Government InterventionIn a paper i

Government Intervention
In a paper in which he examined “what is the role of government in reducing systemic risk
in the financial markets”, John B. Taylor (2009)31 identified that government officials were
now proposing new legislation to expand significantly the role of government in the financial
sector. He identified that the heads of the US Treasury Department, the Federal Reserve Board,
the Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC) and the SEC have all proposed the creation
of a “systemic risk regulator” which would be a new standalone agency, or part of the Fed
or a new council of existing regulators. Taylor articulates that the future role of government
in the financial markets depends on the lessons learnt about the role of government in the
crisis. He believes that there are two standpoints. Firstly, “the markets did it” – the crisis
was due to forces emanating from the market economy which the government did not control
either because it did not have the power to do so, or because it chose not to. Secondly, “the
government did it” – the crisis was due more to forces emanating from the federal govern-
ment, “where actions and interventions caused, prolonged and worsened the financial crisis”.
Taylor’s standpoint is that the government was at fault through the level of federal interest
rates, the government-sponsored enterprises (Fannie Mae and Freddie Mac), the support for
mortgage-backed securities, misdiagnosing the financial crisis as a liquidity problem rather
than a counterparty risk problem and not articulating “a clear predictable strategy for lending
and intervening into a financial sector”. Taylor considers the best evidence of a lack of
strategy was the confusing roll-out of the TARP plan which, according to studies, was more
likely a reason for the panic in the markets than the failure to intervene in Lehman Brothers.
4.10 THE FUTURE OF RISK MANAGEMENT
The correlation between poor business performance and correspondingly poor governance
and risk management has been identified by many commentators. As observed by FSA Chief
Executive Hector Sants (FSA 2009b), business owners must be active in the risk management
process. He went on to say:
The impact of companies lacking robust risk management and good governance will, as we have
seen, impact negatively on company’s long-term investment performance. A lesson for companies
from this crisis must be that greater interrogation of how well a company is managed and the
adequacy of its risk controls are all material factors fundamental to investment management.
A focus of a firm’s risk control framework must be an effective risk and audit committee and
knowledgeable non-executives with a willingness to challenge senior management.
In light of these comments, it is encouraging that a survey conducted in October 2008 by the
Economist Intelligence Unit32 found that 92% of those surveyed had or were about to review
the way they manage risk. However, concerns were expressed that despite the recent credit
crisis, risk was still stigmatised as a support function, boards were still short of risk manage-
ment knowledge and experience and risk was still seen as a peripheral “compliance” issue
rather than an essential part of strategy. On a more positive note, the majority of respondents

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การแทรกแซงของรัฐบาลในกระดาษที่เขาตรวจสอบ"สิ่งที่เป็นบทบาทของรัฐบาลในการลดความเสี่ยงที่เป็นระบบในตลาดการเงิน" จอห์นบีเทย์เลอร์ (2009) วันที่ 31 ระบุว่าเจ้าหน้าที่ของรัฐได้รับในขณะนี้เสนอกฎหมายใหม่ที่จะขยายอย่างมีนัยสำคัญบทบาทของภาครัฐในด้านการเงินภาค เขาระบุว่าหัวของสหรัฐอเมริกากรมธนารักษ์คณะกรรมการธนาคารกลางสหรัฐ, บริษัท ประกันเงินฝากของรัฐบาลกลาง (FDIC) และสำนักงานคณะกรรมการ ก.ล.ต. มีทั้งหมดที่นำเสนอการสร้างของ"ควบคุมความเสี่ยงที่เป็นระบบ" ซึ่งจะเป็นหน่วยงานแบบสแตนด์อโลนใหม่หรือเป็นส่วนหนึ่งของ เฟดหรือสภาใหม่ของหน่วยงานกำกับดูแลที่มีอยู่ เทย์เลอร์ปวารณาว่าบทบาทในอนาคตของรัฐบาลในตลาดการเงินขึ้นอยู่กับบทเรียนที่เรียนเกี่ยวกับบทบาทของรัฐบาลในการที่วิกฤต เขาเชื่อว่ามีสองแผ่นชิ้นไม้อัด ประการแรก "ตลาดไม่ได้" - วิกฤตเป็นเพราะกองกำลังเล็ดลอดออกมาจากเศรษฐกิจตลาดที่รัฐบาลควบคุมไม่ได้เช่นกันเพราะมันไม่ได้มีอำนาจที่จะทำเช่นนั้นหรือเพราะมันเลือกที่จะไม่ ประการที่สองว่า "รัฐบาลไม่ได้" - วิกฤตเป็นมากขึ้นเนื่องจากกองกำลังเล็ดลอดออกมาจากรัฐบาลกลางรัฐบาล. ment "ที่การกระทำและการแทรกแซงเกิดเป็นเวลานานและแย่ลงวิกฤตการณ์ทางการเงิน" มุมมองของเทย์เลอร์คือการที่รัฐบาลที่ผิดทาง ระดับของความสนใจของรัฐบาลกลางอัตราผู้ประกอบการสนับสนุนจากรัฐบาล(Fannie Mae และ Freddie Mac), การสนับสนุนสำหรับหลักทรัพย์จำนอง, misdiagnosing วิกฤตการณ์ทางการเงินเป็นปัญหาสภาพคล่องค่อนข้างกว่าปัญหาความเสี่ยงและไม่ชัดเจน"เป็นกลยุทธ์ที่สามารถคาดเดาได้ชัดเจน การให้กู้ยืมและการแทรกแซงเป็นภาคการเงิน" เทย์เลอร์จะพิจารณาหลักฐานที่ดีที่สุดของการขาดของกลยุทธ์เป็นความสับสนม้วนออกจากแผนผ้าใบกันน้ำซึ่งตามการศึกษาได้มากขึ้นมีแนวโน้มที่เหตุผลสำหรับความตื่นตระหนกในตลาดกว่าความล้มเหลวที่จะเข้าไปแทรกแซงในเลห์แมนบราเธอร์ส. 4.10 อนาคตของ การบริหารความเสี่ยงความสัมพันธ์ระหว่างผลการดำเนินงานที่ไม่ดีและการกำกับดูแลที่ไม่ดีตามลําดับและการจัดการความเสี่ยงที่ได้รับการยืนยันจากหลายคน ในฐานะที่เป็นข้อสังเกตจาก FSA ประธานบริหารHector Sants (FSA 2009b) เจ้าของธุรกิจจะต้องมีการใช้งานในการบริหารความเสี่ยงในกระบวนการ เขากล่าวต่อไปว่า: ผลกระทบของ บริษัท ขาดการบริหารความเสี่ยงที่มีประสิทธิภาพและการกำกับดูแลจะดีอย่างที่เราได้เห็นผลกระทบทางลบต่อประสิทธิภาพการลงทุนในระยะยาวของบริษัท ฯ บทเรียนสำหรับ บริษัทจากวิกฤติเศรษฐกิจครั้งนี้จะต้องเป็นไปได้ว่าการสอบสวนมากขึ้นของวิธีการที่ดีของ บริษัท ที่มีการจัดการและความเพียงพอของการควบคุมความเสี่ยงที่มีปัจจัยวัสดุพื้นฐานในการจัดการการลงทุน. จุดสำคัญของกรอบการควบคุมความเสี่ยงของ บริษัท ที่ให้บริการจะต้องมีความเสี่ยงที่มีประสิทธิภาพและการตรวจสอบ คณะกรรมการและผู้บริหารระดับสูงที่ไม่ได้มีความรู้มีความเต็มใจที่จะท้าทายผู้บริหารระดับสูง. ในแง่ของความคิดเห็นเหล่านี้ก็เป็นกำลังใจให้ว่าการสำรวจที่ดำเนินการในเดือนตุลาคม 2008 โดยข่าวกรองเศรษฐศาสตร์Unit32 พบว่า 92% ของผู้ตอบแบบสำรวจมีหรือกำลังจะทบทวนวิธีการพวกเขาจัดการกับความเสี่ยง อย่างไรก็ตามความกังวลถูกแสดงว่าแม้จะมีเครดิตที่ผ่านมาวิกฤตความเสี่ยงได้รับการประทับตรายังคงเป็นฟังก์ชั่นการสนับสนุนกระดานก็ยังคงมีความเสี่ยงในระยะสั้นของจัดการความรู้และประสบการณ์ment และความเสี่ยงที่ยังคงถูกมองว่าเป็นอุปกรณ์ต่อพ่วง "การปฏิบัติ" ปัญหามากกว่าที่จะเป็นส่วนสำคัญของกลยุทธ์ ในบันทึกที่เป็นบวกมากขึ้นส่วนใหญ่ของผู้ตอบแบบสอบถาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การแทรกแซงของรัฐบาล
ในกระดาษที่เขาตรวจสอบ " อะไรคือบทบาทของรัฐบาลในการลด
ความเสี่ยงในตลาดการเงิน " จอห์น บี. เทย์เลอร์ ( 2009 ) 31 ระบุว่า ข้าราชการเป็น
ตอนนี้เสนอกฎหมายใหม่เพื่อขยายอย่างมาก บทบาทของรัฐบาลในภาคการเงิน

เขาระบุที่หัวของสหรัฐอเมริกากรมธนารักษ์ , Federal Reserve Board
รัฐบาลกลางฝากเงินประกัน Corporation ( FDIC ) และ ก.ล.ต. ได้เสนอการสร้างของ " ระบบการควบคุมความเสี่ยง
" ซึ่งจะเป็นหน่วยงานใหม่แบบสแตนด์อโลนหรือส่วนหนึ่งของเฟด
หรือสภาใหม่ของหน่วยงานที่มีอยู่ เทย์เลอร์เชื่อมว่าในอนาคตบทบาทของรัฐบาล
ในตลาดการเงินขึ้นอยู่กับบทเรียนเกี่ยวกับบทบาทของรัฐบาลใน
วิกฤติเขาเชื่อว่ามีอยู่สองสถานะ . ประการแรก " ตลาด " - วิกฤต
เนื่องจากกําลังเล็ดลอดออกมาจากตลาดเศรษฐกิจที่รัฐบาลไม่ควบคุม
เหมือนกัน เพราะมันไม่ได้มีอำนาจที่จะทำเช่นนั้น หรือเพราะมันเลือกไม่ได้ ประการที่สอง "
รัฐบาลทำ " –วิกฤตที่ถูกเพิ่มเติมจากกองกำลัง emanating จากรัฐบาลกลางปกครอง --
หมายถึง" ซึ่งการกระทำและการแทรกแซงที่เกิดนาน และเนื่องจากวิกฤตการเงิน " .
จุดยืนของ Taylor คือ รัฐบาลผิดผ่านระดับของอัตราดอกเบี้ย
รัฐบาลกลาง รัฐบาลสนับสนุนวิสาหกิจ ( Fannie Mae กับ Freddie Mac ) , การสนับสนุนสำหรับ
หลักทรัพย์จํานอง misdiagnosing , วิกฤตการเงินเป็นปัญหาสภาพคล่องค่อนข้าง
กว่าปัญหาความเสี่ยงที่คู่สัญญาและไม่ " ชัดเจน articulating กลยุทธ์ให้ยืม
ทายที่เกิดขึ้นในภาคการเงิน " . เทย์เลอร์จะพิจารณาหลักฐานที่ดีที่สุดของการขาด
กลยุทธ์คือสับสนแผ่ออกจากผ้าใบ แผนที่ , ตามการศึกษา , เป็นมากกว่า
อาจเหตุผลความตื่นตระหนกในตลาดกว่าความล้มเหลวที่จะเข้าไปแทรกแซงในเลห์แมน บราเธอร์ส
410 อนาคตของการบริหารความเสี่ยง
ความสัมพันธ์ระหว่างผลประกอบการไม่ดี และต้องกันกับ
และบริหารความเสี่ยงที่ได้รับการระบุโดยมากคนวิจารณ์ เท่าที่สังเกตโดย FSA หัวหน้า
ผู้บริหารเฮคเตอร์ ซันโตส ( FSA 2009b ) เจ้าของธุรกิจจะต้องมีการใช้งานในกระบวนการการจัดการ
ความเสี่ยง เขาก็จะพูด :
ผลกระทบของการขาดเสถียรภาพ บริษัทจัดการความเสี่ยงและธรรมาภิบาล จะเป็นเราได้เห็นผลกระทบในทางลบต่อ
, ประสิทธิภาพการทํางานของบริษัทในการลงทุนระยะยาว บทเรียนสำหรับบริษัท
จากวิกฤตนี้จะต้องเป็นมากกว่าการสอบสวนอย่างไร บริษัท มีการจัดการและการควบคุมความเสี่ยง
เพียงพอของวัสดุพื้นฐานปัจจัยเพื่อการจัดการการลงทุน .
ความสำคัญของกรอบการควบคุมความเสี่ยงของ บริษัท ต้องมีความเสี่ยงที่มีประสิทธิภาพ และกรรมการตรวจสอบและผู้บริหารไม่มีความรู้ด้วยความเต็มใจ

เพื่อความท้าทายของผู้บริหารระดับสูง ในแง่ของข้อคิดเห็นเหล่านี้ เป็นนิมิตว่า การสำรวจในเดือนตุลาคม 2551 โดย
Economist Intelligence unit32 พบว่า 92% ของผู้ตอบแบบสำรวจมีหรือเกี่ยวกับ เพื่อทบทวน
วิธีจัดการความเสี่ยง อย่างไรก็ตามความกังวลที่แสดงออกว่า แม้วิกฤตล่าสุดเครดิต
, ความเสี่ยงยัง stigmatised เป็นสนับสนุนฟังก์ชัน บอร์ดยังสั้นความเสี่ยงการจัดการ -
ใช้ความรู้และประสบการณ์ และความเสี่ยงก็ยังคงเห็นเป็นอุปกรณ์ต่อพ่วง " มาตรฐาน " ปัญหา
แทนที่จะเป็นส่วนสำคัญของกลยุทธ์ เมื่อทราบในเชิงบวกมากขึ้น ส่วนใหญ่ของผู้ตอบแบบสอบถาม