Principal components were retained

Principal components were retained if
their eigenvalues were greater than 1.0, a threshold that is commonly
used as a cut-off to identify meaningful patterns. The resulting components
were interpreted based on the variables with loadings above
0.3.Moreover, the Kaiser–Meyer–Olkin criterionwas used as a measure
of variable (component) inter-correlation and used as an indicator of internal
consistency, which is an important attribute of an index that intends
to measure a single underlying concept (in this case successful
aging).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ส่วนประกอบหลักอยู่คงเวกเตอร์ของพวกเขาได้มากกว่า 1.0 ขีดจำกัดซึ่งโดยทั่วไปใช้เป็นแบบตัดเพื่อระบุรูปแบบที่มีความหมาย คอมโพเนนต์ได้ถูกตีความตามตัวแปรด้วย loadings ข้างต้น0.3.Moreover, criterionwas นิคม – Meyer – Olkin ใช้เป็นหน่วยวัดของตัวแปร (ส่วนประกอบ) ความสัมพันธ์ระหว่าง และใช้เป็นตัวบ่งชี้ภายในความสอดคล้องกัน ซึ่งเป็นคุณลักษณะสำคัญของดัชนีที่มีจุดมุ่งหมายวัดแนวต้นเดียว (ในกรณีนี้ประสบความสำเร็จอายุ)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

องค์ประกอบหลักถูกเก็บไว้ถ้า
ค่าลักษณะเฉพาะของพวกเขามากกว่า 1.0 เกณฑ์ที่เป็นที่นิยม
ใช้เป็นตัดการระบุรูปแบบที่มีความหมาย ส่วนประกอบที่เกิด
ถูกตีความขึ้นอยู่กับตัวแปรที่มีภาระดังกล่าวข้างต้น
0.3.Moreover, ไกเซอร์ Meyer-Olkin criterionwas ใช้เป็นตัวชี้วัด
ของตัวแปร (Component) ความสัมพันธ์ระหว่างกันและนำมาใช้เป็นตัวบ่งชี้ของภายใน
สอดคล้องซึ่งเป็นคุณลักษณะที่สำคัญของ ดัชนีที่มุ่งมั่น
ในการวัดพื้นฐานแนวคิดเดียว (ในกรณีนี้ที่ประสบความสำเร็จ
ริ้วรอย)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ส่วนประกอบหลักถูกเก็บไว้ถ้า
ค่าของพวกเขามากกว่า 1.0 , เกณฑ์ที่ปกติจะใช้เป็นจุดตัด
เพื่อระบุรูปแบบ ความหมาย ผลส่วนประกอบ
ถูกตีความขึ้นอยู่กับตัวแปรกระทำข้างต้น
0.3.moreover , ไกเซอร์ – เมเยอร์และแทรกสอดจาก olkin ใช้เป็นมาตรการ
ของตัวแปร ( ส่วนประกอบ ) อินเตอร์ ) และใช้เป็นตัวบ่งชี้ของภายใน
ความสอดคล้อง ซึ่งเป็นคุณลักษณะสำคัญของดัชนีที่เน้น
วัดเดียวแนวคิดพื้นฐาน ( ในกรณีนี้ประสบความสำเร็จ
อายุ )