Part 2[edit]—[Kouen, City of Brilli

Part 2[edit]
—[Kouen, City of Brilliant Flames] Workroom District, Sector 88.

The battle between Izayoi and His Highness, after jumping out of the Palace, continued to be a sticky situation and a total of 77 sectors had already been destroyed.

They continued to launch their fierce attacks at each other with enough power to shatter their own bones and causing their limbs to swell as they forced each other to their limits. But their fighting spirits did not seem to decrease. On the contrary, it was increasing. This wasn’t due to their pride but it was the situation, where they were carrying the burden of their respective camp’s fate, that led them to forget about the pain of their battered and bruised bodies.

“Aaaaaaaaaaaaaaarrrrrhhhhhhh!”

“Uooooooooooooooooohhhhh!”

Straining to raise their right fists, it had the scene not unlike the brave roars of lions as they buried their fists into each other. At the same time, their knees buckled forward, which allowed them to maintain some sort of balance.

The ground gave off a rumble like a scream in pain as it gave way even before their bodies could do so, dropping them down into the underground canal. This sort of fall wouldn’t have been a problem to them on normal days, but with their current bodies as battered as they were, they had already exceeded their limits.

The bodies in free fall met the cold surface of the water canal.

Even though their consciousness were about to leave them anytime, the chilling waters were a blessing to them as they were jolted awake by its chilliness. Izayoi was the first to get onto his feet and His Highness had also done the same.

But from the sequence of getting up, it was a clear indication about the extent of their injuries.

“Ha…… What’s the matter, Hakuhatsuki…… your kneecaps are quivering a lot.”

“What is quivering …… is your face, you fool.”

And His Highness coughed a mouthful of blood. It would seem that his ribs had punctured his lung and it was evident that His Highness’s condition was much worse than Izayoi’s.

“…… do you still want to go at it?”

“Of course. My defeat would mean the defeat of [Ouroboros]. The tables of the situation would also be turned over if I did. ……My subordinates are still fighting valiantly, so how can I just admit defeat here!”

Lifting up his head, His Highness renewed his fighting spirit to burn at a higher intensity.

Facing his opponent who had such a strong fiery determination, capable of churning the cold waters in the underground water canal, Izayoi couldn’t help but ask:

“…… I just don’t get it. What’s the purpose for you and your subordinates to have this battle? Is there a meaning or benefit from defeating the [Floor Master]s? Isn’t that only going to disrupt the peace and order of the society?”

Seeming like a breach in the levee[2], numerous questions flowed from Izayoi.

Having traded numerous blows with His Highness, Izayoi was still unable to see the background of this lad in terms of his developmental stages—No, it is more accurate to say that the insight, which he had grasped from the fight, did not match up with the actions.

Although he didn’t want to admit it, this lad wasn’t bad in his nature.

Even if that were the case, it didn’t mean that he is kind-natured either. If we had to give him a category, then a moderation between both would be the best place to classify him. This lad did not seem to be committing evil deeds by his own volition.

Then, that would only leave one answer.

“There’s a bigger organization behind you. You are taking their orders, aren’t you?”

“……”

Not denying and neither did he affirm it, His Highness just looked up at the sky in silence.

The sky was overcast with clouds that blotted out the stars and moon. It would seem that there would not be a showing of stars tonight. Even so, he continued to search the skies, seeming to seek out a ray of light in the night sky that was enveloped in darkness, while stretching out his hand before clenching it into a fist.

“……there’s actually no purpose at all.”

“What?”

“I do not have any purpose of my own. Excuse me for this but even though I’m with this appearance, I’ve not even reach my third year in life. I don’t even have the time to think about things such as the varieties and diversities in life, or even things that I want. All I have is the knowledge which have been bestowed upon me during my birth.”

“Wha…”

The revelation by His Highness had struck Izayoi like a lightning bolt. To describe it as an impact that he had never felt before might not be an exaggeration as well. Compared to the fierce impacts that had landed on his body, this was far greater in magnitude and it caused Izayoi to be speechless. It was already beyond the question of being good or evil.

This lad couldn’t even be classified in the middle grounds of those two—instead, he was a lad who was steeped in sin but yet pure and innocent.

“Even a person like me have something valuable to me. They who call me ‘Your Highness’ and elevate me upon the palanquin[3] befitting a God. If there’s something that I can call as my purpose, that would be them. I’m not sure what kind of dreams that my subordinates see in me, but if they are able to see their dreams from my back—” He stretched out the tightly clenched fist before him.

And an undying flame of determination was ablaze within his golden irises.

“—then I shall allow them to continue seeing their dreams. To continue climbing in this world of Little Garden where the Gods reside. And for that aim, I will clear all obstacles that stands in the way. It does not matter whether they are my birth parents or Demon Lords. For my compass will always lie in the loyalties of Gra-Oji-chan, Aura and Rin.”

A limpid and honest gaze. This white haired lad with golden irises respected and trusted in the loyalties of his subordinates. As long as he had that sort of fated bond with them, he would continue to push his bruise riddled body forward.

“……”

In regards to that noble determination, Izayoi gave him a pitiful gaze.

He was already done with listening to this. To bestow knowledge to a child that has yet to experience it himself and to form a resolution within them to fight to the point of being battered all over—is something that he just couldn’t accept as being correct.

If this lad had his own dreams or ambition, it would have been acceptable.

That is because Izayoi has a persistent characteristic of changing the things around him to conform to the path that he deems to be ‘good’. Sometimes, it might also result in situations that only benefit others. But that is something that he would have wished for and he would never regret the decision. And as long as he is able to transform his feelings of being responsible into something higher in his heart, he will daresay that he isn’t being arrogant or adamant about winning.

However, for this lad— who didn’t have a reason to look forward to while battling, to be engaged in a battle, what kind of returns does he expect to get from this……?

“…… Mah, I guess that’s your life. If you are offering yourself for the sake of others, it would be pointless for me to stop that. But damn, that does add more reason for me to fight you.”

He then focused a stronger determination into his fist than ever before. At this current state, even the Gods would also be easily crushed to dust by this fist. It was this fist, one which he had injected such an extent of rage and power, which he stretched out before himself.

“I will use all my strength—-to make you regret your life. A little brat who finds such a noble-sounding nonsensical reason while placing the reason to fight upon others, will need to be given a sound beating from me. And I shall be letting you understand this fact in a while.”

Life is a continuous battle. Be it the world of the outside or this other world that they have come to. The only difference is that in the world of Little Garden, the wars were replaced in the form of Gift Games.

In the world that Izayoi came from, the endings of the defeated in a civil war were just as tragic. In the worst case, they would also lose their lives. Being able to incite wars without a need to resort to physical strength, it was no wonder that people were dying.

And this lad who placed his reason for battle upon the backs of others—-should never have existed.

Izayoi believed that no matter what the reason may be, the reason for people to fight should always be born from their own dreams.

Hence, he would use this fist to defeat this lad.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่วนที่ 2 [แก้ไข]— [Kouen เปลวไฟการเมืองสดใส] อำเภอ Workroom ภาค 88การต่อสู้ระหว่าง Izayoi และเจ้าฟ้าพระ หลังจากกระโดดออกจากวัง ยังคงเป็นสถานการณ์ที่เหนียวและจำนวน 77 ภาคแล้วถูกเผาทำลายพวกเขายังคงเปิดการโจมตีรุนแรงกัน ด้วยกำลังไฟเพียงพอกับภาพแตกกระดูกของตนเองและทำให้แขนขาการพองตัวจะบังคับกันให้ขีดจำกัด แต่จิตวิญญาณการต่อสู้ไม่ได้ดูเหมือนไม่ได้ ลด การ์ตูน มันเกิดขึ้น นี้ไม่ได้เนื่องจากความภาคภูมิใจของพวกเขา แต่มันเป็นสถานการณ์ ซึ่งพวกเขาได้แบกภาระของชะตากรรมของแต่ละค่าย ที่ทำให้ลืมความเจ็บปวดของร่างกายจากวิกฤต และรอยช้ำ"Aaaaaaaaaaaaaaarrrrrhhhhhhh""Uooooooooooooooooohhhhh"มันรัดยกหมัดขวาของพวกเขา มีฉากกับ roars กล้าหาญของสิงโต ตามที่พวกเขาฝัง fists เข้ากัน ในเวลาเดียวกัน เข่าของพวกเขาที่งอโค้งไปข้างหน้า ซึ่งอนุญาตให้รักษาบางจัดเรียงของยอดดุลพื้นดินให้ออกเรือเช่นกรี๊ดในความเจ็บปวดเป็นวิธีให้ก่อนที่ร่างกายสามารถทำได้ วางพวกเขาลงในคลองใต้ดิน น้ำตกประเภทนี้จะไม่มีปัญหาไปในวันปกติ แต่กับศพปัจจุบัน เนื่องจากวิกฤตเป็นพวกเขา พวกเขาได้แล้วเกินขีดจำกัดศพในฟรีตกตามพื้นผิวที่เย็นของคลองน้ำแม้สำนึกของพวกเขาได้ให้ ปล่อยไว้ตลอดเวลา น้ำหนาวได้พรไปกับพวกเขาได้ทำทำงาน โดย chilliness ของ Izayoi คนแรกรักษาเท้าของเขา และเจ้าฟ้าพระยังทำเหมือนกันแต่จากลำดับของการลุกขึ้น ก็ระบุชัดเจนเกี่ยวกับขอบเขตของการบาดเจ็บของพวกเขา"ฮา... เรื่องคืออะไร Hakuhatsuki...ของ kneecaps จะสั่นเครือมากด้วย""อะไรคือสั่นเครือ...เป็นใบหน้าของคุณ คุณหลอก"และเจ้าฟ้าพระไอถูกปากเลือด มันจะดูเหมือนว่า ซี่โครงของเขามี punctured ลุงของเขา และก็เห็นได้ชัดว่า สภาพของพระเจ้าฟ้าถูกมากเลวร้ายยิ่งกว่าของ Izayoi"...คุณยังคงต้องการไปได้หรือไม่? ""แน่นอน ความพ่ายแพ้ของฉันจะหมายถึง ความพ่ายแพ้ของ [Ouroboros] ตารางของสถานการณ์จะยังเปิดมากกว่าถ้าฉันไม่ …… ผู้ใต้บังคับบัญชาของฉันจะยังคงต่อสู้หาญ ดังนั้นวิธีสามารถฉันเพียงยอมรับความพ่ายแพ้ที่นี่"เจ้าฟ้าพระองค์ยกพระเศียร ต่ออายุวิญญาณต่อสู้ของเขาจะเขียนที่ความเข้มสูงหันหน้าเข้าหาคู่ต่อสู้ที่มีเช่นการแข็งแรงคะนองกำหนด ความสามารถในการปั่นน้ำเย็นในคลองน้ำบาดาล Izayoi ไม่สามารถช่วย แต่ถาม:“…… ฉันเพียงแค่ไม่ได้รับมัน วัตถุประสงค์สำหรับคุณและของผู้ใต้บังคับบัญชาให้รบนี้คืออะไร มีความหมายหรือผลประโยชน์จากการเอาชนะ s [ชั้นหลัก] ไม่ได้ที่เฉพาะไปรบกวนสงบเรียบร้อยของสังคม"ด้วยเช่นการละเมิดในคันดินธรรมชาติ [2], คำถามจำนวนมากไหลจาก Izayoiมีการซื้อขายพัดมากมายกับเจ้าฟ้าพระ Izayoi ไม่ยังเห็นพื้นหลังของลาดนี้ในขั้นตอนพัฒนาของเขา — ไม่ มันจะถูกต้องมากกว่าที่จะบอกว่า เข้าใจ ซึ่งเขามี grasped จากการต่อสู้ ไม่ตรงขึ้นกับการดำเนินการแม้ไม่อยากยอมรับมัน ลาดนี้จริง ๆ ในธรรมชาติของเขาแม้ที่เกิดขึ้นจริง มันไม่ได้หมายความ ว่า เป็นชนิดมากทั้ง ถ้าเรามีให้เขาประเภท แล้วดูแลระหว่างทั้งสองจะเป็นการจัดประเภทเขา ลาดนี้ได้ไม่ดูเหมือน จะยอมรับความชั่วร้าย โดย volition ของเขาเองแล้ว ที่จะเพียงปล่อยหนึ่งตอบ"มีอยู่องค์กรใหญ่อยู่ข้างหลังคุณ มีการสั่งซื้อ ไม่คุณ"“……”ไม่การปฏิเสธและไม่ได้เขารับรองว่า เจ้าฟ้าพระองค์เพียงมองขึ้นท้องฟ้าในความเงียบท้องฟ้ามืดครึ้ม ด้วยเมฆที่ blotted ดาวและดวงจันทร์ ดูเหมือนจะไม่มีการแสดงดาวคืนนี้ ดังนั้นแม้ เขายังคงค้นหาท้องฟ้า ด้วยการหามีแสงไฟในท้องฟ้ายามค่ำคืนที่ขัดในความมืด ขณะยืดออกมือก่อนเด็กนอนกัดเป็นกำปั้น"...ที่มีวัตถุประสงค์จริงไม่""อะไร""ฉันไม่ได้มีวัตถุประสงค์ของตัวเอง โทษนี้ แต่ถึงแม้ว่าฉันมีนี้ ฉันได้ไม่ได้ถึงปีที่สามของฉันในชีวิต แม้ไม่เวลาคิดเกี่ยวกับสิ่งต่าง ๆ เช่นพันธุ์และความหลากหลายในชีวิต หรือแม้แต่สิ่งที่อยาก ทั้งหมดที่มีคือความรู้ที่ได้รับยศฉันในระหว่างการเกิดของฉัน""Wha..."เปิดเผย โดยพระเจ้าฟ้ามีหลง Izayoi เช่นผ่า อธิบายว่าเป็นผลกระทบที่เขาไม่ได้รู้สึกก่อนอาจไม่ได้พูดเกินตัวเช่น เปรียบเทียบกับผลกระทบรุนแรงที่มีที่ดินบนร่างกายของเขา ซึ่งได้ไกลมากขึ้นในขนาดและเกิด Izayoi จะพูด ได้แล้วนอกเหนือจากคำถามที่ดี หรือความชั่วร้ายแม้ไม่จัดลาดนี้ในบริเวณตรงกลางของสองคนตัวแทน กำลังลาดที่คุณค่าในความบาป แต่ยังบริสุทธิ์ และบริสุทธิ์ ได้"แม้แต่คนอย่างผมได้สิ่งที่มีคุณค่าสำหรับฉัน พวกเขาเรียกฉัน 'เจ้าฟ้าของคุณ' และยกระดับพันธมิตรผมตาม palanquin [3] พระเจ้าแท้ ๆ ถ้ามีอะไรที่ผมสามารถโทรกลับได้เป็นวัตถุประสงค์ของฉัน ที่จะเป็นได้ ผมไม่แน่ใจว่าชนิดของความฝันที่ผู้ใต้บังคับบัญชาของฉันเห็นฉัน แต่พวกเขาจะได้เห็นความฝันของพวกเขาจากหลัง — "เขาเหยียดกำปั้นแน่น clenched ก่อนที่เขาและมีเปลวไฟอมตะของความมุ่งมั่นเป็นไฟเผาภายใน irises เขาทอง" — แล้วจะให้พวกเขาต้องการเห็นความฝันของพวกเขา การปีนเขาในสวนเล็ก ๆ ที่อยู่กับพระเจ้าโลกนี้ และสำหรับจุดมุ่งหมายนั้น ฉันจะล้างอุปสรรคทั้งหมดที่ยืนในลักษณะ มันไม่สำคัญว่าจะเป็นพ่อแม่เกิดหรือลอร์ดปีศาจของฉัน สำหรับเข็มทิศของฉันจะเสมออยู่ใน loyalties Gra Oji จัง Aura และริ้น"ความซื่อสัตย์ และ limpid สายตา ลาด haired นี้ขาวกับ irises ทองยอมรับ และเชื่อถือได้ใน loyalties ของผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา ตราบใดที่เขามีการเรียงลำดับของพันธบัตร fated ด้วย เขาจะยังคงผลักร่างกายของเขา riddled ระบม“……”ในการไปกำหนดที่โนเบิล Izayoi ให้เขาสายตาน่าสงสารเขาได้ถูกทำกับฟังนี้ เพื่ออำนวยความรู้เด็กที่ยังไม่ได้สัมผัสเอง และไปแก้ภายในพวกเขาต่อสู้เพื่อจุดได้จากวิกฤตทั้งหมดกว่า ซึ่งเป็นสิ่งที่เขาเชื่อไม่ยอมรับเป็นการถูกต้องถ้าลาดนี้มีความฝันหรือความทะเยอทะยานของเขาเอง ก็จะได้รับยอมรับนั่นเป็น เพราะ Izayoi มีลักษณะแบบการเปลี่ยนแปลงสิ่งรอบเขาเพื่อให้สอดคล้องกับเส้นทางที่เขาเห็นว่าจะ 'ดี' บางครั้ง มันอาจยังผลในสถานการณ์ที่เฉพาะ ประโยชน์ผู้อื่น แต่นั่นคือ สิ่งที่เขาจะได้ปรารถนาสำหรับและเขาจะไม่เสียใจที่ตัดสินใจ และตราบใดที่เขาจะสามารถแปลงความรู้สึกของเขาที่รับผิดชอบเป็นสิ่งที่สูงขึ้นในหัวใจของเขา เขาจะ daresay ว่า เขาไม่ได้หยิ่ง หรือความมุ่งมั่นเกี่ยวกับการชนะอย่างไรก็ตาม สำหรับลาดนี้ — ที่ไม่มีเหตุผลที่จะมองไปข้างหน้าขณะต่อสู้ เพื่อจะหมั้นในการรบ ชนิดการส่งคืนไม่เขาหวังจะได้รับจากนี้...“…… Mah ผมคิดว่า นั่นคือชีวิตของคุณ ถ้าคุณจะนำเสนอตัวเองเพื่อผู้อื่น มันจะเป็นประเด็นจะหยุดที่ แต่ไอ้ ที่เพิ่มเหตุผลเพิ่มเติมสำหรับฉันต่อยคุณ"เขาแล้วเน้นความมุ่งมั่นที่แข็งแกร่งเป็นกำปั้นของเขาที่เคยมีมาก่อน ในสภาวะปัจจุบันนี้ แม้พระเจ้าจะยังสามารถเดินบดฝุ่นละออง โดยกำปั้นนี้ กำปั้นนี้ หนึ่งซึ่งเขาได้ฉีดขนาดของความโกรธและพลังงาน ซึ่งเขาเหยียดก่อนตัวเอง ได้"ฉันจะใช้ความแข็งแรงของฉัน — -จะทำให้คุณเสียใจชีวิตของคุณ Brat น้อยที่พบเช่นตระกูลหู nonsensical เหตุผลขณะวางเหตุผลต่อสู้ตามผู้อื่น จะต้องได้รับเสียงจากการตี และผมจะสามารถทำให้คุณเข้าใจความจริงในขณะนั้น"ชีวิตคือ การต่อสู้อย่างต่อเนื่อง ไม่ว่าจะเป็นโลกของภายนอกหรือโลกอื่น ๆ ที่พวกเขามา ข้อแตกต่างคือ ว่า ในโลกของลิตเติ้ลการ์เด้น สงครามถูกแทนที่ในรูปแบบของเกมส์ของขวัญในโลกที่มาของ Izayoi ลงท้ายของแพ้ในสงครามกลางเมืองได้เพียงเป็นโศกนาฏกรรม ในกรณีเลวร้ายที่สุด พวกเขาจะเสียชีวิต ความสามารถในการให้เกิดสงครามโดยไม่จำเป็นต้องรีสอร์ทเพื่อความแข็งแรงทางกายภาพ มันเป็นเสน่ห์ที่คนไม่ตายและนี้ลาดที่วางของเหตุผลสำหรับการต่อสู้เมื่อหลังของคนอื่น — -ไม่ควรมีอยู่Izayoi เชื่อว่า ไม่ว่าเหตุผลอาจ เหตุผลสำหรับคนที่จะต่อสู้ควรจะเกิดจากความฝันของตนเองดังนั้น เขาจะใช้กำปั้นนี้เพื่อเอาชนะลาดนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ส่วนที่ 2 [แก้ไข]
- [Kouen เมืองเปลวไฟที่สว่างสดใส] ห้องทำงานอำเภอภาค 88 การต่อสู้ระหว่าง Izayoi และสมเด็จหลังจากกระโดดออกจากพระราชวังยังคงเป็นสถานการณ์ที่เหนียวและรวมของภาค 77 ได้รับแล้ว ทำลาย. พวกเขายังคงเปิดการโจมตีที่รุนแรงของพวกเขาในแต่ละอื่น ๆ ที่มีพลังมากพอที่จะสลายกระดูกของตัวเองและก่อให้เกิดแขนขาของพวกเขาที่จะขยายตัวที่พวกเขาถูกบังคับให้แต่ละอื่น ๆ เพื่อขีด จำกัด ของตน แต่จิตวิญญาณการต่อสู้ของพวกเขาไม่ได้ดูเหมือนจะลดลง ในทางตรงกันข้ามมันก็เพิ่มขึ้น นี่คือไม่ได้เกิดจากความภาคภูมิใจของพวกเขา แต่มันก็เป็นสถานการณ์ที่พวกเขากำลังแบกภาระของค่ายชะตากรรมของตนที่จะนำพวกเขาที่จะลืมเกี่ยวกับความเจ็บปวดของร่างกายโหดร้ายและทารุณของพวกเขา. "Aaaaaaaaaaaaaaarrrrrhhhhhhh!" "Uooooooooooooooooohhhhh!" เครียด เพื่อระดมหมัดขวาของพวกเขามันมีฉากที่ไม่แตกต่างจากเสียงคำรามของสิงโตกล้าหาญที่พวกเขาฝังหมัดของพวกเขาในแต่ละอื่น ๆ ในเวลาเดียวกัน, หัวเข่าของพวกเขา buckled ไปข้างหน้าซึ่งได้รับอนุญาตพวกเขาเพื่อรักษาความสมดุลของการจัดเรียงของบางอย่าง. พื้นดินออกให้ดังก้องเหมือนเสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดในขณะที่มันให้ทางแม้กระทั่งก่อนที่ร่างกายของพวกเขาจะทำเช่นนั้นลดลงพวกเขาลงไปในคลองใต้ดิน . การจัดเรียงของฤดูใบไม้ร่วงนี้จะไม่ได้รับปัญหาที่เกิดขึ้นกับพวกเขาในวันปกติ แต่มีหน่วยงานในปัจจุบันของพวกเขาเป็นซึ้งเป็นพวกเขาพวกเขาได้เกินขีด จำกัด ของตนแล้ว. ร่างกายในฤดูใบไม้ร่วงฟรีพบพื้นผิวเย็นคลองน้ำ. แม้ แต่จิตสำนึกของพวกเขากำลังจะปล่อยให้พวกเขาได้ตลอดเวลา, น้ำหนาวเป็นพระพรให้กับพวกเขาขณะที่พวกเขา jolted ตื่นจากความเยือกเย็นของ Izayoi เป็นครั้งแรกที่จะได้รับลงบนเท้าและพระองค์ได้ทรงของเขาได้ทำยังเหมือนกัน. แต่จากลำดับของการขึ้นก็เป็นข้อบ่งชี้ที่ชัดเจนเกี่ยวกับขอบเขตของการบาดเจ็บของพวกเขา. "ฮา ...... อะไรเรื่อง Hakuhatsuki ...... คุณ kneecaps จะสั่นมาก. " "สิ่งที่สั่น ...... เป็นใบหน้าของคุณคุณหลอก." และพระองค์ได้ทรงไอคำหนึ่งของเลือด ก็ดูเหมือนว่าซี่โครงของเขาได้เจาะทะลุปอดของเขาและมันก็เห็นได้ชัดว่าสภาพที่พระองค์ได้ทรงเป็นมากยิ่งกว่า Izayoi ของ. "...... คุณยังคงต้องการที่จะไปที่มันได้หรือไม่" "แน่นอน ความพ่ายแพ้ของฉันจะหมายถึงความพ่ายแพ้ของ [Ouroboros] ตารางของสถานการณ์ก็จะหันไปถ้าฉันไม่ ...... ผู้ใต้บังคับบัญชาของฉันจะยังคงต่อสู้อย่างกล้าหาญเพื่อให้วิธีการที่ฉันสามารถเพียงแค่ยอมรับความพ่ายแพ้ที่นี่! " ยกขึ้นหัวของเขาสมเด็จต่ออายุจิตวิญญาณการต่อสู้ของเขาในการเผาไหม้ที่ความเข้มสูง. หันหน้าไปทางฝ่ายตรงข้ามของเขาที่มีความมุ่งมั่นดังกล่าวคะนองที่แข็งแกร่งความสามารถในการ ปั่นน้ำเย็นในคลองน้ำบาดาล, Izayoi ไม่สามารถช่วย แต่ถาม: "...... ผมก็ไม่ได้รับมัน อะไรวัตถุประสงค์สำหรับคุณและผู้ใต้บังคับบัญชาของคุณมีการต่อสู้ครั้งนี้? มีความหมายหรือได้รับประโยชน์จากการเอาชนะ [ชั้นปริญญาโท] s? ไม่ว่าเพียงจะส่งผลกระทบต่อความสงบสุขและความสงบเรียบร้อยของสังคมได้หรือไม่ " ดูเหมือนเช่นการละเมิดในการสร้างเขื่อนกั้นน้ำ [2], คำถามมากมายไหลจาก Izayoi. มีการซื้อขายพัดจำนวนมากที่มีสมเด็จ, Izayoi ก็ยังคงไม่สามารถมองเห็นพื้นหลัง ของเด็กในแง่ของการพัฒนาของเขาไม่มีขั้นตอนนี้มันเป็นสิ่งที่ถูกต้องมากกว่าที่จะบอกว่าข้อมูลเชิงลึกที่ซึ่งเขาได้ลงโทษจากการต่อสู้ที่ไม่ตรงกับการกระทำ. แม้ว่าเขาจะไม่ได้ต้องการที่จะยอมรับมันเด็กหนุ่มนี้ ไม่ได้เลวร้ายในธรรมชาติของเขา. แม้ว่าว่ากรณีที่มีก็ไม่ได้หมายความว่าเขาเป็นชนิดอัธยาศัยทั้ง ถ้าเรามีให้เขาหมวดหมู่แล้วการดูแลระหว่างทั้งสองจะเป็นสถานที่ที่ดีที่สุดที่จะจัดให้เขา เด็กหนุ่มที่นี้ไม่ได้ดูเหมือนจะกระทำความชั่วโดยความตั้งใจของตัวเอง. แล้วเท่านั้นที่จะออกจากหนึ่งคำตอบ. "มีองค์กรขนาดใหญ่ที่อยู่เบื้องหลังคุณเป็น คุณจะได้รับการสั่งซื้อของพวกเขาจะไม่ได้คุณ? " "...... " ไม่ปฏิเสธและไม่เขาก็ยืนยันว่าสมเด็จเพียงแค่เงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าในความเงียบ. ท้องฟ้ามืดครึ้มด้วยเมฆที่เปื้อนออกดวงดาวและดวงจันทร์ ก็ดูเหมือนว่าจะไม่มีการแสดงดาวคืนนี้ ดังนั้นแม้เขายังคงค้นหาท้องฟ้าดูเหมือนจะหารังสีของแสงในท้องฟ้ายามค่ำคืนที่ถูกห่อหุ้มอยู่ในความมืดขณะที่ยืดออกมือของเขาก่อนที่จะกำมันกลายเป็นกำปั้น. "...... มีจริงไม่มีจุดมุ่งหมายที่ทุกคน " "คืออะไร" "ผมไม่ได้มีจุดประสงค์ของตัวเองใด ๆ ขอโทษสำหรับเรื่องนี้ แต่แม้ว่าฉันมีลักษณะนี้ผมไม่ได้แม้กระทั่งถึงปีที่สามในชีวิตของฉัน ฉันไม่ได้มีเวลาที่จะคิดเกี่ยวกับสิ่งต่างๆเช่นพันธุ์และความหลากหลายในชีวิตหรือแม้กระทั่งสิ่งที่ฉันต้องการ ทั้งหมดที่ฉันต้องเป็นความรู้ที่ได้รับมอบให้กับผมในช่วงเกิดของฉัน. " "วา ... " เปิดเผยโดยพระองค์ได้ทรงได้หลง Izayoi เหมือนสายฟ้าฟาด ที่จะบอกว่ามันเป็นผลกระทบที่ว่าเขาไม่เคยรู้สึกมาก่อนอาจจะไม่ได้พูดเกินจริงเช่นกัน เมื่อเทียบกับผลกระทบที่รุนแรงที่ได้ลงบนร่างกายของเขานี้ก็ยังห่างไกลมากขึ้นในขนาดและมันจะทำให้เกิด Izayoi ที่จะพูด มันมีอยู่แล้วเกินคำถามของการเป็นดีหรือชั่ว. เด็กหนุ่มนี้ไม่สามารถที่จะได้รับการจัดให้อยู่ในบริเวณตอนกลางของทั้งสองแทนเขาเป็นเด็กหนุ่มที่ถูกแพร่หลายในบาป แต่ยังบริสุทธิ์. "แม้จะเป็นคนที่ชอบ ฉันมีบางสิ่งบางอย่างที่มีคุณค่ากับผม พวกเขาที่เรียกฉัน 'ใต้ฝ่าพระบาท' และยกระดับข้าพเจ้าไว้บนเกี้ยว [3] พระเจ้าเหมาะสม หากมีบางสิ่งบางอย่างที่ฉันสามารถเรียกว่าเป็นวัตถุประสงค์ของฉันที่จะให้พวกเขา ผมไม่แน่ใจว่าสิ่งที่ชนิดของความฝันของผู้ใต้บังคับบัญชาที่ฉันเห็นในตัวผม แต่ถ้าพวกเขาสามารถที่จะเห็นความฝันของพวกเขาจากภูมิหลังของฉัน "เขายืดออกกำปั้นแน่นก่อนที่เขา. และเปลวไฟอมตะของการกำหนดเป็นสว่างภายในของเขา ไอริสสีทอง. "-then ฉันจะช่วยให้พวกเขาที่จะดำเนินการได้เห็นความฝันของพวกเขา เพื่อดำเนินการต่อการปีนเขาในโลกของสวนเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่พระเจ้าอยู่นี้ และสำหรับจุดมุ่งหมายที่ผมจะล้างอุปสรรคทั้งหมดที่ยืนในทาง มันไม่สำคัญว่าไม่ว่าจะเป็นพ่อแม่ของฉันหรือขุนนางปีศาจ สำหรับเข็มทิศของฉันมักจะอยู่ในความจงรักภักดีของ Gra-Oji จัง Aura และริ้น. " จ้องมองใสและมีความซื่อสัตย์ นี้เด็กหนุ่มที่มีผมสีขาวกับดอกไอริสสีทองเคารพและเชื่อถือได้ในความจงรักภักดีของผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา ตราบใดที่เขามีการจัดเรียงของพันธบัตรโชคกับพวกเขาว่าเขาจะยังคงผลักดันรอยช้ำของร่างกายพรุนไปข้างหน้า. "...... " ในเรื่องที่เกี่ยวกับความมุ่งมั่นที่มีเกียรติ Izayoi ให้เขาจ้องมองที่น่าสงสาร. เขาได้ทำมาแล้วกับการฟังนี้ . ที่จะมอบความรู้ให้กับเด็กที่ยังไม่ได้สัมผัสด้วยตัวเองและในรูปแบบความละเอียดภายในพวกเขาที่จะต่อสู้ไปยังจุดของการถูกทารุณทั่ว-เป็นสิ่งที่เขาไม่สามารถที่จะยอมรับว่าเป็นที่ถูกต้อง. ถ้าเด็กหนุ่มนี้มีของตัวเอง ความฝันหรือความใฝ่ฝันก็จะได้รับการยอมรับ. นั่นเป็นเพราะ Izayoi มีลักษณะถาวรของการเปลี่ยนแปลงสิ่งที่อยู่รอบตัวเขาเพื่อให้สอดคล้องกับเส้นทางที่เขาเห็นว่าเป็น 'ดี' บางครั้งก็อาจส่งผลให้เกิดสถานการณ์ที่เพียง แต่เป็นประโยชน์อื่น ๆ แต่นั่นคือสิ่งที่เขาจะได้อยากให้เขาและเขาจะไม่เสียใจกับการตัดสินใจ และตราบใดที่เขาสามารถที่จะเปลี่ยนความรู้สึกของเขาที่มีความรับผิดชอบเป็นสิ่งที่สูงขึ้นในหัวใจของเขาเขาจะ daresay ว่าเขาไม่ได้เป็นหยิ่งหรือยืนกรานเกี่ยวกับการชนะ. แต่สำหรับ lad- นี้ที่ไม่ได้มีเหตุผลที่จะ มองไปข้างหน้าในขณะที่ต่อสู้เพื่อมีส่วนร่วมในการต่อสู้สิ่งที่ชนิดของผลตอบแทนที่เขาไม่คาดหวังว่าจะได้รับจากนี้ ...... ? "...... Mah ผมเดาว่าชีวิตของคุณ หากคุณจะนำเสนอตัวเองเพื่อประโยชน์ของคนอื่น ๆ ก็จะไม่มีจุดหมายสำหรับผมที่จะหยุดที่ แต่เจ้ากรรมที่จะเพิ่มมากขึ้นเหตุผลสำหรับผมที่จะต่อสู้กับคุณ. " จากนั้นเขาก็มุ่งเน้นความมุ่งมั่นที่แข็งแกร่งเข้ากำปั้นของเขามากกว่าที่เคยเป็นมาก่อน ตอนนี้สถานะปัจจุบันแม้พระเจ้าก็จะบดได้อย่างง่ายดายเพื่อฝุ่นโดยกำปั้นนี้ มันเป็นกำปั้นนี้หนึ่งซึ่งเขาได้ฉีดเช่นขอบเขตของความโกรธและอำนาจที่เขายืดออกไปก่อนที่ตัวเอง. "ผมจะใช้ความแข็งแกร่งทั้งหมดของฉัน - ที่จะทำให้คุณเสียใจในชีวิตของคุณ เด็กเหลือขอเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่พบดังกล่าวเป็นเหตุผลที่ทำให้เกิดเสียงเกียรติไร้สาระขณะที่วางเหตุผลที่จะต่อสู้อยู่กับคนอื่น ๆ จะต้องได้รับเสียงเต้นจากฉัน และผมจะต้องให้คุณเข้าใจความจริงในขณะนี้. " ชีวิตคือการต่อสู้อย่างต่อเนื่อง ไม่ว่าจะเป็นโลกของนอกโลกหรืออื่น ๆ ที่พวกเขาได้มา แตกต่างเพียงว่าในโลกของการ์เด้นลิตเติ้ลสงครามถูกแทนที่ในรูปแบบของของขวัญเกมส์. ในโลกที่ Izayoi มาจากตอนจบของการพ่ายแพ้ในสงครามกลางเมืองเป็นเพียงเป็นที่น่าเศร้า ในกรณีที่เลวร้ายที่สุดที่พวกเขายังจะต้องสูญเสียชีวิตของพวกเขา ความสามารถในการปลุกระดมสงครามโดยไม่จำเป็นที่จะต้องรีสอร์ทเพื่อความแข็งแรงทางกายภาพมันก็น่าแปลกใจว่าคนที่กำลังจะตายไม่มี. นี้และเด็กหนุ่มที่วางเหตุผลของเขาสำหรับการต่อสู้เมื่อหลังของคนอื่น ๆ -. ไม่ควรมีอยู่Izayoi เชื่อว่าไม่ว่าสิ่งที่ เหตุผลอาจจะเป็นเหตุผลสำหรับคนที่จะต่อสู้ควรจะเกิดจากความฝันของตัวเอง. ดังนั้นเขาจะใช้กำปั้นนี้เพื่อเอาชนะเด็กหนุ่มนี้