In this study, corporate effects ar

In this study, corporate effects are measured as the variance of the hotel property-level
operating performance that can be explained by the different owners of the hotels. To
test such effects of the owner, two separate measures of hotel operating performance
are used as the dependent variable: the revenue indicator RevPAR (dependent variable
of Sample A) and the profit measure NOI per available room (NOIPAR, dependent
variable of Sample B). It is apparent that RevPAR and NOI are among the most
frequently studied performance measures and are often used by investment analysts as
indicators of future returns (e.g. Asree et al., 2009; Cannina et al., 2006; Elgonemy, 2000;
Gallagher and Mansour, 2000; Ismail et al., 2002; O’Neill and Mattila, 2010; Sainaghi,
2010). However, neither RevPAR nor NOI is perfect proxy of return, and therefore, only
hotel operating performance but not the investment return is the focal dependent
variable of this study.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการศึกษานี้ วัดผลขององค์กรเป็นความแปรปรวนของคุณสมบัติระดับโรงแรมผลการดำเนินงานที่สามารถอธิบายได้ โดยเจ้าของโรงแรมแตกต่างกัน ถึงทดสอบผลกระทบดังกล่าวของเจ้า สองแยกมาตรการของผลการดำเนินงานของโรงแรมใช้เป็นตัวแปร: ตัวบ่งชี้รายได้ RevPAR (ขึ้นอยู่กับตัวแปรของตัวอย่าง) และวัดกำไรน้อยต่อห้องมี (NOIPAR อ้างถึงแปรของ B ตัวอย่าง) เห็นได้ชัดเจนว่า RevPAR น้อยมีและมากที่สุดศึกษาประเมินประสิทธิภาพบ่อย และมักจะใช้ โดยนักวิเคราะห์การลงทุนเป็นชี้อนาคตกลับ (เช่น Asree et al. 2009 Cannina et al. 2006 Elgonemy, 2000สวนสัตว์และ Mansour, 2000 Ismail et al. 2002 โอนีลและ Mattila, 2010 Sainaghi2010) . RevPAR ไม่น้อยก็ตามหาพร็อกซีแทน ดัง นั้น เท่านั้นผลการดำเนินงานของโรงแรมแต่ไม่ส่งคืนเงินลงทุนจะขึ้นอยู่กับโฟกัสตัวแปรของการศึกษานี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการศึกษานี้ผลกระทบขององค์กรจะถูกวัดเป็นความแปรปรวนของสถานที่ให้บริการระดับโรงแรม
ผลการดำเนินงานที่สามารถอธิบายได้โดยเจ้าของที่แตกต่างกันของโรงแรม เพื่อ
ทดสอบผลกระทบดังกล่าวของเจ้าของสองมาตรการที่แยกต่างหากจากผลการดำเนินงานโรงแรม
จะถูกใช้เป็นตัวแปรที่: RevPAR ตัวบ่งชี้รายได้ (ขึ้นอยู่กับตัวแปร
ของตัวอย่าง) และน้อยวัดกำไรต่อห้องพัก (NOIPAR ขึ้นอยู่กับ
ตัวแปรตัวอย่าง B) . มันเป็นที่ชัดเจนว่า RevPAR และ NOI เป็นหนึ่งในที่สุด
วัดผลการปฏิบัติงานการศึกษาที่พบบ่อยและมักจะถูกใช้โดยนักวิเคราะห์การลงทุนเป็น
ตัวชี้วัดของผลตอบแทนในอนาคต (เช่น Asree et al, 2009;.. Cannina et al, 2006; Elgonemy 2000;
กัลลาเกอร์และ Mansour 2000; อิสมาอิล, et al., 2002; โอนีลและ Mattila 2010; Sainaghi,
2010) แต่ไม่ RevPAR มิได้น้อยเป็นพร็อกซี่ที่สมบูรณ์แบบของผลตอบแทนและดังนั้นจึงมีเพียง
ผลการดำเนินงานโรงแรม แต่ไม่ผลตอบแทนการลงทุนเป็นขึ้นอยู่กับโฟกัส
ตัวแปรของการศึกษานี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการทดลองนี้ศึกษาผลของ บริษัท จะวัดว่าความแปรปรวนของโรงแรมระดับผลการดำเนินงานที่สามารถอธิบายได้โดยเจ้าของต่างๆของโรงแรม เพื่อการทดสอบดังกล่าวผลของเจ้าของ สองมาตรการแยกการดำเนินงานของโรงแรมจะใช้ตัวแปรตัวบ่งชี้รายได้อาหาร ( ตัวแปรตามของตัวอย่าง ) และกำไรวัดน้อย ต่อห้อง ( noipar พึ่งพาตัวแปรตัวอย่าง B ) มันแจ้งว่าอาหารน้อย อยู่ในหมู่มากที่สุดและมักศึกษาการวัดผลการปฏิบัติงาน และมักใช้โดยนักวิเคราะห์การลงทุน เช่นตัวชี้วัดของผลตอบแทนในอนาคต ( เช่น asree et al . , 2009 ; cannina et al . , 2006 ; elgonemy , 2000 ;กัลลาเกอร์ และแมนซัวร์ , 2000 ; อิส et al . , 2002 ; โอนีล และ mattila sainaghi , , 20102010 ) อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าอาหารหรือน้อยเป็นพร็อกซี่ที่สมบูรณ์แบบกลับ ดังนั้น เพียงโรงแรมในการปฏิบัติ แต่ผลตอบแทนการลงทุนเป็นหลักขึ้นอยู่กับตัวแปรในการศึกษา