However, duplication events in tele

However, duplication events in teleosts are common, and some teleostean genes still exist in duplicate today, as in the class-I a-helical cytokine family (Huising et al., 2006b,c; 2005). Moreover, more recent genome duplications, or tetraploidisation events in common carp and salmonids result in up to four leptin paralogues in these species (Angotzi et al., 2013; Huising et al., 2006a; Rønnestad et al., 2010). One can argue, that these gene pairs must have differentiated in functionality or in temporal (ontogeny) and spatial (morphology) expression patterns, otherwise one of the two would have disappeared over time

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อย่างไรก็ตาม เหตุการณ์ซ้ำใน teleosts อยู่ทั่วไป และยีน teleostean บางยังมีอยู่ในซ้ำวันนี้ ในคลาส-ฉันครอบครัวอย่างไร cytokine ที่-helical (Huising et al., 2006b, c; 2005) นอกจากนี้ ล่าสุด duplications จีโนม หรือเหตุการณ์ tetraploidisation กันเหน็บ และ salmonids ทำถึงสี่ paralogues leptin ในสปีชีส์เหล่านี้ (Angotzi et al., 2013 Huising et al., 2006a Rønnestad et al., 2010) หนึ่งสามารถโต้เถียง ว่า ยีนเหล่านี้ต้องมีแยกแยะคู่ ในฟังก์ชัน หรือขมับ (ontogeny) และรูปแบบนิพจน์ปริภูมิ (สัณฐานวิทยา) หรือหนึ่งสองจะหายเวลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อย่างไรก็ตามเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในการทำสำเนา teleosts อยู่ร่วมกันและบางยีน teleostean ยังคงมีอยู่ในวันนี้ที่ซ้ำกันในขณะที่ชั้น-I-ลานครอบครัวไซโตไคน์ (Huising และคณะ, 2006b ค. 2005) นอกจากนี้เลียนจีโนมที่ผ่านมามากขึ้นหรือเหตุการณ์ tetraploidisation ในปลาคาร์พที่พบบ่อยและ salmonids ส่งผลถึงสี่ leptin paralogues ในสายพันธุ์นี้ (Angotzi, et al, 2013;.. Huising และคณะ, 2006a;. Rønnestad et al, 2010) หนึ่งสามารถยืนยันว่าคู่ยีนเหล่านี้จะต้องมีความแตกต่างในการทำงานหรือในชั่วขณะ (ontogeny) และอวกาศ (สัณฐานวิทยา) รูปแบบการแสดงออกอย่างอื่นอย่างใดอย่างหนึ่งของทั้งสองจะได้หายไปเมื่อเวลาผ่านไป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อย่างไรก็ตาม จำลองเหตุการณ์ใน teleosts ทั่วไป และยีนบางตัวซ้ำกัน teleostean ยังคงมีอยู่ในวันนี้เป็นใน class-i ครอบครัวไซโตไคน์ a-helical ( huising et al . , 2006b , C ; 2005 ) นอกจากนี้ ล่าสุดการจีโนม หรือ tetraploidisation เหตุการณ์ในปลาคาร์พทั่วไป และ salmonids ส่งผลถึงสี่ paralogues leptin ในสายพันธุ์เหล่านี้ ( angotzi et al . , 2013 ; huising et al . , 2006a ;R ขึ้น nnestad et al . , 2010 ) หนึ่งสามารถยืนยันว่าคู่ของยีนเหล่านี้จะต้องมีความแตกต่างในการทำงานหรือในทางโลก ( พัฒนาการ ) และพื้นที่ ( สัณฐาน ) รูปแบบการแสดงออก มิฉะนั้น หนึ่งในสองจะหายไปได้ตลอดเวลา