The morning of October 16th had sta

The morning of October 16th had started of as any other morning. For the first time in the past few weeks, I had managed to get a full night's sleep without worrying about Tom. Of course, I shouldn't have worried; after all he's done this twice before, his pregnancy had been textbook so far and between the two of us, I've lost count of how many babies we've delivered. What's one more?

But it's so different when it's your own...

Nonetheless, that morning I lay in bed, not willing yet to get up...until I hear a sigh from Tom next to me. It's not much, but I can tell something's different. It's deeper and laced with the slightest hint of pain, followed by breathing that's slow, even, and intense. Turning over to look at him, he's sitting up in bed, his hands ghosting over his rounded stomach as he keeps an intense gaze with the wall.

“Tom?”

It's a few more moments before the gaze settles and he looks at me with a smile. “I think this is it.”

“Are you sure? Babe, why didn't you wake me up? I could have helped you.”

“My contractions are a good 8 minutes apart. It's still a good ways off and nothing I couldn't handle on my own. Besides, I figured you needed your sleep.”

“Well I appreciate the sentiment.” I smiled as I sat up to give him a kiss. Leave it to him to put my needs before his, even when in labor. It was about that time that we could hear stirring in the hallway, followed by the sound of quiet giggles and shushes.

“Ok you two.” I laughed. “You can come in now.”

First in was Tegan, our 2 year old who sported his father's curls and disarming smile which was in full effect as he bounded onto our bed and into my arms to give me my good morning kiss. Next came in Phoenix, our 8 year old going on 30 and my mini-me who was always interested in the latest from our patients.

“Sorry mom. I kept telling him he needed to be quiet.” she said as she climbed into the bed next to Tom.

“That's alright. We were up anyway.” he says before giving me a look and turning to Tegan. “What would you think of going to spend the day with Grandma today?”

At the sound of spending the day with my mother, Tegan lit up with a reply of 'Gamma gamma!” but Phoenix's eyes had gone wide as she realized what that meant.

“You're having the baby today?” she asked, the slightest bit of excitement in her voice.

“It probably won't be until later this afternoon, but I'm pretty sure it's gonna happen today.” Tom smiled as she promptly exploded with a squeal.

“Did you hear that Tegan? Our little brother or sister's gonna be born today!”

Being only two, I questioned sometimes of how much Tegan understood about his soon-to-be born sibling. Of course, we had read several 'I'm a big brother' books with him and he seemed to understand that there was a baby in daddy's tummy, but other than that, he seemed fairly indifferent to the idea. Except when he was with Phoenix. Whenever she'd get excited with the baby, he'd seem to be more excited too; often joining in whenever Phoenix would talk to Tom's growing stomach. But today with Phoenix's comment, the light bulb seemed to go off.

“Baby coming?”

“Yep. Baby's coming today. Now tell daddy and baby bye so we can get you ready to go with Grandma, okay?”

Gingerly giving Tom a big hug, he next turned his attention to Tom's stomach, giving it a large hug before saying “Come out soon baby!” to it which made us all laugh.

As Tegan leaves the room, I can't help but notice Phoenix looking at me with hopeful eyes and I know what she's waiting for. Ever since we told her that she'd be getting another little brother or sister, she has begged that we let her stay for the birth. When Tegan was born, we had sent her to stay with my mum and she had been so disappointed when she realized she had missed it. So once she found out we were going to have another home birth, she was asking constantly to please let her stay; even going so far as to use her eighth birthday wish on it. But we never gave her a direct answer, only a “We'll have to see...” to hold her until the next time she asked. But there wasn't going to be a next time. She needed an answer now.

“Do I need to get ready too?” she asks quietly and I can tell she's holding her breath, praying for yes but bracing for no.

“Not just yet.” Tom replies. “But you will need to change into your bathing suit and shorts at some point.”

“Really?! I can stay?” she squeaks and I chuckle at her reaction as I nod.

“Well someone needs to help me fill up the tub, right? Besides, I'm going to need my best assistant to help me out.”

“Thankyouthankyouthankyou!!!” The words come out in a rush as she scurries across the bed to hug both of us and just as quickly, she's getting down to rush to her bedroom to change clothes. If only getting her moving in the morning was always that easy...

“You're welcome. Now go help your brother get dressed and I'm coming in a second to make some breakfast.”

“Okay!” she called out over her shoulder as she hurried out the room.

“I think she's pleased.” he chuckled before his expression changes to a grimace.

“Contraction?” I ask and all I get is a nod before he grabs hold of my hand and shifts into his controlled breathing. Tom was never one for someone telling him to breathe, preferring instead the comfort of touch as he squeezes my hands tighter, dropping his head to my shoulder as the pain reaches its peak. After a few moments, I can feel him relax again and looks at me with a smirk.
“Now remind me why I agreed to do this again...” he chuckles before giving me a quick peck. “I love you...”

“Love you too. I'm going to go make the kids some eggs and toast for breakfast; do you want anything? You'll need to keep up your strength.”

“Actually, an egg sandwich sounds great about now.”

“No problem. I'll send it up in a bit.”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เช้าของวันที่ 16 ตุลาคมมีการเริ่มต้นของเป็นเช้าอื่น ๆ ครั้งแรกในไม่กี่สัปดาห์ที่ผ่านมา ฉันได้จัดการไปนอนหลับกลางคืนเต็มโดยไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับทอม แน่นอน ฉันไม่ได้กังวล หลังจากที่ทุกท่านได้ทำนี้ ก่อน ตั้งครรภ์ของเขาได้รับหนังสือเพื่อให้ห่างไกล และ ระหว่างเราทั้งสอง หลงนับจำนวนทารกที่เราได้จัดส่ง หนึ่งคืออะไรแต่จะแตกต่างกันดังนั้นเมื่อมันเป็นของคุณเอง...กระนั้น เช้าวันที่ผมวางเตียง ไม่ยินดีได้รับ up. ... จนฟังแยกกันจากทอมอยู่ฉันนั้น ไม่มาก แต่สามารถบอกสิ่งที่จะแตกต่างกัน ลึก และ laced กับคำใบ้น้อยปวด ตาม ด้วยการหายใจที่ช้า แม้ และรุนแรงได้ พลิกดูเขา เขานั่งขึ้นเตียง มือ ghosting ผ่านท้องเขาปัดเศษเป็นเขาคงมีสายตาเข้มกับผนัง"ทอม"มันมีกี่ช่วง ก่อนชำระสายตาเขามองไปที่ฉันดี "คนนี้ก็""คุณแน่ใจหรือไม่ Babe ทำไมไม่คุณปลุกฉัน ผมได้ช่วยคุณ""ฉันหดได้นาที 8 ดีแร ก็ยังคงเป็นวิธีที่ดีออกและไม่มีอะไรที่ฉันไม่สามารถจัดการด้วยตัวเอง จึง ฉันคิดคุณต้องนอนหลับ""ดีฉันขอบคุณความเชื่อมั่น" ฉันยิ้มฉันนั่งให้เขาจูบ ปล่อยให้เขาทำให้ดีก่อนของเขา แม้ในแรงงาน มันเกี่ยวกับเวลาที่เราสามารถได้ยินกวนในห้องโถง ตาม ด้วยเสียงเงียบ giggles และ shushes"ตกลงคุณสอง" ฉันหัวเราะ "คุณสามารถมาในตอนนี้"ครั้งแรกในถูก Tegan ของเรา 2 ปีที่ sported หยิกบิดา และ disarming สไมล์ซึ่งมีลักษณะพิเศษทั้งหมดเป็นเขาล้อมรอบ บนเตียงของเรา และเข้าไป ในแขนของฉันเพื่อให้ฉันจูบฉันสวัสดี ถัด มาในฟีนิกซ์ เราอายุ 8 ปีจะ 30 และมินิของฉัน-ฉันที่มักจะสนใจในล่าสุดจากผู้ป่วย"ขอแม่ ผมเก็บไว้ว่า เขาต้องได้ดี"เธอว่า เป็นเธอปีนขึ้นเตียงติดกับทอม"ที่ได้ครับ เขาได้ค่าหรือ"กล่าวว่า ก่อนที่จะให้ฉันดู และเปิดกับ Tegan "อะไรคุณจะคิดว่า การไปใช้เวลาอยู่กับคุณยายวันนี้"ที่เสียงใช้จ่ายวันกับแม่ของฉัน Tegan สว่างค่าคำตอบของ ' แกมมาแกมมา! " แต่ตาของฟีนิกซ์ก็หายไปทั้งเธอรู้อะไรที่หมาย"คุณมีลูกวันนี้" เธอถาม บิตน้อยของความตื่นเต้นในเสียงของเธอ"มันคงจะไม่ถึงบ่ายนี้หลัง แต่ฉันรักมันจะเกิดขึ้นวันนี้" ทอมยิ้ม ตามเธอกระจายทันที ด้วยการร้อง"คุณได้ยินที่ Tegan พี่หรือน้องของเราน้อยไปเกิดวันนี้"ถูกเพียงสอง ฉันสอบสวนบางครั้งของ Tegan จำนวนเข้าใจเกี่ยวกับเขาเร็ว ๆ นี้--จะเกิดพี่น้อง แน่นอน เราได้อ่านหลายหนังสือ 'ผมเป็นพี่ใหญ่' กับเขา และเขาดูเหมือนจะเข้าใจว่า มีเด็กอยู่ในหน้าท้องของพ่อ แต่ไม่ใช่ ที่ดูค่อนข้างสนใจกับความคิด ยกเว้นเมื่อเขากับฟีนิกซ์ เมื่อเธอจะได้ตื่นเต้นกับทารก เขาจะดูเหมือนจะตื่นเต้นเกินไป มักจะเข้าร่วมในใดฟีนิกซ์จะพูดคุยกับทอมท้องเจริญเติบโต แต่วันนี้ มีข้อคิดเห็นของฟีนิกซ์ หลอดไฟดูเหมือนจะ ไปออก"เด็กมา""ฮ่ะ เด็กมาวันนี้ ตอนนี้ บอกลาพ่อและเด็กก่อนเพื่อเราจะได้รับคุณพร้อมจะไปกับคุณยาย เอาล่ะ" Gingerly ให้ทอมฮักใหญ่ เขาถัดไปหันความสนใจไปที่ท้องของทอม ฮักขนาดใหญ่ก่อนที่จะพูดให้มัน "มาออกเร็ว ๆ นี้เด็ก! " ไปซึ่งทำให้เราทั้งหมดหัวเราะกันขณะที่ Tegan ออกจากห้อง ฉันไม่สามารถช่วย แต่สังเกตฟีนิกซ์มองฉัน ด้วยตามีความหวัง และฉันรู้ว่าเธอกำลังรอสำหรับ ตั้งแต่เราบอกเธอว่า เธอจะได้รับอีกน้อยน้อง เธอได้ขอร้องว่า เราปล่อยให้เธออยู่เกิด เมื่อเกิด Tegan เราได้ส่งเธอกับมัมของฉัน และเธอเคยผิดหวังดังนั้นเมื่อเธอรู้เธอก็พลาด ดังนั้นเมื่อเธอพบ เราจะได้เกิดอีกบ้าน เธอถูกถามตลอดเวลาโปรดให้เธออยู่ แม้จะไกลไปใช้ต้องเธอวันเกิดแปดนั้น แต่เราไม่เคยให้เธอนั่งตอบ เท่า กับ "เราจะต้องไปดู..." เพื่อเก็บของเธอจนเธอถามครั้งต่อไป แต่มีไม่ได้ไปได้ครั้งต่อไป ตอนนี้เธอต้องการคำตอบ"ต้องการเตรียมพร้อมเกินไป" เธอถามอย่างเงียบ ๆ และสามารถบอกเธอจะจับลมหายใจของเธอ อธิษฐานสำหรับใช่ แต่ bracing ในไม่"ไม่เพียงแต่" ทอมตอบ " แต่คุณจะต้องเปลี่ยนเป็นชุดว่ายน้ำและกางเกงขาสั้นของคุณในบางจุดนั้น""จริง ๆ สามารถเข้าพักได้อย่างไร"เธอระยิบระยับ และฉันหัวเราะที่ปฏิกิริยาของเธอกับฉันหน้าได้"ดีคนต้องช่วยฉันเต็มอ่าง ขวา จึง ฉันจะต้องช่วยฉันสุดจะช่วยให้ฉันออก""Thankyouthankyouthankyou !" คำออกมาเร่ง ตามเธอ scurries ข้ามกับกอดทั้งของเรา และ เหมือนอย่างรวดเร็ว เธอจะเดินทางลงไปวิ่งนอนเธอเปลี่ยนเสื้อผ้า ถ้าเพียงเธอย้ายในตอนเช้ารับ ได้เสมอที่ง่าย..."ด้วยความยินดี ตอนนี้ ไปช่วยน้องแต่งตัว และฉันกำลังมาที่สองให้อาหารเช้าบาง""เอาล่ะ" เธอเรียกเหนือไหล่ของเธอ ตามเธอรีบออกห้อง"ฉันคิดว่า เธอมีความยินดี" เขาเบา ๆ ก่อน grimace เป็นเปลี่ยนนิพจน์ของเขา"หดตัว" ฉันถาม และทั้งหมดเป็นพยักหน้าก่อนเขา grabs ถือของมือ และเลื่อนเป็นการหายใจของเขาควบคุม ทอมไม่หนึ่งคนบอกเขาหายใจ พลุกพล่านแต่สบายสัมผัสกับเขา squeezes มือฉันสัด วางศีรษะกับไหล่ของฉันเป็นความเจ็บปวดมาถึงจุดสูงสุดของการ หลังจากครู่ ฉันสามารถรู้สึกเขาผ่อนคลายอีกครั้ง และมีลักษณะที่ผมเกเร"ตอนนี้เตือนฉันทำไมฉันตกลงที่จะทำเช่นนี้อีกครั้ง..." เขา chuckles ก่อนมันเป็กด่วน " ฉันรักคุณ...""รักคุณมากเกินไป ฉันจะไปทำเด็กบางไข่และขนมปังสำหรับอาหารเช้า คุณต้องการอะไร คุณจะต้องให้ค่าความแข็งแรงของคุณ""จริง แซนด์วิชไข่เสียงดีเกี่ยวกับตอนนี้""ไม่มีปัญหา ฉันจะส่งค่าในบิต"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เช้าวันที่ 16 ตุลาคมได้เริ่มต้นเป็นเช้าวันอื่น ๆ เป็นครั้งแรกในช่วงไม่กี่สัปดาห์ที่ผ่านมาผมได้มีการจัดการที่จะได้รับการนอนหลับคืนเต็มโดยไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับทอม แน่นอนฉันไม่ควรจะต้องกังวล; หลังจากทั้งหมดที่เขาทำนี้สองครั้งก่อนการตั้งครรภ์ของเขาได้รับตำราเรียนเพื่อให้ห่างไกลและระหว่างเราสองคนผมได้สูญเสียนับของจำนวนทารกที่เราได้ส่งมอบ สิ่งหนึ่งมากขึ้นหรือไม่แต่มันก็แตกต่างกันดังนั้นเมื่อมันของคุณเอง ... อย่างไรก็ตามในเช้าวันนั้นผมนอนอยู่บนเตียงไม่เต็มใจที่ยังไม่ได้รับการขึ้น ... จนกระทั่งฉันได้ยินเสียงถอนหายใจจากทอมถัดจากฉัน มันไม่มาก แต่ผมสามารถบอกอะไรบางอย่างที่แตกต่างกัน มันลึกและเจือด้วย hint น้อยของอาการปวดตามด้วยการหายใจที่ช้าได้และรุนแรง พลิกไปดูที่เขานั่งอยู่ในเตียงมือของเขา ghosting มากกว่าท้องกลมของเขาในขณะที่เขาช่วยให้สายตาที่รุนแรงกับผนัง. "ทอม" มันเป็นช่วงเวลาอีกไม่กี่ก่อนที่จะจ้องมอง settles และเขามองที่ผมด้วย รอยยิ้ม "ผมคิดว่านี่มันเป็น." "คุณแน่ใจหรือไม่? ไร้เดียงสาทำไมคุณไม่ปลุกฉันขึ้นมา? ฉันจะได้ช่วยคุณ. " "การหดตัวของฉันดี 8 นาทีออกจากกัน ก็ยังคงเป็นวิธีการที่ดีออกและไม่มีอะไรที่ฉันไม่สามารถจัดการด้วยตัวเอง นอกจากนี้ผมคิดว่าคุณจำเป็นต้องนอนหลับของคุณ. " "ดีฉันขอขอบคุณความเชื่อมั่น." ฉันยิ้มขณะที่ผมลุกขึ้นนั่งให้เขาจูบ ปล่อยให้เขาที่จะนำความต้องการของฉันก่อนของเขาแม้ในขณะที่ในการใช้แรงงาน มันเป็นเรื่องของเวลาที่เราจะได้ยินกวนในห้องโถงตามด้วยเสียงหัวเราะคิกคักที่เงียบสงบและ shushes. "ตกลงคุณสองคน." ฉันหัวเราะ "คุณสามารถมาในขณะนี้." เป็นครั้งแรกในทีแกน 2 ปีเก่าของเราที่สวมหยิกบิดาของเขาและความโกรธซึ่งเป็นรอยยิ้มที่มีผลบังคับใช้เต็มรูปแบบในขณะที่เขากระโดดบนเตียงของเราและเข้าไปในอ้อมแขนของฉันที่จะให้ฉันจูบตอนเช้าที่ดีของฉัน ถัดมาใน Phoenix, 8 ปีเก่าของเราไปในวันที่ 30 และมินิฉันของฉันที่มีความสนใจเสมอในล่าสุดจากผู้ป่วยของเรา. "ขอโทษแม่ ผมเก็บไว้บอกเขาเขาต้องการที่จะเป็นที่เงียบสงบ. "เธอกล่าวขณะที่เธอปีนเข้าไปในห้องนอนที่อยู่ติดกับทอม. "นั่นคือไม่เป็นไร เราเพิ่มขึ้นต่อไป. "เขากล่าวว่าก่อนที่จะให้ผมดูและเปลี่ยนไปทีแกน "สิ่งที่คุณจะคิดว่าจะใช้จ่ายวันที่มีคุณยายในวันนี้" ที่เสียงของการใช้จ่ายวันกับแม่ของฉันทีแกนสว่างขึ้นกับการตอบกลับของรังสีแกมมารังสี! "แต่ตาของฟีนิกซ์ได้ไปกว้างขณะที่เธอตระหนักถึงสิ่งที่ หมายความว่า. "คุณกำลังมีลูกน้อยวันนี้?" เธอถามนิดของความตื่นเต้นในเสียงของเธอ. "มันอาจจะไม่เป็นจนกระทั่งต่อมาช่วงบ่ายวันนี้ แต่ผมค่อนข้างมั่นใจว่ามันจะเกิดขึ้นในวันนี้." ทอมยิ้ม ขณะที่เธอทันทีระเบิดซัดทอด. "คุณได้ยินว่าทีแกน? น้องชายคนเล็กของเราหรือน้องสาวของเธอจะเกิดในวันนี้! " เป็นเพียงสองผมถามบางครั้งเท่าใดทีแกนเข้าใจเกี่ยวกับเร็ว ๆ นี้ไปจะเกิดพี่น้องของเขา แน่นอนเราได้อ่านหลายฉันพี่ใหญ่ 'หนังสือกับเขาและดูเหมือนว่าเขาจะเข้าใจว่ามีเด็กในท้องของพ่อ แต่นอกเหนือจากนั้นดูเหมือนว่าเขาค่อนข้างไม่แยแสกับความคิด ยกเว้นเมื่อเขาอยู่กับฟีนิกซ์ เมื่อใดก็ตามที่เธอจะได้รับความตื่นเต้นกับลูกน้อยของเขาจะดูเหมือนจะตื่นเต้นเกินไป มักจะเข้าร่วมในฟินิกซ์เมื่อใดก็ตามที่จะพูดคุยกับกระเพาะอาหารที่เพิ่มขึ้นของทอม แต่วันนี้ที่มีความคิดเห็นของฟีนิกซ์, หลอดไฟดูเหมือนจะออกไป. "เด็กมา?" "อ๋อ วันนี้ที่มาของทารก ตอนนี้บอกพ่อและลาก่อนลูกน้อยเพื่อให้เราสามารถให้คุณได้รับพร้อมที่จะไปกับคุณยายได้ไหม " ระมัดระวังให้ทอมกอดใหญ่เขาต่อไปหันความสนใจไปในกระเพาะอาหารของทอมให้มันกอดขนาดใหญ่ก่อนที่จะพูดว่า "ออกมาเร็ว ๆ นี้ทารก!" ซึ่งมันทำให้เราหัวเราะทั้งหมด. ในฐานะที่เป็นทีแกนออกจากห้องผมไม่สามารถช่วย แต่สังเกตเห็นฟีนิกซ์มองที่ผมด้วยดวงตาหวังและฉันรู้ว่าสิ่งที่เธอรอให้ นับตั้งแต่ที่เราบอกเธอว่าเธอจะได้รับน้องชายคนเล็กอื่นหรือน้องสาวของเธอได้ขอร้องว่าเราปล่อยให้เธออยู่สำหรับการคลอด เมื่อทีแกนเกิดเราได้ส่งเธอไปอยู่กับแม่ของฉันและเธอได้รับผิดหวังดังนั้นเมื่อเธอรู้ว่าเธอได้พลาดมัน ดังนั้นเมื่อเธอพบว่าเรากำลังจะมีบ้านเกิดอีกเธอก็ถามอย่างต่อเนื่องที่จะโปรดให้เธออยู่; แม้กระทั่งไปไกลที่สุดเท่าที่จะใช้วันเกิดที่แปดของเธอปรารถนาที่มัน แต่เราไม่เคยให้คำตอบของเธอโดยตรงเท่านั้น "เราจะต้องดู ... " จะถือของเธอจนในครั้งต่อไปเธอถาม แต่มีไม่ได้ไปจะเป็นเวลาที่ต่อไป เธอต้องการคำตอบในขณะนี้. "ฉันจำเป็นต้องได้รับการพร้อมด้วยหรือไม่" เธอถามอย่างเงียบ ๆ และผมสามารถบอกเธอกลั้นลมหายใจของเธออธิษฐานเผื่อใช่ แต่สดชื่นสำหรับ no. "ไม่เพียง แต่." ทอมตอบ "แต่คุณจะต้องเปลี่ยนเป็นชุดว่ายน้ำของคุณและกางเกงขาสั้นในบางจุด." "จริงเหรอ ?! ฉันสามารถอยู่? "เธอ squeaks และฉันหัวเราะที่ปฏิกิริยาของเธอในฐานะที่ผมพยักหน้า. "ดีคนต้องการที่จะช่วยให้ฉันเติมอ่างใช่มั้ย? นอกจากนี้ฉันจะต้องช่วยที่ดีที่สุดของฉันจะช่วยให้ฉันออก. " "Thankyouthankyouthankyou !!!" คำพูดออกมาในขณะที่เธอวิ่ง scurries ทั่วเตียงกอดทั้งสองของเราและก็เป็นอย่างที่เธอได้รับลงไป วิ่งไปที่ห้องนอนของเธอเปลี่ยนเสื้อผ้า ถ้าเพียง แต่เธอได้รับการเคลื่อนย้ายในตอนเช้าเป็นเรื่องง่ายเสมอว่า ... "คุณยินดีต้อนรับ ตอนนี้ไปช่วยพี่ชายของคุณได้รับการแต่งตัวและฉันมาในครั้งที่สองที่จะทำให้อาหารเช้าบาง. " "โอเค!" เธอร้องออกมาข้ามไหล่ของเธอขณะที่เธอรีบออกจากห้อง. "ผมคิดว่าเธอยินดี." เขาหัวเราะก่อนที่จะแสดงออกของเขา การเปลี่ยนแปลงหน้าตาบูดบึ้ง. "การหดตัว?" ฉันถามและทั้งหมดที่ฉันได้รับคือพยักหน้าก่อนที่เขาจะคว้าจับมือของฉันและเลื่อนลงไปควบคุมการหายใจของเขา ทอมก็ไม่เคยหนึ่งสำหรับคนที่บอกให้เขาหายใจแทนที่จะเลือกความสะดวกสบายจากการสัมผัสในขณะที่เขาบีบมือของฉันที่เข้มงวดมากขึ้นลดลงหัวของเขาไปที่ไหล่ของฉันเป็นความเจ็บปวดถึงจุดสูงสุด หลังจากนั้นสักครู่ผมจะรู้สึกผ่อนคลายเขาอีกครั้งและมีลักษณะที่ผมด้วยรอยยิ้ม. "ตอนนี้เตือนฉันว่าทำไมฉันตกลงที่จะทำเช่นนี้อีกครั้ง ... " เขาหัวเราะเบา ๆ ก่อนที่จะให้ฉันถากถางอย่างรวดเร็ว "ผมรักคุณ ... " "รักคุณมากเกินไป ฉันจะไปทำให้เด็กบางไข่และขนมปังปิ้งสำหรับอาหารเช้า คุณต้องการอะไร? คุณจะต้องให้ความแข็งแรงของคุณ. " "จริงๆแล้วแซนวิชไข่เสียงที่ดีเกี่ยวกับขณะนี้." "ไม่มีปัญหา ฉันจะส่งมันขึ้นในบิต. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เช้าวันที่ 16 ตุลาคม เริ่มจากเป็นอื่น ๆเช้า ครั้งแรกในสองสามสัปดาห์ที่ผ่านมาฉันมีการจัดการที่จะได้รับการนอนหลับคืนเต็มโดยไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับทอม แน่นอน ผมไม่ควรกังวล ; หลังจากทั้งหมดที่เขาทำมันสองครั้งก่อนตั้งครรภ์ของเขามีตำราเพื่อให้ห่างไกลและระหว่างเราสองคน ผมลืมนับไปกี่ลูกเราก็ส่ง มีอะไรอีก ?

แต่มันแตกต่างกันดังนั้นเมื่อมันของคุณเอง . . . . . . .

อย่างไรก็ตาม เช้าวันนั้นผมนอนในเตียงไม่เต็มใจ แต่ต้องตื่น . . . . . . . จนผมได้ยินเสียงถอนหายใจจากทอมข้างๆ ฉัน มันไม่ได้มากมายอะไร แต่ผมสามารถบอกได้ว่ามีอะไรแปลกๆ มันลึกและ laced กับคำใบ้น้อยที่สุดของความเจ็บปวด ตามด้วยการหายใจที่ช้า แม้แต่ และรุนแรง เปิดไปดูที่เขาสิ เขาลุกขึ้นนั่งบนเตียงมือเงากว่าท้องกลมของเขาที่เขายังคงมีสายตาเข้มกับผนัง . .

" ทอม ? "

มันอีกไม่กี่วินาทีก่อนที่สายตาเขาและเขาก็มองฉันด้วยรอยยิ้ม " ฉันคิดว่านี่มัน "

" คุณแน่ใจหรือไม่ ? ที่รัก ทำไมไม่ปลุกฉัน ? ผมอาจจะช่วยพี่ได้ "

" การหดตัวของฉันดี 8 นาทีนอกเหนือ มันก็เป็นวิธีที่ดี และไม่มีอะไรที่ผมไม่สามารถจัดการเองได้นอกจากนี้ ฉันคิดว่า นายต้องนอน "

" ฉันชื่นชมความเชื่อมั่น " ฉันยิ้มขณะที่ผมนั่งให้เขาจูบ ปล่อยให้เขาเอาความต้องการของฉันก่อนที่เขา แม้เมื่ออยู่ในแรงงาน มันเกี่ยวกับเวลา ที่เราได้ยินเสียงกวนในทางเดิน ตามด้วยเสียงเงียบ giggles และ shushes

" ตกลงคุณสองคน " ฉันหัวเราะ " เข้ามาได้แล้ว "

แรกคือเทเกน ,ของเรา 2 ปีเก่าที่ sported curls พ่อของเขาและพียิ้มที่เต็มรูปแบบ เขากระโจนลงบนเตียงของเรา และเข้าไปในแขนของฉันให้ฉันจูบอรุณสวัสดิ์ผม ต่อมาในฟินิกซ์ , 8 ขวบขึ้น 30 และมินิของฉันฉันที่มักจะสนใจในล่าสุดจากผู้ป่วยของเรา

" ขอโทษแม่ ฉันบอกกับเขา เขาต้องเงียบ . " เธอกล่าวว่าเมื่อเธอปีนเข้าไปในเตียงข้างๆ ทอม

" ครับ เรากำลังอยู่แล้ว " เขาพูดก่อนที่จะมองฉันและหันไปเทเกน " อะไรที่คุณคิดว่าจะใช้เวลาทั้งวันกับคุณยายในวันนี้ ? "

ที่เสียงของการใช้จ่ายวันกับแม่ของฉัน เทเกนสว่างขึ้นด้วยการตอบกลับของแกมมาแกมมา ! " แต่ Phoenix ตาได้ไปกว้างขณะที่เธอตระหนักว่านั่นหมายถึงอะไร

" คุณมีทารกในวันนี้ ? " เธอถามนิดเดียวของความตื่นเต้นในน้ำเสียงของเธอ

" มันอาจจะไม่ต้องถึงตอนบ่าย แต่ผมมั่นใจว่ามันจะเกิดขึ้นในวันนี้ " ทอมยิ้มขณะที่เธอทันทีระเบิดกับร้อง

" คุณได้ยินว่าเทเกน ? น้องชายหรือน้องสาวของเราจะเกิดวันนี้ ! "

มีแค่สองคน ฉันถามบางครั้งของเทเกนเท่าไหร่เข้าใจของเขาในไม่ช้าจะเกิดพี่น้อง แน่นอนเราได้อ่านหลาย ' ฉันเป็นพี่ชายใหญ่ หนังสือกับเขา และเขาดูเหมือนจะเข้าใจ ว่ามีเด็กในท้องของพ่อ แต่นอกเหนือจากนั้น เขาดูค่อนข้างชินชากับความคิด ยกเว้นตอนที่เขาอยู่กับฟินิกซ์ เมื่อใดก็ตามที่เธอจะตื่นเต้นกับลูก เขาจะดูเหมือนจะตื่นเต้นเกินไป มักจะเข้าร่วมเมื่อใดก็ตามที่ฟินิกซ์จะคุยกับทอมเติบโตในท้องแต่ในวันนี้กับความคิดเห็นที่ฟินิกซ์ , หลอดไฟดูเหมือนจะปิดไป

" เด็กมา "

" ครับ ลูกจะมาวันนี้ บอกพ่อและลูกบายเพื่อให้เราสามารถได้รับคุณพร้อมจะไปกับคุณย่านะ "

ระมัดระวังให้ทอมกอดเขาต่อไปหันมาสนใจกับทอมท้อง ให้มีขนาดใหญ่กอดก่อนจะพูด " ออกมาเร็วลูก " มันทำให้เราหัวเราะ

เป็นเทเกนออกจากห้องฉันไม่สามารถช่วย แต่สังเกตเห็นฟีนิกซ์มองฉันอย่างมีความหวัง ตา และ ฉันรู้ว่าเธอกำลังรอ ตั้งแต่ที่เราบอกเธอว่าเธอจะได้รับอีก น้องชายหรือน้องสาว เธอได้ขอร้องว่า เราปล่อยให้เธอพักคลอด เมื่อเทเกนเกิด เราต้องส่งเธอไปอยู่กับแม่ของฉัน และ เธอได้รับการผิดหวังเมื่อเธอตระหนักว่าเธอพลาดมันดังนั้นเมื่อเธอพบว่าเรากำลังจะมีอีกที่บ้านเกิด เธอถูกถามอย่างต่อเนื่องเพื่อช่วยให้เธออยู่ แม้แต่ไปเท่าที่จะใช้ วันเกิดเธอต้องการมัน แต่เราไม่เคยให้คำตอบโดยตรง เพียงแต่ " เราก็จะได้เห็น . . . . . . . " กอดเธอต่อไปจนกว่าเวลาที่เธอถาม แต่จะไม่มีครั้งต่อไป เธอต้องการคำตอบตอนนี้

" ฉันต้องเตรียมพร้อมด้วย" เธอถามอย่างเงียบๆและฉันสามารถบอกเธอกลั้นหายใจ สวดมนต์ภาวนาครับ แต่ก็ดีสำหรับเปล่า

" ไม่เพียง แต่ " ทอมตอบ " แต่คุณจะต้องเปลี่ยนเป็นชุดว่ายน้ำของคุณและกางเกงขาสั้นในบางจุด "

" จริงๆเหรอ ? ! ฉันอยู่ได้ ? " เธอหนีฉันหัวเราะที่ปฏิกิริยาของเธอขณะที่ฉันพยักหน้า

" ก็ต้องมีคนช่วยฉันเต็มอ่าง , ใช่มั้ย ? นอกจากนี้ฉันต้องการผู้ช่วยของฉันที่ดีที่สุดเพื่อช่วยให้ฉันออก . "

" thankyouthankyouthankyou ! ! ! ! ! ! ! ! " คำพูดออกมารีบเธอมาโผล่ข้ามเตียงไปกอดเราทั้งสอง และเช่นเดียวกับที่ได้อย่างรวดเร็ว เธอเริ่มลงพุ่งไปที่ห้องนอนของเธอ เพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า ถ้าการย้ายของเธอในตอนเช้าอยู่เสมอว่าง่าย . . . . . . .

" คุณกำลังยินดีต้อนรับตอนนี้ไปช่วยพี่ชายของเธอได้รับการแต่งตัวและฉันมาในที่สองเพื่อให้บางอาหารเช้า "

" โอเค ! " เธอชื่อ เหนือไหล่ของเธอขณะที่เธอรีบออกจากห้องแล้ว

" ฉันคิดว่าเธอ . . . " เขาหัวเราะ ก่อนที่สีหน้าจะเปลี่ยนเป็นน่ะ

" การหดตัว ? " ฉันถามและทั้งหมดที่ฉันได้รับคือพยักหน้า ก่อนที่เขาจะคว้าของมือและเลื่อนเข้าควบคุมการหายใจทอมไม่เคยให้ใคร บอกให้เขาหายใจ , พอใจแทน ความสะดวกสบายของ เขาบีบมือฉันแน่นขึ้น สัมผัส เช่น ปล่อยหัวไหล่ของฉันเจ็บถึงจุดสูงสุดของมัน หลังจากไม่กี่นาที ผมรู้สึกได้ว่าเขาผ่อนคลายอีกครั้ง และมองฉันด้วยรอยยิ้ม .
" ตอนนี้เตือนฉันว่าทำไมฉันต้องทำแบบนี้อีก . . . . . . . " เขาหัวเราะเบาๆก่อนที่จะให้ฉันอย่างรวดเร็ว เพ็ค " ผมรักคุณ . . . "

" ชอบคุณเหมือนกันผมจะไปทำให้เด็กบางคนไข่และขนมปังสำหรับอาหารเช้า คุณต้องการอะไร ? คุณจะต้องเก็บพลังของคุณ . "

" จริงๆ แล้วแซนวิชไข่เยี่ยมเลย "

" ไม่มีปัญหา ผมจะส่งมันขึ้นนิดหน่อย "