The concept of fairness is more dif

The concept of fairness is more difficult to pin down. There are some people who use the
word ‘fairness’ simply to mean justice, and even those who do not employ the term in this
way generally use it in a somewhat confused and principally emotional manner. Perhaps
when used in everyday speech, the word ‘fairness’ does not actually refer to any discernible
concept. However, there is at least an aspect of fairness, even when used in everyday
language, that is unique and distinct from justice, and it is this aspect of discussions of
fairness that I wish to bring to light. For example, even if we think that the rich do not have
an obligation to help the poor, I think we can understand the claim that it is unfair that
there are many disadvantaged people in society who are less well-off than others. Consider
for example those who inherit large sums of money. Why, the advocate of a fair society
might say, should certain people benefit from having rich families and not have to do any
work, whilst there are others who work extremely hard for little gain? Another example of a
fairness claim might be the education system in the UK. Even if it is justified and correct that
less than ten per cent of children attend private schools and yet these children occupy
approximately half of the places at the universities of Oxford and Cambridge, we can see
why one might say that this is unfair. After all, what child can determine whether their
parents can afford to send them to private school? I shall suggest that the common factor in
discussion of fairness rather than of justice is the notion of control. The rich person who
inherited her money did nothing to earn it, in the same way that the privately educated
child had nothing to do with her parents being able to give her better schooling that might
enable her to do better in the future. This ties fairness to the elimination of luck. If justice
demands that a citizen’s position in society is due to ‘relevant reasons’, then fairness is
about a citizen’s position being determined by factors within her control, as opposed to
influenced by luck. This is the principal difference between the concepts of justice and
fairness.
The significance of moral obligation

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนวคิดของยุติธรรมเพื่อตรึงลงได้ มีบางคนใช้การคำ 'ยุติธรรม' เพียงเพื่อความยุติธรรม และ แม้กระทั่งผู้ที่ไม่ใช้คำนี้ลักษณะโดยทั่วไปใช้หลักทางอารมณ์ และค่อนข้างสับสน บางทีเมื่อใช้ในการพูดประจำวัน คำ 'ยุติธรรม' ไม่จริงหมายถึงการ discernibleแนวคิดการ อย่างไรก็ตาม มีข้อมูลน้อยด้านยุติธรรม แม้ใช้ในชีวิตประจำวันภาษา ที่มีลักษณะเฉพาะ และแตกต่างจากความยุติธรรม และเป็นการสนทนาของด้านนี้ยุติธรรมที่ฉันต้องการให้แสง ตัวอย่างเช่น ถ้าเราคิดว่า คนรวยไม่มีแม้การช่วยคนจน ฉันคิดว่า เราสามารถเข้าใจอ้างว่า เป็นธรรมที่มีผู้คนจำนวนมากในสังคมที่มีน้อยสังคมอื่น ๆ พิจารณาตัวอย่างผู้รับเอาเงินทอง ทำไม ทนายของสังคมที่เป็นธรรมอาจพูด ควรบางคนที่รับประโยชน์จากการมีครอบครัวที่ร่ำรวย และไม่ต้องทำบ้าง ในขณะที่มีผู้อื่นที่ทำงานหนักมากกำไรน้อย อีกตัวอย่างหนึ่งของการอ้างยุติธรรมอาจถูกระบบการศึกษาในสหราชอาณาจักร แม้จะเป็นธรรม และถูกต้องที่น้อยกว่า 10 ร้อยละของเด็กที่เข้าโรงเรียนเอกชน และได้ การครอบครองของเด็กเหล่านี้ประมาณครึ่งหนึ่งของสถานที่ในมหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ดและเคมบริดจ์ เราสามารถดูเหตุหนึ่งอาจพูดได้ว่า นี้เป็นธรรม หลังจากที่ทุก เด็กใดสามารถกำหนดว่าการพ่อแม่สามารถจะส่งไปยังโรงเรียนเอกชน ผมจะขอแนะนำว่า มวลปัจจัยในสนทนา ของยุติธรรม มากกว่า ความยุติธรรมเป็นแนวคิดของการควบคุม คนรวยที่สืบทอดเงินเธอก็จะได้รับมัน เดียวทางการศึกษาเอกชนมีลูกไม่ มีพ่อแม่จะให้เธออกดีที่อาจช่วยให้เธอดีขึ้นในอนาคต นี้ผูกยุติธรรมการตัดออกของโชค ถ้าความยุติธรรมต้องเป็นตำแหน่งของพลเมืองในสังคมเนื่องจาก 'สาเหตุที่เกี่ยวข้อง' แล้วจะยุติธรรมเกี่ยวกับตำแหน่งของพลเมืองที่ถูกกำหนด โดยปัจจัยภายในตัวควบคุมของเธอ เป็นซึ่งตรงกันข้ามผลมาจากโชค นี่คือความแตกต่างหลักระหว่างแนวคิดของความยุติธรรม และยุติธรรมความสำคัญของคุณธรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แนวคิดของความเป็นธรรมเป็นเรื่องยากมากที่จะขาลง มีบางคนที่ใช้มีคำว่า 'ความเป็นธรรม' เพียงหมายถึงความยุติธรรมและแม้กระทั่งผู้ที่ไม่ได้จ้างในระยะนี้วิธีที่มักใช้ในลักษณะที่ค่อนข้างสับสนและอารมณ์เป็นหลัก บางทีเมื่อนำมาใช้ในการพูดในชีวิตประจำวันคำว่า 'ความเป็นธรรม' ไม่จริงหมายถึงการมองเห็นใด ๆ แนวคิด แต่มีอย่างน้อยด้านของความเป็นธรรมแม้เมื่อใช้ในชีวิตประจำวันภาษาที่เป็นเอกลักษณ์และแตกต่างไปจากความยุติธรรมและเป็นด้านนี้ของการอภิปรายของความเป็นธรรมที่ฉันต้องการที่จะนำแสง ตัวอย่างเช่นแม้ว่าเราคิดว่าอุดมไปด้วยไม่ได้มีภาระผูกพันที่จะช่วยให้คนยากจนผมคิดว่าเราสามารถเข้าใจการเรียกร้องที่ว่ามันไม่เป็นธรรมว่ามีหลายคนที่ด้อยโอกาสในสังคมที่มีความไม่ดีออกไปกว่าคนอื่นๆ พิจารณาตัวอย่างเช่นผู้ที่ได้รับมรดกเงินเป็นจำนวนมาก ทำไมผู้สนับสนุนของสังคมที่เป็นธรรมอาจจะบอกว่าคนบางคนควรจะได้รับประโยชน์จากการมีครอบครัวที่อุดมไปด้วยและไม่ต้องดำเนินการใด ๆ ในการทำงานในขณะที่มีคนอื่น ๆ ที่ทำงานหนักมากเพื่อผลประโยชน์เล็ก ๆ น้อย ๆ คืออะไร? ตัวอย่างของอีกเรียกร้องความเป็นธรรมอาจจะมีระบบการศึกษาในสหราชอาณาจักร ถึงแม้ว่าจะเป็นธรรมและถูกต้องที่น้อยกว่าร้อยละสิบของเด็กที่เข้าเรียนในโรงเรียนเอกชนและยังเด็ก ๆ เหล่านี้ครอบครองประมาณครึ่งหนึ่งของสถานที่ที่มหาวิทยาลัยของฟอร์ดและเคมบริดจ์เราจะเห็นว่าทำไมหนึ่งอาจจะบอกว่าเรื่องนี้ไม่เป็นธรรม หลังจากที่ทุกสิ่งที่เด็กสามารถระบุได้ว่าพวกเขาพ่อแม่สามารถที่จะส่งพวกเขาไปโรงเรียนเอกชน? ฉันจะชี้ให้เห็นว่าปัจจัยร่วมกันในการอภิปรายของความเป็นธรรมมากกว่าความยุติธรรมคือความคิดของการควบคุม คนที่อุดมไปด้วยมรดกที่ได้รับเงินของเธอไม่ได้ทำอะไรที่จะได้รับมันในลักษณะเดียวกับที่มีการศึกษาเอกชนที่เด็กไม่ได้มีอะไรจะทำอย่างไรกับพ่อแม่ของเธอความสามารถในการให้การศึกษาที่ดีขึ้นของเธอที่อาจช่วยให้เธอทำดีขึ้นในอนาคต ความสัมพันธ์นี้เป็นธรรมต่อการกำจัดของโชค ถ้าความยุติธรรมความต้องการว่าตำแหน่งของประชาชนในสังคมเป็นเพราะเหตุผลที่เกี่ยวข้อง'แล้วความเป็นธรรมเป็นเกี่ยวกับตำแหน่งของประชาชนจะถูกกำหนดโดยปัจจัยภายในการควบคุมของเธอเมื่อเทียบกับอิทธิพลจากโชค นี่คือความแตกต่างที่สำคัญระหว่างแนวความคิดของความยุติธรรมและความเป็นธรรม. ความสำคัญของภาระหน้าที่ทางศีลธรรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนวคิดของความยุติธรรม ยากที่จะหาพบ มีบางคนใช้คำ ' ความยุติธรรม '
ก็หมายถึงความยุติธรรม และแม้กระทั่งผู้ที่ไม่ใช้คำแบบนี้
โดยทั่วไปใช้ในค่อนข้างสับสนและหลักทางอารมณ์อย่าง บางที
เมื่อใช้ในชีวิตประจำวัน การพูดคำว่า ' ความยุติธรรม ' ไม่จริงอ้างอิงใด ๆบอกแนวคิด . อย่างไรก็ตามมีอย่างน้อยหนึ่งด้านความยุติธรรม แม้เมื่อใช้ในชีวิตประจำวัน
ภาษา ที่เป็นเอกลักษณ์ และแตกต่างไปจากความยุติธรรม และนี้คือลักษณะของการอภิปราย
ความเป็นธรรมที่ผมหวังที่จะนำแสง ตัวอย่างเช่น ถ้าเราคิดว่ารวยไม่ต้อง
ต้องช่วยเหลือคนจน ผมว่าเราสามารถเข้าใจการเรียกร้องว่ามันไม่ยุติธรรมที่
มีหลายผู้ด้อยโอกาสในสังคมที่มั่งคั่งน้อยไปกว่าคนอื่นเลย พิจารณา
ตัวอย่างเช่นผู้สืบทอดผลรวมขนาดใหญ่ของเงิน ทำไมทนายของสังคมยุติธรรม
อาจจะบอกได้ว่า ควรได้รับประโยชน์จากการที่ประชาชนบางครอบครัวรวย ไม่ต้องทำงานอะไรเลย
, ในขณะที่มีคนอื่นที่เป็นอย่างหนักสำหรับกำไร ? อีกหนึ่งตัวอย่างของ
ความเป็นธรรมอ้างว่า อาจเป็นระบบการศึกษาในสหราชอาณาจักร ถ้ามันเป็นความชอบธรรมและถูกต้องที่
น้อยกว่า 10 เปอร์เซ็นต์ของเด็กที่เรียนโรงเรียนเอกชน แต่เด็กเหล่านี้ครอบครอง
ประมาณครึ่งหนึ่งของที่มหาวิทยาลัย Oxford และ Cambridge , เราสามารถดู
ทำไมหนึ่งอาจจะบอกว่ามันไม่ยุติธรรม หลังจากทั้งหมด สิ่งที่เด็กสามารถตรวจสอบว่าพวกเขา
ผู้ปกครองสามารถที่จะส่งพวกเขาไปโรงเรียน ข้าจะแสดงให้เห็นว่าปัจจัยร่วมในการอภิปรายของความเป็นธรรมมากกว่า
ของความยุติธรรมคือความคิดของการควบคุม อุดมไปด้วยคน
ได้รับเงินมรดกของเธอไม่ได้ที่จะได้รับมันในวิธีเดียวกับที่เอกชนศึกษา
เด็กไม่เกี่ยวกับพ่อแม่ของเธอได้ให้เธอดีกว่า ตนอาจ
ช่วยเธอให้ดีขึ้นในอนาคต นี้เสมอ เป็นธรรมาโชค ถ้าความยุติธรรม
เรียกร้องให้พลเมืองของตำแหน่งในสังคมเนื่องจาก ' ที่เกี่ยวข้องเหตุผล แล้วความเป็นธรรมคือ
เกี่ยวกับพลเมืองตำแหน่งถูกกำหนดโดยปัจจัยในการควบคุมของเธอ เป็นนอกคอก
มาจากโชค นี่เป็นข้อแตกต่างระหว่างแนวคิดของความยุติธรรมและความเป็นธรรม

.ความสำคัญของหน้าที่ทางศีลธรรม