What is now English ⟨wh⟩ originated

What is now English ⟨wh⟩ originated as the Proto-Indo-European consonant *kʷ (whose reflexes came to be written ⟨qu⟩ in Latin and the Romance languages). In the Germanic languages, in accordance with Grimm's Law, Indo-European voiceless stops became voiceless fricatives in most environments. Thus the labialized velar stop *kʷ initially became presumably a labialized velar fricative *xʷ in pre-Proto-Germanic, then probably becoming *[ʍ] – a voiceless labio-velar approximant – in Proto-Germanic proper. The sound was used in Gothic and represented by the symbol known as hwair; in Old English it was spelled as ⟨hw⟩. The spelling was changed to ⟨wh⟩ in Middle English, but the pronunciation remained [ʍ].

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มี ⟨wh⟩ ภาษาอังกฤษมาเป็นพยัญชนะน * kʷ (สะท้อนมาให้เขียน ⟨qu⟩ ในภาษาละตินและภาษาโรมานซ์) ในภาษาเยอรมัน ตามกฎของกริมม์ เปียเสียงหยุดกลายเป็น เสียง fricatives ในสภาพแวดล้อมมากที่สุด ดังนั้นการ labialized กัก * kʷ เริ่มกลายเป็นเวบ การกัก labialized * xʷ ใน pre-Proto-Germanic อาจจะเป็น * ʍ – มีเสียง labio-เสียงเปิดเพดานอ่อน – ใน Proto-Germanic ที่เหมาะสม เสียงใช้ในโกธิค และแทน ด้วยสัญลักษณ์ที่เรียกว่า hwair ในภาษาอังกฤษเก่า มันถูกสะกดเป็น ⟨hw⟩ เปลี่ยนการสะกดเป็น ⟨wh⟩ ในภาษาอังกฤษยุคกลาง แต่ยังคงการออกเสียง [ʍ]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อะไรอยู่ตอนนี้ภาษาอังกฤษ⟨wh⟩มาเป็นโปรยูโรเปียนพยัญชนะ k * (ที่มีการตอบสนองก็จะเขียน⟨qu⟩ในภาษาละตินและโรแมนติก) ในภาษาดั้งเดิมให้สอดคล้องกับกฎหมายของกริมม์หยุดใบ้ยูโรเปียนกลายเป็นใบ้ฟึดฟัดในสภาพแวดล้อมมากที่สุด ดังนั้น labialized velar หยุด k * แรกกลายเป็นสันนิษฐานเสียงเสียดแทรก velar labialized * x ใน Pre-โปรดั้งเดิมแล้วอาจจะกลายเป็น * [ʍ] - เป็นใบ้ approximant labio-velar - ในโปรดั้งเดิมที่เหมาะสม เสียงที่ใช้ในแบบกอธิคและแทนด้วยสัญลักษณ์ที่รู้จักกันเป็น hwair; ในภาษาอังกฤษมันก็สะกดคำว่า⟨hw⟩ การสะกดคำที่ถูกเปลี่ยนไป⟨wh⟩ในภาษาอังกฤษยุคกลาง แต่การออกเสียงยังคงอยู่ [ʍ]