2. Fundamental Signals and Analysts

2. Fundamental Signals and Analysts’ Forecasts To investigate whether fundamental analysis captures value of the firm proxied by analyst’s long-term earnings growth forecasts, fundamental signal is selected following Lev and Thiagarajan’s (1993) study. Lev and Thiagrajan (1993) (see also Abarbanell and Bushee (1997)) conduct fundamental information analysis to identify a set of financial variables claimed by analysts to be useful in evaluating firm’s performance and estimating future earnings. Based on their study, the following signals that may affect long-term growth forecasts are included. (All signals are calculated in the way that a positive value of each signal is a priori perceived as bad news).
2.1 Inventories (Relative to Sales) Disproportionate inventory increases relative to sales are mostly viewed by analysts as a negative signal, consistent with the production-smoothing motive. Lev and Thiagarajan (1993) show that the inventory signal is negatively correlated with stock returns. Therefore, the hypothesized argument is that disproportionate increases in inventory (to sales) signal should negatively affect the revisions in long-term growth forecast.
2.2 Accounts Receivable (Relative to Sales) Lev and Thiagarajan (1993) claim that disproportionate increases in accounts receivable (to sales) are mentioned by analysts as conveying a negative signal almost as often as inventory increases, i.e., they might suggest the earnings manipulation. Therefore, disproportionate increases in accounts receivable (to sales) signal is expected to associate negatively with the revisions in longterm growth forecast.
2.3 Gross Margin (Relative to Sales) Gross margin is defined as net sales minus costs of goods sold. Analysts view a disproportionate decrease in the gross margin (to sales) as a negative signal. Lev and Thiagarajan (1993) note that variation in the gross margin fundamental clearly affects the long-term performance of the firm and is thus informative with respect to earnings persistence and firm values. As such, the disproportionate decrease in the gross margin signal is hypothesized to associate negatively with the revisions in long-term growth forecasts.
2.4 Selling and Administrative (S&A) Expenses (Relative to Sales) A disproportionate increase in S&A expenses (to sales) reflects the inefficiency of management. Lev and Thiagarajan (1993) shows evidence consistent to this perception. Therefore, a negative relation between the disproportionate increase in S&A expenses and the revisions in long-term.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2. สัญญาณพื้นฐานและคาดการณ์ของนักวิเคราะห์เพื่อตรวจสอบว่า การวิเคราะห์ปัจจัยพื้นฐานจับค่าของบริษัท proxied โดยเติบโตกำไรของนักวิเคราะห์คาดการณ์ มีเลือกสัญญาณพื้นฐานต่อลิฟเยและของ Thiagarajan (1993) ศึกษาการ ลิฟเยและ Thiagrajan (1993) (โปรดดู Abarbanell และ Bushee (1997)) ดำเนินการวิเคราะห์ข้อมูลพื้นฐานเพื่อระบุชุดของตัวแปรทางการเงินที่อ้างนักวิเคราะห์เพื่อเป็นประโยชน์ในการประเมินประสิทธิภาพของบริษัท และประเมินกำไรในอนาคต ขึ้นอยู่กับการศึกษา สัญญาณต่อไปนี้ที่อาจมีผลต่อการคาดการณ์การเจริญเติบโตระยะยาวได้ (สัญญาณทั้งหมดจะถูกคำนวณในลักษณะที่เป็นค่าบวกของแต่ละสัญญาณว่า priori ความถือว่าเป็นข่าวร้าย) 2.1 สินค้าคงคลัง (ญาติขาย) สินค้าคงคลังนำเพิ่มสัมพันธ์ขายส่วนใหญ่จะดู โดยนักวิเคราะห์เป็นสัญญาณลบ สอดคล้องกับแรงจูงใจการปรับให้เรียบการผลิต ลิฟเยและ Thiagarajan (1993) แสดงว่า สัญญาณคงจะส่ง correlated กับหุ้นกลับ ดังนั้น ค่าอาร์กิวเมนต์เป็นว่า นำเพิ่มขึ้นในสินค้าคงคลัง (การขาย) สัญญาณควรมีผลการปรับปรุงในการคาดการณ์การเติบโตระยะยาว 2.2 บัญชีลิฟเยลูกหนี้ (ญาติเพื่อขาย) และ Thiagarajan (1993) อ้างว่า นำขึ้นในบัญชีลูกหนี้ (การขาย) กล่าวถึง โดยนักวิเคราะห์เป็นส่งสัญญาณลบเกือบเป็นมักจะเป็นสินค้าคงคลังเพิ่มขึ้น เช่น พวกเขาอาจแนะนำจัดการรายได้ ดังนั้น เพิ่มนำบัญชีลูกหนี้ (การขาย) สัญญาณคาดว่าจะเชื่อมโยงในเชิงลบกับการปรับปรุงในการคาดการณ์การเจริญเติบโตของตน 2.3 กำหนดกำไรขั้นต้นกำไร (เทียบกับการขาย) รวมเป็นขายสุทธิขายลบ ด้วยต้นทุนของสินค้า นักวิเคราะห์ดูลดลงนำกำไรขั้นต้น (การขาย) เป็นสัญญาณลบ ลิฟเยและ Thiagarajan (1993) หมายเหตุว่า การเปลี่ยนแปลงในกำไรขั้นต้นที่พื้นฐานชัดเจนมีผลต่อประสิทธิภาพการทำงานระยะยาวของบริษัท และเป็นข้อมูลเกี่ยวกับรายได้ค่าคงอยู่และบริษัท ดัง ลดลงซึ่งนำสัญญาณกำไรขั้นต้นจะตั้งสมมติฐานว่าการเชื่อมโยงในเชิงลบกับการปรับปรุงในการคาดการณ์การเจริญเติบโตระยะยาว 2.4 A (S & A) การบริหารจัดการค่าใช้จ่าย (ญาติเพื่อขาย) และขายนำเพิ่มใน A และค่าใช้จ่าย (การขาย) สะท้อน inefficiency ของการจัดการ ลิฟเยและ Thiagarajan (1993) แสดงหลักฐานสอดคล้องกับการรับรู้นี้ ดังนั้น การลบความสัมพันธ์ระหว่าง S และ A ค่าใช้จ่ายเพิ่มนำและปรับปรุงในระยะยาว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2. สัญญาณพื้นฐานและการคาดการณ์นักวิเคราะห์ 'เพื่อตรวจสอบว่าการวิเคราะห์พื้นฐานจับค่าของ บริษัท proxied โดยนักวิเคราะห์ผลประกอบการในระยะยาวคาดการณ์การเติบโตสัญญาณพื้นฐานเลือกเลฟต่อไปและ Thiagarajan ของ (1993) การศึกษา เลฟและ Thiagrajan (1993) (ดู Abarbanell และ Bushee (1997)) ดำเนินการวิเคราะห์ข้อมูลพื้นฐานในการระบุชุดของตัวแปรทางการเงินโดยอ้างว่านักวิเคราะห์จะเป็นประโยชน์ในการประเมินผลการดำเนินงานของ บริษัท และการประมาณการรายได้ในอนาคต จากการศึกษาของพวกเขาส่งสัญญาณต่อไปนี้ที่อาจมีผลต่อการคาดการณ์การเจริญเติบโตในระยะยาวที่จะถูกรวม (สัญญาณทั้งหมดจะถูกคำนวณในทางที่เป็นค่าบวกของแต่ละสัญญาณเบื้องต้นมองว่าเป็นข่าวที่ไม่ดี).
2.1 สินค้าคงเหลือ (เทียบกับการขาย) การเพิ่มขึ้นของสินค้าคงคลังสัดส่วนเมื่อเทียบกับยอดขายที่มีการเข้าชมส่วนใหญ่โดยนักวิเคราะห์เป็นสัญญาณลบสอดคล้องกับ แรงจูงใจการผลิตที่ราบเรียบ เลฟและ Thiagarajan (1993) แสดงให้เห็นว่าสัญญาณสินค้าคงคลังที่มีความสัมพันธ์เชิงลบกับผลตอบแทนหุ้น ดังนั้นการโต้แย้งสมมติฐานคือการเพิ่มขึ้นของสัดส่วนในสินค้าคงคลัง (เพื่อการขาย) สัญญาณในเชิงลบควรส่งผลกระทบต่อการแก้ไขในการคาดการณ์การเติบโตในระยะยาว.
2.2 บัญชีลูกหนี้ (เทียบกับการขาย) เลฟและ Thiagarajan (1993) อ้างว่าการเพิ่มขึ้นของสัดส่วนในลูกหนี้ ( เพื่อการขาย) ที่กล่าวถึงโดยนักวิเคราะห์เป็นการถ่ายทอดสัญญาณเชิงลบเกือบได้บ่อยเท่าที่เพิ่มขึ้นของสินค้าคงคลังคือพวกเขาอาจแนะนำการจัดการรายได้ ดังนั้นการเพิ่มขึ้นของสัดส่วนในลูกหนี้ (เพื่อการขาย) สัญญาณที่คาดว่าจะเชื่อมโยงในเชิงลบกับการแก้ไขในระยะยาวคาดการณ์การเติบโต.
2.3 อัตรากำไรขั้นต้น (เทียบกับการขาย) อัตรากำไรขั้นต้นถูกกำหนดให้เป็นยอดขายสุทธิหักด้วยต้นทุนของสินค้าที่ขาย นักวิเคราะห์ดูการลดลงของสัดส่วนในอัตรากำไรขั้นต้น (เพื่อการขาย) เป็นสัญญาณเชิงลบ เลฟและ Thiagarajan (1993) ทราบว่าในการเปลี่ยนแปลงอัตรากำไรขั้นต้นขั้นพื้นฐานอย่างชัดเจนส่งผลกระทบต่อผลการดำเนินงานในระยะยาวของ บริษัท และเป็นข้อมูลจึงเกี่ยวกับการคงอยู่ของรายได้และค่า บริษัท เช่นนี้การลดลงของสัดส่วนในสัญญาณอัตรากำไรขั้นต้นคือการตั้งสมมติฐานที่จะเชื่อมโยงเชิงลบกับการแก้ไขในการคาดการณ์การเจริญเติบโตในระยะยาว.
2.4 ในการขายและบริหาร (S & A) ค่าใช้จ่าย (เทียบกับการขาย) เพิ่มขึ้นสัดส่วนค่าใช้จ่ายใน S & A (การขาย) สะท้อนให้เห็นถึง การขาดประสิทธิภาพในการบริหารจัดการ เลฟและ Thiagarajan (1993) แสดงให้เห็นหลักฐานที่สอดคล้องกับการรับรู้นี้ ดังนั้นความสัมพันธ์เชิงลบระหว่างการเพิ่มขึ้นของสัดส่วนค่าใช้จ่ายใน S & A และการแก้ไขในระยะยาว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

I hate you.I hate you.I hate you.I hate you.I hate you.I hate you.I hate you.I hate you.