A long-term experiment on tillage a

A long-term experiment on tillage and N fertilization of winterbarley
was initiated in 1996 in Agramunt (418480N, 18070E; Lleida,
Spain) (Cantero-Martı´nez et al., 2003). The experiment consisted of
a factorial combination of three levels of N fertilization (zero, ZN;
medium, 60 kg N ha1, MN; and high, 120 kg N ha1; HN), and
three tillage systems with two conservation tillage systems (NT
and MT) and one intensive tillage system (conventional tillage, CT).
The experimental design was a randomized complete block design
with three repetitions and a plot size of 50 m  6 m. The mean
annual rainfall in the area is 435 mm, and the soil was classified as
Xerofluvent Typic (Soil Survey Staff, 1994). Main soil characteristics
in the plough layer were the following: soil pH was 8.5; sand,
silt and clay content were 465, 417 and 118 g kg1, respectively;
and soil organic carbon content (SOC) in the soil surface (0–5 cm)
was around 16 g kg1 under NT, around 13 g kg1 under MT and
around 8 g kg1 under CT, while SOC at deeper layers (10–25 cm)
was similar among tillage systems, around 7 g kg1. Such increase
in SOC at surface level under conservation tillage systems led to
increased stock of C within the SOC (Morell et al., 2011a). Water
storage capacity of the soil at the beginning of the experiment was
and Gregory, 1987; Mrabet, 2000). NT and MT are mainly used for
winter cereals, and the adoption in European Mediterranean
countries is greater than in North African countries (Arru´ e, 2006).
In Spain, conservation tillage is adopted on over 4% of the surface
and in some areas of Spain, it has been adopted over 80% of the
surface and for more than 25 years (Cantero-Martı´nez et al., 2008).
Under semiarid Mediterranean conditions, N fertilization may
also increase WUE by stimulating dry matter production (Latiri-
Souki et al., 1998), through a more rapid growth and improved
transpiration efficiency. However, yields and WUE may be reduced
when excessive N fertilizer is applied (Bladenopoulos and Koutroubas,
2003; Cantero-Martı´nez et al., 1995a). Moreover, N
fertilization has to be adjusted because excessive N fertilization is
an economical loss and leads to negative environmental consequences
(Shepherd et al., 1993). In the Ebro river valley, as in other
regions in the Mediterranean basin, N fertilizer rates for barley
(Hordeum vulgare, L.) production has been usually applied between
100 and 200 kg of N ha1 without agronomical control in many cases
(Cantero-Martı´nez et al., 2003). These rates must be reduced to reach
equilibrium among cost, environment and productivity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การทดลองในระยะยาวเตรียมดินปุ๋ยไนโตรเจนของ winterbarley
ได้ริเริ่มขึ้นในปี 1996 ใน Agramunt (418480N, 18070E; ไลดา,
สเปน) (. Cantero-Martı'nez et al, 2003) การทดลองประกอบด้วย
ปัจจัยรวมกันของสามระดับของการปฏิสนธิ N (ศูนย์ ZN;
กลาง 60 กิโลกรัมไนโตรเจนฮ่า 1, MN; และสูง 120 กิโลกรัมไนโตรเจนฮ่า 1; HN) และ
สามระบบการไถพรวนดินแบบสองกับการอนุรักษ์ ระบบ (NT
และ MT) และระบบการดินแบบเข้มข้นหนึ่ง (ดินแบบธรรมดาส์).
การออกแบบการทดลองคือการออกแบบบล็อกสุ่มสมบูรณ์
ที่มีสามซ้ำและพล็อตขนาด 50 เมตร? 6 เมตร เฉลี่ย
ปริมาณน้ำฝนประจำปีในพื้นที่เป็น 435 มิลลิเมตรและดินถูกจัดเป็น
Xerofluvent Typic (ดินพนักงานสำรวจ 1994) ลักษณะดินหลัก
ในชั้นไถมีต่อไปนี้: ค่า pH ของดินเป็น 8.5; ทราย
ตะกอนดินและเนื้อหาเป็น 465, 417 และ 118 กรัมต่อกิโลกรัม 1 ตามลำดับ;?
และดินปริมาณคาร์บอนอินทรีย์ (SOC) ในพื้นผิวดิน (0-5 ซม.)
อยู่ที่ประมาณ 16 กรัมต่อกิโลกรัม 1 ภายใต้ NT, ประมาณ 13 กรัม? กก. 1 ภายใต้ MT และ
ประมาณ 8 กรัมต่อกิโลกรัม 1 ภายใต้ CT, SOC ในขณะที่ชั้นลึก (10-25 เซนติเมตร)
มีความคล้ายคลึงในระบบไถพรวนประมาณ 7 กรัมต่อกิโลกรัม 1 การเพิ่มขึ้นดังกล่าว
ใน SOC ในระดับพื้นผิวภายใต้ระบบอนุรักษ์ดินแบบนำไปสู่การ
เพิ่มขึ้นของหุ้นเซลเซียสภายใน SOC (Morell et al., 2011a) น้ำ
ความจุของดินที่จุดเริ่มต้นของการทดลองคือ
เกรกอรี, 1987; Mrabet, 2000) NT และมอนแทนาส่วนใหญ่จะใช้สำหรับ
ธัญพืชฤดูหนาวและการยอมรับในทะเลเมดิเตอร์เรเนียนยุโรป
ประเทศที่ยิ่งใหญ่กว่าในประเทศแอฟริกาเหนือ (จ Arru' 2006).
ในสเปนอนุรักษ์ดินแบบถูกนำมาใช้ในกว่า 4% ของพื้นผิว
และในบางพื้นที่ ของสเปนจะได้รับการรับรองกว่า 80% ของ
พื้นผิวและการมานานกว่า 25 ปี (Cantero-Martı'nez et al., 2008).
ภายใต้เงื่อนไขเมดิเตอร์เรเนียนแห้งแล้ง, ปุ๋ยไนโตรเจนอาจ
ยังเพิ่ม WUE โดยการกระตุ้นการผลิตวัตถุแห้ง (Latiri -
. Souki et al, 1998) ผ่านการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วมากขึ้นและการปรับปรุง
ประสิทธิภาพการคาย อย่างไรก็ตามอัตราผลตอบแทนและ WUE อาจจะลดลง
เมื่อปุ๋ยมากเกินไปถูกนำไปใช้ (Bladenopoulos และ Koutroubas,
2003. Cantero-Martı'nez, et al, 1995a) นอกจากนี้ยังไม่มี
การปฏิสนธิจะต้องมีการปรับเพราะปุ๋ยไนโตรเจนมากเกินไปคือ
การสูญเสียทางเศรษฐกิจและนำไปสู่ผลกระทบเชิงลบต่อสิ่งแวดล้อม
(ต้อน et al., 1993) ในหุบเขาแม่น้ำ Ebro ในขณะที่คนอื่น ๆ
ในภูมิภาคลุ่มน้ำทะเลเมดิเตอร์เรเนียน, N อัตราปุ๋ยสำหรับข้าวบาร์เลย์
(Hordeum vulgare, L. ) การผลิตมีการใช้ปกติจะอยู่ระหว่าง
100 และ 200 กิโลกรัมไม่มีฮ่า 1 โดยไม่มีการควบคุมทางการเกษตรในหลายกรณี
(Cantero -Martı'nez et al., 2003) อัตราเหล่านี้จะต้องลดลงไปถึง
สมดุลของค่าใช้จ่ายในสภาพแวดล้อมและการผลิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระยะยาวการทดลองในการไถพรวนและการผสมพันธุ์ winterbarley
ได้ริเริ่มขึ้นในปี 1996 ใน agramunt ( 418480n 18070e ;
, Lleida , สเปน ) ( cantero มาร์ทı´เนซ et al . , 2003 ) การทดลองประกอบด้วย
รวมกันที่วัดสามระดับของการปฏิสนธิ ( ศูนย์ , สังกะสี ;
) 60 กก. N ฮา  1 , แมงกานีส และสูง 120 กก. N ฮา  1 ; HN ) ,
3 แปลงระบบสองระบบอนุรักษ์ดิน ( NT
กับตัน ) และระบบการไถพรวนแบบเข้มข้น ( การไถพรวนปกติ CT ) .
แผนการทดลองแบบ Randomized Complete Block Design
สาม repetitions และพล็อตขนาด 50 เมตร  6 เมตร หมายถึง
ปริมาณน้ำฝนในพื้นที่ 435 มิลลิเมตร และดินตาม
xerofluvent typic ( พนักงาน , สำรวจ ดิน 1994 )
ลักษณะของดินหลักในไถชั้นมีดังต่อไปนี้ ดิน pH 8.5
; ทรายทรายแป้งและดินเหนียว ปริมาณ 465 417 118 กรัมต่อกิโลกรัม  1 ตามลำดับและปริมาณอินทรีย์คาร์บอนในดิน ;
( ส ) ในดิน ( 0 – 5 เซนติเมตร )
อยู่ที่ประมาณกิโลกรัม  16 G 1 ภายใต้ NT , ประมาณ 13 กรัมต่อกิโลกรัม  1 ภายใต้ตันและ
ประมาณ 8 กรัมต่อกิโลกรัม  1 ภายใต้ CT ในขณะที่สในชั้นลึก ( 10 - 25 ซม. )
ที่คล้ายคลึงกันระหว่างระบบการไถพรวน ประมาณ 7 กรัมต่อกิโลกรัม  1 เช่น ในรายวิชา สในระดับพื้นผิวเพิ่ม


ประหยัด LED ภายใต้ระบบการไถพรวนเพิ่มสต็อกของ C ภายในส ( มอเริล et al . , 2011a ) น้ำ
ความจุของดินที่จุดเริ่มต้นของการทดลอง
Gregory , 1987 ; mrabet , 2000 ) NT และ MT ใช้เป็นหลักสำหรับ
ธัญพืชฤดูหนาว และการยอมรับในประเทศเมดิเตอร์เรเนียน
ยุโรปมากกว่าประเทศในแอฟริกาเหนือ ( arru ใหม่ E , 2006 ) .
ในประเทศสเปน การไถพรวนอนุรักษ์เป็นลูกบุญธรรมมากกว่า 4 % ของพื้นผิว
และในบางพื้นที่ของสเปน มันได้รับการยอมรับกว่า 80% ของ
พื้นผิวและมากกว่า 25 ปี ( cantero มาร์ทı´เนซ et al . , 2008 ) .
ภายใต้เงื่อนไขที่ทะเลเมดิเตอร์เรเนียน semiarid N การปฏิสนธิอาจ
ยังเพิ่มขึ้นโดยการกระตุ้นการผลิตมีค่าน้ำหนักแห้ง ( latiri -
souki et al . , 1998 ) ผ่านการเติบโตอย่างรวดเร็วมากขึ้นและปรับปรุงประสิทธิภาพของ

อย่างไรก็ตาม ผลผลิต และมีค่า
อาจลดลงเมื่อใช้ปุ๋ยไนโตรเจนมากเกินไป ( bladenopoulos และ koutroubas
, 2003 ; cantero มาร์ทı´เนซ et al . , 1995a ) นอกจากนี้ n
การปฏิสนธิได้เป็นเพราะการปรับมากเกินไป n
การสูญเสียทางเศรษฐกิจและนำไปสู่ผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อมเชิงลบ
( เชพ et al . , 1993 ) ในแม่น้ำเอโบร Valley ในภูมิภาคอื่น ๆในบริเวณเมดิเตอร์เรเนียน

, N ปุ๋ยสำหรับข้าวบาร์เล่ย์( hordeum vulgare L . ) ผลิตได้มักจะใช้ระหว่าง
100 และ 200 กิโลกรัม N ฮา  1 โดยไม่มีการควบคุมในหลายกรณี
agronomical ( cantero มาร์ทı´เนซ et al . , 2003 ) ราคานี้ต้องลดลงถึง
สมดุลระหว่างต้นทุน สิ่งแวดล้อม และการเพิ่มผลผลิต