AbstractMajor increases are current

Abstract
Major increases are currently taking place in the United States in the application of sewage wastes to agricultural land. This paper reviews literature relating to the question of whether such applications involve hazard from human disease organisms. Evidence on the matter is still inadequate. Processed sewage wastes often contain residual pathogenic viruses, bacteria, cysts of protozoa, and ova of helminths, but most sewage-related disease outbreaks have been attributed to use of raw sewage waste water, raw sludges, or night soils on food crops consumed raw, to contamination of drinking water from septic tanks, or to consumption of raw shellfish from sewage-polluted waters. Although subject to relatively high levels of exposure to pathogens in aerosols, waste water treatment plant workers appear to be unaffected, but data on this are limited. Percolation of waste water at a moderate rate through soils of medium to fine texture removes most bacteria and viruses; pathogen movement in surface runoff water may present a greater hazard for spreading disease. Techniques that completely disinfect sludges may fail to stabilize them so that putrefaction is a problem. Properly conducted composting stabilizes raw sludge and destroys most pathogens. Certain fungi and actinomycetes generated during composting may have allergenic potentialities of import for workers at sludge composting sites.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นามธรรม
เพิ่มหลักในปัจจุบันจะมีในสหรัฐอเมริกาในแอพลิเคชันของเสียน้ำเสียการเกษตร กระดาษนี้รีวิวจากวรรณกรรมที่เกี่ยวข้องกับคำถามที่ว่าโปรแกรมประยุกต์ดังกล่าวเกี่ยวข้องกับอันตรายจากโรคมนุษย์สิ่งมีชีวิต หลักฐานในเรื่องนั้นยังไม่เพียงพอ ขยะน้ำเสียดำเนินการมักจะประกอบด้วยไวรัสเหลืออุบัติ แบคทีเรีย ซีสต์ของโพรโทซัว ova helminths แต่ส่วนใหญ่น้ำเสียเกี่ยวกับโรคระบาดมีการบันทึกการใช้น้ำดิบน้ำเสีย sludges ดิบ หรือดินเนื้อปูนคืนบนพืชอาหารที่ใช้วัตถุดิบ การปนเปื้อนของน้ำดื่มจากถังบำบัดน้ำเสีย หรือปริมาณหอยดิบจากน้ำเสียน้ำเสีย แม้ว่าอาจ มีการสัมผัสโรคในโรง ระดับค่อนข้างสูง คนงานโรงงานบำบัดน้ำเสียต้องยก แต่ข้อมูลนี้ไม่จำกัด Percolation ของน้ำเสียในอัตราปานกลางผ่านดินเนื้อปูนปานกลางถึงเนื้อดีที่เอาเชื้อแบคทีเรียและไวรัส มากที่สุด การศึกษาการเคลื่อนไหวในน้ำไหลบ่าที่ผิวอาจแสดงเป็นอันตรายมากกว่าการแพร่กระจายโรค เทคนิคที่สมบูรณ์กำจัด sludges อาจล้มเหลวในการมุ่งให้ putrefaction เป็นปัญหา หมักอย่างเข้มแรงดิบตะกอน และทำลายโรคมากที่สุด เชื้อราและ actinomycetes ที่สร้างขึ้นในระหว่างการหมักบางอย่างอาจมี potentialities แพ้ของนำเข้าสำหรับผู้ปฏิบัติงานที่ไซต์หมักตะกอนได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
การเพิ่มขึ้นที่สำคัญอยู่ในขณะนี้ที่เกิดขึ้นในประเทศสหรัฐอเมริกาในการประยุกต์ใช้ของเสียน้ำเสียไปยังดินแดนทางการเกษตร นี้ความคิดเห็นของกระดาษวรรณกรรมที่เกี่ยวข้องกับคำถามที่ว่าโปรแกรมดังกล่าวมีอันตรายจากสิ่งมีชีวิตโรคในมนุษย์ หลักฐานในเรื่องนี้ก็ยังคงไม่เพียงพอ การประมวลผลของเสียน้ำเสียมักจะมีไวรัสที่ทำให้เกิดโรคที่เหลือแบคทีเรียซีสต์ของโปรโตซัวและหนอนพยาธิของไข่ แต่ส่วนใหญ่น้ำเสียที่เกี่ยวข้องกับการระบาดของโรคได้รับการบันทึกการใช้น้ำเสียน้ำเสียดิบดิบกากตะกอนหรือดินคืนกับพืชอาหารที่บริโภคดิบ การปนเปื้อนของน้ำดื่มจากถังส้วมหรือการบริโภคหอยดิบจากน้ำเสียเปื้อน แม้ว่าอาจมีการระดับที่ค่อนข้างสูงของการสัมผัสกับเชื้อโรคที่อยู่ในละออง, คนงานในโรงงานบำบัดน้ำเสียดูเหมือนจะได้รับผลกระทบ แต่ข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องนี้จะถูก จำกัด ซึมของน้ำเสียในอัตราที่พอสมควรผ่านดินปานกลางถึงเนื้อดีกำจัดแบคทีเรียและไวรัส การเคลื่อนไหวของเชื้อโรคในน้ำที่ไหลบ่าผิวอาจก่อให้เกิดอันตรายมากขึ้นสำหรับการแพร่กระจายโรค เทคนิคที่สมบูรณ์ฆ่าเชื้อกากตะกอนอาจล้มเหลวที่จะรักษาเสถียรภาพของพวกเขาเพื่อให้เน่าเปื่อยที่เป็นปัญหา หมกดำเนินการอย่างถูกต้องรักษาตะกอนดิบและทำลายเชื้อโรคมากที่สุด เชื้อราบางชนิดและ actinomycetes สร้างขึ้นในระหว่างการหมักอาจจะมีศักยภาพที่เป็นภูมิแพ้ของการนำเข้าสำหรับคนงานที่เว็บไซต์การหมักกากตะกอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพิ่มหลักนามธรรม
กำลังเกิดขึ้นในสหรัฐอเมริกาในการประยุกต์ใช้ของเสีย สิ่งปฏิกูลที่ดินการเกษตร กระดาษนี้วิจารณ์วรรณกรรมที่เกี่ยวข้องกับคำถามว่าโปรแกรมดังกล่าวเกี่ยวข้องกับภัยจากสิ่งมีชีวิตโรคมนุษย์ หลักฐานในเรื่องที่ยังไม่เพียงพอ ประมวลผลสิ่งปฏิกูลของเสียมักจะประกอบด้วยตกค้าง เชื้อโรค ไวรัส แบคทีเรีย เชื้อโปรโตซัวไข่ของพยาธิและสิ่งปฏิกูล แต่ส่วนใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับการระบาดของโรคได้ ประกอบกับ การใช้น้ำกากดิบ , ดิบกากตะกอนของเสีย หรือคืนที่ดินในพืชอาหารบริโภคดิบ การปนเปื้อนของน้ำจากถังเกรอะ หรือการบริโภคของดิบ หอยจากสิ่งปฏิกูล มลพิษน้ำ ถึงแม้ว่าเรื่องในระดับค่อนข้างสูงของการสัมผัสกับเชื้อโรคในละอองลอย ,คนงานโรงบำบัดน้ำเสียของเสียที่ปรากฏจะได้รับผลกระทบ แต่ข้อมูลในนี้มีจำกัด การซึมของน้ำเสียในอัตราปานกลางผ่านดินปานกลางถึงเนื้อละเอียดขจัดแบคทีเรียและไวรัสมากที่สุด ; การเคลื่อนไหวของเชื้อโรคในน้ำไหลบ่าผิวอาจนำเสนออันตรายมากขึ้นสำหรับการแพร่กระจายโรคเทคนิคที่สมบูรณ์กำจัดกากตะกอนอาจล้มเหลวที่จะรักษาเสถียรภาพของพวกเขาดังนั้นการเน่าสลาย เป็นปัญหา การทำปุ๋ยหมักกากตะกอนดิบและรักษาอย่างถูกต้องทำลายเชื้อโรคมากที่สุด เชื้อราและเชื้อแอคติโนมัยสีทที่สร้างขึ้นในระหว่างการหมักบางอย่างอาจได้ข้อมูลศักยภาพของการนำเข้าคนงานที่ไซต์ปุ๋ยหมักกากตะกอน .