In this day and age, water environm

In this day and age, water environment conservation, along with water resource development, has become widely recognized as an issue of governance requiring the involvement a variety of stakeholders in many countries. In general, developing countries are seeking successful models and tools to solve water environment issues by examining the experiences of developed countries; however, the contexts and conditions behind the successful or ongoing projects have not been considered carefully heretofore.
To realize sustainable use of water resources, it is essential, in addition to developing water resources, to conserve them as well in order to prevent water shortages, deterioration in water quality (contamination), and destruction of the natural environment in basin areas which might be caused by the development of water resources. It is also crucial to maintain various tangible and intangible public-interest features generated from the relationship between water and people, such as scenery, history, culture, and amenities.
Integrated water resources management (IWRM) is a concept widely recognized in the international community as a way to realize sustainable use of water resources. According to the Global Water Partnership (GWP), IWRM is defined as “a process which promotes the coordinated development and management of water, land, and related resources, in order to maximize the resultant economic and social welfare in an equitable manner without compromising the sustainability of vital ecosystems”. The GWP notes that lack of integrated water resources management is the underlying reason for unsuccessful water resources management and advocates integrated management of natural and socioeconomic systems, combined with integrated management of each element of these systems. IWRM is a comprehensive philosophy that takes the full scope of aspects related to water resources into consideration.
In Japan, it has been pointed out that integrated coordination of water policy has been needed for a long time; however, such integrated coordination has not been realized yet. The water quality and water environment is supervised by the Ministry of Environment, while the domestic water supply is supervised by the Ministry of Health, Labor, and Welfare, irrigation by the Ministry of Agriculture, Forestry and Fisheries, industrial water supply by the Ministry of Economy, Trade and Industry, and sewerage and river management by the Ministry of Land, Infrastructure, Transport and Tourism. In general, water policies in Japan are still fragmented, except for the coordination among central bureaus and local governments for emergent water shortages.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในสมัยนี้ อนุรักษ์สิ่งแวดล้อมน้ำ พร้อมกับการพัฒนาทรัพยากรน้ำ ได้กลายเป็นอย่างกว้างขวางเป็นประเด็นการปกครองต้องมีส่วนร่วมหลากหลายเสียในหลายประเทศ ทั่วไป ประเทศที่กำลังพัฒนากำลังรุ่นประสบความสำเร็จและเครื่องมือในการแก้ปัญหาสิ่งแวดล้อมน้ำ โดยตรวจสอบประสบการณ์ของประเทศพัฒนาแล้ว อย่างไรก็ตาม บริบทและเงื่อนไขด้านหลังโครงการประสบความสำเร็จ หรืออย่างต่อเนื่องได้ไม่ถืออย่าง heretoforeตระหนักถึงการใช้ทรัพยากรน้ำอย่างยั่งยืน มันเป็นสิ่งสำคัญ นอกจากการพัฒนาทรัพยากรน้ำ การรักษาให้ดีเพื่อป้องกันการขาดแคลนน้ำ เสื่อมสภาพคุณภาพน้ำ (ปน), และทำลายสภาพแวดล้อมธรรมชาติในพื้นที่ลุ่มซึ่งอาจเกิดจากการพัฒนาทรัพยากรน้ำ ก็ยังต้องรักษาตัวตน และไม่มีตัวตนสาธารณประโยชน์คุณลักษณะต่าง ๆ สร้างขึ้นจากความสัมพันธ์ระหว่างน้ำและคน ทิวทัศน์ ประวัติศาสตร์ วัฒนธรรม และสิ่งอำนวยความสะดวกจัดการทรัพยากรน้ำแบบบูรณาการ (IWRM) เป็นแนวคิดอย่างกว้างขวางในประชาคมระหว่างประเทศเป็นวิธีการตระหนักถึงการใช้ทรัพยากรน้ำอย่างยั่งยืน ตามส่วนกลางน้ำร่วม (GWP), IWRM ถูกกำหนดเป็น "กระบวนการที่ส่งเสริมการพัฒนาประสานและบริหารจัดการน้ำ ที่ดิน และ ทรัพยากรที่เกี่ยวข้อง การเพิ่มสวัสดิการทางเศรษฐกิจ และสังคมเป็นผลแก่ในลักษณะเป็นธรรมโดยไม่สูญเสียความยั่งยืนของระบบนิเวศที่สำคัญ" GWP บันทึกที่ ขาดการบริหารจัดการทรัพยากรน้ำแบบบูรณาการเป็นเหตุผลพื้นฐานสำหรับการจัดการทรัพยากรน้ำสำเร็จ และสนับสนุนการจัดการแบบบูรณาการของระบบธรรมชาติ และประชากร รวมกับการจัดการแบบบูรณาการของแต่ละองค์ประกอบของระบบเหล่านี้ IWRM เป็นปรัชญาครอบคลุมขอบเขตทั้งด้านที่เกี่ยวข้องกับทรัพยากรน้ำในการพิจารณาที่ญี่ปุ่น มันได้ถูกชี้ให้เห็นว่า ประสานงานบูรณาการนโยบายน้ำเป็นเวลานาน จำเป็นได้ อย่างไรก็ตาม ประสานงานดังกล่าวรวมได้ไม่รับรู้ยัง น้ำคุณภาพน้ำและสิ่งแวดล้อมเป็นแบบมีผู้สอน โดยที่กระทรวงสิ่งแวดล้อม ในขณะที่น้ำประปาในประเทศพาสปอร์ตชลประทานกระทรวงสุขภาพ แรงงาน สวัสดิการ และโดยกระทรวงเกษตร ป่าไม้ และ ประมง อุตสาหกรรมน้ำประปา โดยกระทรวงเศรษฐกิจ การค้า และอุตสาหกรรม และจัดการ sewerage และแม่น้ำ โดยกระทรวงที่ดิน โครงสร้าง ขนส่ง และการท่องเที่ยว ทั่วไป นโยบายน้ำในญี่ปุ่นจะยังคงกระจัดกระจาย ยกเว้นประสาน bureaus กลางและรัฐบาลท้องถิ่นสำหรับการขาดแคลนน้ำโผล่ออกมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในวันนี้และอายุการอนุรักษ์สภาพแวดล้อมของน้ำพร้อมกับการพัฒนาทรัพยากรน้ำได้กลายเป็นที่ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางว่าเป็นปัญหาของการกำกับดูแลที่ต้องมีส่วนร่วมในความหลากหลายของผู้มีส่วนได้เสียในหลายประเทศ โดยทั่วไปประเทศกำลังพัฒนาที่กำลังมองหารูปแบบที่ประสบความสำเร็จและเครื่องมือในการแก้ปัญหาสภาพแวดล้อมของน้ำโดยการตรวจสอบประสบการณ์ของประเทศที่พัฒนาแล้ว; แต่บริบทและเงื่อนไขที่อยู่เบื้องหลังโครงการที่ประสบความสำเร็จอย่างต่อเนื่องหรือไม่ได้รับการพิจารณาอย่างรอบคอบก่อนนี้.
ตระหนักถึงการใช้อย่างยั่งยืนของทรัพยากรน้ำเป็นสิ่งจำเป็นที่นอกเหนือไปจากการพัฒนาแหล่งน้ำเพื่อการอนุรักษ์พวกเขาเช่นกันเพื่อป้องกันปัญหาการขาดแคลนน้ำ การเสื่อมสภาพในคุณภาพน้ำ (ปนเปื้อน) และการทำลายสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติในพื้นที่ลุ่มน้ำซึ่งอาจจะเกิดจากการพัฒนาแหล่งน้ำ นอกจากนี้ยังเป็นสิ่งสำคัญในการรักษาที่มีตัวตนและไม่มีตัวตนของประชาชนคุณสมบัติที่น่าสนใจต่าง ๆ ที่เกิดจากความสัมพันธ์ระหว่างน้ำและผู้คนเช่นฉากประวัติศาสตร์วัฒนธรรมและสิ่งอำนวยความสะดวก.
บูรณาการการบริหารจัดการทรัพยากรน้ำ (IWRM) เป็นแนวคิดที่ได้รับการยอมรับกันอย่างแพร่หลายในประชาคมระหว่างประเทศ เป็นวิธีที่จะตระหนักถึงการใช้ประโยชน์อย่างยั่งยืนของทรัพยากรน้ำ ตามความร่วมมือน้ำทั่วโลก (GWP) IWRM ถูกกำหนดให้เป็น "กระบวนการที่ส่งเสริมการพัฒนาการประสานงานและการจัดการน้ำที่ดินและทรัพยากรที่เกี่ยวข้องในการสั่งซื้อเพื่อเพิ่มผลการจัดสวัสดิการทางเศรษฐกิจและสังคมในลักษณะที่เป็นธรรมโดยไม่สูญเสีย การพัฒนาอย่างยั่งยืนของระบบนิเวศที่สำคัญ " GWP ตั้งข้อสังเกตว่าการขาดการบริหารจัดการทรัพยากรน้ำแบบบูรณาการเป็นเหตุผลพื้นฐานสำหรับการจัดการทรัพยากรน้ำที่ประสบความสำเร็จและสนับสนุนการจัดการแบบบูรณาการของระบบธรรมชาติและทางสังคมและเศรษฐกิจร่วมกับการจัดการแบบบูรณาการขององค์ประกอบของระบบเหล่านี้แต่ละ IWRM เป็นปรัชญาที่จะครอบคลุมขอบเขตของแง่มุมที่เกี่ยวข้องกับทรัพยากรน้ำในการพิจารณา.
ในประเทศญี่ปุ่นจะได้รับการชี้ให้เห็นว่าการประสานงานแบบบูรณาการของนโยบายที่ได้รับน้ำที่จำเป็นสำหรับการเป็นเวลานาน; แต่การประสานงานแบบบูรณาการดังกล่าวยังไม่ได้รับการตระหนักเลย คุณภาพน้ำและสภาพแวดล้อมในน้ำจะถูกดูแลโดยกระทรวงสิ่งแวดล้อมในขณะที่น้ำประปาในประเทศภายใต้การดูแลของกระทรวงสาธารณสุขแรงงานและสวัสดิการของชลประทานโดยกระทรวงเกษตรป่าไม้และประมงน้ำประปาอุตสาหกรรมโดยกระทรวง เศรษฐกิจการค้าและอุตสาหกรรมและท่อน้ำทิ้งและการจัดการแม่น้ำโดยกระทรวงที่ดินโครงสร้างพื้นฐานการขนส่งและการท่องเที่ยว โดยทั่วไปนโยบายน้ำในประเทศญี่ปุ่นยังคงมีการแยกส่วนยกเว้นสำหรับการประสานงานระหว่างสำนักงานกลางและรัฐบาลท้องถิ่นสำหรับการขาดแคลนน้ำฉุกเฉิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในวันนี้และอายุ การอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม น้ำ ควบคู่กับการพัฒนาแหล่งน้ำ ได้กลายเป็นได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางว่าเป็นปัญหาของการบริหารจัดการโดยการมีส่วนร่วมที่หลากหลายของผู้มีส่วนได้เสียในหลายประเทศ โดยทั่วไปการพัฒนาประเทศกำลังมองหารุ่นที่ประสบความสำเร็จและเครื่องมือในการแก้ไขปัญหาสิ่งแวดล้อมทางน้ำโดยการตรวจสอบประสบการณ์ของประเทศพัฒนา อย่างไรก็ตามบริบทและเงื่อนไขหลังโครงการประสบความสำเร็จหรือต่อเนื่องได้พิจารณาอย่างรอบคอบในกาลก่อน .
ตระหนักถึงการใช้ประโยชน์อย่างยั่งยืนของทรัพยากร น้ำ เป็นสิ่งจำเป็น นอกจากการพัฒนาทรัพยากรน้ำ เพื่ออนุรักษ์ไว้เป็นอย่างดี เพื่อป้องกันการขาดแคลนน้ำ การเสื่อมเสียคุณภาพน้ำ ( ปนเปื้อน )และทำลายสภาพแวดล้อมของธรรมชาติในพื้นที่ลุ่มน้ำ ซึ่งอาจจะเกิดจากโครงการพัฒนาแหล่งน้ำ นอกจากนี้ยังเป็นสิ่งสำคัญที่จะรักษาต่างๆที่จับต้องได้และจับต้องไม่ได้ประโยชน์สาธารณะคุณลักษณะที่เกิดจากความสัมพันธ์ระหว่างน้ำกับคน เช่น ภูมิประเทศ ประวัติศาสตร์ วัฒนธรรม และสิ่งอำนวยความสะดวก .
การบริหารจัดการน้ำแบบบูรณาการ ( ระดับโลก ) เป็นแนวคิดที่ได้รับการยอมรับในชุมชนระหว่างประเทศเป็นวิธีที่จะตระหนักถึงการใช้ประโยชน์อย่างยั่งยืนของทรัพยากรน้ำ ตามหุ้นส่วนน้ำโลก ( GWP ) ระดับโลก หมายถึง " กระบวนการที่ส่งเสริมการประสานงานการพัฒนาและการจัดการน้ำ ที่ดินและทรัพยากรเพื่อที่จะเพิ่มสวัสดิการทางเศรษฐกิจและสังคมดังกล่าวในลักษณะที่เท่าเทียมกันโดยไม่กระทบต่อความยั่งยืนของระบบนิเวศที่สำคัญ " มี GWP บันทึกที่ขาดการบริหารจัดการน้ำแบบบูรณาการ คือ เหตุผล สำหรับการบริหารจัดการน้ำล้มเหลว และสนับสนุนการจัดการแบบรวมของระบบธรรมชาติและสังคมเศรษฐกิจรวมกับการจัดการของแต่ละองค์ประกอบของระบบเหล่านี้รวม จัดการน้ำแบบผสมผสาน เป็นปรัชญาที่ใช้ครอบคลุมขอบเขตเต็มรูปแบบของลักษณะที่เกี่ยวข้องกับทรัพยากรน้ำ เข้าสู่การพิจารณา
ในประเทศญี่ปุ่น ได้ชี้ให้เห็นว่า การประสานงาน นโยบายน้ำแบบบูรณาการได้เป็นนาน อย่างไรก็ตาม เช่นการประสานงานบูรณาการไม่ได้ตระหนักเลยคุณภาพน้ำและน้ำสิ่งแวดล้อม ดูแลโดยกระทรวงสิ่งแวดล้อม ในขณะที่น้ำประปาอยู่ภายใต้การควบคุมของกระทรวงสุขภาพ แรงงาน และสวัสดิการ ชลประทาน โดยกระทรวงเกษตร ป่าไม้ และประมง น้ำประปา โดยกระทรวงเศรษฐกิจ การค้าและอุตสาหกรรม และระบายน้ำ และการจัดการน้ำ โดยกระทรวง ของที่ดิน โครงสร้างพื้นฐานการขนส่งและการท่องเที่ยว โดยทั่วไปนโยบายน้ำในประเทศญี่ปุ่นยังคงกระจัดกระจาย ยกเว้นการติดต่อประสานงานระหว่างหน่วยงานส่วนกลางและท้องถิ่น สำหรับการขาดแคลนน้ำฉุกเฉิน .