Andy breathed a soft sigh of relief

Andy breathed a soft sigh of relief as the man was out of his view. He then swallowed thickly when he was left alone with Eric, nervousness settling in the pit of his stomach. “Hyung?” Andy said and gave him embarrassed smile. “Thanks for helping. And well –“
Not  before Andy finished up his sentence, he found himself pressed against the wall again, but this time Eric was the one to hold him there, Eric’s hand gripping his arm tightly, forcing Andy to look him in the eyes. And his eyes, they were darkened with a sense of anger. Or was it protectiveness?
 
“Did he touch you?” Eric unexpectedly asked Andy.
 
“Huh?”
 
“Did he try anything?”
 
Andy was at lost as to why Eric seemed so possessive with him.
 
“What are talking about?” Andy managed to say. “ He didn’t do anything but try to slobber over me. Hyung, why would he want to do anything to me?”
 
Eric just stared at Andy silently for a moment before his eyes flashed with an unreadable emotion and a sigh of pure exasperation escaped his lips. “ You really haven’t changed” he muttered “ You’re still naïve”
 
But Andy was unable to say anything more when Eric suddenly adjusted his grip on Andy and his mouth closed over his. A fierce wave of pleasure suddenly consumed Andy as his shut his eyes shut upon reflex, plunging his world into darkness. There was no distance between them now. Eric’s body touched Andy’s from shoulder to knee; you wouldn’t be able to get a piece of paper between them.
 
Andy tried to broke the kiss by turning his head away, and only managed to utter, “H-hyung, what are…” before he was kissed deeply. Andy was about to fell limp in Eric’s strong arms.
 
Andy couldn’t push Eric off. He didn’t have the strength or the will to even try to struggle. Andy selfish body wouldn’t respond to what his mind was screaming at it to do. He shouldn’t be here. He shouldn’t doing this, in Eric’s arm, allowing the man to ravish his mouth with his hot kiss.
 
But.. holy , it feel so good.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Andy หายใจแยกกันนุ่มชื้นเป็นมนุษย์จากมุมมองของเขา เขาแล้วกลืนกินต้นเมื่อเขาถูกทอดทิ้งอยู่คนเดียวกับ Eric, nervousness ชำในหลุมของกระเพาะอาหารของเขา "Hyung" Andy กล่าวว่า และให้เขายิ้มอาย "ขอบคุณสำหรับการช่วย และ ดี –"ไม่ก่อน Andy เสร็จประโยคของเขา เขาพบว่าตัวเองกดกำแพงอีกครั้ง แต่เวลานี้ Eric หนึ่งเก็บเขามี Eric ของมือจับยึดแขนของเขาแน่น บังคับให้ Andy มองเขาในสายตา ตาของเขา และพวกเขามืดมัวไป ด้วยความโกรธ หรือเป็น protectiveness "ไม่ได้เขาสัมผัสคุณ" Eric ถาม Andy โดยไม่คาดคิด "ฮะ" "ไม่ได้เขาลองอะไร" Andy ก็ที่หายไปเป็นเหตุให้ Eric ดูข้างหวงมากเหมือนกับเขา "สิ่งพูดหรือไม่" Andy ได้พูด "เขาไม่ได้ทำอะไร แต่พยายาม slobber ข้า Hyung ทำไมเขาต้องทำอะไรกับฉัน" Eric เพียงจ้องไปที่ Andy เงียบ ๆ ครู่ก่อนอ่อนประกายตาของเขาด้วยการอ่าน และการแยกกันของแท้ exasperation หนีริมฝีปากของเขา "คุณยังไม่ได้เปลี่ยนจริงๆ" เขา muttered "คุณยังคงขำน่า" แต่ Andy ไม่พูดอะไรเพิ่มเติมเมื่อ Eric ก็ปรับเขาจับ Andy และปากปิดเหนือเขา คลื่นของความรุนแรงก็ใช้ Andy เป็นพระปิดตาปิดเมื่อสะท้อน หลั่นโลกของเขาในความมืด มีระยะทางไม่ระหว่างพวกเขาตอนนี้ ร่างกายของ Eric สัมผัสของ Andy จากไหล่ให้เข่า คุณจะไม่สามารถได้รับกระดาษระหว่างพวกเขา Andy พยายามจูบยากจน โดยการเปิดหัวของเขาออกไป และจัดการส่ง "H-hyung คืออะไร..." ก่อนเขาถูกรั้งลึกเท่านั้น Andy จะ ล้มลงในอ้อมแขนแข็งแรงของ Eric limp ได้ Andy ไม่สามารถผลักดัน Eric ปิด เขาไม่ได้มีความแข็งแรงหรือจะต้องพยายามที่จะต่อสู้ Andy นานร่างกายจะไม่ตอบสนองอะไรจิตใจของเขาถูกกรีดร้องที่จะ เขาไม่ควรอยู่ที่นี่ เขาไม่ควรทำเช่นนี้ ในแขนของ Eric ช่วยคนให้ ravish ปาก ด้วยจูบของเขาร้อน แต่... ศักดิ์สิทธิ์ มันรู้สึกดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แอนดี้ถอนหายใจด้วยความโล่งอกที่อ่อนนุ่มเป็นคนที่ถูกออกจากมุมมองของเขา จากนั้นเขาก็กลืนกินอย่างหนาแน่นเมื่อเขาถูกทิ้งให้อยู่ตามลำพังกับเอริค, หงุดหงิดนั่งอยู่ในหลุมของกระเพาะอาหารของเขา "ฮยอง" แอนดี้กล่าวและทำให้เขายิ้มอาย "ขอบคุณสำหรับการให้ความช่วยเหลือ และดี - "
แอนดี้ไม่ได้ก่อนที่จะจบประโยคของเขาเขาพบว่าตัวเองกดกับผนังอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เอริคเป็นคนหนึ่งที่จะทำให้เขามีการจับมือของเอริคแขนของเขาแน่นบังคับให้แอนดี้ที่จะมองเขาในสายตา และตาของเขาพวกเขาก็มืดกับความรู้สึกของความโกรธ หรือได้รับการปกป้องมัน? "เขาก็ไม่สัมผัสคุณ?" เอริคถามแอนดี้โดยไม่คาดคิด. "หือ?" "เขาก็ไม่ลองทำอะไร?" แอนดี้ที่หายไปว่าทำไมเอริคดูเหมือนเป็นเจ้าของให้กับเขา. "สิ่งที่กำลังพูดถึง" แอนดี้ มีการจัดการที่จะพูด "เขาไม่ได้ทำอะไร แต่พยายามที่จะน้ำลายไหลมากกว่าฉัน พี่ทำไมเขาจะต้องการที่จะทำอะไรกับผมหรือเปล่า " เอริคเพียงแค่จ้องมองมาที่แอนดี้เงียบสักครู่ก่อนที่ดวงตาของเขาประกายด้วยอารมณ์อ่านได้ยากและถอนหายใจของความโกรธเคืองบริสุทธิ์หนีริมฝีปากของเขา "จริงๆคุณยังไม่ได้เปลี่ยน" เขาพึมพำ "คุณยังคงไร้เดียงสา" แต่แอนดี้ก็ไม่สามารถที่จะพูดอะไรมากขึ้นเมื่อเอริคก็จับปรับของเขาเกี่ยวกับแอนดี้และปากของเขาปิดของเขามากกว่า คลื่นที่รุนแรงของความสุขบริโภคก็เป็นแอนดี้ปิดตาของเขาปิดเมื่อสะท้อนพรวดพราดโลกของเขาไปในความมืด มีระยะห่างระหว่างพวกเขาไม่ได้ในขณะนี้ ของร่างกายสัมผัสเอริคแอนดี้จากไหล่เข่า; คุณจะไม่สามารถที่จะได้รับชิ้นส่วนของกระดาษระหว่างพวกเขา. แอนดี้พยายามที่จะจูบยากจนด้วยการเปลี่ยนหัวของเขาออกไปและมีการจัดการเดียวที่จะพูด "H-พี่สิ่งที่ ... " ก่อนที่เขาจะได้รับการจูบอย่างลึกซึ้ง แอนดี้กำลังจะลดลงปวกเปียกในอ้อมแขนที่แข็งแกร่งของเอริค. แอนดี้ไม่สามารถผลักดันให้เอริคออก เขาไม่ได้มีความแข็งแรงหรือความประสงค์ที่จะได้พยายามที่จะต่อสู้ ร่างกายของแอนดี้เห็นแก่ตัวจะไม่ตอบสนองต่อสิ่งที่ใจของเขากรีดร้องที่จะทำ เขาไม่ควรจะเป็นที่นี่ เขาไม่ควรทำเช่นนี้ที่แขนของเอริคที่ช่วยให้คนที่จะแย่งชิงปากของเขาด้วยการจูบร้อนของเขา. แต่ .. ศักดิ์สิทธิ์ก็รู้สึกดีดังนั้น
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แอนดี้ถอนใจเบาโล่งเป็นมนุษย์จากมุมมองของเขา จากนั้นเขาก็กลืนหนาเมื่อเขาถูกทิ้งไว้คนเดียวกับเอริค เขานั่งในหลุมของกระเพาะอาหารของเขา " พี่ " แอนดี้กล่าวและยิ้มให้เขาอาย " ขอบคุณที่ช่วยนะ ดี– "
ไม่ไหมก่อนที่แอนดี้เสร็จประโยคของเขา เขาพบตัวเองอัดกับผนังอีกครั้งแต่คราวนี้อีริคเป็นคนอุ้มเขาอยู่ มือของเอริคจับแขนของเขาไว้แน่น บังคับให้ แอนดี้มองเข้าไปในตาของเขา และดวงตาของเขา มันก็มืดไป กับความรู้สึกของความโกรธ หรือมัน protectiveness ? ไหม

" เขาสัมผัสเธอ " เอริคถามอย่างแอนดี้ รึเปล่า

" หือ ? " ไหม

" เขาพยายามทำอะไร ? "

แอนดี้ที่สูญเสียไหมว่าทำไมอีริคดูเหมือนจะหวงเขา รึเปล่า

" เธอพูดเรื่องอะไร ?" แอนดี้จะพูด " เขาไม่ได้ทำอะไร แต่พยายามทำให้น้ำลายไหลมากกว่าฉัน พี่ , ทำไมเขาต้องทำทุกอย่างเพื่อฉัน "

ทำไมเอริคจ้องแอนดี้เงียบสักครู่ ก่อนที่แววตาประกายกับอ่านไม่ได้อารมณ์และถอนหายใจบริสุทธิ์ความฉุนเฉียวหนีริมฝีปากของเขา . " เธอไม่เปลี่ยนเลย " เขาพึมพำ " เธอยังคง na ไตได้รึเปล่า

"แต่แอนดี้ก็ไม่สามารถพูดอะไรได้อีกแล้ว เมื่อ เอริค ก็ปรับการจับของเขาในปากของเขาปิดแอนดี้และผ่านของเขา คลื่นที่รุนแรงของความสุขก็ใช้ แอนดี้ เขาหลับตาลงปิดทับแสง , พรวดพราดโลกเข้าสู่ความมืด ไม่มีระยะห่างระหว่างพวกเขา ร่างของเอริคจับแอนดี้จากไหล่เข่า ; คุณจะไม่สามารถที่จะได้รับชิ้นส่วนของกระดาษรึเปล่า

ระหว่างพวกเขาแอนดี้พยายามแอบจูบโดยหันหัวของเขาไป และเพิ่งจะเอ่ยปาก " พ พี่ เกิดอะไร . . . . . . . " ก่อนที่เขาจะจูบกันอย่างลึกซึ้ง แอนดี้กำลังจะล้มแล้วในอ้อมแขนแข็งแรงของเอริค รึเปล่า

แอนดี้ไม่สามารถผลักเอริคออกไป เขาไม่ได้มีความแข็งแรงหรือจะพยายามที่จะต่อสู้ แอนดี้ เห็นแก่ตัว ร่างกายไม่ตอบสนองกับสิ่งที่จิตใจของเขากรีดร้องที่มันต้องทำ เขาไม่ควรอยู่ที่นี่