The aetiopathogenesis of secondary

The aetiopathogenesis of secondary retention is not fully understood, but heredity is involved in at least some cases. In this study first-degree relatives of 52 patients with secondary retention of permanent molars were screened for the presence of the same phenomenon in their dentition. Familial occurrence could be shown in five families. The pedigrees are compatible with autosomal dominant inheritance. HLA phenotypes and bloodgroups ABO, rhesus and P1 were studied in two families. The lod scores for linkage with secondary retention were added to previously reported information. The lod score for linkage for bloodgroup system P increased from + 0.940 to + 1.475 at a recombination fraction of 5 per cent. It is concluded that secondary retention of permanent molars is an aetiologically heterogeneous condition in which some cases are caused by the presence of an abnormal autosomal dominant gene.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

aetiopathogenesis ของการเก็บรักษาที่สองไม่เข้าใจอย่างเต็มที่ แต่การถ่ายทอดทางพันธุกรรมมีส่วนร่วมในอย่างน้อยบางกรณี ในการศึกษานี้ญาติองศาแรกจาก 52 ผู้ป่วยที่มีการเก็บรักษาที่สองของฟันกรามแท้ซี่ที่ถูกคัดกรองการปรากฏตัวของปรากฏการณ์เดียวกันในการงอกของพวกเขา เกิดในครอบครัวจะได้รับการแสดงในห้าครอบครัวpedigrees เข้ากันได้กับมรดกที่โดดเด่น autosomal phenotypes hla และ bloodgroups Abo, วอกและ p1 ถูกศึกษาในทั้งสองครอบครัว คะแนน LOD การเชื่อมโยงกับการเก็บรักษารองถูกเพิ่มเข้าไปในข้อมูลที่ได้รายงานไปก่อนหน้านี้ คะแนน LOD การเชื่อมโยงระบบ bloodgroup พีเพิ่มขึ้น 0.940-1.475 รวมตัวกันอีกในส่วนของร้อยละ 5มันสรุปได้ว่าการเก็บรักษาที่สองของฟันกรามถาวรเป็นเงื่อนไขที่ต่างกัน aetiologically ซ​​ึ่งในบางส่วนกรณีที่เกิดจากการแสดงตนของความผิดปกติของยีนที่โดดเด่น autosomal

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Aetiopathogenesis ของรองคือไม่เต็มเข้าใจ แต่เกี่ยวข้องกับทางเลือกในกรณีบางอย่าง ในการศึกษานี้ ญาติผู้ป่วย 52 first-degree กับ molars ถาวรรักษารองถูกฉายสำหรับของปรากฏการณ์เดียวกันใน dentition ของพวกเขา สามารถแสดงภาวะเกิดในครอบครัว 5 พันธุ์เข้ากันได้กับ autosomal มรดกหลักได้ ฟี HLA และ bloodgroups ABO, rhesus และ P1 ถูกศึกษาในสองครอบครัว คะแนนลอดสำหรับเชื่อมโยงกับเก็บข้อมูลรองได้เพิ่มข้อมูลที่รายงานไปก่อนหน้านี้ คะแนนลอดสำหรับเชื่อมโยงระบบ bloodgroup P เพิ่มจาก 0.940 1.475 ที่ recombination ของร้อยละ 5 มันจะสรุปว่า molars ถาวรรองรักษาเงื่อนไขการบริการ aetiologically ซึ่งบางกรณีมีสาเหตุของยีนหลัก autosomal ผิดปกติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

aetiopathogenesis ของยึดรองไม่เข้าใจอย่างเต็มแต่ทางพันธุกรรมและมีส่วนร่วมในที่อย่างน้อยบางกรณี ในการศึกษาวิจัยนี้ญาติครั้งแรกที่ระดับ 52 ผู้ป่วยที่มีการยึดรองของฟันกรามอย่างช้าๆแบบถาวรได้คัดสรรสำหรับการมีอยู่ของปรากฎการณ์เดียวกันใน dentition ของพวกเขา เกิดการเป็นครอบครัวไม่ได้แสดงในห้าครอบครัวก็เรียกประชุมชนทั้งหมดที่มีอยู่ใช้งานร่วมกับมรดกมีอิทธิพล autosomal จากรัฐบบาลทหาร phenotypes และ bloodgroups abo ลิงวอกและ P 1 ได้ศึกษาในทั้งสองครอบครัว คะแนนลอดสำหรับการเชื่อมโยงกับการยึดรองถูกเพิ่มลงในข้อมูลรายงานไปก่อนหน้านี้ คะแนนลอดสำหรับการเชื่อมโยงสำหรับ p ระบบ bloodgroup เพิ่มขึ้นจาก 0.940 ถึง 1.475 ที่เศษ recombination ที่ร้อยละ 5ผลสรุปได้ว่าการยึดรองของฟันกรามอย่างช้าๆแบบถาวรคือ สภาพ จากผู้ผลิตหลายราย aetiologically ซึ่งบางกรณีมีสาเหตุมาจากการที่ยีนผิดปกติที่มีอิทธิพล autosomal