I awkwardly released my grip and sa

I awkwardly released my grip and said, “The weather is very nice today…”

Wan Er also looked up and replied, “Yea, the sun is so strong…”

Drops of rain began falling onto the beautiful little miss’s cheeks, as though the sky was mocking us for saying such an obvious lie.

……

As we chatted while walking, the drizzle became heavier, turning into a downpour. I brought the girls to find a place to hide from the rain. After some searching, we all went to the pavilion of a teahouse and sat down. A waitress came over to pour some tea for us, and we carefully sipped from our cups, savoring the tea’s aroma. At the same time, I noticed that there was a famous poem carved into the wall. On it were two lines of text——

The river flows into another as the scent of moonlight floats through the air.
……

“The river flows into another as the scent of moonlight floats through the air.”

I recited the poem under my breath, then looked over at Yue Qing Qian and smiled, “Qing Qian, I feel like these two lines, when shortened, happen to be your ID in [Destiny]…..”
(TL Note: Qing Qian’s name is in the first line of the poem)
Yue Qing Qian blinked at me a few times then laughed and said, “Stupid Brother Xiao Yao, this is from Bei Song’s Last Seven Lines. Wu… At the time, I was too young, so I didn’t fully understand the meaning of the poem. I just took on the name since I thought Yue Qing Qian sounded pretty nice. Afterward, my sister chose the name Yue Wei Liang…”

I couldn’t help but smile in admiration and said proudly, “Hm, that’s really nice. To think that our [Zhan Long] was full of extraordinary people. Our members are all dignified, profound, ambitious, and extremely well-cultured……”

Yue Qing Qian’s face flushed, and she said, “What are you saying to yourself, I can’t understand you…”

Dong Cheng Yue face palmed and said, “Brother Xiao Yao is such an idiot……”

……

Not long after, the rain finally came to a stop, and everyone continued to meander around the wetlands park. The sky began to darken, so we left the park. With Wan Er paying, we went to a famous restaurant nearby and had a hearty dinner. Afterward, we sent Yue Qing Qian and Yue Wei Liang back to their hotel. They were only staying in Hangzhou for a day, and were flying back tomorrow. We didn’t exchange many goodbyes; instead, I made sure to remind them to work hard at the Rise of the Heroes Tournament, and help [Zhan Long] demonstrate our strength by advancing to the top ranks!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ฉันเก้ ๆ ออกจับของฉัน และกล่าว ว่า "อากาศไม่ดีวันนี้..."Er หวานยังหา และ ตอบ "ใช่ ดวงอาทิตย์คือแข็งแรง..."หยดฝนเริ่มตกลงที่แก้มของนางน้อยสวย เหมือนท้องฟ้าถูกเสียดสีเราสำหรับการพูดเช่นการโกหกที่ชัด……เป็นเรา chatted ขณะเดิน drizzle กลายเป็นหนักกว่า เป็นสาดแสง ฉันนำหญิงเพื่อหาซ่อนจากฝน หลังจากบางค้น เราไปเดอะพาวิลเลี่ยน teahouse และเสาร์ลง พนักงานเสิร์ฟมาเทชาเรา และเรารอบคอบ sipped จากถ้วยของเรา พร้อมด้วยกลิ่นหอมของชา ในเวลาเดียวกัน ฉันสังเกตเห็นว่า มีบทกวีที่มีชื่อเสียงแกะสลักในผนัง ในนั้นข้อความสองบรรทัด — —แม่น้ำไหลไปที่อื่นเมื่อกลิ่นจันทร์ลอยผ่านอากาศ……"แม่น้ำไหลไปที่อื่นเมื่อกลิ่นจันทร์ลอยผ่านอากาศ"ฉันอ่านกลอนภายใต้ลมหายใจของฉัน แล้วมองผ่านเคียนชิงหยู และ ยิ้ม, "ชิงเคียน ฉันรู้สึกว่าสองบรรทัด ลดลง เกิดขึ้นจะ เป็น ID ของคุณใน [โชคชะตา]..."(TL หมายเหตุ: ชื่อชิงเคียนเป็นบรรทัดแรกของกลอน)เคียนชิงหยูคันนั้นกะพริบที่ฉันกี่ครั้ง แล้วหัวเราะ และกล่าว ว่า, "พี่โง่เสี่ยวยาว ที่นี้มาจากเพลงปี่สุดท้ายเจ็ดบรรทัด วู... เวลา ผมยังเด็กเกินไป ดังนั้นฉันไม่เข้าใจความหมายของกลอน ผมเพียงแค่เอาชื่อเนื่องจากคิดว่า เคียนชิงหยูแต่เพียงแห่งดีสวย หลังจากนั้น น้องเลือกชื่อหยูเว่ยเหลียง..."ฉันไม่สามารถช่วยแต่ยิ้มในการชื่นชม และกล่าวว่า ภูมิใจ "Hm ที่ดีจริง ๆ คิดว่า ของเรา [นไตยาว] เต็มไปด้วยคนพิเศษ สมาชิกของเรามีทั้งเกียรติ ลึกซึ้ง ทะเยอทะยาน และแสนดีอ่าง..."ล้างหน้าเคียนชิงหยู และก็ "อะไรคุณว่า เพื่อตัวเอง ผมไม่เข้าใจคุณ..."ตง เฉิงหยูหน้า palmed และกล่าว ว่า "พี่เสี่ยวยาวเป็นเช่นคนบ้า..."……ไม่นานหลังจาก ฝนก็มาหยุด แล้วทุกคนยังคงคดเคี้ยวรอบพื้นที่ชุ่มน้ำอุทยาน ท้องฟ้าเริ่ม darken เราจึงเหลือสวน มี Wan Er จ่าย เราไปร้านอาหารในบริเวณใกล้เคียง และมีอาหารมื้อเย็นแสนอร่อย หลังจากนั้น เราส่งเคียนชิงหยูและหยูเว่ยเหลียงกลับไปโรงแรมของพวกเขา พวกเขามีเฉพาะ อยู่ในหางโจวสำหรับวัน และได้เดินทางกลับวันพรุ่งนี้ เราไม่ได้แลกเปลี่ยน-อำลา-แนะมาก แทน ทำเพื่อเตือนให้พวกเขาทำงานที่เพิ่มขึ้นของการแข่งขันวีรบุรุษ และช่วย [นไตยาว] แสดงให้เห็นถึงความแข็งแรงของเรา โดยความก้าวหน้าการจัดอันดับด้านบน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฉันเชื่องช้าปล่อยออกมาจับฉันและกล่าวว่า "สภาพอากาศเป็นสิ่งที่ดีมากในวันนี้ ... " Wan Er ยังเงยหน้าขึ้นและตอบว่า "ใช่แล้วดวงอาทิตย์ที่มีความแข็งแรงดังนั้น ... " หยดฝนเริ่มตกลงมาบนแก้มเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่สวยงามพลาดในขณะที่แม้ว่า ท้องฟ้าถูกเยาะเย้ยเราพูดดังกล่าวเป็นเรื่องโกหกที่เห็นได้ชัด. ...... ในขณะที่เราพูดคุยในขณะที่เดินฝนตกปรอยๆกลายเป็นหนักกลายเป็นฝนห่าใหญ่ ผมพาสาว ๆ ที่จะหาสถานที่ที่จะซ่อนตัวจากฝน หลังจากการค้นหาบางอย่างที่เราทุกคนเดินไปที่ศาลาของโรงน้ำชาและนั่งลง พนักงานเสิร์ฟมามากกว่าที่จะเทน้ำชาบางอย่างสำหรับเราและเราระมัดระวังจิบจากถ้วยของเราเพลิดเพลินกับกลิ่นหอมของชา ในขณะเดียวกันผมสังเกตเห็นว่ามีชื่อเสียงบทกวีแกะสลักเข้าไปในผนัง ที่มันมีสองบรรทัด text-- แม่น้ำไหลลงสู่อีกคนหนึ่งเป็นกลิ่นของแสงจันทร์ลอยผ่านอากาศ. ...... "แม่น้ำไหลลงสู่อีกคนหนึ่งเป็นกลิ่นของแสงจันทร์ลอยผ่านอากาศ." ผมอ่านบทกวีภายใต้ลมหายใจของฉัน แล้วมองไปที่ยูชิง Qian และยิ้ม "ชิง Qian ฉันรู้สึกเหมือนทั้งสองสายเมื่อสั้นลงเกิดขึ้นจะเป็น ID ของคุณ [ชะตา] ... .. " (TL หมายเหตุ: ชื่อชิงเควนอยู่ในบรรทัดแรก ของบทกวี) ยูเควนชิงกระพริบตาที่ผมไม่กี่ครั้งแล้วหัวเราะและกล่าวว่า "โง่บราเดอร์ Xiao Yao นี้เป็นบวร์กจากเพลงสุดท้ายของเซเว่นไลน์ วู ... ในขณะที่ผมยังเด็กเกินไปดังนั้นผมจึงไม่เข้าใจความหมายของบทกวี ฉันเอาชื่อเพราะผมคิดว่ายูชิง Qian ฟังที่ดีงาม ต่อจากนั้นน้องสาวของฉันเลือกชื่อยูเว่ยเหลียง ... "ผมไม่สามารถช่วยแต่รอยยิ้มในความชื่นชมและกล่าวอย่างภูมิใจ" หืมมมที่ดีจริงๆ ที่จะคิดว่าเรา [Zhan ยาว] เต็มไปด้วยคนพิเศษ สมาชิกของเราจะสง่างามทุกอย่างลึกซึ้ง, ทะเยอทะยาน, และดีมากเลี้ยง ...... "ใบหน้าชิงยูเควนแดงและเธอกล่าวว่า" คุณมีอะไรพูดกับตัวเองผมไม่สามารถเข้าใจว่าคุณ ... "ใบหน้าตังสินยูpalmed และ กล่าวว่า "บราเดอร์ Xiao Yao เป็นเช่นคนโง่ ...... " ...... หลังจากนั้นไม่นานฝนในที่สุดก็มาหยุดอยู่กับที่และทุกคนยังคงเดินเล่นไปรอบ ๆ สวนสาธารณะพื้นที่ชุ่มน้ำ ท้องฟ้าเริ่มมืดลงดังนั้นเราออกจากสวนสาธารณะ ด้วยการจ่ายเงินวัน Er เราไปร้านอาหารที่มีชื่อเสียงบริเวณใกล้เคียงและมีมากมายอาหารค่ำ ต่อจากนั้นเราส่งชิงยูเควนและเหลียงเหว่ยยูกลับไปที่โรงแรมของพวกเขา พวกเขาเป็นเพียงการเข้าพักในหางโจวสำหรับวันและได้บินกลับในวันพรุ่งนี้ เราไม่ได้แลกเปลี่ยนลาหลาย แทนฉันทำแน่ใจว่าจะเตือนให้พวกเขาทำงานอย่างหนักที่เพิ่มขึ้นของการแข่งขันวีรบุรุษและช่วย [Zhan ยาว] แสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่งของเราโดยการก้าวหน้าไปที่ตำแหน่งด้านบน!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันเก้ๆ กังๆ ออกมือของฉันและกล่าวว่า " อากาศดีมากๆเลยวันนี้ . . . . . . . "

วานเอ้อยังมองขึ้นและตอบว่า " ใช่ ดวงอาทิตย์ แรงมาก . . . . . . . "

หยดฝนเริ่มตกบนสวยน้องของแก้ม ราวกับท้องฟ้าถูกเยาะเย้ยเราพูดชัดๆ โกหก . . .

. . . . . . .

เราพูดคุยในขณะที่เดิน , ฝนเริ่มหนักขึ้น หนักขึ้น กลายเป็นฝนห่าใหญ่ฉันพาผู้หญิงที่จะหาที่หลบฝน หลังจากการค้นหา เราทั้งหมดไปที่ศาลาที่ร้านน้ำชา และนั่งลง พนักงานเสิร์ฟมาเทชาให้เรา และเราค่อยๆจิบจากถ้วยของเรา กลิ่นไอของชาหอม ในเวลาเดียวกัน ผมสังเกตเห็นว่ามีกวีที่มีชื่อเสียงแกะสลักลงในผนัง มันเป็นสองบรรทัดของข้อความ --

แม่น้ำไหลเข้าอีก เป็นกลิ่นของแสงจันทร์ลอยผ่านอากาศ . . . . . . .

" แม่น้ำไหลเข้าอีก เป็นกลิ่นของแสงจันทร์ลอยผ่านอากาศ "

ฉันท่องกลอนภายใต้ลมหายใจของฉัน แล้วมองไปที่ Yue ชิงเชียนและยิ้ม " ชิงเชียน ผมรู้สึกอย่างนี้ สองสายที่สั้นลง เป็น ID ของคุณใน [ โชคชะตา ] . . . . "
( ปล .ชื่อเฉียนชิงเป็นในบรรทัดแรกของบทกวี )
Yue ชิงเชียนกระพริบตาสองสามครั้ง แล้วผมก็หัวเราะและกล่าวว่า " พี่เสี่ยวเหยา จากเป่ยซ่งเจ็ดบรรทัดสุดท้าย อู๋ . . . . . . . ตอนนั้นฉันเด็กเกินไป ผมไม่ค่อยเข้าใจความหมายของบทกลอน ฉันแค่เอาชื่อผมว่า Yue ชิงเชียน ฟังดูค่อนข้างดี หลังจากนั้นพี่สาวเลือกชื่อเยว่เว่ยเหลียง . . . . . . . "

ผมไม่สามารถช่วย แต่รอยยิ้มในความชื่นชมและกล่าวอย่างภูมิใจว่า " อืม ดีจริงๆ คิดว่า [ จ้าน ] ของเรายาวเต็มรูปแบบของคนไม่ธรรมดา สมาชิกของเราทุกอย่าง ลึกซึ้ง ทะเยอทะยาน และแสนดีเลี้ยง . . . . . . . "

เย่ชิงเชียนหน้าหน้าแดง เธอว่า " อะไรที่คุณพูดกับตัวเอง ผมก็ไม่เข้าใจ คุณ . . . . . . . "

หน้าดงเฉิงเยว่ palmed บอกว่า " พี่เสี่ยวเหยาคือโง่ . . . . . . . "

. . . . . . .

หลังจากนั้นไม่นาน ฝนก็มาหยุด และทุกคนยังคงคดเคี้ยวรอบชายเลนสวนสาธารณะ ท้องฟ้าเริ่มมืดแล้ว เราออกจากสวนสาธารณะ เอ้อวันจ่าย เราก็ไปร้านอาหารใกล้เคียงที่มีชื่อเสียงและมีอาหารเย็นมากมาย . หลังจากนั้น เราส่ง Yue Wei Liang Qian Yue ชิงและกลับไปที่โรงแรมของพวกเขาพวกเขาเพียง แต่อยู่ในหางโจวสำหรับวันและบินกลับพรุ่งนี้ เราไม่ได้แลกเปลี่ยนคำอำลามากมาย แต่ฉันทำแน่ใจว่า เตือน พวกเขาทำงานที่เพิ่มขึ้นของวีรบุรุษในการแข่งขัน และช่วย [ ยาว ] แสดงให้เห็นถึงความแข็งแกร่งของเรา โดยจ้านก้าวหน้าไปในอันดับสูงสุด