We want to find out about our ances

We want to find out about our ancestors and to collate
information from every source that we can. However, this
insatiable thirst for knowledge can lead us to adopt unreliable
sources of information. Unfortunately, we cannot dig up a
living, breathing ancestor, or use a time machine to study the
past directly.
All living organisms are ‘cousins’ that share a common
ancestor some time in the past. Each pair of contemporary
organisms is equally derived in terms of time from this
common ancestor (see Figure 1.4), yet the concept of a ‘living
fossil’ or a ‘contemporary ancestor’ is pervasive. This concept
insinuates itself implicitly or explicitly into all levels of the
tree of life, as illustrated by misguided statements such as
these:
The first living organisms were like bacteria.
The coelacanth is a ‘living fossil’ of the first four-limbed
vertebrate.
Humans evolved from chimpanzees.
Modern hunter–gatherers resemble humans before the advent
of agriculture.
The Basques are a Paleolithic relict population.
At the inter-specific level, this concept derives in part from
an anthropocentric view of nature: that humans have
transcended the rest of the natural world, and that we have
progressed beyond the bounds that limit other species (see
Sections 13.5–13.7). Potential dangers lie in the assumption
that in the absence of evidence about the common ancestor
of humans and any other species, the nonhuman species is a
closer approximation to this common ancestor.
A misconception of inevitable progress also dominates
popular thinking about diversity within humans. Ancient
populations are often assumed to be less like modern Western
societies and more like ‘less-developed’ indigenous peoples.
Yet it is well accepted within anthropology that ethnography
(the study of living peoples and cultures) can be a poor guide
to the past.
If there is any basis to this common misconception, it
must lie in some measurement of evolutionary derivation
other than time. In principle evolutionary derivation may be
measured in terms of:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เราต้อง การค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับบรรพบุรุษของเรา และเรียงข้อมูลจากทุกแหล่งที่เราสามารถ อย่างไรก็ตาม นี้ความกระหายความรู้สามารถนำเราจะนำมาใช้ไม่น่าเชื่อถือแหล่งที่มาของข้อมูล อับ เราไม่สามารถขุดขึ้นมาเป็นชีวิต หายใจบรรพบุรุษ หรือใช้เครื่องเวลาศึกษาการที่ผ่านมาโดยตรงทั้งหมดชีวิตจะ 'ญาติ' ที่ร่วมกับบางครั้งในอดีตบรรพบุรุษ แต่ละคู่ร่วมสมัยสิ่งมีชีวิตอย่างเท่าเทียมกันมาในแง่ของเวลานี้บรรพบุรุษร่วมกัน (ดูรูป 1.4), แต่แนวคิดของการ ' อาศัยอยู่ซากดึกดำบรรพ์ ' หรือ 'บรรพบุรุษร่วมสมัย' แพร่หลาย แนวคิดนี้insinuates ตัวเองโดยตรง หรือโดยนัยในทุกระดับของการต้นไม้แห่งชีวิต ดังที่แสดงคำผิด ๆ เช่นเหล่านี้:สิ่งมีชีวิตแรกที่ได้เช่นเชื้อแบคทีเรียปลาซีลาแคนท์มีตัว 'ซากดึกดำบรรพ์มีชีวิต' แรกสี่ limbedสัตว์มีกระดูกสันหลังมนุษย์วิวัฒนาการมาจากลิงชิมแปนซีทันฮันเตอร์ – เก็บคล้ายกับมนุษย์ก่อนที่จะการเกษตรเตะข้ามสนามมีประชากร relict สัมมาที่ระหว่างระดับการ แนวคิดนี้มาบางส่วนจากมอง anthropocentric ธรรมชาติ: มนุษย์มีtranscended ส่วนเหลือของธรรมชาติของโลก และ ที่เรามีก้าวหน้าเกินกว่าขอบเขตที่จำกัด (ดูสายพันธุ์อื่น ๆส่วน 13.5-13.7) อาจเกิดอันตรายอยู่ในอัสสัมชัญในกรณีที่ไม่มีหลักฐานเกี่ยวกับบรรพบุรุษร่วมกันของมนุษย์และสายพันธุ์อื่น ๆ พันธุ์ nonhuman มีการประมาณใกล้ชิดกับบรรพบุรุษนี้เข้าใจผิดความหลีกเลี่ยงไม่ได้คืบหน้ายังกุมอำนาจคิดเกี่ยวกับความหลากหลายในมนุษย์นิยม โบราณประชากรจะมักจะถือว่ามีน้อยเช่นตะวันตกสมัยใหม่สังคมและอื่น ๆ เช่น 'พัฒนาน้อย' ชนพื้นเมืองยังไม่ ได้เป็นอย่างดีรับมานุษยวิทยาชาติพันธุ์วิทยาที่(การศึกษาชีวิตผู้คนและวัฒนธรรม) สามารถเป็นคู่มือที่ดีอดีตถ้าไม่มีพื้นฐานใด ๆ ในการนี้ความเข้าใจผิดทั่วไป มันต้องอยู่ในวัดบางของวิวัฒนาการมานอกเวลา ในหลักการ อาจจะวิวัฒนาการมาวัดในแง่ของ:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เราต้องการที่จะหาข้อมูลเกี่ยวกับบรรพบุรุษของเราและเพื่อรวบรวม
ข้อมูลจากทุกแหล่งที่เราสามารถทำได้ แต่นี้
กระหายไม่เพียงพอสำหรับความรู้ที่สามารถนำเราจะนำมาใช้ไม่น่าเชื่อถือ
แหล่งที่มาของข้อมูล แต่น่าเสียดายที่เราไม่สามารถขุดขึ้นมา
นั่งเล่นหายใจบรรพบุรุษหรือใช้เครื่องย้อนเวลาเพื่อการศึกษา
ที่ผ่านมาโดยตรง.
สิ่งมีชีวิตทั้งหมดอยู่ใน 'ญาติ' ที่ใช้ร่วมกัน
บรรพบุรุษบางครั้งในอดีตที่ผ่านมา คู่ของแต่ละสมัย
มีชีวิตที่ได้มาอย่างเท่าเทียมกันในแง่ของเวลาจากนี้
บรรพบุรุษร่วมกัน (ดูรูปที่ 1.4) แต่แนวคิดของ 'ชีวิต
ฟอสซิล' หรือ 'บรรพบุรุษร่วมสมัย' เป็นที่แพร่หลาย แนวคิดนี้
เอาแต่ใจตัวเองโดยปริยายหรืออย่างชัดเจนในทุกระดับของ
ต้นไม้แห่งชีวิต, แสดงตามงบเข้าใจผิดเช่น
นี้:
สิ่งมีชีวิตที่อาศัยอยู่เป็นครั้งแรกเช่นแบคทีเรีย.
Coelacanth คือ 'ซากดึกดำบรรพ์มีชีวิต' ของสี่กิ่งแรกที่
เลี้ยงลูกด้วยนม.
มนุษย์ . วิวัฒนาการมาจากลิงชิมแปนซี
โมเดิร์เธ่อมีลักษณะคล้ายกับมนุษย์ก่อนการถือกำเนิด
ของการเกษตร.
ปลุกเป็นประชากรแม่ม่ายยุค.
ในระดับอินเตอร์เฉพาะแนวคิดนี้มาจากส่วนหนึ่งของ
มุมมอง anthropocentric ของธรรมชาติ: ว่ามนุษย์ได้
เข้าข่ายส่วนที่เหลือของ ธรรมชาติของโลกและที่เราได้
ก้าวหน้าเกินขอบเขตที่ จำกัด สายพันธุ์อื่น ๆ (ดู
ส่วน 13.5-13.7) อันตรายที่อาจเกิดอยู่ในสมมติฐานที่
ว่าในกรณีที่ไม่มีหลักฐานเกี่ยวกับบรรพบุรุษร่วมกัน
ของมนุษย์และสิ่งมีชีวิตอื่น ๆ สายพันธุ์มนุษย์เป็น
ประมาณใกล้ชิดกับบรรพบุรุษร่วมกันนี้.
ความเข้าใจผิดของความคืบหน้าอย่างหลีกเลี่ยงไม่ยังครอบงำ
ความคิดยอดนิยมเกี่ยวกับความหลากหลายภายในมนุษย์ โบราณ
ประชากรมักจะถือว่าเป็นน้อยเช่นตะวันตกสมัยใหม่
สังคมและอื่น ๆ เช่น 'พัฒนาน้อย' ชนพื้นเมือง.
แต่มันเป็นที่ยอมรับทั้งภายในมานุษยวิทยาที่กลุ่มชาติพันธุ์
(การศึกษาของประชาชนที่อาศัยอยู่และวัฒนธรรม) สามารถเป็นคู่มือที่ไม่ดี
ไปในอดีต
หากมีพื้นฐานที่จะเข้าใจผิดกันนี้ใด ๆ ก็
ต้องอยู่ในวัดของรากศัพท์วิวัฒนาการบาง
อื่น ๆ นอกเหนือจากเวลา ในรากศัพท์วิวัฒนาการหลักการอาจจะ
วัดในแง่ของ: