Oxygen is a chemical element with s

Oxygen is a chemical element with symbol O and atomic number 8. It is a member of the chalcogen group on the periodic table and is a highly reactive nonmetallic element and oxidizing agent that readily forms compounds (notably oxides) with most elements.[3] Photosynthesis releases oxygen, and respiration consumes oxygen. Changes in phosphate[clarification needed] are related to changes in oxygen concentrations.[4]

Oxygen was discovered independently by Carl Wilhelm Scheele, in Uppsala, in 1773 or earlier, and Joseph Priestley in Wiltshire, in 1774, but Priestley is often given priority because his work was published first. The name oxygen was coined in 1777 by Antoine Lavoisier,[5] whose experiments with oxygen helped to discredit the then-popular phlogiston theory of combustion and corrosion.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ออกซิเจนเป็นธาตุที่ มีสัญลักษณ์ O และเลขอะตอม 8 มันเป็นสมาชิกของกลุ่มแชลโคเจนในตารางธาตุ และเป็นองค์ประกอบ nonmetallic ปฏิกิริยาสูงและตัวเติมออกซิเจนที่พร้อมสาร (ยวดออกไซด์) มีองค์ประกอบส่วนใหญ่ [3] การสังเคราะห์ด้วยแสงออกออกซิเจน และหายใจใช้ออกซิเจน การเปลี่ยนแปลงในฟอสเฟต [ชี้แจงที่จำเป็น] เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงความเข้มข้นของออกซิเจน [4]ออกซิเจนถูกค้นพบโดยอิสระ โดย Scheele วิลเฮล์ม Carl ใน Uppsala เมืองพะเยา หรือก่อนหน้า นี้ และโจเซฟ Priestley ในวิลท์เชอร์ ใน 1774 แต่ Priestley จะมักให้ความสำคัญเนื่องจากงานของเขาถูกตีพิมพ์ครั้งแรก ออกซิเจนชื่อถูกจังหวะใน 1777 โดย Antoine ลาวอยซิเออร์, [5] ซึ่งทดลองกับออกซิเจนช่วยดิสเครดิตทฤษฎีโฟลจิสตันนั้นนิยมเผาไหม้และการกัดกร่อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ออกซิเจนเป็นองค์ประกอบทางเคมีที่มีสัญลักษณ์ O และเลขอะตอม 8 มันเป็นสมาชิกคนหนึ่งของกลุ่มแชลโคเจนในตารางธาตุและเป็นองค์ประกอบของอโลหะปฏิกิริยาสูงและตัวแทนออกซิไดซ์ที่พร้อมรูปแบบสาร (สะดุดตาออกไซด์) ที่มีองค์ประกอบส่วนใหญ่. [3] การสังเคราะห์แสงออกออกซิเจนและการหายใจกินออกซิเจน การเปลี่ยนแปลงใน [ชี้แจงจำเป็น] ฟอสเฟตที่เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงความเข้มข้นออกซิเจน. [4] ออกซิเจนถูกค้นพบโดยอิสระโดยคาร์ลวิลเฮล์ Scheele ใน Uppsala ใน 1773 หรือก่อนหน้านี้และโจเซฟวิลต์เชียร์ใน 1774 แต่พรีถูกจัดลำดับความสำคัญมักจะได้รับ เพราะการทำงานของเขาได้รับการตีพิมพ์ครั้งแรก ออกซิเจนชื่อประกาศเกียรติคุณใน 1777 โดยแอนทอนเยร์ [5] ที่มีการทดลองกับออกซิเจนช่วยในการทำลายชื่อเสียงของ phlogiston ทฤษฎีแล้วเป็นที่นิยมของการเผาไหม้และการกัดกร่อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ออกซิเจนเป็นองค์ประกอบทางเคมีที่มีสัญลักษณ์ O และเลขอะตอม 8 มันเป็นสมาชิกของแบล็คแคท กรุ๊ป ในตารางธาตุมีปฏิกิริยาตอบโต้อโลหะธาตุและสารออกซิไดซ์ที่พร้อมแบบฟอร์ม ( โดยเฉพาะอย่างยิ่งสารออกไซด์ ) ที่มีองค์ประกอบมากที่สุด . [ 3 ] และปล่อยออกซิเจนและใช้ออกซิเจนในการหายใจ .การเปลี่ยนแปลงในการชี้แจงฟอสเฟต [ จำเป็น ] เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนแปลงในความเข้มข้นออกซิเจน [ 4 ]

ออกซิเจนถูกค้นพบได้อย่างอิสระ โดย คาร์ล วิลเฮล์ม ชิล ใน Uppsala , 2316 หรือก่อนหน้านี้ โจเซฟ พริสต์ลีย์ในมณฑลวิลท์เชอร์ใน 1745 แต่เพรสลีย์มักให้ความสำคัญ เพราะงานของเขาได้รับการตีพิมพ์เป็นครั้งแรก ชื่อประกาศเกียรติคุณในออกซิเจนโดยอองตวน ลาวัวซิเยร์อย่า ,[ 5 ] ซึ่งมีการทดลองกับออกซิเจนช่วยเสียแล้ว นิยม phlogiston ทฤษฎีของการเผาไหม้และการกัดกร่อน