2.2. Field and laboratory methods2.

2.2. Field and laboratory methods
2.2.1. Hillslope morphometry and morphology
The pantometer method was adopted to measure the consecutive
angles (α) of each 1.5 m ground length (L) along the studied hillslope
profile with an accuracy of 0.5° (Finlayson and Statham, 1980; Pitty,
1968). The horizontal equivalent length H (H = Lcosα) of the 447
collected angles was calculated, and the data were plotted in a
cross-section (Finlayson and Statham, 1980). Angle discontinuities
and the hillslope morphological units delimited by them (Cooke and
Doornkamp, 1990) were recognized mainly through differences in
the numerical patterns in the angle series: differences of 7° and 8° between
two consecutive angles along the hillslope were considered
changes of slope, whereas differences greater than 8.5° were considered
breaks of slope.
Descriptive statistical attributes of the collected angles (mean,
median, mode, and standard deviation) were calculated for both the
whole transect and each morphological unit.
Transect

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2.2. ฟิลด์ และวิธีการปฏิบัติ2.2.1. Hillslope morphometry และสัณฐานวิทยาวิธี pantometer ถูกนำมาใช้ในการวัดแบบต่อเนื่องมุม (α) ของแต่ละระยะ 1.5 เมตรพื้นความยาว (L) ตาม studied hillslopeค่าแม่นยำ 0.5° (Finlayson และสเตธัม 1980 Pitty1968) ความยาวเท่ากับแนวนอน H (H = Lcosα) ของ 447มุมรวบรวมคำนวณ และข้อมูลถูกพล็อตในการระหว่างส่วน (Finlayson และสเตธัม 1980) มุม discontinuitiesและหน่วยของ hillslope คั่น โดยพวกเขา (คุก และDoornkamp, 1990) ได้รู้ถึงความแตกต่างในส่วนใหญ่รูปแบบตัวเลขในชุดมุม: ความแตกต่างของ 7 องศาและ 8 องศาระหว่างสองมุมต่อเนื่องตาม hillslope ได้ถือการเปลี่ยนแปลงของความชัน ในขณะที่ความแตกต่างมากกว่า 8.5 องศาได้ถือแบ่งของลาดอธิบายคุณลักษณะทางสถิติของมุมรวบรวม (ค่าเฉลี่ยมีคำนวณค่ามัธยฐาน โหมด และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน) ทั้งนี้ทั้งหมด transect และแต่ละหน่วยของการTransect

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.2 สนามและวิธีการตรวจทางห้องปฏิบัติการ
2.2.1 morphometry ไหล่เขาและสัณฐานวิทยา
วิธี pantometer ถูกนำมาใช้ในการวัดติดต่อกัน
มุม (α) ของแต่ละ 1.5 เมตรความยาวของพื้นดิน (L) ตามไหล่เขาศึกษา
รายละเอียดที่มีความแม่นยำ 0.5 ° (Finlayson และสเตแธม, 1980; Pitty,
1968) ความยาวเทียบเท่าแนวนอน H (H = Lcosα) ของ 447
มุมที่คำนวณได้เก็บรวบรวมและข้อมูลที่ได้มาวางแผนในการ
ตัด (Finlayson และสเตแธม, 1980) มุมต่อเนื่อง
และหน่วยก้านไหล่เขาที่คั่นด้วยโดยพวกเขา (Cooke และ
Doornkamp, ​​1990) ได้รับการยอมรับส่วนใหญ่ผ่านความแตกต่างใน
รูปแบบตัวเลขในชุดมุม: ความแตกต่างของ 7 และ 8 °°ระหว่าง
สองมุมที่ต่อเนื่องกันไปตามไหล่เขาได้รับการพิจารณา
การเปลี่ยนแปลงของความลาดชัน ในขณะที่ความแตกต่างที่ยิ่งใหญ่กว่า 8.5 °ได้รับการพิจารณา
แบ่งของความลาดชัน.
คุณลักษณะทางสถิติเชิงพรรณนาของมุมที่เก็บรวบรวม (หมายถึง
ค่ามัธยฐานโหมดและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน) จะถูกคำนวณทั้ง
ทั้งตัดและแต่ละหน่วยก้าน.
อร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.2 . ภาคสนามและห้องปฏิบัติการวิธี
2.2.1 . hillslope morphometry และสัณฐานวิทยา
pantometer วิธีใช้วัดมุม (
( α ) ของแต่ละ 1.5 M ความยาวพื้น ( L ) ไปเรียน hillslope
โปรไฟล์ที่มีความแม่นยำ 0.5 องศา ( Finlayson และ Statham , 1980 ; pitty
, 1968 ) แนวนอนเทียบเท่าความยาว H ( H = เดียวα ) ของ 447
เก็บมุมคือคํานวณและทำการวางแผนใน
ตัด ( Finlayson และ Statham , 1980 ) มุมต่างๆของหน่วย hillslope
และล้อมรอบพวกเขา ( Cooke และ
doornkamp 1990 ) ได้รับส่วนใหญ่ผ่านความแตกต่างใน
รูปแบบเชิงตัวเลขในมุมชุด : ความแตกต่างของ 7 / 8 องศาระหว่าง
ติดต่อกัน 2 มุมตาม hillslope ถือว่า
การลาดแต่ความแตกต่างมากกว่า 8.5 องศา ถือว่าเป็น

แบ่งลาด ทางสถิติเชิงพรรณนาลักษณะของเก็บมุม ( หมายถึง
ค่ามัธยฐาน ฐานนิยมและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ) ได้ทั้ง
ทั้งพื้นที่และแต่ละหน่วยของพื้นที่

.