2.3. Addition of two 13C-labelled s

2.3. Addition of two 13C-labelled substrates (fructose and vanillin)
and incubation
In order to determine how the different soil structures affected
the mineralisation of soluble substrate, the mineralisation of two
different soluble, uniformly 13C-labelled substrates (fructose and
vanilline Cambridge Isotope Laboratories, USA)was monitored. 13Clabelled
substrates were used in order to differentiate the mineralisation
of the added substrate from that of native soil organic carbon.
After the two-month pre-incubation, samples were amended
with a solution of either 13C-labelled fructose or 13C-labelled
vanillin (d13C fructose ¼ 1722& and d13C vanillin ¼ 1272&) at a
concentration equivalent to 15 mg substrate C g1 soil C. The C
addition was sufficiently small to ensure that there was no N limitation
during the incubation. The substrate solutions (2.4 mL) were
applied to the surface of the samples using a multi-channel pipette.
This ensured an even distribution of solution across the samples.
Unlike the native soil organic matter, the added soluble substrates
were located in specific pore sizes in the pore network of the
samples: the substrate solutions (or water in the case of the control
samples) were added in order to bring the matric potential of the
samples to 31.5 kPa, meaning that the substrates were located in
pores with a maximal pore-neck diameter of 9.5 mm (the Jurine
Laplace equation). As the pre-incubation was also carried out
at 31.5 kPa, the samples were dried slightly prior to the substrate
addition by leaving the flasks open for several hours. Fructose and
vanillin were chosen because they are soluble, but differ in their

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.3 นอกเหนือจากสอง 13C ที่มีพื้นผิว ( ฟรักโทสและวานิลลิน )

และ บ่มเพาะเพื่อตรวจสอบว่าโครงสร้างของดินที่แตกต่างกันผลกระทบของปริมาณสารอาหาร mineralisation
,
mineralisation สองแตกต่างกันที่จุดที่มีพื้นผิว , 13C ( ฟรักโทสและ
vanilline เคมบริดจ์ไอโซโทปห้องปฏิบัติการ , USA ) คือการตรวจสอบ 13clabelled
พื้นผิวที่ใช้ในการแยกความแตกต่างของ mineralisation
เพิ่มพื้นผิวจากพื้นเมืองของดินอินทรีย์คาร์บอน .
หลังจากสองเดือนก่อนการบ่มตัวอย่าง แก้ไข
ด้วยโซลูชั่นของ 13C labelled ฟรักโทสหรือ 13C labelled
วานิลลิน ( d13c ฟรักโทส¼ . & d13c วานิลลินและ¼ 1272 & ) ที่
ความเข้มข้น เท่ากับ 15 มก. สาร C G C C
 1 ดินนอกจากมีขนาดเล็กพอเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มี N ข้อจำกัด
ในระหว่างการบ่ม พื้นผิวโซลูชั่น ( 5 ml )
ใช้กับพื้นผิวของตัวอย่างที่ใช้หลายหลอด
นี้มั่นใจว่า การกระจายตัวของโซลูชั่นข้ามตัวอย่าง .
ซึ่งแตกต่างจากพื้นเมืองดินอินทรีย์ , เพิ่มปริมาณพื้นผิว
อยู่ในรูขุมขน กระชับรูขุมขน ขนาดเฉพาะในเครือข่ายของ
ตัวอย่างพื้นผิว โซลูชั่น ( หรือน้ำในกรณีของตัวอย่างควบคุม
) เพิ่ม เพื่อให้อาจ matric
ตัวอย่าง  31.5 กิโลปาสคาล หมายความว่าสารอาหารอยู่ในรูด้วย
สูงสุดขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางของรูขุมขนคอ 9.5 มม. ( จูรีน
ลาปลาซสมการ ) เป็นดินก่อนทำการ 
ที่ 315 กิโลปาสคาล ตัวอย่างแห้งเล็กน้อยก่อนที่จะตั้งต้น
นอกจากนี้ โดยออกจากขวดเปิดเป็นเวลาหลายชั่วโมง ฟรักโทสและ
ยาสีฟันถูกเลือกเพราะพวกเขาจะละลาย แต่แตกต่างกันในพวกเขา