where Y is the response (in terms o

where Y is the response (in terms of % end–expiratory flow rates),
X is dose rates (ʅg/kg) for children estimated from the corresͲ
ponding values given for NO2 in Neuberger et al. (2002). The dose
value at which end–exspiratory flow rate becomes lower than
100% was taken as the LOAEL value for NO2 (Pandey et al., 2005).
Thus, the health risks have been defined by the following
equation (Pandey et al., 2005; Kalaiarasan et al., 2009; Castro et
al., 2011; Zhao et al., 2011):

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Y คือ การตอบสนอง (ในแง่ของ%สิ้นสุด – อากาศราคา),X คือ อัตราปริมาณ (ʅg กิโลกรัม) สำหรับเด็กประเมินจากการ corresͲบ่อค่าที่กำหนดสำหรับ NO2 ใน Neuberger et al. (2002) ยาสิ้นสุด – exspiratory ซึ่งอัตราการไหลจะต่ำกว่าค่า100% ถ่ายเป็นค่า LOAEL สำหรับ NO2 (Pandey et al. 2005)ดังนั้น ความเสี่ยงสุขภาพกำหนดไว้ต่อไปนี้สมการ (Pandey et al. 2005 Kalaiarasan et al. 2009 คาสโตรร้อยเอ็ดal., 2011 Zhao et al. 2011):

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ Y คือการตอบสนอง (ในแง่ของอัตรา% สิ้นหายใจไหล)
X คือปริมาณอัตรา (ʅg / กก.) สำหรับเด็กประมาณจากcorresͲ
ค่าขังน้ำได้รับสำหรับ NO2 ใน Neuberger et al, (2002) ปริมาณ
มูลค่าที่อัตราการไหลแบบ end-exspiratory กลายเป็นต่ำกว่า
100% ถูกนำมาเป็นค่า LOAEL สำหรับ NO2 (Pandey et al., 2005)
ดังนั้นความเสี่ยงต่อสุขภาพได้รับการกำหนดโดยทำตาม
สมการ (Pandey et al, 2005; Kalaiarasan et al, 2009; คาสโตรเอ..
อัล 2011; Zhao et al, 2011..)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่และมีการตอบสนอง ( ในแง่ของอัตราการไหลที่ปลาย ( กลุ่ม )x คือ อัตราปริมาณ ( ʅกรัม / กก. ) สำหรับเด็กจาก corres Ͳโดยประมาณค่า NO2 ในให้น้ำให้นูเบอร์เกอร์ et al . ( 2002 ) ยาค่าอัตราการไหลที่ปลาย– exspiratory จะต่ำกว่า100 % ไปเป็นค่า loael สำหรับ NO2 ( เดย์ et al . , 2005 )ดังนั้น ความเสี่ยงด้านสุขภาพได้รับการกำหนดโดยต่อไปนี้สมการ ( เดย์ et al . , 2005 ; kalaiarasan et al . , 2009 ; Castro และal . , 2011 ; Zhao et al . , 2011 )