Perpetrators and PunishmentDhami (2

Perpetrators and Punishment

Dhami (2007) suggests that perceptions of white-collar crime offenses may be changing. The
author interviewed 14 white-collar crime offenders and found that while the offenders get punitive
reactions from the judiciary and media, they tended to get positive reinforcement from significant
others, prison staffers, and other inmates. Such positive feedback from some elements of society
may allow individuals to rationalize behavior, even though other members of society condemn their
acts. Dhami (2007) attributes at least some of the offenders’ negative perceptions from the judiciary
and the media to the prevailing social norms and suggests that, post-Watergate, society has become
increasingly less tolerant of white-collar crime, indicating that the public perceives that white-collar
crime does economic and moral harm.7

In non-accounting settings, research has examined the consequences of fraudulent acts. For
example, Grasmick and Kobayashi (2002) examine the threat of formal punishment, socially
imposed embarrassment, and self-imposed shame as deterrents for workplace rules violations. The
authors find that, in the United States and Japan, self-imposed shame is a stronger deterrent and
socially imposed embarrassment is not significant. Overall, the results suggest that the threat of
socially imposed embarrassment has no significant impact. We believe that the area of punishment
provides opportunities for further study and the results might impact resource allocation for antifraud
programs.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความผิดและลงโทษDhami (2007) แนะนำว่า อาจเปลี่ยนภาพลักษณ์ของความผิดด้านอาชญากรรม white-collar ที่สัมภาษณ์ผู้กระทำผิดอาชญากรรม white-collar 14 และพบว่าขณะที่ผู้กระทำผิดได้รับโทษปฏิกิริยาจากพจนานุกรมและสื่อ พวกเขามีแนวโน้มที่จะได้รับการเสริมแรงทางบวกจากสำคัญอื่น ๆ คุกดี และผู้ต้องขังอื่น ๆ การป้อนกลับเชิงบวกเช่นจากองค์ประกอบบางอย่างของสังคมอาจอนุญาตให้บุคคล rationalize พฤติกรรม ถึงแม้ว่าสมาชิกคนอื่น ๆ ของสังคมพิพากษาของพวกเขาทำหน้าที่ Dhami (2007) น้อยคุณลักษณะบางอย่างของผู้กระทำผิดลบภาพลักษณ์จากตุลาการและบรรทัดฐานทางสังคมเป็นสื่อ และแนะนำที่ วอเตอร์เกตส์หลัง สังคมได้กลายเป็นมากน้อยทนกับอาชญากรรม white-collar บ่งชี้ว่า ประชาชนละเว้นที่ white-collarอาชญากรรมไม่ harm.7 ทางเศรษฐกิจ และทางศีลธรรมในการตั้งค่าที่ไม่ใช่บัญชี วิจัยได้ตรวจสอบผลของการกระทำที่หลอกลวง สำหรับตัวอย่าง Grasmick และโคะบะยะชิ (2002) การตรวจสอบภัยคุกคามของการลงโทษอย่างเป็นทางการ สังคมความลำบากใจตาม และอัปยศปรนเป็น deterrents สำหรับการละเมิดกฎการทำงาน ที่ผู้เขียนพบว่า ในสหรัฐอเมริกาและญี่ปุ่น ละอายใจตนเองตาม ความแข็งแกร่งเสริม และความลำบากใจที่ตามสังคมได้อย่างมีนัยสำคัญ โดยรวม แนะนำผลที่คุกคามของความลำบากใจที่ตามสังคมได้ไม่ส่งผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญ เราเชื่อว่าพื้นที่ของการลงโทษมีโอกาสศึกษาเพิ่มเติมและผลอาจส่งผลกระทบต่อการปันส่วนทรัพยากรสำหรับ antifraudโปรแกรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การกระทำผิดและการลงโทษDhami (2007) แสดงให้เห็นว่าการรับรู้ของการกระทำผิดอาชญากรรมปกขาวอาจจะมีการเปลี่ยนแปลง ผู้เขียนสัมภาษณ์ 14 ปกขาวผู้กระทำผิดอาชญากรรมและพบว่าในขณะที่ผู้กระทำผิดได้รับการลงโทษปฏิกิริยาจากผู้พิพากษาและสื่อที่พวกเขามีแนวโน้มที่จะได้รับการเสริมแรงบวกอย่างมีนัยสำคัญจากคนอื่นๆ เจ้าหน้าที่เรือนจำและนักโทษคนอื่น ๆ ตอบรับเชิงบวกดังกล่าวจากองค์ประกอบของสังคมบางส่วนอาจจะอนุญาตให้บุคคลที่จะหาเหตุผลเข้าข้างตนเองพฤติกรรมแม้ว่าสมาชิกคนอื่น ๆ ในสังคมของพวกเขาประณามการกระทำ Dhami (2007) คุณลักษณะอย่างน้อยบางส่วนของการรับรู้เชิงลบผู้กระทำผิดจากตุลาการและสื่อกับบรรทัดฐานทางสังคมที่เกิดขึ้นและแสดงให้เห็นว่าการโพสต์วอเตอร์เกทสังคมได้กลายเป็นมากขึ้นใจกว้างน้อยของอาชญากรรมปกขาวแสดงให้เห็นว่ารับรู้ของประชาชนที่ปกขาวอาชญากรรมไม่ harm.7 ทางเศรษฐกิจและทางศีลธรรมในการตั้งค่าที่ไม่ใช่การบัญชี, การวิจัยได้ตรวจสอบผลของการกระทำที่หลอกลวง สำหรับตัวอย่างเช่น Grasmick และโคบายาชิ (2002) ตรวจสอบภัยคุกคามของการลงโทษอย่างเป็นทางการสังคมลำบากใจที่กำหนดและความอับอายที่เรียกตัวเองว่าเป็นยับยั้งการทำงานสำหรับการละเมิดกฎ ผู้เขียนพบว่าในประเทศสหรัฐอเมริกาและญี่ปุ่นอับอายตัวเองเรียกเก็บเป็นอุปสรรคที่แข็งแกร่งและความลำบากใจที่กำหนดเพื่อเข้าสังคมไม่ได้เป็นอย่างมีนัยสำคัญ โดยรวมแล้วผลการชี้ให้เห็นว่าเป็นภัยคุกคามของความลำบากใจที่กำหนดสังคมไม่มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญ เราเชื่อว่าพื้นที่ของการลงโทษให้โอกาสในการศึกษาต่อและผลที่อาจส่งผลกระทบการจัดสรรทรัพยากรสำหรับป้องกันการฉ้อโกงโปรแกรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผิดและลงโทษ

dhami ( 2550 ) แสดงให้เห็นว่าการรับรู้ความผิดอาชญากรรมปกขาวอาจจะเปลี่ยนไป
เขียนสัมภาษณ์ 14 ปกขาวอาชญากรรมผู้กระทำความผิดและพบว่า ในขณะที่ผู้ที่ได้รับปฏิกิริยาโทษ
จากตุลาการและสื่อที่พวกเขามีแนวโน้มที่จะได้รับการเสริมแรงที่เป็นบวก จากที่สําคัญ
คนอื่น เจ้าหน้าที่เรือนจำ และผู้ต้องขังอื่น ๆการตอบรับจากองค์ประกอบบางอย่างของสังคม
อาจอนุญาตให้บุคคลสามารถอธิบายพฤติกรรม แม้ว่าสมาชิกคนอื่น ๆของสังคม ประณามการกระทำของตน

dhami ( 2007 ) คุณลักษณะอย่างน้อยบางส่วนของผู้ที่ลบความคิดเห็นจากตุลาการ
และสื่อการแลกเปลี่ยนทางสังคมและชี้ให้เห็นว่า ไปรษณีย์ ประตูน้ำ สังคมได้กลายเป็น
เพิ่มขึ้นน้อยกว่าใจกว้างของอาชญากรรมปกขาว ระบุว่า ประชาชนรับรู้ว่าอาชญากรรมปกขาว
ไม่เศรษฐกิจและจริยธรรมอันตราย 7

ในการตั้งค่าบัญชีไม่มีงานวิจัยที่ศึกษาผลของการกระทำที่หลอกลวง . สำหรับ
ตัวอย่าง และ grasmick โคบายาชิ ( 2002 ) ศึกษาการคุกคามของการลงโทษทางสังคม
าอายและตนเองกำหนดอายเป็น deterrents สำหรับสถานที่ทำงานกฎการละเมิดสิทธิ
ผู้เขียนพบว่าในสหรัฐอเมริกา และญี่ปุ่น ด้วยตนเองกำหนดคือความอัปยศที่แข็งแกร่งและการกำหนดอาย
สังคมไม่สําคัญ โดยรวม พบว่าภัยคุกคามของสังคมที่กำหนดอย่างมี
ไม่พบผลกระทบ เราเชื่อว่า พื้นที่ของการลงโทษ