจริงและเหมาะใช้กับสังคมในรูปแบบต่าง ๆ ของโปรเตสแตนต์ได้ determinative ไม่สภาพนี้คุ้นเคย กว่า discredit รับรองว่า Protestant ศาสนาบุญมากออก โดยไม่มีหมายถึงทั้งหมดเครดิตสำหรับทวี affirmations นิยมสิทธิเรียกร้องหรือไม่ ไม่ใช่ แต่ความซื่อสัตย์ต้องการตรวจสอบจิตของความกระตือรือร้นสำหรับโปรเตสแตนต์ extolling ทั้งหมดสำหรับเงินสมทบของ โปรแตสแตนท์และ theologies มีหลากหลายเกินไปให้เป็นความสามัคคี บันทึกทางประวัติศาสตร์ชัดเจนเกินไปที่จะสรรเสริญ unequivocal บุญอยู่ ยัง อิทธิพลบวกได้ และยังคง อยู่ จริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประวัติแตกต่างกันของนิกายโปรเตสแตนต์:
การประเมินบุคคลกังวลสำหรับความสมบูรณ์ของมูลค่าและศักดิ์ศรีของบุคคลที่เป็นข้อสันนิษฐานพื้นฐานของสิทธิมนุษยชน อย่างน้อยสามเสรีภาพส่วนบุคคลมีความจำเป็น: เสรีภาพของจิตสำนึก เป็นอิสระจากการแสวงหาผลประโยชน์ที่ไม่เป็นธรรมหรือการกดขี่และเสรีภาพในการมีชีวิตของมนุษย์อย่างถูกต้องความเชื่อของคริสเตียน ขณะที่อยู่บนพื้นฐานของการเรียนการสอนในพระคัมภีร์ไบเบิลและแสดงในประสบการณ์ของผู้ศรัทธาผ่านศตวรรษที่แน่นอนยืนยันเสรีภาพเหล่านี้ ศาสตร์หลายนักวิชาการพระคัมภีร์และนักปรัชญาคริสเตียนคนแย้ง cogently ว่าเสรีภาพเป็นโลกรหัสหลักของพันธสัญญาใหม่ในการเรียนการสอนนี้พระเยซูเป็นอิสรภาพ! การเรียกร้องนี้ไม่ได้เป็นเพียงสำนวน.
ของทั้งสามหน่วยงานหลักของศาสนาคริสต์นิกายโปรเตสแตนต์ได้ดีที่สุด แต่ไม่ด่างพร้อยชื่อเสียงสำหรับการรักษาความปลอดภัย, การขยายและเสริมสร้างเสรีภาพของมนุษย์ อันที่จริงมีเป็นที่นิยมต้นแบบอนุรักษ์ไว้อย่างดีซึ่งรับบทเป็นประวัติศาสตร์โปรเตสแตนต์เป็นชุดของความสำเร็จในสิ่งที่คน emancipating เพื่อความบันเทิงของเสรีภาพมากขึ้น พิสูจน์ตัดกันกับภาพนี้เป็นที่ของศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิกเป็นไม้ยืนต้นสืบสวน ประวัติศาสตร์คาทอลิกเป็นภาพที่เป็นทาสซ้ำในการครอบงำอำนาจลำดับชั้นเสรีภาพของจิตสำนึกที่ถูกกลั้นโดยไม่มีเหตุผลของการจัดเก็บภาษีพันธนาการดันทุรังอุกอาจเมื่อเด็กผู้หญิงและผู้ชาย ภาคตะวันออกดั้งเดิมโดยเฉพาะอย่างยิ่งฉาวโฉ่ในช่วงต้นของอาณาจักรและรัสเซียที่มีชื่อเสียงที่คล้ายกัน ดังกล่าวเป็นมุมมองที่เป็นจัดขึ้นอย่างกว้างขวางที่พวกเขาจะวิจารณ์และไม่รู้ของโปรเตสแตนต์หลาย.
มีความจริงทั้งในภาพบวกของนิกายโปรเตสแตนต์และคำตัดสินในทางลบต่อดั้งเดิมและเป็นศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิก อย่างไรก็ตามการพิจารณาผกผันประวัติศาสตร์แสดงให้เห็นที่แตกต่างกันในมาตรการความผิดพลาดที่หลุมฝังศพของนิกายโปรเตสแตนต์ในเรื่องนี้และคุณธรรมของอีกสอง ความคลุมเครือ taints ประวัติศาสตร์ทั้งหมดของศาสนาคริสต์ตราบเท่าที่สิทธิมนุษยชนมีความกังวล มาร์ตินลูเธอร์เริ่มปฏิรูปโดยประกาศขัดแย้งพื้นฐาน เสรีภาพของคริสเตียนในเวลาเดียวกันทาส คนเสรีคือในพระคริสต์คนรับใช้ของทั้งหมด แต่โปรเตสแตนต์ได้รับมักจะมีแนวโน้มที่จะยกสองชนิดของทาส:.
ว่าคริสรับรู้ในเพื่อนบ้านและที่เรียกร้องโดยอำนาจของคณะสงฆ์และทางแพ่งทั้งนิกายลูเธอรันหรือเคลวินแต่ "ปีกซ้าย" คริสเตียนของการปฏิรูปของศตวรรษที่สิบหกได้ รุ่นก่อนโดยตรงของการเคลื่อนไหวที่มีพลังมากที่สุดเพื่อความเป็นอิสระจากการกดขี่โดยอำนาจของเจ้าและ prelatic จากพวกเขามาที่มีประสิทธิภาพดังกล่าวรบกวนอนุรักษ์ยึดที่มั่นเป็นแบ็บติสต์ไนทส์และเควกเกอร์ ความคิดของลูเทอร์ของเสรีภาพสำหรับทุกคนในวงประชาแทบจะไม่พบการแสดงออกที่เป็นแบบอย่างในเยอรมนีหรือประเทศสแกนดิเนเวียนที่คริสตจักรนิกายลูเธอรันมีความสุขทั้งสองสถานะที่ชื่นชอบและเป็นที่ยอมรับ มาร์ตินวันปัจจุบันในระดับมากได้รับการปลดปล่อยและได้กลายเป็นความเชื่อที่ปลดปล่อย คาลวินมีอาการค่อนข้างดีกว่าแม้จะมีประวัติความเป็นมาตาหมากรุกเป็นตัวกระตุ้นและครูสอนพิเศษให้สิทธิมนุษยชน คาลวินได้วางไข่ส่วนที่เกินจากการปราบปราม theocratic เสรีภาพในเจนีวาและแมสซาชูเซตบางขณะที่ขัดแย้งก่อให้เกิดการเคลื่อนไหวทางการเมืองของสัญญาจะรับผิดชอบในการปกครองระบอบประชาธิปไตย (มันไม่ได้เหมือนกันว่าเอกสารรัฐธรรมนูญของวูดโรว์ลีกของวิลสันแห่งชาติที่เรียกว่าข้อตกลงและแนวคิดพันธสัญญายังคงมีอยู่ในโปรแกรมของสหประชาชาติเพื่อสิทธิมนุษยชนต่อไป.)
ระหว่างแนวความคิดในอุดมคติของสิทธิมนุษยชนศักดิ์ศรีและความสุขของพวกเขาและทั่วไป ก่อให้เกิดในสังคมที่มีอยู่เสมอที่หายไปน่าผิดหวัง ระบอบเผด็จการเหี้ยมหรือได้แสดงมากความจุสูงมากที่จะรวมอยู่ในโครงสร้างทางการเมืองและความสัมพันธ์ทางสังคมที่เหมาะกว่ามีเสรีภาพในระบอบประชาธิปไตย ร้าวฉานเดียวกันระหว่างที่เหมาะและความเป็นจริงนำไปใช้กับสังคมซึ่งในรูปแบบต่างๆของโปรเตสแตนต์ได้รับการกำหนด ไม่นี้สภาพคุ้นเคยกว่าเสียชื่อเสียงและตัดสิทธิ์อ้างว่าศาสนาคริสต์นิกายโปรเตสแตนต์บุญมากออกมาโดยไม่ได้หมายความว่าทุกเครดิตสำหรับการขึ้นของ affirmations นิยมของสิทธิ? ฉบับที่ซื่อสัตย์ แต่ต้องผ่านการตรวจทางจิตในความกระตือรือร้นของคนโปรเตสแตนต์ช็อปรวมสำหรับผลงานของตน คริสตจักรโปรเตสแตนต์และ theologies มีความหลากหลายมากเกินไปที่จะถือว่าเป็นความสามัคคี บันทึกประวัติศาสตร์คลุมเครือเกินไปที่จะทำบุญสรรเสริญชัดเจน แต่ผลกระทบเชิงบวกที่ได้รับและยังคงจริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประวัติศาสตร์หลากหลายโปรเตสแตนต์ : การประเมิน
ส่วนตัวกังวลสำหรับความสมบูรณ์ มูลค่า และศักดิ์ศรีของบุคคลเป็นรูปพื้นฐานของสิทธิมนุษยชน อย่างน้อยสามเสรีภาพส่วนบุคคลเป็นสิ่งจำเป็น : เสรีภาพของมโนธรรม อิสรภาพจากการใช้ประโยชน์ที่ไม่เป็นธรรม หรือ การกดขี่ และเสรีภาพในการใช้ชีวิตอย่างมนุษย์ ชีวิตคริสเตียนศรัทธาเป็นตามการสอนคัมภีร์ และแสดงออกในประสบการณ์ของผู้เชื่อผ่านศตวรรษ แน่นอนยืนยันเสรีภาพเหล่านี้ . มากนัก นักวิชาการพระคัมภีร์และนักปรัชญาคริสเตียนมี cogently แย้งว่าเสรีภาพคือโลกรหัสหลักของพระคัมภีร์ใหม่ในการสอนนี้ พระเยซูทรงเป็นผู้ปลดปล่อย ! ข้อเรียกร้องนี้ไม่ได้เป็นเพียงวาทศิลป์ .
ของทั้งสามหน่วยงานหลักของศาสนาคริสต์โปรเตสแตนต์เพลิดเพลินดีที่สุดแต่ไม่ด่างพร้อย ชื่อเสียงสำหรับการขยายและส่งเสริมเสรีภาพของมนุษย์ แน่นอน มีความนิยม เก็บรักษาอย่างดีแบบที่พรรณนาโปรเตสแตนต์ประวัติศาสตร์เป็นชุดของความสำเร็จใน emancipating คนเพื่อความเพลิดเพลินของเสรีภาพมากขึ้น ภาพนี้เป็นข้อพิสูจน์ที่ตัดกันของศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิกเป็นไต่สวนยืนต้น .ประวัติศาสตร์คาทอลิกจะแสดงเป็นทาส unrelieved ในที่ลับตาเพื่อสิทธิเสรีภาพของมโนธรรมเป็นลําดับชั้นหายใจไม่ออกโดยการกําหนดไม่มีเหตุผล อุกอาจดันทุรังเสพต่อเด็ก ผู้หญิง และผู้ชาย ภาคตะวันออก orthodoxy โดยเฉพาะในช่วงต้นไบแซนไทน์และรัสเซียที่มีชื่อเสียงที่คล้ายกัน เช่นมีมุมมองเป็นอย่างกว้างขวางและเป็น uncritical รู้ หลายครั้งโปรเตสแตนต์ .
ความจริงมีทั้งบวกและลบภาพของโปรเตสแตนต์คำตัดสินใน orthodoxy และโรมันคาทอลิก อย่างไรก็ตาม จากการพิจารณา ประวัติศาสตร์แสดงให้เห็นที่แตกต่างกันในมาตรการหลุมศพข้อบกพร่องของโปรเตสแตนต์ในเรื่องนี้และคุณธรรมของอีกสองคนความคลุมเครือ taints ประวัติศาสตร์ทั้งหมดของศาสนาคริสต์ตราบเท่าที่สิทธิมนุษยชนมีความกังวล มาร์ติน ลูเทอร์ได้เริ่มการปฏิรูปโดยการเข้าถึงขั้นพื้นฐาน เสรีภาพของคริสเตียนคือ ในเวลาเดียวกันก็เป็นทาส บุคคลมีเสรีภาพในพระคริสต์ คนรับใช้ของทั้งหมด แต่โปรเตสแตนต์มักจะมีฝักฝ่ายตั้งสองชนิดของทาสที่พระคริสต์ของหนึ่งในเพื่อนบ้านและนั่นเรียกร้องโดยนักบวชและอำนาจทางแพ่ง หรือ calvinists
ทั้งลูเธอรันแต่ " ปีก " ซ้ายคริสเตียนของการปฏิรูปของศตวรรษที่สิบหกเป็นบรรพบุรุษโดยตรงของการเคลื่อนไหวคึกคักมากที่สุดเพื่ออิสรภาพจากการกดขี่ของเจ้า และ prelatic อำนาจ จากพวกเขามาดังกล่าวมีประสิทธิภาพ disturbers ของต้องอนุรักษนิยมเป็นแบ๊บติสต์ไนทส์ และอังกฤษ , .ลูเธอร์ก็ความคิดของเสรีภาพสำหรับทุกคนในวงการวิศวกรรมโยธาแทบจะพบการแสดงออกในเยอรมันหรือเป็นแบบอย่างประเทศสแกนดิเนเวียที่บาทหลวงในโบสถ์กับสถานะทั้งชื่นชอบและตั้งขึ้น ปัจจุบันนิกายลูเธอร์ในขอบเขตมากได้รับการปลดปล่อย และได้กลายเป็นความเชื่อที่ปลดปล่อย ลัทธิคาลวินมีอาการค่อนข้างดี แม้จะมีการเปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์เป็นสิ่งเร้า และติวเพื่อสิทธิมนุษยชน อักษรอาหรับได้วางไข่บางเกินปราบปราม theocratic ของเสรีภาพในเจนีวาและแมสซาชูเซต ในขณะที่ความขัดแย้งให้สูงขึ้นเพื่อการเมืองของทำสัญญาต่อประชาธิปไตย มันเป็นเหตุบังเอิญที่เอกสารรัฐธรรมนูญของวูดโรว์ วิลสัน ลีกของประเทศที่ถูกเรียกว่าพันธสัญญาและแนวคิดกติกาการคงอยู่ในโปรแกรมของสหประชาชาติต่อสิทธิมนุษยชน )
ระหว่างอุดมคติของสิทธิมนุษยชน ศักดิ์ศรีและความสุขและการรับรู้ทั่วไปของพวกเขาในสังคมยังคงมีช่องว่างที่น่าผิดหวังกษัตริย์โหดเหี้ยม หรือเผด็จการได้แสดงมากที่สูงมากสามารถรวมอยู่ในโครงสร้างทางการเมืองและความสัมพันธ์ทางสังคมมากกว่ามีอุดมคติประชาธิปไตยเสรีภาพ ที่เหมือนกันระหว่างอุดมคติและความเป็นจริงการตัดขาดกับสังคมในรูปแบบต่าง ๆของโปรเตสแตนต์ซึ่งมีตัวกำหนด . แล้วภาพนี้ที่คุ้นเคยมากกว่าดิสเครดิตและห้ามอ้างว่าโปรเตสแตนต์ศาสนาคริสต์ประโยชน์มากโดยไม่หมายความว่าเครดิตทั้งหมดสำหรับการขึ้นของ affirmations ที่เป็นที่นิยมของสิทธิมนุษยชน แต่ความซื่อสัตย์ ต้องตรวจสอบทางจิต Related . ความกระตือรือร้น extolling โปรเตสแตนต์โดยรวมสำหรับการสนับสนุนของ โบสถ์ของโปรเตสแตนต์เทววิทยาและหลากหลายเกินไปที่จะเป็นหนึ่งเดียวบันทึกประวัติศาสตร์มันคลุมเครือบุญชัดเจน สรรเสริญ แต่อิทธิพลเป็นบวกได้ และยังคง จริง