Peer co-ruminationCo-rumination ref

Peer co-rumination
Co-rumination reflects the extent towhich the adolescent and friend
repeatedly discuss negative feelings and problems occurring in each
other's lives. This instrument was adapted from a measure developed
by Rose (2002) who found it to be linked to adolescent depressive
symptoms and peer relationship quality. Adolescents used a 5-point
Likert scale (0 = “not at all true” to 5 = “really true”) to rate the
15 items (e.g., “When my friend and I talk about a problem that one of
us has, we will keep talking even after we both know all of the details
about what happened.” “When my friend and I talk about a problem
that one of us has, we spend a long time talking about how sad
or mad the person with the problem feels.”) which are part of
the “rehashing” subscale (i.e., the extent to which the peers repeatedly
discuss the aspects and implications of a problemin detail; Byrd-Craven,
Granger, & Auer, 2011; Davidson et al., 2014). In the current project,we
chose to assess these 15 items and not include the other 12 questions
comprising the “mulling” and “encouraging problem talk” subscales as
the “rehashing” items were conceptually more compatible with
the overall goals and measures of the project. To create the peer corumination
factor, the mean (α = .96) of the 15 items was computed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพียร์ rumination ร่วมRumination ร่วมสะท้อนถึงขอบเขต towhich วัยรุ่นและเพื่อนซ้ำ ๆ พูดคุยความรู้สึกเชิงลบและปัญหาที่เกิดขึ้นในแต่ละคุณภาพชีวิตของผู้อื่น เครื่องมือนี้ถูกดัดแปลงมาจากการพัฒนาวัดโดยโรส (2002) ที่พบว่ามันจะเชื่อมโยงกับวัยรุ่นซึมเศร้าอาการและคุณภาพความสัมพันธ์เพียร์ วัยรุ่นใช้ 5 จุดสเกลของ Likert (0 = "ไม่จริง" 5 = "จริงจริง") อัตราการ15 รายการ (เช่น, "เมื่อเพื่อนของฉันและฉันพูดคุยเกี่ยวกับปัญหาว่าหนึ่งเราได้ เราจะให้พูดแม้หลังจากที่เราทั้งสองรู้รายละเอียดทั้งหมดว่าเกิดอะไรขึ้น" "เมื่อเพื่อนของฉันและฉันพูดคุยเกี่ยวกับปัญหาที่เรามี เราใช้เวลานานพูดถึงวิธีเศร้าหรือความรู้สึกของผู้ที่ มีปัญหาบ้า") ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของsubscale "rehashing" (เช่น ขอบเขตที่เพื่อนซ้ำ ๆหารือเกี่ยวกับลักษณะและผลกระทบของรายละเอียด problemin ขี้ขลาด Byrdเกรนเจอร์ & Auer, 2011 Davidson et al. 2014) ในโครงการปัจจุบัน เราเลือกที่จะประเมิน 15 รายการเหล่านี้ และไม่รวมอื่น ๆ 12 คำถาม"mulling" และ "ส่งเสริมการพูดคุยปัญหา" subscales เป็นรายการ "rehashing" ถูกทางแนวคิดเข้ากันได้กับเป้าหมายและมาตรการของโครงการโดยรวม สร้าง corumination เพียร์ปัจจัย เฉลี่ย (α =.96) 15 รายการถูกคำนวณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพียร์ร่วมครุ่นคิด
ร่วมครุ่นคิดสะท้อนให้เห็นถึงขอบเขต towhich วัยรุ่นและเพื่อนที่
ซ้ำ ๆ หารือเกี่ยวกับความรู้สึกเชิงลบและปัญหาที่เกิดขึ้นในแต่ละ
ชีวิตอื่น ๆ เครื่องมือนี้ดัดแปลงมาจากวัดที่พัฒนา
โดยโรส (2002) ที่พบว่ามันจะเชื่อมโยงกับซึมเศร้าวัยรุ่น
อาการและคุณภาพความสัมพันธ์ของเพียร์ วัยรุ่นใช้ 5 จุด
Likert สเกล (0 = "ไม่ได้อยู่ที่ความจริงทุกประการ" 5 = "ความจริง") ให้คะแนน
15 รายการ (เช่น "เมื่อเพื่อนของฉันและฉันพูดคุยเกี่ยวกับปัญหาที่หนึ่งของ
เรามีเรา จะให้พูดแม้กระทั่งหลังจากที่เราทั้งสองรู้รายละเอียดทั้งหมด
เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น. "" เมื่อเพื่อนของฉันและฉันพูดคุยเกี่ยวกับปัญหา
ที่หนึ่งของเราได้เราใช้เวลานานการพูดคุยเกี่ยวกับวิธีการที่น่าเศร้า
หรือบ้าคนที่มีปัญหารู้สึก . ") ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของ
" การ rehashing "subscale (เช่นขอบเขตที่ทำเนียบซ้ำ
หารือเกี่ยวกับแง่มุมและความหมายของรายละเอียด problemin นั้นเบิร์ดขี้ขลาด
เกรนเจอร์และ Auer 2011. เดวิดสัน et al, 2014) . ในโครงการปัจจุบันเรา
เลือกที่จะประเมินเหล่านี้ 15 รายการและไม่รวมถึงอีก 12 คำถาม
ที่ประกอบไปด้วย "ครุ่นคิด" และ "ให้กำลังใจพูดคุยปัญหา" subscales เป็น
"การ rehashing รายการ" เป็นแนวคิดเพิ่มเติมเข้ากันได้กับ
เป้าหมายโดยรวมและมาตรการของโครงการ . เพื่อสร้างเพียร์ corumination
ปัจจัยค่าเฉลี่ย (α = 0.96) จาก 15 รายการคำนวณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพื่อนร่วมการใคร่ครวญการใคร่ครวญถึงขอบเขตจำกัด towhich วัยรุ่นและเพื่อนซ้ำๆ กล่าวถึงความรู้สึกเชิงลบและปัญหาที่เกิดขึ้นในแต่ละอื่น ๆของชีวิต เครื่องมือนี้ถูกดัดแปลงจากแบบวัดที่พัฒนาขึ้นโดยกุหลาบ ( 2545 ) ที่พบว่ามันเชื่อมโยงกับวัยรุ่น โรคซึมเศร้าอาการและคุณภาพความสัมพันธ์เพื่อน วัยรุ่นใช้งานลิเคิร์ทสเกล ( 0 = " ไม่จริงทั้งหมด " 5 " จริง " ) อัตรา15 รายการ ( เช่น " เมื่อเพื่อนของฉันและฉันพูดคุยเกี่ยวกับปัญหานึงเราได้ เราก็จะพูด ทั้งๆที่เรารู้รายละเอียดทุกอย่างเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้น . " " เมื่อเพื่อนของฉันและฉันพูดคุยเกี่ยวกับปัญหาหนึ่งที่เราได้ เราใช้เวลานาน พูดถึงแล้วเศร้าหรือโกรธคนที่มีปัญหารู้สึก " ) ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของ" rehashing " ( ( คือขอบเขตที่เพื่อน ๆ ซ้ำๆกล่าวถึงลักษณะและผลกระทบของปัญหาขี้ขลาด เบิร์ด , รายละเอียดเกรนเจอร์ และอาวเออร์ 2011 ; Davidson et al . , 2010 ) ในโครงการปัจจุบันเราเลือกเพื่อประเมินรายการเหล่านี้และไม่รวมอื่น ๆ 12 คำถามประกอบด้วย " คิด " และ " กิตติพูดให้กำลังใจ " ปัญหาเป็น" rehashing " รายการมีแนวคิดเพิ่มเติมเข้ากันได้กับเป้าหมายโดยรวมและแนวทางของโครงการ สร้างเพื่อน coruminationด้าน ค่าเฉลี่ย ( α = . 96 ) จาก 15 รายการ คือ คํานวณ