“You should have pushed back.” He s

“You should have pushed back.” He said, startling you and making you look to him quickly. His deep voice sent shivers down your spine and commanded your full attention.

“I’m sorry?” You asked, confused about why he would care.

“You should have pushed back, you shouldn’t have let her do that.” Khan said.

“That’s nothing,” You brushed him off and turned to leave after picking up the tray. “I’ve had worse done before.” Speaking just above a whisper so he wouldn’t hear that. Tears fell again as you stepped out and headed back to the kitchen and then to your room to cry yourself to sleep like you did most nights.
It had been a week with Khan on board, same routine daily, bringing him three meals a day. The seventh day as you brought his dinner to his cell, a co-worker shoved you as they walked by, dropping the tray from your hands and hitting your head on a column. You bent down to pick up the containers of food that had scattered on the floor, tears dripping from your cheeks. Blood dripped from a little cut on your forehead as you stepped into the cell.

“I’ll bring you some more food.” You tried stopping your tears but they continued to fall so you wouldn’t look at Khan in the eyes.

“You should have killed her.” Khan said quietly to you.

“Oh I would never do that!” You gasped and shook your head, you never even harmed a bug.

“You’re too weak. Why are you even here I do not understand.” Khan pressed on trying to get you to answer him, to stand up and get angry. “Why do you care about me?” Urging you more and more until you broke down and cried, you rushed out feeling embarrassed and humiliated. Khan looked to you as you rushed out and out of view.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"คุณควรมีการผลักดันกลับไป" เขากล่าวว่า ตกใจคุณ และทำให้คุณดูเขาได้อย่างรวดเร็ว เสียงของเขาลึกส่งสะบัดลงของกระดูกสันหลัง และบัญชาความสนใจของคุณเต็ม"ฉันขอโทษ" ถาม สับสนทำไมเขาจะดูแล"คุณควรมีการผลักดันกลับ คุณไม่ควรมีให้เธอทำอย่างนั้น" คานที่กล่าวว่า"เป็นอะไร คุณแปรงเขาปิด และเปิดเพื่อออกจากถาด "ฉันเคยทำเลว มาก่อน" พูดเหนือกระซิบเพื่อเขาจะไม่ได้ยินว่า น้ำตาตกอีกครั้งที่คุณก้าวออกมา และมุ่งหน้ากลับไป ยังห้องครัว และห้องร้องไห้ตัวเองนอนเหมือนคุณไม่คืนส่วนใหญ่จะได้รับต่อสัปดาห์กับคานบน ประจำเดียวกันทุกวัน นำเขาสามมื้อต่อวัน วันเจ็ดเป็นคุณนำอาหารมื้อเย็นไปเซลล์ของเขา เพื่อนร่วมงานถูกผลักคุณทั้ง โดย วางถาดจากมือของคุณ และตีหัวคอลัมน์ของคุณ คุณงอลงไปหยิบภาชนะบรรจุอาหารที่มีกระจายอยู่บนพื้น น้ำตาหยดจากพวงแก้มของคุณ เลือดหยดจากตัดเล็ก ๆ บนหน้าผากของคุณขณะที่คุณก้าวเข้าสู่เซลล์"ฉันจะเอาคุณอาหารบางอย่างมากขึ้น" คุณพยายามหยุดน้ำตาของคุณ แต่พวกเขายังคงอยู่ดังนั้นคุณจะไม่มองไปที่เชียงคานในสายตา"คุณควรฆ่าเธอ" คานกล่าวอย่างเงียบ ๆ คุณ"โอ้ ฉันจะไม่ทำอย่างนั้น" คุณ gasped และส่ายหัวของคุณ คุณเคยทำลายข้อผิดพลาด"คุณอ่อนเกินไป เหตุใดคุณได้ที่นี่ผมไม่เข้าใจ " คานกดยังเดินคุณจะตอบเขา ยืนขึ้น และได้รับโกรธ "ทำไมคุณดูแลเกี่ยวกับฉัน" แนะนำให้คุณเพิ่มมากขึ้นจนกว่าคุณร้องไห้ และ ร้องไห้ คุณเยื่ยมรู้สึกอาย และแปลกประหลาด คานมองคุณขณะที่คุณวิ่งออกและออกมอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"คุณควรจะมีการผลักดันกลับ." เขากล่าวว่าตกใจกับคุณและทำให้คุณดูกับเขาได้อย่างรวดเร็ว เสียงทุ้มลึกของเขาส่งสั่นลงกระดูกสันหลังของคุณและสั่งให้ความสนใจเต็มของคุณ.

"ฉันขอโทษ?" คุณถามสับสนเกี่ยวกับเหตุผลที่เขาจะดูแล.

"คุณควรจะมีการผลักดันกลับมาคุณไม่ควรจะปล่อยให้เธอทำ." ข่าน กล่าวว่า.

"นั่นคืออะไร" คุณแปรงเขาออกและหันไปออกไปหลังจากที่ยกขึ้นถาด "ฉันเคยทำมาก่อนที่เลวร้ายยิ่ง." เป็นเพียงการพูดข้างต้นกระซิบดังนั้นเขาจะไม่ได้ยินว่า น้ำตาลดลงอีกครั้งในขณะที่คุณก้าวออกมาและมุ่งหน้ากลับไปที่ห้องครัวแล้วไปที่ห้องของคุณจะร้องไห้ด้วยตัวคุณเองที่จะนอนหลับเช่นคุณได้คืนมากที่สุด.
มันเป็นสัปดาห์ที่มีข่านบนกระดานเดียวกันกิจวัตรประจำวันนำเขาสามมื้อต่อวัน วันที่เจ็ดที่คุณนำอาหารค่ำของเขาไปยังมือถือของเขาเป็นเพื่อนร่วมงานของคุณผลักขณะที่พวกเขาเดินผ่านลดลงถาดจากมือของคุณและกดปุ่มที่หัวของคุณในคอลัมน์ คุณก้มลงไปหยิบภาชนะบรรจุอาหารที่มีกระจัดกระจายอยู่บนพื้นน้ำตาหยดจากแก้มของคุณ เลือดหยดจากการตัดเล็ก ๆ น้อย ๆ บนหน้าผากของคุณเมื่อคุณก้าวเข้าสู่เซลล์.

"ฉันจะทำให้คุณมีอาหารบางอย่างมากขึ้น." คุณพยายามหยุดน้ำตาของคุณ แต่พวกเขายังคงตกอยู่ดังนั้นคุณจะได้ดูที่ข่านในสายตา.

" คุณควรจะได้ฆ่าเธอ. "ข่านกล่าวอย่างเงียบ ๆ กับคุณ.

" โอ้ฉันจะไม่ทำอย่างนั้น! "คุณอ้าปากค้างและส่ายหัวของคุณคุณไม่เคยได้รับอันตรายข้อผิดพลาด.

" คุณอ่อนแอเกินไป ทำไมคุณถึงแม้ที่นี่ผมไม่เข้าใจ. "ข่านกดในการพยายามที่จะได้รับคุณจะตอบเขาจะยืนขึ้นและได้รับโกรธ "ทำไมคุณดูแลเกี่ยวกับฉัน" กระตุ้นให้คุณมากขึ้นและอื่น ๆ จนกว่าคุณจะยากจนลงและร้องไห้คุณวิ่งออกรู้สึกอายและอับอายขายหน้า ข่านมองไปที่คุณเป็นคุณรีบวิ่งออกไปและออกจากมุมมอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" คุณควรจะผลักดันให้กลับ . " เขากล่าวว่า จะรบกวนคุณและทำให้คุณมองเขาอย่างรวดเร็ว เสียงทุ้มๆ ของเขาที่ส่ง shivers ลงกระดูกสันหลังของคุณและบัญชาความสนใจของคุณเต็ม" ขอโทษ ? " คุณถาม งง ว่าทำไมเขาต้องแคร์" คุณควรจะผลักดันกลับไป คุณไม่ควรปล่อยให้เธอทำอย่างนั้น " ข่านกล่าว" ไม่มีอะไรหรอก " คุณปัดเขาออกและหันหลังไป หลังจากที่เก็บถาด " ผมเคยเลวมาก่อน พูด " แค่ข้างบน กระซิบ กระซิบ แล้วเขาก็ไม่ได้ยิน น้ำตาไหลอีกครั้งเมื่อคุณก้าวออกมาและกลับไปที่ห้องครัว และห้องพักของคุณจะร้องไห้ตอนนอนเหมือนทุกคืนมันเป็นสัปดาห์กับคานบนกระดานเดียวกัน ตามปกติทุกวัน เอาอาหารสามมื้อต่อวัน วันที่เจ็ดเมื่อคุณซื้ออาหารเย็นของเขาไปยังเซลล์ของเขา เพื่อนร่วมงาน ผลักเธอเช่นที่พวกเขาเดินมา วางถาดจากมือของคุณและกดปุ่มที่หัวคอลัมน์ เธอก้มลงหยิบของภาชนะบรรจุอาหารที่กระจัดกระจายบนพื้น น้ำตา หยดจากแก้มของคุณ เลือดหยดลงมาจากหน้าผากตัดเล็ก ๆน้อย ๆเมื่อคุณก้าวเข้าไปในเซลล์" ข้าจะเอาอาหารมาเพิ่ม . . . " เธอพยายามหยุดร้องไห้ แต่พวกเขายังคงลดลงดังนั้นคุณจะไม่มองขันในดวงตา" เจ้าต้องฆ่าเธอ " ข่านกล่าวอย่างเงียบ ๆเพื่อคุณ" โอ้ ผมไม่มีทางทำแบบนั้น " คุณอ้าปากค้างและสั่นหัวของคุณคุณไม่เคยทำร้ายแมลง" นายอ่อนแอเกินไป ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่ ข้าไม่เข้าใจ " ข่านกดเมื่อพยายามที่จะได้รับคุณที่จะตอบเขา ยืน และโกรธ " ทำไมคุณต้องเป็นห่วงฉัน " ให้คุณมากขึ้นจนกว่าคุณจะยากจนลงและร้องไห้ เธอรีบวิ่งออกไป รู้สึกอับอายและขายหน้า ข่านมองคุณเป็นคุณรีบออกมาจากมุมมอง