In economics, the Lorenz curve is a

In economics, the Lorenz curve is a graphical representation of the cumulative distribution function of the empirical probability distribution of wealth, and was developed by Max O. Lorenz in 1905 for representing inequality of the wealth distribution.

The curve is a graph showing the proportion of the distribution assumed by the bottom y% of the values, although this is not rigorously true for a finite population (see below). It is often used to represent income distribution, where it shows for the bottom x% of households, what percentage y% of the total income they have. The percentage of households is plotted on the x-axis, the percentage of income on the y-axis. It can also be used to show distribution of assets. In such use, many economists consider it to be a measure of social inequality.

The concept is useful in describing inequality among the size of individuals in ecology,[1] and in studies of biodiversity, where cumulative proportion of species is plotted against cumulative proportion of individuals.[2] It is also useful in business modeling: e.g., in consumer finance, to measure the actual delinquency Y% of the X% of people with worst predicted risk scores.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในเศรษฐศาสตร์โค้ง Lorenz เป็นตัวแทนกราฟิกของฟังก์ชันการแจกแจงสะสมของการกระจายความน่าจะเป็นเชิงประจักษ์ของความมั่งคั่งและได้รับการพัฒนาโดยแม็กซ์ o ลอเรนใน 1905 เพื่อแสดงความไม่เท่าเทียมกันของการกระจายความมั่งคั่ง.

โค้งเป็นกราฟแสดงสัดส่วนของการกระจายสันนิษฐานว่า y% ด้านล่างของค่า,แม้นี่จะไม่ใช่อย่างจริงจังจริงสำหรับประชากร จำกัด (ดูด้านล่าง) มันมักจะถูกใช้เพื่อเป็นตัวแทนของการกระจายรายได้ที่มันแสดงให้เห็นสำหรับ x% ด้านล่างของผู้ประกอบการสิ่ง y% ร้อยละของรายได้รวมที่พวกเขาได้ ร้อยละของครัวเรือนที่มีพล็อตแกน x ร้อยละของรายได้เมื่อแกน y นอกจากนั้นยังสามารถใช้เพื่อแสดงการกระจายตัวของสินทรัพย์ ในการใช้งานดังกล่าวนักเศรษฐศาสตร์หลายคนคิดว่ามันจะเป็นตัวชี้วัดของความไม่เท่าเทียมกันทางสังคม.

แนวคิดจะเป็นประโยชน์ในการอธิบายความไม่เท่าเทียมกันขนาดของบุคคลในระบบนิเวศ, [1] และในการศึกษาความหลากหลายทางชีวภาพที่สัดส่วนสะสมของสายพันธุ์ที่มีพล็อตกับสัดส่วนสะสมของบุคคล . [2] มันก็ยังเป็นประโยชน์ในการสร้างแบบจำลองทางธุรกิจเช่นในด้านการเงินของผู้บริโภค,ในการวัดการกระทำผิดที่เกิดขึ้นจริง% y ของ x% ของคนที่มีคะแนนความเสี่ยงที่เลวร้ายที่สุดที่คาดการณ์ไว้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในเศรษฐศาสตร์ ชายลอเรนซ์โค้งเป็นภาพของฟังก์ชันการแจกแจงสะสมของการแจกแจงความน่าเป็นที่ประจักษ์ของทรัพย์สิน และพัฒนา โดยชายลอเรนซ์โอสูงสุดปีพ.ศ. 2448 สมัยสำหรับการแสดงความไม่เท่าเทียมกันของอีกมากมายให้กระจาย

ทางโค้งจะมีกราฟแสดงสัดส่วนของการกระจายที่สันนิษฐาน% y ล่างค่า ถึงแม้ว่านี้ไม่ได้ทดสอบจริงในประชากรจำกัด (ดูด้านล่าง) มักใช้แสดงถึงการกระจายรายได้ ที่แสดงในด้านล่าง x %ของครัวเรือน y %เปอร์เซ็นต์ของรายได้ทั้งหมดจะมีการ เปอร์เซ็นต์ของครัวเรือนลงจุดบนแกน x เปอร์เซ็นต์ของรายได้บนแกน y ยังสามารถใช้เพื่อแสดงการกระจายของสินทรัพย์ ในการใช้ดังกล่าว นักเศรษฐศาสตร์มากพิจารณาให้เป็นการวัดความไม่เท่าเทียมกันทางสังคม

เป็นประโยชน์ในการอธิบายความไม่เท่าเทียมกันระหว่างขนาดของบุคคล ในระบบ นิเวศ, [1] และ ในการศึกษาความหลากหลายทางชีวภาพ ที่ลงจุดสัดส่วนสะสมพันธุ์กับสัดส่วนสะสมของแต่ละบุคคล[2] มันยังเป็นประโยชน์ในการสร้างโมเดลธุรกิจ: ในผู้บริโภคเงิน เช่น วัด%ลงจริง Y % X ของคนที่มีคะแนนความเสี่ยงที่คาดการณ์เลวร้ายที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในทางเศรษฐกิจ,ความโค้งมน lorenz ที่เป็นการนำเสนอด้วย ภาพ กราฟิกของฟังก์ชันที่สะสมการจำหน่ายในเชิงความเป็นไปได้ของการกระจายของความมั่งคั่งและได้รับการพัฒนามาจาก Max O lorenz ในปี 1905 เพื่อเป็นตัวแทนความไม่เท่าเทียมกันของความมั่งคั่งการจัดจำหน่าย

ความโค้งมนเป็นกราฟแสดงที่มีสัดส่วนของการจัดจำหน่ายคาดหมายว่าโดยที่ด้านล่าง Y %ของค่า,ถึงแม้ว่าโรงแรมแห่งนี้จะไม่ได้เป็นจริงอย่างเข้มงวดสำหรับประชากรแบบจำกัด(ดูด้านล่างนี้) จะถูกนำมาใช้ในการแสดงออกถึงการกระจายรายได้ที่เป็นการแสดงสำหรับด้านล่าง x %ของครัวเรือนมีกี่เปอร์เซ็นต์ Y %ของรายได้รวมที่มีอยู่ เปอร์เซ็นต์ของครัวเรือนเป็นเวลาต่อมาใน X - แกนที่คิดเป็นกี่เปอร์เซ็นต์ของรายได้จากที่แกน Y คุณสามารถใช้ในการแสดงการจัดจำหน่ายสินทรัพย์ยัง ในการใช้ดังกล่าวนักเศรษฐศาสตร์หลายคนถือว่าเป็นมาตรการหนึ่งของความไม่เท่าเทียมกันในสังคม.

ตามแนวความคิดที่จะเป็นประโยชน์ในการอธิบายถึงความไม่เท่าเทียมกันในหมู่ขนาดของผู้ใช้บริการแบบเฉพาะรายในด้านนิเวศวิทยา[ 1 ]และอยู่ในการศึกษาความหลากหลายทาง ชีวภาพ ที่มีสัดส่วนของสะสมสายพันธุ์คือแม่กับสัดส่วนของผู้ใช้บริการแบบเฉพาะรายสะสม.[ 2 ]เป็นยังมีประโยชน์ในทางธุรกิจเช่นการสร้างแบบจำลองในการ อุปโภค บริโภคในการวัด% Y ผิดนัดชำระหนี้จริงของ x %ของผู้ที่มีคะแนนมากที่สุดคาดว่าความเสี่ยง